Dissertatio inauguralis De fide vasallitica statuum Imperi s.r. Germanici quam indultu magnifici ictorum ordinis in perantiqua Erfordiensi academica pro gradu et capessendis ritu maiorum honoribus privilegiisque doctoralibus publicae eruditorum disqu

발행: 1732년

분량: 26페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

I. Instituti ratis IL Hudorum exu allorum origo. III. IV. I R. Causa sudorum. VL euda ab initio fuerunt precaria e bel: sicia. VIL Gοwod in illissuccessum fuerispm siuando hereditaria extiterint pM. Variorum auctoris de hac materia sen

tentiae. .

De Obligatione vafalli ad Idem domino prae

standam.

la iuramentis elitatis annexa. XIII. Cui Meeides praesetur principaliter, imperaIori aut imperio pXIV. An afallorum imperii fudalirium sacramentum plex, adagium, an howagium XV

3쪽

satis.

XVI. An leuitas in promittenda sis temporis antiquiorum simplicitati imputanda st

aut an arcanum politicum denotauerit hI. Sollemnitates huic iuramento eoUvetae.

XVIII. Vae tamen olim aliter a vasassis ecclesa- sicis, aliter a secularibus obseruatae. XIX. vae hodie diuersiai l . Praestari potes per procuratores. I. In quibus obus necessaris 3II. De remissione hvivi iuramenti Ili suomodo praestetur a minoribus crim- puberibus pXXIV. Quis praestet,splures tu sita XXV. Conclusio.

4쪽

Qui te menium sibi excolendum suis

inunt, si ab omni retro antiquitate prima rerum initia & progressiones indagant, lectoremque in ipsius tractationis penetralia admittunt, non lingulari cum fructu in eodem versantur. Liceat ergo I mihi de fide vasallitica, quam vasallus S. R. Germanici imperii imperatorio imperio praestare tenetur, acturo, ut sundamenti loco perpauca altem de origine seu dorum vasallorumque praestruam, atque dein natu iam Mirmam fidei, ea qua potest fieri breuitate, proponam.

II. Quod si vero vetera historiarum monumen ta excutiamus, in illis sere locis tantum, quos vel Germani primum insederunt, vel postea peragrarunt, eudorum inra recepta fuisse adparet quibus dein accedit, quod mores instituta seu dorum genio atque indole antiquorum Germano

5쪽

virtute bellica eosdem a pnd exteros iam dia domin claruis constat 3. ut ergo necessum una sit de seu dorum xvasallorum origine plura pso' ponere, cum lauda a Germanicis primum populis inuenta ab iisque mox ad alias quoque gentes vaducta suisse diserte habetur, et. licet ex prcite Disi non consi et, cui speciatim populo, an Francis, an Longobardis, origo haec de beatur. 3

co Vt nisi asim exclamauerint multas arralium armis aet o ante O manos esse, TACITVS Lib. XIII annal. cap. 4.

III. sed ratio instituti seu datis a prima satim Origine diuorta fuit. Principes enim Germanorum ad terras suas tuendas, ad se defendendum, ad amplum

6쪽

amplum comitatum habendum i x ad plebem faciliori modo domandam et . , fideles comitesque quosdam habuerunt, quibus credibile est, concessa fuisse non solum plebeia ac minori nobilitate eminentia, sed etiam maiori dignitate sulgentia praedia, seuda dein vocata 30, sub conditione fidei di servitii militaris.

o Eua Adpare ex TACITI Libro de moνib. Germ. cap. XIV.F, refeνι Principes ampla comitsui studuisse, ruam ex belu

aluerint, iste alia baee scribens tam sentum imaelem, ιαν- te principi, siνιψe sines turpe comιιatui, fututem principis non adare uaνe. Iam sero insem in omnem sitam e pro

b Uum , superflue principi seu ex acia recessisse. Illum deis fondere, tueri, sua uoque sertia saeta gloriae eius aHignare

praecipuum scramenιum ea. Principes premictoria pugnabant, comi es pro principe.

Et pertinere huc quoque videntur iuris

ciuilis textus:

7쪽

Germani dein victores sub fidei lege nexuque laudati landos quosdam partim deuictis i eos sibi deuicturi, partim iis, qui ipsis fidelem in bello operam praestiterant, concesse runt. abci Si de Longobardis Herulorum terras ore pantibus, coibiι ALBERT CRANTZIUS L. II. Daniae e. a. Longobar dis, inquiens, humanum fit de accepta It na prouincia su partem relinquere antiquis possessoribus. Huc quoque peron ιIO AN BODINVS L. II de Asubl. e. II qai i a scribiιὸ Longobarris Alemannos, re Francos dominatum reum omnium sic occupasse, ει nemo errae alebam, nis orinna neficio possideret Romanos seν , si teIeνos fere populoso a pιiuos suos ιn seruitu em edegisse expugnatas xtem ybra ae populos de Fictos agri ars septima mulctasse, eamque Ioniis civium Romanorum adsignasse.

8쪽

ris. 14. pri. m. F. . V.

Et tandem ipsi landorumis terra rnm domini vel ex singulari deuotione erga superiores, vel necessitate coacti, aut se dedentes, aut tutelam quaerentes, potentioribus es res suas sub eiusmodi conditione laudati subiecere.

. - . VI.

9쪽

Atque his expositis modis plurima in Ger mania seu da introducta adhuc vigent. Fuit tamen horum seu dorum prima ratio, ut ex beneficio fidelitatis iure tantum precarii fierent, i Mnemo suam ceu propriam, sed alienam &iu. blicam regni ditionem administraret, et 4nde instar studi communis e plebeii beneficia non inepte adpellantur 3 , latiore scilicet sensu hoc inprimis respectu, quo ipsa concessio gratuita, hoc est, absque pretii solutione velatius rei commutatione facta.

ix id est. IO AN BODINVS de repubI. Lib. III. cap. s. p. Fbi se bacita sonanι In hoe Francico imperio duces, eemites, marchiones, e qua arces prouinciaram habenι, aprines iurisdictionem ac imperium olim habuere precariam; Aeinde Capeti concer, perpetuum; tandem hereditari iura in masculos traximissum faee. i cons. ΛDlANVS de cillepiis re monasteriis Gemet ia pereri L. I apud MELCHIOR GOLDASTVM Tom. III reram Aleis mannicarum pap. Π. s. r. a. IO AN BODINVS de νο ubi Lib. III. eap. s. pag. D. add. MVNSTERVS Lib. III. Osimograph. cap. X. v. so. ' rhoile, Ulartigrasta

10쪽

RONENSIs Lib. IV cap. XIII., Lib. VIII es rensqq. Lega exempla ducum, comitum proscriptorum, mu-aarai s unitatis priuatorum, damnatorumque ob contumaciam, audaciam imitatem. Iunge his, quae habentur Aue .ge Myoaxiorum Tri. II cap. s.

quam benevola actio, tribuens .audιum capientibus capracsque ribuendi in id quod facu prona siponte si paraia F ai SENECA L. I de benes . Huius aοιρ ris specie quaedam es ben ficium illud, quod ex beneuolen ita ua tu alicui, si proprietas quidem rei immoritis bEnsitatae penes dantem remaneat: si fructus cro utius rei ad accio Piemem ranseat.

VII. Nec regulariter in iis aliquis posterorum successit, nisi ex speciali gratia & voluntate principis i . si inprimis regno sidus prudensque functi compertus et , iustamque aetatem consecutus. 3

T In quantum obseruata sit aeArs, o et ex Aeo annalium A fetensium ad ann. I 7. freta mentione Hugonis abbatis, Roberto due in besi Normannico inte=feto Fel ν opter surrogati, quod huius fili distam aetatem nondum haberent. Ve har Siquidem Ou s Roberit/s, mi Rofer i adhue paruuli erant, quando ater extin tuus est re id irco non si illis

VIII.

SEARCH

MENU NAVIGATION