Institutiones historiae ecclesiasticae N.T.

발행: 1837년

분량: 458페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

noris petitiones, capiationes, deductaque inde ac detorta sacerdotia, prohiberent, et abrogarent sellacem paenitentiae imitationem, Simulationemque re-

rio VII. Id jam assii maverat David Humius: Assecloit Grego ius VII.)u sol particulier de la pure te des moeur jusqu' a regat de te cha-stes ouceurs deri amota conjugat, comme incompati bles avec lacia in- tete u sacerdoce. En consequenc de so opinion sur cessu j et i pro-lliba e mari age de preti es, excommunia totas es ecclesiastique quine repudierolent pas eur sena mes, it a ran dii pecti de fornication e commerce illegitime et declara oupabie to ut laique qui en tendi oti l Ossico celebre par de eis prosane ministres des uteis. - Histoire Angleterre depuis 'inpaston de Iules Cesar usqu' α eoasion de acque D. traduit c 'Anglois T. II pag. 452 adan. 40 P. Yverdon 284. Ad hosce partium studio abreptos scriptores resulando Satis esset unum tantum antecessorum Gregorii testimonium res erre, quo conflat jam ante Gregorium VII. legem hujusmodi latam suisses cum vero res per se gravissima sit et nostra etiam tempestate non dicam in Germania, sed in ipsa America de caelibatus Clericorum lege disceptetur, eamque onus appellent non amplius tolerandum , et veleribus inauditum , hinc est quod nos peculiaria antiquitatis testimonia res erre curabimus, ut et Gregorii VII agendi ratio cum veteri Ecclesiae praxi uniformis appareat, et Ecclesiae Romanae constans de hac re doctrina per saeculorum continentem Seriem magis ac magis eluceat. Alexander II in decreto quod an . 065 edidit in Concilio Romano, ut apud Labbeum Tom. XII. Concit col. 458. v Nullus issam audiet Presbyteri, quem scit concubinam indubitanter habere, pel Subintroductam mulierem. Unde S. Synodus haec a ca ite sub

excommunicatione statuit dicens: Quicumque Sacerdos, et DiaconuS, Post constitutum beatae memoriae Pracdecessori noStri Sanctissimi Papae Leonis, aut Nicola de castitate clericorum, Concubinam duxerit Palam, et ductam non reliquerit . . . non cantet MVS-Sam, nequct Gangelium . . . neque in Presbyterio ad diuina incire cum his qui raefatae constitutioni obedientes fuerint, maneat, riC-que artem ab Ecclesia susci lat.

Nicolaus II in Concilio Romano habito n. 4059 jam decre-

192쪽

Vincerent, fidei vero, ac sortitudinis documentum eximium praeberent tum in condemnatione Henrici Begis, tum eorum omnium qui praesules Episco-

tum promulgavit, quod idem Alexander II. citaverat, statuit, nempe ut apud Labbeum T. XII. Ol. 4.): Ut nulliis Missam audia Presbyteri quem ei concubinam indubitanter habere, aut subintroductam mulierem, unde etiam PS S. Synodus hoc a istiliam sub excommunicatione statuit dicens: Quicumque Sacerdotum, Diaconorum, Subdiaconorum Ost constitutum beatae memoriae Praedecesso us nostri Sanctissimi a ae Leonis de castitate Clericorum, concubinam palam duxerit, et ductam non cliquerit, ex Parte omnipotentis Dei auctoritate AB A P. Petri, et Pauli Praeciseimus , et omnino contradicimus, ut Iissam non ante etc. Cum autem ex Alexandri , et Nicola decretis constet jam ante eos extilisse aliquod constitutum a Leone ΙX. Pontifice contra incontinentes Clericos, hinc

duplex concilium asserre putamus, in quibus hoc idem fuerat statutum Rhemens scilicet n. 4049. celebratum, de quo haec habentur 4 Leo apa IX. in Gallia et Germania synodis habitis, statum Ecclesiae corrigit. Haec Sigi hortus ad a. 4049 Eo tempore Rhenos translatum est corpus sancit Remigii, et Leo Papa benedixit Ecclesiam sancti Remigii, et post triduum Concilium LXVI. Episcoporum ibi celebravit, in quo interrogatus sanctus Hugo Abhas Chiniacensis de sua promotione sertur respondisse Caro voluit, spiritus repugnavit; ibi vero simoniaci, tam populares quam Clerici Presbyterique uxorati persuasione sancti Hugonis a Catholicorum congregatione et Ecclesiis eliminati sunt. . Sic legitur in magno Chronico belgico, auctore Canonico Regulari pio pe ussiam , ext T. III. Scriptor Rer German Pistorii ab pag. 422. edit. Ralisbonae 226. Ticinens alierum sub Benedicto VIII. an. 4020. habito, in quo ab hoc Pontifice Pro Visum est , ne Clerici amplius incontinentiae, et avaritiae dediti essent. In primo enim illius Concilii canon haec habentur pud Labbeum T. XI. Conc col. 402. ditis Presbyter, nullus iaconus, nullus Subdiaconus , nul lus in Clcro uxorem, aut concubinam admittat . . . Quod si iecerit secundum Ecclesiasticam rogulam chonatur. Sed nequc seciandum timanas leges eae longo iactas, et recentas , ullius administrationis locum in plebe habeat. π

193쪽

CAP. II. A. iii. 183

pi, et proceres impiam cum eo societatem inierant.

Sed et plurimum impendit operae Gregorius apudVratista uni Bohemorum Ducem, apud ungaricos

Nolatu autem digna allato in canone sunt verba Secitndum Ecclesiasticam regulam. . . ncque Secundum humana leges ex longo iactas . quae evidentissime demonstrant veterem jam de caelibatu servando legem extitisse.

Eugenius II in Concilio quod ar Romano n. 26. habito statuit u Si quispiam Sacerdotum, deS Episcopus, Presbyter, aut Diaconus et etiam Subdiaconus , de quacumque aemina crimine Ornicationis sumicatus Post Primam, Secundamque, et tertiam admonitionem Metropolitani, ei alteritis Discopi, aut ei cui subjacere idetur, noeniatur fabuletri cum eo, aliον modo conpersari, canonico judicetur. QuaproPter unusquisque Discopus in tali re studiose, ac diligenter curam habere debet, ne Ecclesia Christi propriis ossit Sordidari ministris. Qui cum Pruriam uxorem habere non Permittitur, maxime ab omni aemin est abstinendus P.

apud Labbeum T. IX. Conc col. 425 quod Eugenii decretum confirmatum videmus a Leone IV in Concilio Romano habito an 855. p. Labbeum T. IX. Conc. Ol. sup cit vid. col. 4429. In concilio Rhemens idem Eugenius ΙΙ. legem peculiarem edidit de caelibatu servando, apud Labbeum T. IX. COnc col. 64. Zaccharias R. . in pist ad Bonifacium piscopum Moguntinum n. 742. missa, qua Bonifacii petitioni respondit circa Clericos sornicarios ait ap. Labbeum Tom. ΙΙΙ. Conc col. 252.): Isti

contrario non solum os susceptum sacerdotium se abstinere ab una uxore nolunt, imo luxuria bootitii pejora saecularium Scelera committunt, ut Plures uxores habere praeςumant, quibus neque unam conceSSum S POSI HSce tum ministerium attrectare.

Ad saeculum V regredientes extat Leo Magnus hujus nominis I. qui in epist ad Anastasium Thessalonicensem, et in iis literis, quas ad Rusticum Narbonensem misit, eamdem caelibatus legem in digitat

ita enim in epist ad Anastasium Thess. ait ii Iam cum extra Clericorum ordinem constitutis nuptiarum societati, et Procreationi imitorum siti re sit libertim, ad exhibendam tamen Perfectae continentiae puritatem nec Subdiaconis quidem carnale connubium conce-

194쪽

reges, aliosque principes ne religio in borealibus

plagis cle possessione ulla deturbaretur, Othicorum ritu uin abro grationem Aragoniae Begibus suasit, sa-

ditur . . . . quod si in hoc ordine, qui Marius et ca ite est di-gmian est custodiri, quanto magis in a. in . in . seroandum est, ne aut Leottico, aut Presbyterati honore aut Episcopali excellentia quisquam idoneus existimetiar, qui se a oluptate uxoria necdum fraenasse detegitur . quae epistola est 44 in edit Balteri Diana. Innocentius I. in decretali ad Vilricium Rothom gensem aeris Fe-hi uarii an. 404 data cap. 9. ait, apud Lahbeum T. III. Con col. 9. Praeterea quod dignum, quod ridicum, et OneStum St, tenere Ecclesia omnino debet , ut Sacerdotes , et Levitae cum xoribus Suis non coeant, qui ministerii quotidiani necessitatibus Occupan

tiar. i.

Jure autem Innocentius sic loquebatur, cum iunc temporis in

Gallia continentiae inimici pulturarent sub Vigilantio de quo Hyeronimus Quare interrogatus idem Pontifex ab Exuperio Tolosano Episcopo de Clericorum conjugiis alleram edidit decretalem quam sic legimus Capud Labbeum T. III. Conc col. 5. J . Proposuisti quid de his obseroari debeat, nos in Diaconii ministerio, aut in incis Praesbyterii Positos incontinentes esse, aut fuisse generati Di prodiderunt. De his, et dioinarum ingum manis sta est disci lina et

beatae recordationis iri tricii Discopi monita epidenti commearunt, ut incontinentes in ossi iis talibris positi omni honore ecclesiastico ni entiar, nec admittantur accedere ad 331inisterium, quod sola contincntia oportet imPleri. Est enim eius Odmodum sacrae legis auctoritas jam inde ab initio custodita . . . . ut Sacerdotes seroicnte Sacris Oblationibus raros, et ab omni late purgatos sibi indicent dioin mysteria: neque eos ad sacrificia fas sit admitti, qui

ex Vccnt cum tia Orc carnale consortium: qui scrotum cst si Sancti estote quoniam et g Sanctus sum Dontinus Deus Vester.

Si ricius qui Damas successit n. 584 vix salutatus Ponti sex ad Id immerium Episcopum Tarraconensem responsum dedit, quod ipse Iliua merius ab Damas Pontifice Oxpectabat quoad caelibatum, ait igitur Siricius cap. P. ap. Labbeum T. 2. Con. o 215 Plurimos enim acci dolos Christi atquc coitas hos longa conse Lationis

195쪽

craria in electio nulli libertatem in Galliis recepit. Quae cuin nurn quam Curae Consedissent, itinere, quod comparaVerat, Orientem ConseqUUtus, Graecos, et Armen Os a Sciaismate, ingentemque Christianorum multitudinem a crudeli Saracenorum tyran

nide revocasset Admirabilis excelsi animi magnitudo, et firmitas prodigialibus signis praeterea a Cae-

suae tempora, tam de conjugibus Pro riis, quum etiam de fur i coitu sobolem didicimus Procreasse . . . . QuaDum Sanctionc Omne Sα- cerdotes et Leottae insolubili lege constringimur, ut et dic ordinationis nostrae sobrietati ac Pudicitiae et corda nOStra mancipemus, ct cor ora: . ex quibus Stricii verbis insertur jam ante Siriciun i, legem aliquam extitisse de caelibatu quod denegat Petrus De Marca lib. I. de concordia Sacerii et Imp. cap. . . . minime attendens ad alia ejusdem Pontificis verba in Epist. . ad Asricanos Epi scopos ubi apud Labbeum Tom. II. Con. Ol. 225. ait u Litteras tales dare placuit, non quae οὐ Praecoset aliqua in crent, sed quibus ea quae Per ignapiam, desidiamque aliquorum neglecta Sunt Obseroari cu-Piamus, quae tamen Postolica, et Patrum constitutione Sunt Onstituta η Haec salis sint pro re nostra tum contra Villersium, tum Contra caeteros Sanctissimae caelibatus legis inimicos, reliqua quae ad rem Pertinent salis superque enucleata videsis apud Zacchariam in Storia Polemica de celibato agro , Roma 4224. objecta adversariorum licet diversimode ab recentioribus afferantur', cum crambem recoxerint, brevitatis gratia omittimus videri tamen possunt omnia serme in putidissim opore Georgii Calixti inscripto De Conjugis Clericorum fractatus quo ostenditur Pontificiam legem qua Sacris ministris conjugium unioersis, et simpliciter interdicitur Sacrac Scri furae, rectae rationi, justarumque legum naturae ct EccleSia-Sticae Primaeνae antiquitati prorsus adoersari Francos urti 1655.

Inutile profecto est recentiorum Germanorum opera reserre quae Veierem cantilenam ad nausea in usque refricarunt, inter quae adnumerandum illud inscriptum mi Einsuli runtder ergwungenen Elielosighelthei de Christi ichon Goisilichen und thre Olgon. seu Introductio caelibutus coacti apud Christianos Sacerdotes edit Alcenburgi 828.

196쪽

lestium judicio cona probata, malevolentissimis obtrectationibus obnoxia fuit, ut flagrans, ac pertina dominandi cupido videri posset verum calumnias eximunt immortalia regorii opera, eximunt Verba quae Vivunt, imo vigent innumeris sacrata episto

lis id, ); ipsa denique inimica adliu haereticorum

doctrina commenta detegere, ac delere incipit, eritatique consulere. Sed de hoc satis reliquos per- Sequamur id S . Non ante persectum ab obitu Gregorii annum rector asserebatur Ecclesiae , Desiderius , vir inter Samnites princeps, et ipse ineXplebili virtute, veraque laude, qui Cassinensis instituti diligentissimus, quamvis ab Gregorio jam jam morituro, una cum tribus aliis 136 designatus fuisset, summa tamen vi IX. Cal. Iun. an. Io 86 ad Ontificatum compellebatur; Verum quatriduo post abjectis insignibus, refugiebat ad Cassinum montem, neque inde avelli poterat, usque ad insequentem annum Io 37Sacrorum antistitum, ac procerum efflagitatione et precibus defatigatus Capuana Synodo Victoris III. nomine officium suum firmavit. Quin et hoc egregie praestit et sanctimoniae fama mirum in modum

484 Apii Lahbeunt T. XII. Conc pag. 255. et Seqq. 485 Consulatur sup cit vita S. Gregorii VII ab coaevo Paulo Bernriedens Can. Beg. exarat apud Bollandianos T. V. Maii p. 579. et agitis T. II. Brev pag. 445. et Seqq. 386 Lugdunensi nempe Archiepiseopo Iugone et otione Ostiensi Episcopo, aut denique LucenSi.

197쪽

CAP. II. S. III. 187

nobilitavit Brevi admodum temp0ris spati si 87 cum posteriori anno obiisset , Gregorii VII. vestigia tantummodo ingredi potuit 188) adimplere au

tem illius fuit, quem habuit in Pontificatu successorem. Hic Ollo Urbanus nempe II. 189) e Gallia oriundus, Canonicus jam antea Regularis Ordinis S. Augustini, Monachus deinde Benedicti nus, tostiensis Episcopus eximiis virtutibus, ontificia ad

Henricum Germanicum Legatione, et per eam Contumeliis, ac vinculis nobilitari caeperat Maximo praeditus sacerdotio severus se se praebuit reip. Cristianae custos et in Henricum Imperatorem, qui priora scelera incredibili erga uxorem scelere cumulaverat, et in hilippum Francorum Regem, qui justa uxore dimissa, aliam superduxisset Sentiens autem quam magno usui forent Synodi, senescentis disciplinae reforma trices, duodecim cum in Italiam

187 Victor III., patria Beneventanus, in Pontificatu vixit, prout refert Cat. S. Pauli p. Marang. pag. l. m. IV. d. XXVI. in Cat. III. IV. V. VI. VIII scribuntur na. IV. d. III in Cat. VII. D. III. m. IV. d. VI. Nos Leonis os liensis verba reserentes iisdem asseniimur u In sede ero Mostolica ab ρs suae electionis exordio anno unoci Sacrationis, mensibus tiatuor , diebus septem. o. IV. Rer. Ita l. Muralori lib. III. cap LXXIII pag. 485. 488 Vid. Leo Ostiensis in sup cit Cliron Monast Cassin T. IV. Rer Ιl. Mur. cap. LXVI. et seqq. pag. 425. et seqq. 489 Urbanus II., natione Gallus, testante Cat. S. Pauli a P. Marang. pag. 82. Pontificatum liabuit an XI. m. IV. d. XVIII. juxta Cat. III. an. XL Cal. IV. I. an. XI. m. V. d. XV ΙΙΙ. Cat. V. an. XII. Cat. VII. D. XI. m. V. d. XXV. Cat. VIII. an. XII. m. IV. d. XIX. Nos Cat. S. Pauli sequimur.

198쪽

tum in Gallias advocavit. Ea in Parthenope regione habuit, quibus acricolarum aetas haud matura ad prudentiam, conditio servilis , culpabilis vita, concinnatae Vestes, petitiones efflagitalionesque munerum improbantur , reprimitur Guibertus seu do Pontifex cum factiosa suorum manus, Xsolvitur a Graecorum cavillationibus processio Spiritus Sanctia Filio id ultimum in conventu Barensi, cujus menSet vox Anselinus Cantuariensium Antistes eluxere. In Galliis Synodus Toletana, qua decreta est Legatio in Hispaniam pro Christiana Toletanae Diae-cesis disciplina restituenda, tum prae caeteris eminuit Clara montana. In eo Concilio Praesulum, ac Ρrocerum frequentissimo Urbanus terram Christi Dei vestigiis impressam inexpiabili barbarorum odio, ac furore conculcatam, deterritos a Turcarum immanitate Graecorum animos, negligentes communis salutis occidentales Principes, atroces magis et magis in dies Religionis plagas, ubi origo religionis, ubi domicilium sanctitatis gravissime expostulat, animos primo, miserabili sermone commovet, ad bellum deinde inflammat, classicum gentibus omnibus canit, quam late imperii Christiani fines patebant 19o . Arma quotquot aderant, arma inclamant, arripiunt, et Secundum eos

nobilissimi e Gallia, Italia Hispaniaque Principes,

il90 Vid. sup noia partis exterioris . 108 ubi de sacris expeditionibus agitur pag. 45

199쪽

horum autem exemplo infinita, ac permixta hominum multitudo. Hisce robur ac firmamentum addere in conventibus Lemovicensi Turonensi, et Romana, urere novis Christiani nominis cladibus, anxius, intentusque agere, ne pristinus ille animorum aestus deservesceret. Neque malitiae Simoniacae, Berengarii haeresi, paenitentiae mendaci impune abire licuit, quas omnes furias, ac pestes praesentissimo consilio extinguendas curavit idem horarias supplicationes, quasi Virginis officium vocant, Clericis indixit hae apud omnes receptae Deiparae

honores mirabiliter excitarunt. Perdoctus, pientissimus , decedente saeculo undecimo, decedens talibus rerum gestarum monumentis, nominis sui memoriam Consecravit 19 ij. aucos post dies Idib. Augusti an . 099. desiderium, quo tenebatur,acclesia lenivit, ontificem suum suscipiens Baynerium Etruscum Clunia censem Paschalem II., 192ὶ ex eorum Umero, qui a Gregorii VII disciplina illustrium virorum procreatrice, et quasi parente pro

fecti sunt, de quo autem in sequenti capite i93ὶ

492 Paschalis II., Tuscus natione, Bledanus patria, vixit in Pontificalia juxta Cat. S. Pauli ap. Marang. pag. 82. an. XVIII. . . d. VII. cui convenit Cat. IV. iuxta vero Cat. V. D. XIX. m. Ι. d. XXII Cat. I. an. XVIII in V. d. IX. Cat. VII. D. XVIII. m. V. d. VIII. Cat. VIII. an. X. m. VI. d. VII. Nos excluso mortuali die, sedisse dicimus an . XVIII., V. d. VII. 495 Quae ad Paschalem reseruntur videri possunt satis exposita apud Pagium . II. Brev pag. 522-569.

200쪽

IV. Pontifices Saeculi XII.

Ab obitu Paschalis L qui anno III 3. tribuitur, insederunt Petri Cathedrae alteri eorum nominum Gelasius, Callistus, Honorius, Innocentius ΙL, Caelestinus II. et Lucius II. deinde Eugenius III., Anastasius IV. Hadrianus IV. Alexander IIL Lucius ΙΙΙ , Urbanus III , Gregorius VIII., Clemens III., Caelestinus III., et Innocentius III initio consequentis saeculi, anno I 2I6. mortalitate exutUS. Vacuum molestiis Pontificatum nec aschali dederunt obitus Guiberti Pseudo Pontificis, an II OO, neque Henrici IV. Germanici an IIo 6. quibus lu-etuosissimo schismati sinis abesse videbatur. Accedebat an iii 5. interitus Mathildis Comitissae 194 quae Provincias suas Romanae edis patrimonio adjunxerat, unde etiam stabilis, et tranquilla possessio ostendebatur. Verum irruit in utriusque inviolabilis regionis fines Henricus V. Germanicus paterna Vestigia, et acerbissima erga Ecclesiam persequens odia qui, ut sacri honoris insignia ad suum arbitrium libidinemque versaret, munitus exercitu, munitus calliditate, atque insidiis Italiam aggreditur, Pontifici obrepit, reclamantique vim inseri At Pa

schalis plures Synodos adhibet, quibus jura Aposlο-

SEARCH

MENU NAVIGATION