Institutiones historiae ecclesiasticae N.T.

발행: 1837년

분량: 458페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

qui Orientalium piscoporum partes agerent, posi-

Episcopus habeatur , neque illi qui in quolibet sacerdotali gradu ab

eo consecrati tales sint, in V ne patriarcha ligatur de laicis nuper tonsis, etiamsi senatoria ruatilur digni late, in VI de anathemate Photii, salsorumque Vicariorum, in VII. interdicitur anathematigalis pictura Sacrarum imaginum , et admissio in actionem doctrinae, in VIII. declaratur, non oportere Constantinopolitanis Patriarchis ad propriam firmitatem, vel stabilitatem chirographa a sacerdotali catalogo exigere, in IX. derogatur vinculo a Pholio imposito volentibus vel discero, vel docere, dummodo idonei sint, in X. jubetur subjectio Clericorum Episcopis, Episcoporum Metropolitis, Metropolitanorum Patriarchis, in XI. anathematigantur sentientes, duas animas hominem habere, in XII. prohibetur electio Episcoporum facta per Principum potentiam in XIII. decernitur, ut in minoribus ordinibus constituti ad majores ascendant, non tamen qui Oris sunt, neque inter Clerum magnae Ecclesiae colligantur, qui principum domorum, seu suburbanarum rerum curam gesserint, in XIV. Statuitur reverentia, quae Episcopis debetur etiam a strategis aliisque principibus, in XV interdicitur venditi cimeliorum vasorum Sacratorum, aliarumque rusticarum possessionum, ac alio in emphyleusina salariorum Ecclesiasticorum, excepta causa olim ab antiquis canonibus ordinata, in XVI. e. finitur, ne quis latur quibuscumque adinventionibus ad exhonorantiam, et dedecus sacerdotii, in XVII. agitur de potestate Patriarcha rum, et Metropolitanorum in XVIII rerum Ecclesiarum immunitas, ac inviolabilitas vindicatur , in XIX. prohibetur Archiepiscopis, vel Metropolitanis sub occasione quasi visi talionis, ne relinquan propriam Ecclesiam, et ad alias Coepiscoporum, vel Suffraga Deorum accedant, eosque per Varilium expensis, ac damnis gravantes, in XX definitur non licere Episcopis absque sententia, vel iudicio praepositorum regionis loca in emphyleusim collata retrahere, vel recipere, in XXL Praescribitur nemini prorsus mundi polenii, quovis titulo stas esse inhonorare Patriarchas, et praesertim R. Pontificem primum, hinc Constantinopoleos Patriarcham, deinde Alexandriae, ac Antiochiae, atque ierosolymorum, in XXII. praecipitur ne ullus laicorum quavis dignitate praeditus se in Ecclesiasticis lectionibus audeat immisceri, in XXIII. sancitur, ne quilibet Episcopus aliarum Ecclesiarum Possessio nes conferat, vel quae in aliorum Episcoporum potestate sunt, usurpet,

222쪽

tumque III Non. Oct. an. 87o in inclyt S. Sophiae tenapio illius Conventus initium , qui insequenti

anno est absolutus.

similiter nullus Clericus in aliena Ecclesia sacra mysteria celebret, in XXIV. interdicitur Metropolitis suffraganeis suis Episcopis, ossicia Metropoleos suae propria committere, in XXV. piscoporum Presbyterorum, Diaconorum, Subdiaconorum magnae Ecclesiae, qui ab Meihodio, cognatio consecrationem acceperunt, quique tamen Photio adhaeserunt, et Synodi obedire renuerunt, depositio, ac sacerdotali uni operationum privati ordinatur, in XXVI. conceditur ius recurrendia judicium majorum, iis qui injuste se damnatos esse a primis inferioribus judicibus putant, et judicandi modus nunciatur, in XXVII. statuitur, ne Episcopus, praeter definita sibi scripto tempora se pallio induat aut monasticarum vestium schema deponat. Post haec universa Synodo conveniente ab Metrophan Smyrnae Metropolita in superiori, et a Cypriano Claudiopoleos Metropolii in inferior Synodi parte in omnium audientiam lectus est ejusdem sanctae, ac universalis Synodi Terminus, in quo anathemata in praecedentibus Synodis acta una cum praesenti in Photium ejusque asseclas ac Icono mucos re iter ala Sunt i et habita prius ab Imperatore ad Synodum allocutione, quinque Oluminibus hujus S. Synodi gestorum, subscriptum est primum a DO- nato, Stephano ac Marino R. P. Vicariis, hinc ab Ignatio Constantinopoleos Patriarcha , Josepho Vicario sedis Alexandrinae , Thoma Metropolita Tyri locum tenente sedis Antiochiae, Helia Vicario sedis Hierosolymorum, dein ab Imperatoribus, ac postrem a caeleri Archiepiscopis, Metropolitis, ac Episcopis numero 402 loc cit a col. 629. ad 68. Synod ita expleta mittuntur binae epistolae encyclica altera, altera ad Hadrianum R. . Imperatores ad Patriarchales sedes de gestibus pistolam miserunt unam, ac ad Pontificem alteram, cui respondit Pontifex tandem Ignatius Constantinopoleos Patriarcha Hadriano scripsit ut loc cit a col. 668 ad 680.

223쪽

S. II.

Synodi Actiones.

Decem Actionibus Synodus distribuitur , in quarum prima probatis legationibus, quae ad Con- Ventum datae fuerant, libellus si postulantibus Apostolicis Legatis j lectus est cui piscopi omnes,

aliique Sacricolae subscriberent gravissimum sane Pontificia potestatis documentum , quod haere- Sum Ichonomachae praesertim, detestationem, Photii exsecrationem, debitamque Synodis per Nicolaum, et adrianum Pontifices congregati reVerentiam et o juberet, aliaque nonnulla ibidem peracta sunt, queis Romanae Sedis praestantia mirum in modum effulget. Actio altera insigne paenitentiae tulit exemplum Ad fores enim plurimi assistebant Episcopi, qui a Methodio, et Ignatio ad holium defecerant. Admissi veniam supplici libello efflagitant, ducem

240 Nihil in eo lib6llo praestantius ad Romanae sedis dignitatem Ajunt enim Sequentes in omnibus Mostolicam sedem . . . veramus, ut in una communione quam Sedes Mostolica raodicateSSE mereamur, in qua est integra et era christianae religionis soliditas Promittentes etiam sequestratos a communione EccleSiae Catholicae, idest non consentientes Sed Mostolica eorum nomina inter Sacra non esse recitanda mysteria. o. X. Concit. Labbei col. 498. Iuxta eos Patres non consentire Apostolicae sedi quae est Romana et ab Ecclesia Catholica secerni idem prorsus sonabat quod recentiores sectae discere debuissent, quae catholicam, minime autem Romanam communionem tenere gloriantur.

224쪽

eunde in , atque incentorem haereticoruin , malorum qu omnium Causam, et caput ejurantes, propositisque Pontificiis libellis quam libentissim sub scribunt incle ab Ignatio, cui haec copia ab Apostolicis Vicat iis facta est et i in ad paenitentiam recepit, sacrique honoris insignibus restituti sunt. Clementia hujusmodi ac misericordia Contrarios exitus habuit Actione III in qua heodotus, et Nicephorus uterque Metropolita, alter Ancyranus, iCaenus alter, Libellum Romanum contuma

citer respuentes et ipsi a Synodo rejecti fuere. Recitata etiam Epistola Basilii Ini p. ad Nicolaum I., et Ignatii ad Hadrianum Theodorus Cariae Metropolita, qui latrocinalis Synodi Photianae pars magna extiterat, Romani Pontificis judicio permissus et et . Eadem pertinacia , idem dc decus suit Zachariae, et heophili Pseudo-Episcoporum Photio adstipulantium, imo mendacium impudens, a 4 3 cum

hominis ordinationem a Nicola probatam Contenderent. Actione IV. raude, et fallaciis convicti, et Romano Libello, vel aures praecludentes, jussu Legatorum, expellunt Ur.

24 l . Eniiii vero liae Patriarchae Ignatii tot ae labem titillam aspergunt quod non esset illi auctori tus agendi quae vellet Romanis enim pro Ecclesiastica antiqua traditiove judicandi potestatem Permittebat . . Ita Nicetas in vita Ignalii p. abbuum . . col. 259. 242 Haec ex notis Anastasii Bibl. ad illud Concilium eruuntur. 245 Leciae siquidem iterae Nicola I ad Photium , hunc laedum legitime ordinatum assererent, quin potius in asorem appellabant,nc Photio tanquam fratri, ut Episcopos vocare solet BO manu POD- iis ex sed prudentissimo iro, apud Labb. . . Concit col. 559.

225쪽

CAP. III. S. I. i5

Ad Sessionem V accitus vel ipse Photius, semel atque iterum rogatus an R. P. Nicolai, et Hadriani Constituta reciperet, invido taciturno IVesilentio, Da videm ori suo custodiam imponentem, ac Iesum inter convicia, a Contumelia tacentem, se se imitari gloriabatur, sortitudinem equidem, et patientiam per summam audaciam imitatus. Quam cum nec Hierosolymitanae, nec Romanae Ecclesiae

Legati a 4 clementissimis concionibus contundere potuissent, hominem, cujus pene desperanda salus,

dimisere, et de paenitentia commonitum.

Actioni sextae Basilii Augusti majestas, et magnifica oratio Metrophanis Metropolitae Smyrnensis illustre initium secerunt. Disptitatione conlata, Photii causa propugnatores non paucos habuit, queis nullus flagrantior Zacharia Chalcedonensi, seu do-Episcopo, cui haud impari contentione obvium se praebuit, omnemque victoriae spem ademit 0- trophanes ipse Ecclesia jura, Romanique onliscis sententiam strenue vindicans 245j. Notabili exi.

244 Celeberrima hac Bahanes Patricii ad Photiuin verba: Loquere domine Photi quodcumque habescitistitiae Pus totus mundus hic est ne claudat iscera sua sancta et unioersalis Synodus quo namque is ex hoc confrageres Romam ' ecce a Roma: In Orientem y en ab Oriente hic iadsunt Vide ne claudatur anna si isti clauserint nemo est qui Periat. . p. Labbeum . . Concit col. 55l. 245 Tolus in eo sui Metrophanes, ut argumenta quae Validam Photii ordinationem adstruebant, penitus convelleret. Ait non posse Photium detrectare judicium Nicola I. R. P. ad quem per Legalos et Epistolas causam suam detulerant potuisse Marcellum Ancyranum, quem Zaccharias objiciebat, a Iulio Pont recipi, et postea damnari

226쪽

tu concludebatur sessio, pereleganti, ac flexanima Basilii Imperatoris ratione, qua Schismaticos Antistites ad paenitentiam , cujus ipse lium projectus

exemplum praebuisset, non profanis, at sanctissimis verbis hortabatur 246ὶ

Actione VII. in atrum conventum adductus

Photius cum Gregorio, Syracusano quondam Antistite adducti item Episcopi illius asse ciste, hi omnes, cum Legati interrogationibus, oblatoque libello instarent, judicium versutiloquis malitiis declinare studuerunt 247j. Quod tamen a Nicola jamdiu

utrumqtie canonice ob insanae meritis illius mutationes a quievisse Africanam Synod uiri Romanis Decretis de Appiario Presb. licet in Ecclesia dumtaxa Siccensi ob aliquam scandali suspicionem, eum sacris ministrandis prolithuerit Poluisse alios utrique Nectarium, Ambrosium, et Tharasium, populo suffragante, piscopatu donari, principe laico minime impellente quae tamen Pholio minime favent indebita Sodis invasofi, imperiali violentia imposito, aliisque sedibus reclamantibus, consecrato praeterea a maechis et aliarium sedium invasoribus, quod anones velant, aliaque sortiter persequitur p. ab T. X. Conc actione VI. Ol. 559. et seqq. 246 En quae maximum Christianae demissionis specimen prae boni, Basilii orba : Si autem omnino hoc confusionem arbitramini, ego cui imile ii Sia ei Posita est corona, forma obis asciar hujus o timae humilitatis: ego qui imperitus et insilliens iam, Oniam inititim striam, qui a lentes cstis et clari Scientia . . . ego Primus memet u er Puotmen tuu Projicis, Pur Puram et diadema Paroi cndon . Nequc ereamini Pedibus angor perticem cui su- Perim Onitur a Deo donata corona et c. p. Lahi, ibid. Aci.' L col. 565. 247 Perpetitu in haereticorum et schismalicorum effugium clcntiones s icros confugete, tuin talem liquid dei ii de cvincere possint. Ita cuti sin hanes Ilii pei aloris no in in Pholianos provocasset quia fui et os Dicit . . respondisseritque ipsi Canones Sanctorum APD- stolo uin et Sum torum Concilio iam , . atque os iterum i Voca S-

227쪽

prolatum Romanae edis Legatis modo jubentibus, iteratum est adversus Photium , et ad Clerum omnem, qui Romanae Obsequeretur Ecclesiae, transmissum lectae item Epistolae quibus ab Hadriano II. confirmabatur teterrimae demum contra Photium asorem ita enim habebant tyrannum, schismati

tiones conclamatae, maximique Imperatori Christiani nominis vindici, nou Constantino nou Theo si plausus impertiti. Gravior Imperatoris indignatio erupit Actione VIII., cum igni absumenda mandavit, quae Omnia Ρhotius contra Nicolaum scriptis, vel contra Ignatium nefariis decretis consignasset; Xempla e Contra etri Monachi nota , qua laborabat, editi in Nicolaum Pontificem Libelli per Carionem Synodi Romanae sub artino I. iterum cautum, ne qui Cor-TUpta monumenta , testimonia, pistolas id Photio valde arridebat supponere auderet. Deinde judicio objecti conomachi, quorum propugnator Chrithinus Imperatoris effigiem veneratus, Iesu Christi tamen et Sanctorum icones adversabatur. Ad Ecclesiae sinum atque complexum revocati sunt, immo ex iis recepti nonnulli, et ab Augusto perhonorisce et familiarissime habiti.

Set ut canonem aliquem ad ducerent a Dicite qui canon os adju-oet , ipsi ad varia confugerunt, ad dura quibus conquerebantur, imperia sed nihil tamen ex sacris legibus adducere valuerunt Labb. ibid. ci. VII. col. 567. et seqq.

228쪽

Adfuit sessioni quae itona censetur, Joseph Archidiaconus Michaelis Alexandrinorum atriarchae Lugatus, reddiditque litteras Saracenorum vi OUS-que prohibitas queis Antistes ille cum Ecclesia sua superioribus, Octavae Synodi Actis suffragaretur. Deinde citati qui contra Ignatium atriarcham SV-bornantibus Pholio et Michael Aug. falsum dixerant testimonium, modo autem de crimine ingenue Confessi Canonicas aenas , quas Ignatius ipse mitiganda curavit, susceperunt Paena quoque iis irro

gata est, qui impiae Michaelis Imperatoris lit,idini

servientes, Presbyteros, et Episcopos, sacris ornati

Vestibus, profani aliunde homines per ludibrium

mentiri ConSUe Verant.

Actio decima, quae et ultima septem ac viginti protulit Cariones disciplinae protegendae quam maxime utiles Per eos siquidem damnatus omnibus, ac sollemni us sententiis, sacrisque communibus privatus Photitis, dimoti gradu quos impiae societatis praemio indebitis infulis decoraverat, irrita Chirographa quae extorserat, Photianum illud placitum de duplici in homine anima anathemate confictum 248 . Nec defuere Canones sanctarum maginum cultui asserendo, promovendoque neque amplissima te-

248 Ita lianc sentetitiam explicat Syliodus D tantum in ictatis quidam malorum inpensionibus dantes Peram des Encrunt, ut duas eum Chominem' habere nimias impudenter dogmatizare, tquibusdam irrationabilibus conatibus ei sa lentiam, quas Stulta facta est, Pro riam haeresim confirmanciscrtcntcnt etc. P. Labb. . . Conc. Ac t. X. coli. 658 659.

229쪽

stimonia, Romana haec pervetusta Sedes desideravit 249). Viri autem principes, et optimates, qui sacros honores arbitrio verterent, Ecclesiam honorum POSSessione Xuerent, molestia sacrorum Antistiti

bus exhiberent, Pastores, et Clerici demum omnes, lapsa aut aulica consuetudine, vel qui horum personam lusorie agerent octavae Synodi legibus coerciti. Perlectis deinde omnibus, quae in Concilio acta

249 Luculentissimum Romano Pontifici testimonium praebentPP. cum eum et ante Patriarchas alios, et praecipuo tonore colendum Statuunt. Definimus neminem Prorsus mundi Potentium, quemquam corum qui Patriarchalibus sedibus Praesunt inhonorare , aut moυere a pro ris Throno tentare, sed omni reperentia, et honore

dignos judicare uraeci ue quidem sanctissimum Pa am senioris Romae, deincePs autem Constantinopoleos Patriarcham, deinde ero Alexandriae, ac Antiochiae, atque Hierosolymorum , Sed nec alium quemcumque conscri tione contra Sanctissimum Papam senioris Romae ac erba con licare et componere, Sub occasione quasi a famatorum quorumdam criminum, quod et ni Per Photius fecit, et multo ante Dioscorias Quisquis autem tanta jactantia, et audacia usus fuerit, ut secundum Photium, et Dioscoriam, in Scri Ptis, elsine scriρtis injurias quasdam contra Sedem Petri Mostolorum Princ*is opeat, aequalem et eandem quam illi, condemnationem recipiat. Si per quis aliqua saeculi potestate fruens, uel Potens pellere tentaUerit, Praefatum Postolicae Cathedrae a am, aut aliorum Patriarcharum quemquam anathema sit. Porro Si Synodus uni 1 salis fuerit congregata, et facta uerit etiam de Sancta Romanorum Ecclesia quaepi ambiguitas, et controoerSia, O Orte Menerabiliter et cum conoenienti reoerenti de Proposita quacStione Sci-Scitari, et solutionem acci ere, aut Proficere, aut Profectum macerct non tamen audacter sententiam dicere contra summo senioris Romae Pontifices apud Labb. . . Conc Act. X. an. l. col. 646. Ibi prosecto non modo primus ante alios Antistites Romano Pontifici locus, sed totus fere sermo illius dumtaxat gratia, et Romanae edisjudicia, cum de aliis sileatur, mirum in modum elata.

230쪽

fuerant, id honoris Basilio Aug. a Patribus delatum est, ut prior subscriberet, id vero praebuit ille modestiae documentum, ut se se Apostolicis Legatis, et Patriarchis postponeret 25oj. Epistolae duae a S. Sy

nodo prodierunt, alier quae res in causa hotii gestas Episcopos, ac Fideles per orbem terrarum omnes edoceret 251j, altera quae Romani Ponti sicis confirmationem supplex imploraret i52j. Hac ab Hadriano II impertita Romana tum orthodoxa Graecorum Ecclesia Constantinopolitano Concilio IV. Oecumenici VIII titulum, et honorem adhibuit 253j.

250 Hasce voces, insignis humili latis specinien edidit Basilius:

Tranq1hillissimum in erium nos Diana secutiam raecedentes et justissimos In eratores Constantiniam idelicet agniana, et Theodosium, et Manciam m ac caeteros ut subscribere Post Subscri fionem omnium Deo amabilium Pisco orum . . d tantum admisit, ut Vica iis omnibus subscriberet, quorum phimus Donatus p. stiensis signatur: locum obtinens Domini mei Hadriani Summi Pontimicis et unioersalis Pa a i ii a P. Labheum . . Conc col. 66l act ultima.

25l Ap. abbeum ut sup col. 668. 252 Ut sui col. 675.

255 Hujus concilii auctoritali frustra detrahere conatur Franciscus Fontanius, qui anno 28 veterem Schismaticorum GraeculOrum cantilenam renovans in suo opere inscripto si Nooae eruditorum Deliciae seu oeterum musculorum Collectaneas edit Florentiae 4285. typis Petri Allegrini, quibus suam praemisit dissertationem De Photionονα Romae Disco o ejusque Scrotis auctoritalem Concilii IV. Constantinopolitani Oecumenici extenuare curavit. Nos quin de legitima convocatione, et praesidentia disseramus cum ex hucusque dictis ea clarissime appareant contra Fontanium, potius ad Objecia praecipua consutanda uiuium nostrum adjicimus. Conqueritur Fontanius de exiguo Episcoporuati numero, de coacta subscriptione libello Legatorum . . sine qua nemo sit scopiis poterat adire concilium Desiderari, ait, consensum utriusque EccleSiue Gracca Dempe, et ali-

SEARCH

MENU NAVIGATION