장음표시 사용
361쪽
facta oratio πνρὶ Emν-VIII. est a. Ch. n. 356. Seriphn. Elei. Lacedaemonii iis agri partem ademerunt Diod. XIV, 17. . VIII, 100. Empedocles quattuor dixit
257. - XII, 181 JEphorus, Isocratis discipulus. Areo odit. III. si . 6. 7- , Ἐπιγραφεῖς : αρχη -
ἐν ταῖς δίκως ἐπεγραφε ταἐπιτίμια τοις Mισκομενοις. τὶ ἐπιγραφεις οἱ ορίζοντες καὶ επι
Erechtheus contendit cum Eumolpo de urbe Athenarum. XII, 193. Erichthonius, Vulcani et Terrae L, a Cecrope regnum Athenarum Recepit, R MO Omnes Αfh0nisensium ad Theseiam Yeges Originem ducunt. XII, 126. Erythea insula, Unde Hercules boves abduXit. VI, 19. X, 24. E ρ ι ς. II ερι εριδος Ornt1O iniuria Isocrati tributa. V. Aποσπασμ. I.J , a magoras ονοόια κυρι0 , εις ον το ἐγκώμιον 'IGOκρατους. Harp. . Aeacidae Teucridae eius maiores. IX, 18. Natus Salamine. IX, 21. Eius a pueritia Virtus. 22-24. E Solis Ciliciae oppido, quo confugerat, in patriam redit. 27-32. Salaminis regnum Suae genti recuperatos Ph00nicibus eripit. III, 28. Merita eius de civitate SUR.
362쪽
IX, 41-50. Graecorum multi set inter eos Conon no eum confugiunt et ab Atheniensibus ob merita ius civitatis accipit et statua ei ponitur. IX,
bellum ei intulisset, socio filio Pnytagora tota paene Cypro est potitus, Phoenicen VRstn-Vit, Tyrum expugnavit, Ciliciam ad defectionem compulit regemque pacem facere coegit. IX, 57-69. Unius urbis in Cypro rex et in foedere Anta J-cidae cum aliis insulis Persarum regi traditus n. Chr. n.
387.) ab eo subigi non potest IV, 141. Beatam egit vitam IX, 70. et plures reliquit liberos mortuus esse perhibetur R. Chr. n. 374.) 72., inter eos Nicoclem. III, 42. Laudatio eius Orat. IX. Euagoras inscripta et ab Isocrate seniore
est composita, V. S. ISΟ ΓΛt. et Od . 9., fors. R. Chr. n. 370. Euander de Isocrute. Droθ. 2. Euboea insula, multis commodis abundans, cuius situs
ad maris imperium est aptis-Simus. IV, 108. Thebani eam vastaverunt. V, 53. Eumolsidae Eleusiniis edicunt ut barbari homicidaeque procul sint. IV, 157. Eumolpus Neptuni f., cum Erochtheo de Athenarum DOS- Sessione contendit, dicens Neptunum ante Minervam Urbem possedisse XII, 193., et irruptionom in Atticam fecit. IV, 68. Eunomus, Isocratis discipu-
τες καὶ μετεχοντες βασHικου γέ
257.), Alcibiadis maiores. XVI,
187. V, 137. VI, 54. est tamen nunc minus fortunata quam Asia. V, 132. Contendit cum ea et triumphavit bello Tro-inno. X, 51. 67. item postea Athonisensium merito IV, 117. 149. XII, 47. Eius imperium Τhraces, Scythae, Persae asseetarunt IV, 68. cum barbaris Europae Philippus bellum gessit. V, 152. Ut urbes eius sui iuris essent, praescriptum in pace Antalcidae. IV, 176. Eurybiades, Lacedaemoniorum dux, in bello navali cum Xerxe gesto Graecos paene perdidit. XII, 51. Eurystheus, Ar Vorum reX, Herculem, Iovis filium, imperata facere coegit. IV, 60. X, 24. Nemo tamen eius potentiam laudibus ornavit. V, 144. Incursionu in Atticam facta ab Atheniensibus victus et captus est. IV, 58. 59. 65. V, 34. VI, 42. XII, 194. Inimicus Heraclidarum IV, 56. contumeliosa morte periit. IV, 60. Quid post eius mortem Heraclidae fecerint. VI, 17. 18. Euthynus, Niciae consobri-nUS XXI, 9., acceperat a Nicia tria talenta custodienda, ib. 2. unum est infitiatus, ib. 3. Qua de caussa orat. XXI. fere R 402 scripta est habita esse non videtvn.
363쪽
nium. XII, 126. Γε ρουσια καὶ Γεροντες:
Anecd. 227. - XII, 154. Gigantes. Gigantomachia levior quam deorum pugna ad Ilium. X, 53. Gorgias Leontinus in Thessalia viris sine uxore et liberis, reliquitque mille Stateres. XV, 155. 156. mortuus fere R.
Chr. n. 380.). Dicere ausus est nihil esse eorum, quae Vide-nmus. X, 3. XV, 268. Contra eum Or. X. Scripta esse dicitur. 'Υ moθ. 10.
Gorgonium surripuit Philur-gus. XVIII, 57. Gylippus ονομα κυριον, Λακεδαιμονιος. Harp.) solus Syracusios ab obsidione liberavit exercitumque Atheniensium terra marique fugatum cepit a. Chr. n. 413. . VI, 53.
Hades Orcus). Theseus eum Pirithoo in eum descendit X,
20. 39. et Orpheus ex eo mortuos reducebat. XI, 8.
Halys, fluvius Asiae, IV, 144.
Quo tempore Athenienses principatum tenebant, eXercitus Persici infra eum descendere non audebant. VII, 80. XII, 59.
Behh. Anecd. 445. - IV, 117. Hecatomn08 ονομα κυριον. Harp.), Carine Satrissa. IV, 162. Helena, Iovis et Ledae f., Herculi a patre praelata et pulcritudino donata est. X, 14. 16. Theseus Primus eam RmRVit,ib. 18 38. Eius nuptias Omnes illo tempore reges ei Visa tumque principes umbiebant, 39. Pollicita est eas Venus Paridi. Ib. 41. Illa Menula iconiuge facta et rapta Graeci Omnes SurreXerVnt, quasi patria sua Vastata; et sic Graeciae libertatis effectrix evasit.
tres suos iam mortuos et Menelaum immortalitate donavit. X, 62. Stesichoro potentiam suam Ostendit. X, 64. Homero mandavit, ut de iis scriberet, qui ad Troiam militassent. X, 65. Illi et Menelao Therapnis in Laconia sacrificatur. X, 63. Scripsit eius non laudationem sed defensionem Gorgias X, 14.
quamobrem Isocrates Vera motus laudationem in Orat. X. Helena inscripta, eSt aggreS-sus. Scripta esse Videtur circiter n. 392, paulo pOSt Orn-tionem in Sophistas. Helios Sol) procreavit filiam Pasiphaen. X, 27. Hellas Graecia) antiquissimis temporibus humilis erat IV, 68. sed coloniis conditis duplo maior est reddita. XΙΙ, 44. 47. 167. Debent barbari ei servire. IV, 131. Contra eos igitur ost sei bellum gerendum, qui Graeciam magnam est red-
364쪽
diturus. XII, 44. ΕΡ. I, 8. Bello Troiano tota Graecia
Tum reX eius copiis utitur IV, 134. eiusque res curat IV, 175.
id Graeciae usi dedecori IV, 180. 182., ita ut bellum cum Persis debeat suscipi. IV, 185. V, 70. Ep. I, 8. 9. Sic ma lis, quibus premitur, potest liberari. XV, 65. Ep. IX, 8. 15. - Multis praeterea locis eti
Ελλας nominatur, qUOS enumerare nihil opus est.
Hellenes Graeci) parVam antiquitus incolebant terram bellis et inopia pressi. IV, 34.
Athenienses eorum fines dilatarunt. IV, 37. In Aegina commune templum condiderunt. IX, 14. 15. Nomen Graecorum est nomen humanitatis et eruditionis factum IV, 50. IX, 66. XV, 293. Opponuntur barbaris
III, 50. IV, 17. 67. 68. 85. 155. 158. V, 9. 80. 115. 121. 124.125. 130. 132.139.140. 141. VII, 79. IX, 37. 59. 66. X, 49. 50. 52. XII, 45. 47. 60. 105. 152.
163. 213. XV, 80. XVIII, 27. Epp. II, 10. III, 5. IX, 11.
Communis eorum leX de sepeliendis mortuis. XII, 170. Unius imperium non ferunt V, 107. 108. Principatum Graecorum quinam obtinere deb0Rnt. IV, 22. 57. 63-65. 99. VII, 66. VIII, 24. - Plurimis praeterea locis 'Eλληνων mentio fit. Hellenica regio V, 107. Rdministratio, opposita barbarico dominatui. V, 154. res Hellenicas olim barbari non curabant. VII, 80. Hellenicae Orationes XV, 46. Hellenica bella. XII, 1. Hellenides urbes. ΙΙΙ, 23. IV, 37. 64. 137. V, 64. 65. 68. VI, 26. VIII, 42. IX, 47. X, 35. 68. XII, 45. 59. 77. 11 9. 159. 163. 190. 191. 258. XV, 121. 224. 250. Ep. IX, s. Hellesponti urbes Sestus et Crithote. XV, 108. Helle Spontum Xerxes ponte iunxit. IV, 89. Clades in Hellesponto ad Aegos flumen a. Chr. n. 405. .
IV, 119. V, 62. VII, 64. VIII, 86. XII, 99. XVIII, 59. .
nis in vicinia Lacedaemoniorum collocati sunt Messenii sunt intellegendi, Paus. IV, 23.). VI, 28. 87. Uni ex Helotibus servisse dicuntur Optimates Graeci IV, 111. Lysandrum intellegit Sauppius.)Herα Iuno) de pulcritudine
certans. X, 41. Heraclidae dant Lacedaemoniis Messenam. VI, 24. NO-
Hercules, Iovis et Alcmenaef. X, 16. Perseo quattuor aetatibus posterior XI, 37. nequalis Ut cognatus Thesei X, 23. XII, 205. quocum Saese Componitur. I, 8. V, 144. Laboresui ab Eurystheo sunt impositi IV, 60. X, 24. XII, 194. Reducit Tyndareum et accipit
365쪽
regnum. VI, 18. Est a Neleooiusque filiis bobus, quOS EX Erythia abegerat, spoliatus. VI,
19. Expeditionem contra Troiam et Laomedontem suScepit.
V, 111. IX, 16. Busiridem interemisse dicitur XI, 36. Columnas ereXit, monumentum virtutis suae et terminos Grae-ene terrae. V, 112. XII, 250. Excellens prudentia, sapiensin, iustitia. V, 109-112. 144. Virtute immortalis est factus et inter deos receptus. I, 50. V, 132. VI, 17. Athenienses ei simul immortalitatis auctores. V, 33. Optime de Graecia est meritus. V, 76. 114. Ex eius
gente orti Philippus V, 115. st Archidamus VI, 8. Ep. IX,
3. Liberi eius Eurysthei inimicitiam fugientes Atheniensibus supplices sunt facti IV, 54. 56. 58. 62. 65. V, 33. 34. X, 31. XII, 194. et post receptum in Deos Herculem in
multis erant erroribus. VI, 17. Posteri tamen Spartam condiderunt et Argos, Lacedaemo
runt. IV, 61. VI, 21. 32. Hephaestion, Vulcani templum. XVII, 15. Hephaestus Vulcanus), pater Erichthonii. XII, 126.
Hermissus de Isocrate scripsit. ' od . 2. 5. Hesiodus, optimus vitae humanae consiliarius. II, 43. De
eo disputabant Sophistae in Lyceo. XII, 18. 33. Allatus in
Hesperidum mala asserre Herculi erat mandatum. X, 24.
Hippolyta una ex Amazonibus amavit et secuta es t Theseum. XII, 193.
Hipponicus, ditissimus et nobilissimus Atheniensium, Alcibiadis socer. XVI, 31. Hisponicus, Demonici pater Ι, 2. et familiaris eius, qui Orat. I. Aeripsit. Ibid. VirtutueXcellens. I, 9-11. V. de eo Τποθ. 1, ubi Cyprius fuisse dicitur.)Homeridae cTσοκρατης Ελενη
λευκος δε εν β' περὶ δεχον αμαρτανειν φησὶ Κρατητα νομίζοντα εν ταις ἱεροποιίαις 'Oμηριδας
νους 'Oμηριδας λεγουσιν. Harp.)Eorum narratio de Homero
Homerus ab Helena per Somnum ad carmina Sua componenda excitatus narratur. X,
65. Illo omnes inferiores, qui in eodem poeSeOS genere elaboraverunt. XII, 263. Aestumntur eius poesis mRgni. apud Graecos, quod eos, qui barbaros eXpugnarunt, prne claris Oxtulit laudibus. IV, 159. SO-phistae de ea disserere solebant. XII, 18. 33. Persecutus est fabulose certamina et bella semideorum. II, 48. Nonnian- quam deos' de futuris Iebus deliberantes facit. XIII, 2.
366쪽
I 8on, Pheraeorum in Thessalia tyrannus. Magna m gloriam inde sibi comparaVit, quod regi Persarum se bellum esse illaturum dixit. V, 119. 120. Eius lib0ris epistula VI. 08t missa, ubi g. 1. de Iasonis hospitio est sermq circiter a. 359). Idrieus Ἱσοκράτης Φιλιππω 103.). δυνάστης ην ουτος ἐν
ρια, υιος Εκατομνου, αδελφος δε ναυσωλου καὶ 'Αρτε- σιας. ΗΔΥΡ.), opulentissimus Asiae satrapa, regi Persarum haud favens. V, 103. Illyriorum maximam partem
Ion. Yσοκρατης ἐν τω περὶ τῆς αντιδοσεως 268. . 'Iωνος του τῆς τραγωδιας ποιητου μνημονευοι αν νυν ὁ ρλὶτωρ, δς ην πιος μεν γενος, πῖος δε ορθομενους, επικλησιν δε Ξουθου. εγραψε δε μελη πολλακαὶ τραγωδιας καὶ φιλοσοφοντι συγγραμμα τον Tριαγμὸν επιγραφομενον, οπερ Καλλιμαχος αντιλεγεσθαί φησιν ως Ἐπιγενους' εν ἐνίοις δε καὶ πληθυντικως επιγράφεται Tριαγ
Τυχη. Harp.)Iones coloni Athenienslum, Persis infestissimi, tamen RLacedaemoniis primum ab illis abstracti, postea his traditi sunt. IV, 122. Sunt laudandi, quod eos diris devo-Verunt, qui templorum a Persis crematorum ullum instaurassent. IV, 156. Ionia. Inde erat minima pars claSSis, qua ad Cyprum Persae utebantur IV, 135. Ibi eXercitum esse collocandum dicit IV, 165. Samus prae SinnSin Ionia. XV, 108. Iphicrates de rebus gestis c. Timotheo in iudicium vocatus et absolutus est a. 354. R. ChΓ XV, 129. Isocrates ὁ ' θηναιος εγεννήθη μεν επὶ τῆς ογδοηκοστῆς καὶ εκτης 'Oλυμπιαδος n. Chr. n. 436. αρχοντος 'Aθηνησι Λυσιμάχου Μυρρινουσιου. 'h. ,
νετο παῖς, 'Hδυτους μητρος. Anonym. et Pseudopl. 'Aδελφοὶ δ' αυτω εγενοντο Tεισιππος καὶ Θεομνηστος καὶ Θεοδωρος.
Suid. , sed Pseudoplut. patri trei praeterea liberos fuisse scribit, Telesippum Diomnestum atque filiolam). Pater eum ita studi O- se eduenVit, ut inter aequales et condiscipulos clarior etiam et notior esset quam P0Sten inter cives. XV, 161. Γενο- μενος δ' ακουστης Προδικου
367쪽
κεῖ γαρ μοι αμιεινων 'i κατατους περὶ Λυσίαν εἶναι fλογους
προιουσης τῆς ηλικίας, εἰ περὶ αυτους τε τους λογους, οἷς νυν ἐπιχειρει, πλεον η παιδίον διε
φιλοσοφία τῆ του ανδρος διανοία. II1.4 Anonym. et Plato.). Amissis bullo Deceliaco cunctis facultatibus mederi coepit rebus suis et aliquorum eSSe magister. XV, 161. 162. σχολῆς δε ηγειτο, ως τι νες φασι, πρωτον ἐπὶ Moυ,uαθητας ἔχων ἐννεα. Pseudopl.)Ρrimi ad eum accesserunt Eunomus et Lysithides et Callippus, post hos Onetor, Anticles, Philonides, Philomelus, Charmantides, quos omnes civitas aureis coronis donavit. XV, 93-94. Fuit etiam amicus et magist0r Timothei. XV, 101. Ep. VIII, 8. ακροαταὶ δε αυ- του ἐγενοντο εἰς εκατον, αλλοι τε πολλοὶ καὶ Tιμιοθεος ὁ Κομ
λεις ἐπῆλθε, συντιθεὶς τας προς 'Aθηναίους υπο 2 ιιμοθέου πεμ- ποριενας ἐπιστολας, ὁθεν ἐδω
ὁ πιος καὶ Eφορος ὁ Κυμιαῖος καὶ 'Aσκληπιαδης ὁ τα τραγφ-δουμενα συγγραψας καὶ Θεοδεκτης ὁ Φασηλίτης ὁ τας τραγωδίας υστερον γραψας, Λεωδάμας τ' υθηναιος καὶ Λακριτος PhaselitaJ, ως δε τινες φασι καὶ Τπερείδης καὶ 'Tσαῖος. Ἐσχε δε μαθητὰς πολλους μεν, τους δε ευδοκιμηκοτας καὶ ἐπι
σκον, 'Iσ0κραττὶν ὁμώνυμον αυ- του, Θεοδεκτην, υνδροτίωνατον τηνυτθίδα γραψαντα, καθ' ου καὶ ὁ Αννιοσθενης εγραφε, καὶ LIυθωνα τον Βυζαντιον, τον ρητορα Φιλίππου. υν.
Pseudopl. et Anon.) Divitias inde nactus invidiam excitavit. XV, 4. 146. 154. Nam non solum privatos homines disci-
368쪽
pulos habuit, sed Oratores, duces, Tege S, Omnino Plures, quam Omnes reliqui rhetores.
XV, 30. 39. Indicat ipse se plura bona sibi comparasse quam Gorgiam ib. 158., quae tamen ab externis potissimum accepit, ut a Nicocle. XV, 39. 40. Υποθ'. 2. λαμβανε δε χρήματα παμπολλα υπερ τῆς διδασκαλιας, παρα μεν των πολιτῶν Ουδεν hoc falsum es ,
ωσπερ γερας τουτο κατατιθε- ιενος καὶ τροφεια καταβαλλων
τῆ πατριδι, παρα δε των ἴενων χιλιας δραχμας. Anon.) Eraten de caussa inter mille et ducentos illos, qui trierarchiae munere fungebantur, quod cum filio Aphareo tempore Orationis XV. ter obierat. XV 145. Eυπορησε δ' ικανῶς, ου μο-
οἷς φθονηθεὶς τρὶς προεβληθητριηραρχειν. καὶ δὶς μεν α σθέ
Pseudopl. Iam seniori ei facultatum permutatio ob trierarchiae munus a Lysimacho oblata et ea d0 ro iudicium conflatum est. XV, 4. De aliis autem rebus nunquam erat in iudicium Vocatus, XV, 27., quin neminem laesit. XV, 33. Uno
Nam sophistae et alii multi ei invidebant, quia sapientiorem so illis profitebatur et plures discipulos habebat, etiam civitati Atheniensium non Rdulari sed illam obiurgare solebat. XII, 5. Epp. II, 22. IX, 15.
Erat autem ad capessendam rempublicam omnium civium minime a natura instructus, voce et audacia carens, et ingenio praeditus, quod ad bene sentiendum et cogitandum valebat, sed ad res gerendas infirmius neque ad eloquentiam satis aptum et ad dicendum in magna hominum frequentita prorsus ineptum erat. V, 81. 82. XII, 9. 10. Epp. I, 9. VIII, 7. His igitur omnibus destitutus ad sapientiae studium deque Graeciae Statu regumque et rerumpublicarum negotiis scribendum confugit. XII, 11. Orationes conscripsit Atheniensium civitati totique Graeciae utilia suadentes, Ornate copioseque compositas. XII, 2. Non d0stitit Graecos ad concordiam et expeditionem in Asiam excitare. XII, 13. et plures do libertate Graecorum conscripsit orationes, quium Omnes Oratores. Ep. VIII, 7. Atheniensium maiores in Panegyrico maximis laudibus celebravit, XV, 60. 61. 76, Optimeque et hac orationse et aliis dupatria est meritus, ibd. 76-86.
369쪽
Ουκ αν ἐπιτηδευσειε την πολιτικην καλοκαγαθίαν, αναγνους
αυτου τον LIανηγυρικόν; ἐν φ διεξιὼν τας τῶν αρχαιων ἀρετας, φησὶν, ὼς οἱ την Ελ-λαδα ἐλευθερωσαντες απο τῶν βαρβαρων ου τα πολεμικα δεινοὶ μονον ησαν αλλα καὶ τααὶθη γενναῖοι καὶ φιλοτιμοι καὶ σώφρονες ' Op γε τῶν μεν κοινῶν μαλλον ἐφροντιζον η τῶν
ιδιων, τῶν δ' αλλοτρίων ηττον ἐπεθυμουν τὶ τῶν α δυνατων καὶ την ευδαιμονίαν Ου προς αργυριον εκρινον αλλα προς ευδο απι μέγαν οἰομενοι τοῖς παισι καταλε ψειν πλουτον καὶανεπιφθονον , την παρα τοῖς πληθεσι τιμην. Κρειττονα δηγουντο τον ευσχνὶ μονα θανα- τον η τον ακλεη βιον' ἐσκο-πουν δ' ουχ ο πως οἱ νομοι καλῶς καὶ ακριβῶς αυτοῖς εξουσιν, αλλ' Aς τὶ τῶν καθ' ημέραν
ἐπιτηδευματων μετριοτης μηροδεν ἐκβησεται τῶν πατριων' ουτω δ εἶχεν αυτοῖς τα πρ0ς αλληλους φιλοτιμως καὶ πολιτικῶς, ωστε καὶ τας στασεις ἐποιουντο προς αλλήλους, πότεροι πλειω την πόλιν αγαθαποιησουσιν, ΟυI Oιτινες τους ετέρους απολεσαντες τῶν λοιπῶν αυτοὶ αρξουσι ' τῆ δ' αυτηπροθυμια χρωμενοι προς την 'Ελλαδα τῶ θεραπευε ιν προσηγοντο τας πολεις, καὶ τῶπειθειν ταῖς ευεργεσιαις μαλθλον η τῶ βια σθαι τοῖς οπλοις
κατεῖχον, πιστοτέροις χρωμενοι τοῖς λογοις η νυν τοῖς ορκοις, καὶ ταῖς συνθνὶκαις αξ ιουντες
καις' τοιαυτα δε περὶ τῶν ητ-eto νων α ζιουντες γινώσκειν, οἴαπερὶ σφῶν αυτῶν τους κρειτ-τους αν ηξίωσαν φρονεῖν ' Oυτωδε παρεσκευασμένοι τας γνώ
τες τας εαυτῶν πόλεις, κοινηνδε πατρίδα τὴν Ελλαδα οἰκουν -
τες. Dion.) Quam orationem otiam invidi et obtrectatores imitabantur. V, 11. Συνεθηκε
μεντοι τον Πανηγυρικὸν, οῖψεν ετεσι φασὶ δεκα, οἱ δε ἐπὶ
τουτοις πεντε' καίτοι γε Γοργίου του Λεοντινου καὶ Λυ- σιου τῶν ἐνθυμηματων καὶ ἐπιχειρηματων ό κρου ιεταροβολη καθεστηκε καὶ μεταθεσις ὁ Πανηγυρικος 'Iσοκρατους λόγος. Βιατρῖψαι δ' αν τις οἰηθείη μακρον Ουτω χρονον του Πανηγυρικου προσεδρευοντατον ρητορα τῆ συνθήκη δια τοτης λεξεως κατεσκευασμένον καὶ περιττὸν καὶ δια την εἰς ακριβε ιαν τῶν ονοματων ἐκλο- γην καὶ δη καὶ τῆς προς αλ-ληλα τουτων συνθηκης. υλλὰ καὶ η τῶν κώλων καὶ περιοδων ἐπὶ τοσουτον ακρίβεια λανηκαταναλῶσαι χρόνον. Μαλιστα δε αυτῶ η τῶν πραγματωνευρεσις καὶ διοικησις την TO- σαυτην ασχολίαν ἐνεποίησε ' τα
γαρ κεφάλαια καὶ τα ἐπιχειρχη-ματα, οἷς ὁ λογος οἰκονομου- μενος απαρτίζεται, εἴ τις ἐπιμελῶς καὶ καθ' εκαστον μέρος
ἐπισκέψαιτο , ευρησει συντελε- σθηναι πολλου δεομενα χρόνου.
Ph0tius.) Eadem patriae caritatu instigatui est n0tatu iam provectus de Graecis reconciliandis inferendo que Persis communi Graecorum bello seribere in oration0 ad Philippum missa. V, 10. et Aqu. 16. ΕΡ.
III, 2. Idem fecit in sepistulis
370쪽
INDEX NOMINUM. ad Philippum scriptis Epp. II
et III.). Omnino non desiit bellum gerere cum Persis idoneos viros ad id hortando. V, 130. De communibus Graeciae commodis etiam epistulam ad Dionysium tyrannum misit. V, 81. et Epist. I. Nunquium operam dedit orationibus ad ostentationem compositis. Ep. VI, 5. neque ortast. forens. XV, 36. XII, 1 cf. tamen 'Τποθ. 16-21). Tamen a civibus suis ost neglectus XII, 11. et inde, quum senio esset confectus, morosus factus et querulus XII, 8., quiumquRm neque gloria destitutus erat et sanitatis insignis corporis et animi particeps XII, 7., ita ut octoginta annos esset ntatus, quum epistulam nonam scribebat. Ep. IX, 16. Etiam epistulam quartam et seXtam aetate senati scripsit. Epp. IV, 12. VI, 6. item Orationem ad Philippum scriptam V, 1. 10. 149. et Euagorum IX, 73. et orationem de Permutatione anno aetatis OctO-gesimo secundo XV, 9., Voluitque hanc imaginem vitae et animi esse. XV, 7. Panathenaici autem scribendi initium fecit annos nonaginta quattuor natus XII, 3. eumque absolvit nonaginta septem annos habens, quum triennium morbo laborasset. XII, 267. et sqq. Nam dimidio sors orationis scripto in morbum incidit perieulosissimum, qui verecunde nominari nequit, cum eoque triennium conflixit. XII, 267. Ἐτελευτα τον βιον ἐπὶ λαι-
τυχη Φίλιππος παραλαβὼν τηντων 'Eλληνίον αρχην. Dion.' ποκαρτερησας δ' ἐτελευτησεν, ως μὲν Βημητριος φησιν, ἐννέα ἡμιερας, ως δε Aφαρευς,
εκεινοι, βαρβαροι οντες, ἐλθοντες εἰς την 'Eλλάὁα κατεσχον αυτῆς, ουτω καὶ τεταρτος τις Ουτος ἀνεφυη δεσποτης τῆς 'Eλ-λαδος ὁ Φίλιππος. Anon. Ἐξελθειν δε του βιου οἱ μεν ἐναταιον
φασι σιτου αποσχομενον, οι δετεταρταιον, ἄμα ταῖς ταφαῖς των ἐν πιαρωνεια πεσοντων
itaque haud paucis post pugnam diebus, refelliturque hoc testimonio vulgaris de Isocratis morte narratioJ Pseudopl.
Ἐταφη δε μετα τῆς συγγενειας πλησιον Κυνοσαργους ἐπὶ του λοφου ἐν αριστερα αυτος τε καὶ ὁ πατηρ αυτου Θεοδωρος καὶ η μητηρ αυτου, ταυτης τε αδελφη, τηθὶς του τορ0ς, ' νακω, καὶ ὁ ποιητος υἱος' φαρευς καὶ ὁ ανεψιος αυτου Σωκρατης, μητρος Υσοκρατους αδελφῆς Ἀνακους υιος ων, οτε ἀδελφὸς αυτου ὁμώνυμος