Opera quae supersunt omnia;

171쪽

quom risitam cordantem, et proba-

rumque plurium, rentur eos esse, quales stipsi velint. nec solum eos censent tales esse,qui in honoribus populi, atque in re publica versantur, sed et oratores,et philosophos pq rus, et historicos: exqvomun et dictis, ex scriptis saepe auctoritas istetitur Mfaciendam fidem.Expositis om-Iubus argumentandi locis, illud primum intelligendum est, nec ullam esse disputationem inquam non aliquis locus incur- .ra , nee stre omnes locos incidere in om- nem quaestionem, et quibusdam quaestionibus alios, quibusdam esse alios aptiores locos quaessionum duo sunt genera: alterum infinitum,alterum definitum .definitum est, quod ποθε/ra Graeci, nos

Causam. infinitum,quod θέσιν daam μ

172쪽

lant, nos Propositum possumus nomina

re causa certis personis locis, te q-ribus actionibus, negotiis cernitur, aut in omnibus, aut in plerisque eorum prinpositam autem, in aliquo eorum, aut Inpluribus, nec tamen in maximis itaque propositam, pars causae est sed omnis quaestio earum aliqua de re est, quibus causae continentur, aut una, aut pluri-

173쪽

de mutatione rei quaeritur, sit necne siti se, scquidnam honestum sit, ecquid ae. quum re vera, an haec tantula in opinio ne sint unde autem sat ortum, ut, clam quaeritur, natura, an doctrina possi ess-ci virtus causa autem ess ciens sic, ut, cum quaeritur, quibus rebus eloquentia essiciatur de commutatione, sic possine eloqMntia commutatione aliqua conin verti in infantiam. Cum autem, quid

sit, quaeritur notio Xplicanda est, et proprietas, et divisio, et partitio haec enim sunt definitioni attributa. additiar

174쪽

sunt de expetendo, fugiendoque: de aequo,et mi quo de honesto. et turpi comparationum autem duo, latam de eodem, et aliou alterun de majore, et minore de petendo, et Rigiendo, hujusmocla giexpetendae divitiae, si seplasida paupertas de aequo et iniquo Aequinane stilleisci, a quocunaque initis iam dcceperis. de honesto, et turpi: Mnestumne sit, pro Patria mori .e altero autem genere,quod

175쪽

s auram , tam meum e prens, eum eminvitant m laetitiam omprimens, trinaegritudinem absterseris hae eum in propositi quaestionibus grum fine, eadensas in emisia trans intur. mi autem qui inquasque quaestiones amommodari sent, des eps est videndum omnes

rasque sunt sed alii ad alias, it diri, aptiores ad conjecturis igitur maxime apta,quae o causis,quae effectis quae e conjunctis sumi possunt ad definitionem autem pertinet ratio, et seientia

176쪽

dunt, quae paulo ante in comparationloco enumerata sunt in illud autem ginus, in quo de expetendo fugiendoququaeritur, adhibentur ea, quae sunt auanimi, aut corporis ventem vel ommoda, ves incommoda itemque cum di honesto, Pique quaeritur,ad animi bona, ves mala, omnis dirigenda oratio est. Cum autem de aequo et iniquo disseritur, aequitatis loci colliguntur hi muntur bipartito, et natura, et instituis natura partes habet duis, tuitionem sui, et ulcisicendi jus institutio autem aeuuitati εν -

178쪽

quae Graeceio bio dicitiar, Latine appetillatur Status: in quo primum insistit ii sint repugnandiuri congressa desensio atque etiam in Giberationibus et laudationibus iidem existunt flatus, nam et negantur Depe ea futura, quae ab aliquo in sententi, dicta sunt fore, si aut omnino seri non possunt, aut sine summa dissicultate non possunt in qua argumentatione status conjecturalis exsistit at cum aliquid de utilitate. honestate, aequi-

179쪽

ἀιέ Olbiis suintis, desensio, illa fit.

sed, quonis lage simius ineontroverissis disterendis esse nihildebet, hia est rem, attigem adjut emeetessimas Misaamus hvm retilliqua flatiis exinane ἄ-i. tu appesunt a mimaeda nationes tum eiam desenditur non ad legem dicere, quod adversmus vesit,

sed aliud id autem contingit, cum scrip- vim ambiguum est, ut duae dinrentes sententiae accipi p.ssint tum opponitur seripto voluntas scriptoris, ut quaeratur verbane plus, an sententia valere debeat.

180쪽

audiant, essiciendum est propriis loci, iis

temque narrati mes, ut ad suos fines spe tent, id est, ut planae sint,iat breves, vi. videntes, ut credibiles, ut moratae tit cum d gnitate quae quanquam in inta oratimae esse debent, magas tamen sene propria narrandi quae autem eui quitu arrationem fides, ea persuadendo quoniam esscitur, qui ad persuaden dum loci maxime valeant diistum estiniis, in quibus de omni risione dicendi.