Nova anthologia Oxoniensis

231쪽

OXONIENSIS ITErgo or alta noctis, ut spirabilos pacata dant aura loca, eum luna puro fundit o eaolo iubar rotroque subsidit alunt;

cum suaviora flamina aspirant marido monte floribu Sato. Umbraque rure nigricant candidos tractus haronarum notant:

iam tunc ad oras, lata dum rognat quieS, Sinusquo eamus fulgidos, qua elara litus alga o longum micat rofluis seliota fluetibus. Stantos haronis oppidium intusebimur

templumqtio pron montis impositui iugo: ad ima Ohinc odibimuS. 'illic, canomus, conditur earum CaPut, at illa duro Poetore fugion in omno tompus orbatam Senis prolem oliquit Noreos.

233쪽

η μην ποθ' γῆξει passi τιμωρος φόνου δυσπάλαιστος Ἀρσάκης Ῥυμος πατήρ, πάσης δι' αια ον πάλαι ζητῶ ταλας

κείνω σε τίσεις ori Ἀμης σφαγης δίκην.

Olim. Sic roserunt, uniu cultor agolli quisquo fuit, domino sat dabat unu ager, dum patria stabat ros intogra: tum labor aequus otiiquo tulit quantas Vita requirit opoS. tum molior nummis fuit ignorantia nummi. Sanetaque men Sani corpori apta comes. en OV nunc rorum laetos folleia pulso institor agricola sordidus Uva tenet. hie, prius in campis ubi rustiea odia nitobant. praegravis intor opes otia luxus agit; o qua pluris gens luXum comitata cupido St, quasquo Sui poena dat sibi caestu amor. at contenta quio par quo copia iustalogo Saluidoro iussorat iro dises at horus, o viridi cortantum eaospit ludi, unde Vigor mombris et seo oro nitoni. his procul hinc odos Iovo sub molior petuntur, o proba ruSticitas. qua fuit ante. Perit.

234쪽

ANTHOLOGIA

235쪽

OXONIENSIS 22I

Quando orit. O fontes, cura roSolutu ut Omniin VeStri posSim ornore momo aquis γ rus o silarao, laetiSSimus incola rostros quando erit ut tonsam frondea lustra, Simis illo voluptatis fons os mortis omnis in illo copia Signanti quam manus ipsa probat. quisquis in his fastum se Campi qua0rit honoreS. transtulit hue aliis orba Dotonda loeiS. hic soli sparsor nocentia murmura Venti. sola tuo blanditia VOX ominata Sonat. lio Superi quotien enolo XeeSSere relicto. Optarunt unum carpore SemPe1 iter. quin ausim disisSo, nequo Si disisS profanum, quisqui adis Superos hae lieo ire Via. meque Velim, quaeque una mihi cariSsinia vivit. posso Sub hac olim consonuiSSQ domo. eonpleXOS 1Ue mori: conlitum par illa eaterVae Solaque dosortis os mihi turba locis. illa forat nobis, illa uniea cauSa timorem,no palpant Vonori gaudia tanta meae,neVo cohor Veniat 1OS mirata V1ΓΟΓUm, fiat si in modio iam locus urbi agro.

236쪽

222 ANTHOLOGIA

237쪽

CXLI

Νεφος π αἰθέρος πνοαῖς στρ.ὰργεστας νότος ως κλονεῖ, σκυθρωπὰν φρένα τερπνω

rasσων ὀμφὰς Φρυγίων,

238쪽

224 ANTHOLOGIA

239쪽

OXONIENSIS 225 CXLIINεα μεν δ' αρθεῖσα κινειται μάχη δυσχείμερος κλυδωνι συν πολλω δορός ορφνη δ' αωρος λαμπρον εἰλεν Ῥυρανόν,