장음표시 사용
261쪽
CLVIII tristis sino voco viam totaque opulSammonte OVOt Sic so solitum Succo ibus uti. Vincer cui pronunt semper, iam ferro uolla
iiirgia orisumquo se spreti Vulnus amoris 2 unanimomne se qui anto omno sibi fidus amiciun illusisso dom. paetuti contomnoro foedi grando notas me iam modiocri bilo forsendum. sic ira spumant homen iocur ibat in armis.
0 secum mea culpa quidom St, Vaecordia quando nostra fuit quid orum Vetu et non factu amori, inquo paludato doetu caneSeere OetU. Strorum vitam atque Omne eXportu in USUS, virginibus tonoris o crodoro tetricii ausim 2 vorum ut erat Somni Sino pondero unti imago, sic boat, Sic sedat amor nam flosculus olim
qui fuit hic id in os abi et vilior orba,
cogor et X animo Vulsium radieibus imis proicero. hinc ego iam superos quod rivor Martim dedero pugni flagran et amor porteli. 'si tristo fortunam animo, Sic Saepe repulSRm volvit amans, rasu luco viam tonset, aut ubi noctu membra reclinatus silvis arbusta notabat suspieisu longoquo bountia Sidora uolo.
262쪽
263쪽
Noquiqua ni lauda sint i Dionaorabile nomon a, decu OS Uniim, ei do, ita Vonta Viro. quo mihi nune laurus quarti rodimicula lustii, frons consuta odori myrtea iuri orat. rugosa quid orta iuvant. quid fronto corollas ceu OS quae Verno mortua rore madet. gaudia tollo mihi an litibus ista capillis 1ion ogo qui omitii nil 1iSi a Inno Inoror. quodsi fama. tua laudo inSanil amaVi, nominis haud cupidii grando Onantia eram, sed vultum domina potius poetaro fatentia hoc non indignum Poetu umore SUO.
his potiiquo oculis, his te eopique potitam, maXima quod iubari pares a Visa tui ost: folle quotion illi orat illa voluptas, munus mox famas SonSimus ipso dabat.
264쪽
Ysa, est hic it inhorit. Ahali dissolvo Atid Giho his insubstantia pagoant ad ,
265쪽
xa τοῖσδ' ὁμαυροῖς εμφερη θεάμασιν area μαρανθεν ουν ἴχνος τί που saνεῖ. ἰὼ βρότεια πραγμασ, ὼς ὀνειράτωναλίγκιοι μορφαῖσι τον βραχυν βίον
τελουντες, ουδεν ἄλλο πλην κοίτης ἄπο σμικρον χρόνον βλεψGντες, α κοιμώμεθα.
266쪽
267쪽
xtra mors dio no iam salionii vitaeorda Sabrina0is tradidit Istor aquis. aecopi mox terra Gaeo propo itu amoenum cui noc inauditis obstropit unda rotis. bis ovoluta dio Sabrina ibi colligit ostias
ripa bis eoano praetoreunte Imadet, bis ponitus complon infusa sit sentia collos garrula dum modi sistitur se via. Isca silet, aut noe iam Se PromoVet amnΘ. vox si inundanti nostra dolor laesi, offundi quando lacrimis nolentibus omnem obruta tristitiam promore MuSa negat. mo referuntiar aquae, tum pronis Isca fluontis silvarum solito murmure claustra replet: altior indo mihi ossa dolor ostia ut amni. sunt quoquo Sod quae ViX reddere Verba queam.
Aur picta rubon Autumni nubila es fulgot si quis adhuc vitro labitur mi aqua. illa amo condunt nobuloso lumino Olem. imbuit hos proprio frigor tristis hioms. non arium dulci resonant modulamine Silvae, non avibus latobras umet umbra sua :aspicia tantum frondi Volitare caducaS. audioris sentis nil nisi flabra Noti. non umbra aestiri nomoris, sed nubila valloindosupor hibornam, tristior umbra, premunt: mare scit Volut orbos flos quisque Sepulcro, ror sup0 tristi illacrimante OgOS.