Disputationis de adiectivis verbalibus in tos et teos exeuntibus : specimen alterum

발행: 1847년

분량: 30페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

DISPUTΛTIONIS

adiectivis verbalibus in v et iis exeuntihus specimen alterum

acribebat

4쪽

Disputationis

assiectivis verbalibus in io et Sost Xeuntibus specimen Iterum.

Ante hos sopioni annos, quum, lectores bouevoli, vobiscum disputandi facta potostas esset, P0Si quam do legibus, quas mihi Graoei in dioclivis orbalibus in o et et o formatis sequuti videruntur, diSSerui ac caussis, quas supra demonstravi, commotus, disputation nostra octa via depulSa, Sine certo ordino dc usu orum, qua huius oneris vario nata, si non ab eadem stirpe prosecta Suut, at unius verbi propinqui quasi imperi parent, aggressu sum quaeroro accidit, ut Propter loci, qui mihi datus orat, angustias modo πιστος, πειστος, πειστεος πυστός, πευστεος οπτός, τευκως νυκτος, φευκτος, φευκτεος ἶρος, εος et laητος, ητεος σχετος, σχετλ et κτός, κτεος abSolverem. Quam audem quaestio non vel particulam potius quaestionis tum neceSsario a in relictam, tanto temporis spatio interiecto, nunc opotam ct quasi o castris, quibus adhuc continoba tur, educam. Quod autum disputatiuncula nostra, quum praeter eos auctores Graecos, qui iam Euperiose tempore grato animo reconsiti Subsidia sua disputandi quo copias mihi miscrunt, propter temporum meorum iniquitatem unc ipsum nisi Plutarchus Thesei, Romuli, Lycurgi, Numas, Solonis, Poplicolae, homistocli, Camilli, Doricli, Fabii Maximi, C. Iul. Caesaris, Phocionis, Catonis Minoris, Agidis, Cleomenis vitas ct Arrianus cum librum , qui Aloxandri Magni anabasis est inscriptus, nomo nobis votorum auxiliaria mi sorit, parum auctis copiis in aciem procedat, fieri vix potest, ut vos memet ipso magi molesto oratis. Spero vero, mox etiam fore, ut aliarum rerum cura ab institutis studiis me minus donoctonio maiorum copiarum fiducia nisus rei gerendae, Si non par sim, at magis sufficiam. In praesentia rerum, qua vobis Sum tradituruS, quo pro humanitate vostra Eoletis, accipit animo.

5쪽

genimin vobiscum communicabo.

Ορα oc, quanquam uti mannus ' recepit, omnino non exstar videtur. Apud eos saltem, quos adii, auctores no unum quidem exemplum a nobis reportum. Oec irae, quod a Platono, orat0ribus Atticis Xenoph0nte, Polybio, Plutarcho solis non repudiatum vidimus, simplex a Platone, Demade, Demosthene Xenophonte, lutarcho, compositorum Oociis a Platone, Isocrate, on0phonte, P0'lybio, Plutarcho descoestro et eoooaco ab uno Xenophonte singulis locis usurpata invenimuS, ad quac si exicis dem habemus λυραος ἀπροορα-ς ευπροορα c, προςoecim etiam adiiciendo

vidciatur. ορατος legimus apud Platonem Epiuom. VI, 9S2 VII, 84 VIII, 984 XIlI, 99l do rep. VI, 19 509 apud Demadem ingui. περ της δωδεκαεεια ζ17 apud Demosthenem Amat. β 33 apud Xen0ph. Mem. I, 4 5 III, 10, 3 Cyr. I, 6, 2 apud Plutarchum Camill 20 donam apud Plut Epi nom. V, 98l d rop. VI, 18, 507 VII, 10, 29 Phaed. 79; Sophist j 5; heaot k 33; apud Isocratem c. omon. β 29; apud Xenoph. Mem. IV, 3, 3 IV, 3, 14 apud Polybium II, I, 2 III, 108 6; apud Plutarch. R im. 29 Num. 8; νορα ς apud lat. iiii. I, λς0ecim apud

Xenoph. do is mag. equit. IV, 8; προορατος apud eundem Cyr. I, 6, 23.

'Oneto simplex, ne cum altero, quod orbo πω originem obos, consuti datur, scriptores respuunt, sed in verbis cuni praepositionibus comp0Siti ita agnoscunt, ut unum προορα apud noStr0Sauctores iuxta conSuctiora πρ00n sive προυπ- uno illo loco senophonto etiam προορατυ ha- boat. Quam furniam Papius in exico suo etiam postorioribus scriptoribus vindicat; sed, quum tostes non uillhibuerit, quo iuro id saciat, intelligor non possum. Ἀπο- exstat apud Suphoclem

6쪽

1092 El. 343 649 apud Thucydidom I, 75 I, 90; I, 102 I, 31 V, 20 VI, 53 VIII, 38

Vlli, J VIII, 60 VIII, 8; apud Antiph. II, , , p. II 6 apud Demosth. Synimor. 37 apud imitophont Cyr. II, 4, 6; apud Plutarch. Rom. 8; ab Max. 20 Jul. Clios. 29; hoc Ia; Cleom. l6;2l 36; ποπτως apud Thucydidem VI, 53 VIII, 38 VIII, 3; VIII, 66; IlI, 68 apud socratonido pace l2 apud Dem0sth Philipp. II apud Xenophontoni Heli. Il 3, 52 apud Polybium III, I, 3 III, i, 2 ἀνυποπτος apud hucydidoni III, 3 apud Demosthenem de Rhod. liberi. 4 apud Xenophontem Cyr. V apud Polybium II, 05, 1 apud Pluiurchum Cat. Min. 23; apud Arriatium Anab II, 4, 11; ἀνυποπτως apud hucydidem I, 140 καχυποπτος apud Platonem do op. Il, 409 Phaedr. S.

Simplicis qui do vorbi gorundium otiam huius olymi omnino abest in composition uor Gra ostisa opius ad πτω confugiunt, ut ostendunt παροπτεος apud Dem0Sihonum c. Aristogit II, 6; soι

-εος apud Herodotum V, 9; apud hucydidem VIII, 8; .apud Xen0ph de rep. Laced. IX, 5; apud Plutarchum Sol. 20 Cat. Min. 41; προοπτεος apud Herodotum , 120. q. S. Aεκτος, λεκτέος et ρητος, ρητε O D simplicibus λεκτος Ο ὐητος Homerus atque Hesiodus alterum tantum idque singulis oeis It XXI, 445 o Oper. . usurpaverunt. ragicorum apud Sophoclem et Euripidem ρητος tantoporo Praeponderat, ut λεκτος singulis ρητος apud illum quatu0r, apud hunc tribus locis apparcat; ADSebylus contra, ρητος dioclivo ponitus repudiato etiam alteri nisi in comp0sitis di piario otψι φιλεμ nullum locum concessit. εκτος igitur obviam sit apud Sophoclem Philoct. 631 ot apud Euripidem Hippol. 70; so apud Sophoclem Philoct. 746 Ood. R. 954 et 285 Ood Col. 997 et apud Euripidoni Hippol. 459 o 839; ph. Taur. 907. - Arist0phane λεκιος Semo Avv. 42 l. ilvis nunquam ocepit. Reliqui scriptores λεκτος sic aspernantur, ut ne uno quidem corum Osto ergore audeat, ρητος autem liberius vagetur apud hucydidem , 3 I, 22; I, 7; I, 70;

850 do op. VIII, 3, 46; hoaol. 140 148 apud Andocidem de pace Laced. 22 apud Isocratem, Demon. 25; rapog. 9 c. Callim. 14 apud Isaeum de Philoci herod. 25 apud Aoschinem, Ctesiph. 124 apud Domosthonem Olynth. I, 4; do cor. 122 c. id. 79; c. Androt. 6l; o Pantaenet. 5 apud Herodotum V, 7 apud lutarchum ut Caes. 30. Apud Polybium tantummodo adverbium 11τως in conspectum nostrum onit III, 21, 4 of IlI, 23, 5. Quod ad composita alii not δυςλεκτος et myίλεκτος, quorum iam Supra menti inicet os ηpud Tragicos leguntur et quidem illud apud Aeschylum Pors. 708, hoc apud Aeschylum Agam. M ot 575 o apud Euripidem Phoen. 500. Quibus locis addatur etiam AeSchyl. Sept. Sit, ubi in adverbium διωλεκτως incidimus. - 'A- ω ita luetuat, ut apud Thucydidem IV, 2 ἀντί-

7쪽

λεκτος, apud Plutarchum, quom posterior aetas tulit, homi St. 24. ναντίρρηro Singulis locis invo-uerim. In omnibus oliquis compositis, si solos a nobis cognito Scriptore ruSpicimuS, unum ρητος priueipatum obtinet 'Aoρ ro pracbo Humor is d. XIV, 466; lesiodus Oper. 4 Sophoclos i.

Isocratos . Demon. 22 25 c. Loch. 3 Dinarchus c. Dom0sth. 9 Lycurgus c. Leocrat. 88 Ae

8쪽

ierunt, ut apud Olybium modo τεος , 5, 2 I, 5, 3 I, 64, 2 II, 4, 3 II, 24, 2; II, 6 l;

III, 36, 2; II, 8, 3, o apud Xen0phontem o Plutarchum modo λεκτεος reportatur, en Anali. V, 6 6 do rep. Laced. 2, 2 Plutarch. Rom. 28; Popl. 17 Cat. Min. . Apud coturos auctorDF, quorum libros in manus sumsimus, noutrurn offenditur. De compositis verbuni διαλsro icit, ut Plut 'Lys. 9 ct Isocrates Philipp. 95 Panath. 31 Epist ad Dionys L . testificantur, διαλεκτεολκα λεγα apud Platonem do logg. XII, 14, 6 καταλεκτεος, ἀναλπω, ut os loco Eurip. Heraclid. 970 patet, νι ιλεκrao in lucem protulit; quorum piaepositi e litoram continos, Urgo auteΡΟΠ it t.

9쪽

oro εφητον απὸ των αὐτὸν Quam ipsam naturam ambiguam etiam gerundi Aph ci quod Bulimannus nullius loci auctoritate sultum asseri, iribuere auSim, quia sacile os ad suspicandum, hanc sormam vel propter sortiorem sonum ad 0tostatem neceSSitatis igni sicandam unam omnium esse piissimam.

l. 10.

Ποτος, βοσκητέ Vorbum 'olarito duabus adiectivorum Ormis linguam ditavit, quarum unam adloctiva in ociat loram adiectiva in et o desinentia sibi asseruorunt. Substantivum poetis exempli caussa apud Adsehyl. g. 1389; 0ph. i. 44. Nubb. 1409; lat. Monox. 237, d logitur, simplex automipsum adiectivum vetustatis oblivione brutum id tur. Composita satis roquontia quum apud alios scriptorcs tum maxime apud p0eta sunt. Ei βοτος donavit nobis Η0mcrus Od. XV, 406 Apoll.

Aristophanis auctoritato Avv. I 359 satis munitum est. q. l. 'Erρετος, ἐγρηγορτος εγερτος εγερτέος. Duabus sormis Π0moricis ν roset ς' Od. XIII, 4 ct 80 B. IV, 177 et ἐγρηγορτί Il. X, 180oxcopiis, Graeci, quo consului, o verb0 εγειρο Semper περτος, περτεος cuderunt. γε-ος, νε- γερτος, ροςεγερτος, νςδιεγερτο a Papi accepi, adverbium autem inde ductum θελέ singulis locis ipso apud Sophoclem Antig. 4l et apud Euripidem hos 520 vult θεοτεος Euripido Rhes. 686.

satis tuetur.

λουτος, Ἐλκτεος, ελπτστεος. Quamquam verba me B et titi' adioctivorum, de quibus nos agimus, tanta inopia laborant, ut paene uno verbo res poSSit abs0lvi, tamen erutanti mihi contigit, ut caussam non iniudicatam relinquorem, sed nequc adiectiva in o exeuntia, etiamsi Papius νελμος, ἀνελ-ος ei ειεuero offert, Cui e toxic arcessitum accedat ει ρε s.

10쪽

apud melioris nota scriptoros ulla esso videroriturit λκτεος longo praestare mihi Oxploralissimum ossos. εικτέος enim apud Platonem do op. I, 8, 365, ξελκτεος apud Euripidem El. 87, φελκτεος apud Aristophanem Equit. 20 συνελκυσιεo sui generis unum ci solitarium apud Xenophontem Ages. 9 4. domicilium habui.

q. 13.

Oερτυς, φορτος, φορητος, οἰστος, οἰστεος. Quae verbalia Verbum νερο ex se ipso genuit, φερτος, συμφερτος et τερος poetarum sines non exceSSerunt, foem Vero, quod, postquam ad Substantivorum exercitum transfugit, plus sibi a rogar videtur, inde ab esiodi aetate, apud quom id primum conspexi, apud cuiusvis enoris scriptores os iactare rodibilo St. Vel compositum πολiupoera Herodotus testimoni suo confir

Oper. 603 πολυφορ- Herodotus in vita Hom. 1. - Ορητος, quod ut Satis arcto affinitatis in culo coniunctum hoc loco sese deiici vix patiatur, et ιστος, cuius verbum verbo φέρω ad tempora sitiam supplenda succurrit, si octo vidi, ita intcr o disserunt, ut cum praepoSitionibus οἰστος, cum aliis particulis poρητος sacilius in unum v0cabulum coalescat, cum nominibus oro, ni salior, unum

in D est apud Sophoclem Antig. 3l0 Oed. 0l. 354 apud Euripidem Orest. 57 Aleost. 55 apud Isocratem Plataie. 10 apud Platonem Sophist 48 ἀνοιστεος apud Sophoclem Antig. 72; apud Euripi dominore sur. 112 apud Polybium t 42 4 apud Plutarchum hoc. 5 Mounso apud

SEARCH

MENU NAVIGATION