De clavsvlis Minvcianis et de Ciceronianis qvae qvidem inveniantvr in libello De senectvte

21쪽

nciditur ante et post alteram syllabam longam. 1'rδ)32i, 21, natus ex homine 15i, Ili labor iam docuit)39, 24. procreare non sacere O 56i, 34 i, revivescat et redeat 58. 35. religionis aut profugus

1 ol lool 47, 28ib conferre quae sua sunt ). Inter formas igitur clausulae ininucium videmus praetulisse eas quae binis verbis ita continentur, ut caesura aut post primam syllabam brevem Oia aut post syllabam alteram longam fiat.

D Solutis syllabis longis prima et altera 3

Clausula non constat nisi e duobus vocabulis, quorum posterius quattuor est syllabarum. Quo modo rationem accentus grammatici Minucius habuit maximam; nam tum vocis prioris syllaba antepaenultima, quae eadem est prima syllaba clausulae, accentu primario instructa est, duarum vero brevium syllabarum, quae longae alterius locum obtinent, prior accentu secundario.

' 15,ή 11, initiatos ipsos magis nec laboro iam docui P Vulgo, magno sine labore iam docui Boenig. Iaminaim veram aenai sententiam cum scriberet ni fallimur, haec sententia est iniustos ipsos magis esse ne labor quidem docere, sed iam docui . Quam sententiam ordo confirmavit Gdit gel. Ana. 1904, p. 3013 cf. Theissen, De genere dicendi . in Pel qui p. 9 confert magis pauper 58,i 36.), vis iustιιm 56,. 34i, et p. 27 sq. de usu artieulae nec disputat. Simul mensura syllabae ultimae verbi laboro ostenditur numero; cf. P. 11'. ' 47. 28 i. Nescio, quo iure uil Meyer Spirensis si th. gel Ang 1893 p. 7 haec potuerit dicere: Die mei tirae de Rusgeldstoninebung Urson nichi inmal in meisilbiges Wori innehmen. ' 38, i 24, quae iura possit adulteria numerare , quae plura possit adul-reri quam partus numerare Vahlen scribi maluit collato Lact. Div. Inst. I, 17, 11 Sed haec emendatio accipi non potest, quia repugnat legibus numeri; Verbis enim partus numerare efficeretur clausula hexametri Neque possum

22쪽

lx Solutis syllabis longis prima et tertia , HUna semper eat eae sura ante syllaba in longam. 1 tyr)

Εidem caesurae Cicero maxime favit, et Zielinshi T. Deest clausula Ιη O in Octavio Minucii. auer quidem II Jahresberichi des h. h. Siaats-Gymn. Wie XIII, 1902, p. 12 exempla clausulae 1 ηδ enumerat Zieliushi vero de clausulis Ciceronis p. 58: Dis Clause 1 ηδ inquit, Ommi liberhaupi ita vox. Sed clausulae νη ocio Oo oo, idem p. 9 unum adfert exemplum Phil. XI 27

mediocre etiam odium. Hisce rebus expositis, quae in singulis clausulae I. generibus inveniantur cve surae, hac tabula iam in uno conspectu ponis mus. Si omnia, quaecumque huius clausulae proposuimus atque illustravimus eXempla, uno quasi conspectu amplectaris, satis saepe fieri concedas, ut clausula a vocabuli integri initio capiat initium 108 locis inter 322- plus quam 33 5' );

nec latet consilium, quo ductus Minucius hoc fecerit, nam multo facilius hoc modo auribus percipitur clausula. Ex hac vero tabula vides multo

accedere ad sententiam aueri qui Zmeiter Iahresbericht des'. h. Stastisgymn im XIII. sa in Wie 1902 Studien gu acianus, p. 11 formas tales clausularum a s se ita referendus esse censuit, ut admitteret o se pro a l stolivertretende Tange vor dees Esur) de qua aueri sententia infra. uberius dicemus. inelius certe subiungerentur illa duo vocabula quam partus Verbo numerare numerare quium artus ), si modo necessaria est mutatio. Sed sententia scripturae traditae defendi potest magna religione conquiritur talis mulier quae plura quam ceterae possit adulteria numerare: cf. Lucian 6πὲρ ω εὶκovouvi et iiuner-Gerin Hech Gramm. I, 22 quamquam concedendum est superlativum potius praesertim in sermone Latino desiderari

23쪽

- 17 plus dimidio omnium locorum qui huc pertinent 193 inter 322 locos, paene 60' hanc clausulam integram exhibere, rarissimas esse eas formas, in quibus binae Fllaba longae sint solutae deinde rarissime duobus tantum locis ter, saepissime semel tantum incidi hanc clausulam, atque eam integram 4 locis inter 193 - plus quam 4 uter centenos, atque dissolutam etiam 1 14 inter 129 - 88 37 inter centenOS. caesuris autem maxime frequentatur ea, quae fit post alteram syllabam clausulae integrae ia 10 locis inter 193 - 2 3'. et ceterarum lar- murum in quibus prima syllaba non est soluta o interra locos 64 5'lo et O l O , 4 intor 8 locos 85'lo); ubi vero soluta est prima syllaba, semper inciditur post tertiam

syllabum o S. Numquam Vero inciditur post priorem earum syllabarum brevium binarum quae pro longa substrutuuntur.

Denique voces extremae plerumque 12 locis inter 322 - 39'.)sunt quattuor syllabarum aut 124 locis 38 5'. trium, multo rarius 5 locis - 16'. duarum, rarissime quinque syllabarum 15 locis 4 7'. vel monosyllabae 4 locis). Longe maximum autem pro Ortione numerum vocum tetrasyllabarum inveniri extremis in clausulis

24쪽

i Longa syllaba nulla dissolvitur. I. clausula meitur verbis binis. H Fit caesura post syllabam primam. oia β)

ihis synaloephium. y 16,, 12. omitto communita.' Mi. 22. tinnitus eliditur cum Geleni omnes, inittis elidi ur .' 52i, 32, sinem a sententia sic lego cum rix duardo ordon Gdit. get Ana. 1904, p. 308 Paulo de interfeId Philol. 8, p. 17): nomen enim

sententia tolerari posse ordo demonstravit contra Ursinum ceterosque qui conscientia substituerunι.' 63,. Mi exspecto sententiam: 63,, 40, usurpb Victoriam. Disj1jgod by

25쪽

vita Ii. 2, inopinata praesentia

50, 31i opinionis averteret 53. . 33i nationesque distinguimus

Saepissime igitur tonico a maiore antecedit vocabulum quo efficitur aut antibacchius aut trochaeus simplex. rh Antecedit caesura tertia syllabae longae ita ut clausula dividatur in duos reticos o o 2 δ

3 o l . 24i 17,); 42, 26,); 46, 28,) 45, 27, eonfitentibus credite ); 45i. 28i paenitentibus credite

' 30i. 20, monstruosa mira miracula , monstruos mera miracula: Oehler, quem secutus Norden sedit gel Ang. 1904, p. 304 ad Gellium XIV, 6, 3 revocavit, ubi quidem legitur pro Iuppure mora miracula, non monstruom mera miraeula accedit quod a numero inuciano abhorret scriptura mera miracula -- o. Rect igitur in ed. prino verbum mira ut perperam duplicatum deletum est, quacuminiam Boenig, ego consentimus. x 61, Iii, turpitudo prolixior.' 28, 19, divinitate consensio est per synaloePhen. M 45, 27, eredite fessis fessis erasum Ρ, de se erum consstentore credite P corr. et , credite assis nonymus in Nisceli. Observ. v 423 alm Boenig. Nec vero tolerari posse istam emendationem quas desinat in finem hexametri manifestum est ex contrario verborum eonfitentibus eredite optimus est numerus, locusque simillimus in cap. 28, 1 exstat paenitentibus credite. Quae cum it sint, facere non possum, qui cum Ρ de Winterseid Ρhilol. 1904, p. 317)2.

26쪽

Ex hac tabula vides longe saepissime ante creticum posuisse Minucium verbum, quod ipsum quoque sormam retici praeberet. 2. Constat lausula e ternis Verbis. M Cassura facta est ante alteram et quartam syllabam.

sequar codicis arisin alterum manum, quamquam eam esse interpolatoris Boeni p. X adseverarit quod si non credas, facile in codice archetypo fessis supra te stus a grammntico quodam moroso additum esse suspiceris.' 3T,. 24i natura liter iudicant sic lego cum rei Halmio et ordeno du. l. Ang. 1904, p. 306 aliisque. Difficilius vero iudicatur de lectione primi

verbi nuntiati quanta sero, naturaliter iudicunt Ur, quanto retus - . .: Ursinus Halm, qutant verius anatJ iud. Heumnnn, quam ver - . i. DOm-biuri, quam acute - . s. Baehrens, quanto vero, natura lius i. Boo Boenig, quanta ero ... oouertia D naturaliter i. Norden, quantu vero - . . ego.

39,, 25, considenti tutius P Boenig, atrocrus Heumann tumius Ombari Halm taetrius 89iniam sed lectio codicis commode ut mihi quoque videtur dolandi potest.' 15,, 11. nam quicquid agimus, ut alii fato, ita vos deo dicitis: sic Ρ mutanda non esse mihi videtur lectio, quamquam mutaverunt Gelenius et Halm qui deo additatis scripserunt, avisius qui dicatis loco verbi dieitis scripsit, Usener quique eum secuti sunt Boeni et de interfeld Philol. 1904, p. 16iqui post diritis lacunae signum apposuerunt. Sed sensus patet: nam quicquid agimus, ut alii fato ita os deo nos agere vel agi dieitis. De dativi graeci usu Minuciano s. heisse De genere dicendi p. 21, Boeni 88 sq. - 2T,. 19. eo altior et sublimior quae et spiritus ratio 1' δ), quam ut ab homine soterit inveniri a deo traditum Ρ Gronorium secuti alm et Boenigcolon ut glossema secluserunt. Sed Vahlen Hermes 1895 XXX, 385 sq. ea quλsolet subtilitate sententiam defendit, cum nihil mutaret nisi eo pro quo Verbo proposuit esto, et potuerit coniunctivum cum Halmio substitueret cf. NordenGdit gel Ang. 1904, p. 304. β 26,, 1si omnium diem duoeer P indvaeerit avisius, alm Boen . Codicis lectionem optime defendit Norden G. g. A. 1904, p. 304 coli. Verg. Aen. II 80 dueebatque diem et respecto numero dicretico Idem sensit interfelδ

Philol. 1904, p. 163.

27쪽

t . . l l ., 62,u 38. contemplatione iam vivimus

Minucius igitur ante vocem monosyllabam savit illis verbis, quibus efficeretur trochaeus monosyllabis autem Minucius usus est his: et 3), non 3), quam M, 36 ed, ut, qui, quod, quot per ism a Ante tertiam et ultimam syllabam arc)

0 29. 19, . rationem deum disseruiti falso, ut colligitur etiam e numero: disserit arisius, quocum omnes.' Si ultima syllaba particula solumminis inucio brevia esset habita, ita ut forma 2 p a evaderet, accentus Verbi cum consuetudine inucii, qualem in p. 10 statuimus, pugnaret.' 3bi. 22, ut sirm inter astra ignata sit , ignita si cum omnes praeter Baehrentem, cui magia placuit agnita sit. lurimo secutus probo lectionem editionis principis, Mnmquam hiatus hoc loco apparet, qui e videtur imminui quod mora quaedam intercedere potuit inter verbis astra et ignita. Disj1jgo by

28쪽

' 53ia 32, eum omnia eari iis terreriaque ei quae extra istam Orbis provinciam sum deo eognita plena sint , cognita delevit Ursinus, . Daniel vero et Meursius scripserunt: atin Deo cuncta plena sint, Baehrens sunt deo conditore plena sint. Ursini emendatio optime convenit cum sententia et optimam efficit clausulam itaque non dubito, qui nescio quis isdscripserit cognita respecto enuntiato antecedente.' 26, 18,) nec nomen deo quaeras deus nomen est. Factum esse Otest, ut Minucius in hac sententia gravissima clausulam clausula excipi vellet:

29쪽

β OO Oa l . 16i, 12, opitulari suis 2i0, ubi consuetudine Minucii rhythmica es. p. 10 flagitatur ut opituturi legas, quamvis accentu formae primariae purior respecto malis legere opitulori, in quare nescio an vestigium antiquioris accentus in prima syllaba positi subsit. 2. 18 aeditur.

y 19, 14. n eientes inesse et incredasii serum et in erisimile mendacium P, et in ineredibili serum Balduinus vulgo, in serisimili omnea sedi de Winte fel ratione habita numeri legi maluit Philol. 58 p. 16) nescientes inesse indicti quae modo commemorata erant et neredosi verum e verisimile menda- erum. Quism emendationem probo, quippe qua admissa melior fiat clausula inesse et in incredibili verum o ooia 4 - - don. - 34'. inesse et inexedibile Verum -- 4-- diis. - Ri; deinde Verisimili mendacium M oo - οὐ), Verisimile mentacium 2 ---------3. 49, 30, Matransutatos misero mortis genere elidere, ubi hiatus mora quadam excusari mihi quidem videtur.' 12. 8, pro mira corr. e miram ut videtur sιustitia et neredιbilis corr. ineredibili audaeis me omnes editores. 3 dum aras extruunt etiam tonores numinib- et manibus me Halm, defenderunt Nordon isdia. et Ang. 1904, p. 298 sq. st de Winterfeld Philol. 1904, P. 3163, quos sequor numinibus eclusis verbis et manibus Usener Boenig: et inmanibus Baehrens et nantibus Heraldus. ρ 58i, 36, serius es lenius is, pro quibus Verbis recte proposuisse Meuratum uberius et plenius e confirmatur, quod et elisusui non est Minuciana et hoc vitium M pro b saepius in codice innuciano invenitur; nam Meni p. XXII undecim locos tales enumerat. Sed plane idem mendum subeat 35. 22,3 Ephesia mammis multi et uberibus extructa, ubi eribus pro uberibus corr. ab Ursino traditur. Disitigod by

30쪽

1 emo i a b - 14i 10, scelera secreta sint

1 .lia. O 23, 17. alterna reparatio 1 . . . l .. . ia 42isi 26, apstre manifestius

1 . . l. l. ol 62, 38, coloris et odoris est Clausula ly GO eooia deest apud Minucium δ). Clausulae D socio O ia quattuor exempla repperi.

malium 1 oo os quq 4. conserere sapientiam

1 ia, O o. 22i, 17, prospicere nisi pabulum Clausula II 3 QI83, Ii 8 desunt apud Minucium.

21ii 16. ne forisma nanetos sed natur insitos esse apsentiam cina tos r), omerus indeptos esse sapientium, ophena indutos esse a. Lintae insitam AMere . Synnecter inandbem gumin. Fel. II 1 sqq. insitam me sapientiam, Darisius nec fortuna datam sed natur insitam esse . Lectionem codicis feliciter defendit Norde Demin. et aetate et genere dicendi, p. 20 et Odit gel Anz. 1904, p. 300, cons roti vis. 1897, p. 579. Cave referas ad hanc clausulam i, Ti specta erit is memo iam et 31 i. 20. civem bonae memo=έae constat enim substantivi quod est memoria sci 25i,s18. memoria notissima est semper syllabam o accentu esse instructam; itaque non potest ea nisi cum syllaba sequenti ita coniungi ut hae duae breves pro syllaba longa substituantur, cf. supra p. 10. Hac de re infra fusius agemus. Disj1jgo by