De Jove et fato in P. Vergili Maronis Aeneide

21쪽

17 contendet, moreSque viri et moenia Onet, tertia dum Latio regnantem viderit aestas ternaque transierint Rutulis hiberna subactis. st uno VII. 313: non dabitur regnis esto prohibere Latinis atque immota manet satis Lavinia coniunx: a trahere atque moras tanti licet addere rebus, at licet amborum populo eXcindere regum. quo unoni amborum regum populos Xeindi a Jove permittitur priore autem Joeo aeneam tellum cingon. ii Italia gesturum RutuloSque victurum Veneri eus praedicit. Praeterea V. 730 quo somnii species a Jove missa Dei0 parentis Anchisae filio canit Oees:

.... en dur utque Spera cultu

. . . . bella, horrida olla et Thybrim multo Spumantem Sanguine cerno.

non Simois tibi se Xanthus nec Dorica castra defuerint alius Latio iam partus Achilles natus et ipse dea.D6iphoba Glauci Thoebus apollo inania praedixerat, Apollini aut0m Juppiter. Nullius igitur Jovem abnusere bello

Italiam concurrere Teucris mentioni est neque aliud relinquitur ni si fateri neminem mortalium ne Oeta quidem culpa vacare. Universe uten Jovis verbi in deorum concilio nihil actum neque eximium ingenii acumen adhibuisse dici potest. Perlegamus ut exemplo utar X. 107: quae cuique est fortuna hodie quam quisque Secat Spem Tros Rutulusve sua nullo discrimine habebo te. At paucis versibus post Venerem contra Jovis imperium TeucriS, Rutulis unonem auxilium ferre legitur et ipse Jovis

22쪽

- 18 monitu 689 0gentius ardeus succedit pugnae Perlevissimi etiam sunt versus XII. 725 sqq.:Juppiter ipse duas aequato examine lances sustino et fata inponit diversa duorum, quem damnet labor et quo vergat pondere letum. qui mea suidem sententia imperito interpositi sunt, quod primo ostendit pronomen hic 728, cum illud nunquam per quattuor versus a substantivo, ad quod pertinet, Seiungi posset. Praeterea autem hi versus levissime coniuncti dispositione atque distributione carent et ipse, quod Summum, deeSi homericum ρες ε 'at Gito 3 sia inclinata autem urni fatalis dies,

sine quo VerSu Supra commemorati comprehendi non possunt.

Recte fortasse Macrobius V. 13 qui inferiorem hic Vergilium

Homero observat, eo quod Homerus haec dicat, iam antequam appareret utram in partem propender0 victoria Vergilius autem eadem ero, postquam et praevisum et praedictum fuisset XII 14 sq. Turnum utique periturum: Haec utent ratio fuit non aequandi omnia, quae ab auctore tranScripSit,

quod in omni operis sui parte alicuius Homerici loci imitationem volebat inserere, nec tamen humanis viribus illam divinitatem ubique poterat aequare. - Sed haec et alia ignoscenda Vergilio, qui studii circa Homerum nimietate

excedit modum et re vera non poterat non in aliquibus minor videri, qui per omnem poesin Suam hoc uno Si praecipue usu archetypo Acriter enim in Homerum oculos intendit, ut aemularetur non modo magnitudinem, sed et Simplicitatem et praesentiam orationis et tacitam maieStatem. Hinc diversarum inter heroas suos personarum Vari magni ficatio hinc deorum intorpositio hinc auctoritas fabulosorum; hinc affectuum naturalis expressio hinc monumentorum per-Secutio hinc parabolarum exaggeratio hinc torrentis orationis Sonitus hinc rerum singularum cum splendore fastigium.

23쪽

mortaline manu laetae immortale carinae fas habeant certusque incerta pericula lustret Aeneas' cui tanta deo permissa potestas 3 Qui Jocui initio sent0ntiae Iovem summum Optimum fatumque in eius dicione esse repugnare videtur in autem

1. Quod carina mortali manu facta immortale fas habeant uppiter miratur; cui tanta de permiSsa potestas pQuo matrem petere permultum, minime vero quod nullo modosori potuerit intollegi uppiter vult, cum paullo post revera navibus eripiat mortalem formam et ut magni aequoris sint deae permittat 2 certusque incerta pericula lustret Aeneas 3 Quod Juppiter nulla ratione permittere potuit nisi totum minutatim Aeneae sabiti prospiceret neque se cupiditatibus vanis atque inanibus Veneris et Junonis immiscerset Juppiter uniuscuiusque fatum per se destinat neque rationem ac iam quae ad fatum impl0ndum ducit. Tantulum neglegit regnator deum, caelum ac terras qui numine torquet, id ministris suis et deis et hominibus conosedit. Ab his et illis via ac cursus

rerum dependet, quarum Xitus solus a Jove destinatur. Juppiter sin autem talibus in rebus vanis atque inanibus se contereret, si ut eneas certus incerta pericula lustraret permitteret tempestas Saeva Aeneae a Junone pernicie missa inutili esset, supervacaneum matrum quae saces in mesconiciunt, studium, iurgium et rixa inter Junonem et Venerem inutilia, supervacaneum, Otum Vergili carmen.

Juppiter sati consector. Quo facto transeamus ad loco quibus Juppiter consulit, ut fatum ad effectum, ad exitum perducatur neve ulla forte sive fortuna evertatur. I. 237 Venus O I:

24쪽

- 20 pollicitu's quae te, genitor, Sententia vertit 3I. 240 quena das finem, re magne, laborum. X. 34 cur nunc tua quisquam vertere iuSSa potest 3 cui uppiter respondet I 257 confirma, erige animum tuum, mansent immota tuorum fata tibi et XII. 803. ventum ad supremum es 806 ulterius temptare veto. Juppiter unonis precibus cederat eique permiSerat, Ut Turni morti moram faceret. Nunc autem sata impleri tempus erat et ulterius temptare deus vetat. V. 232. quo Juppiter Aeneae Mercurium mittit, ut ei nuntiaret naviget. haec Summa St, hic nostri nuntius esto praeterea VIII. 381 quo Aeneas ovis imperiis Rutulorum constat oris. Juppiter summus Sequuntur deinde loci quibus uni- VerS Juppiter Summum numen nominatur ut I. 522 quo

Juppiteri Didoni novam condor urbem institiaque dedit. XI. 118 cui vitam deus aut sua dextra dedisset vixet, reSpondet Aeneas Latini legatis X. 18 Venus:

pater, O hominum rerumque aeterna potestas 3

namque aliud quid sit, quod iam implorare queamuS eui 0Spondebat pater Omnipotens rerunt, cui prima poteStaSinsit X. 100 et qui in melius si vult omnia orsa reflectere potest X. 32. qua de causa uno a Jove petivit XII. 23: ne Vetu indigenas nomen mutare Latinos neu rotis fieri iubeas Teucrosque Vocari quae omnia 33 uppiter dat. III. 171 quo Juppiter Aeneae dictaea arva negat it XI. 901 saeva Jovis numina pellunt

rurnum tramitem Silvae convexum relinquere, ObSeSSOS OlleSet nemora Spera deSerere.

Addendi sunt his loci quibus Juppiter ut deus optiniuSmaXimuS, Omniunt fatorum praescius est, cuni alii dei in his auii Omnipotens coniunx magnanimi partoni modo venturisciant ut I. 261:

25쪽

- 21 fabor enim quando laec te cura remordet longius et volvens latorum arcana OVebo, suam ad rem pertinet etiam III. 250 quo Celaseno furiarum maxima Aeneae canit qua ei hoebus Apollo, Phosebo autem pater omnipoten praedixerat. Quibus autem omnibus t eis vi atque auctoritate Jovem fato praestare aliquantum praecurrunt I. 278: his ego ne meta nec tempora pono imperium sine fine dedi quo Juppiter ipse, nequaquam fatum quod reSpiciendum St, nec meta nec tempora Romanorum imperio ponit. Addsendi sunt X. 18 X. 100 quibus patri omnipotenti prima atque aeterna potestas Omnium rerum inest et XII 829 quo Juppiter appellatur hominum rerumque repertor qui X. 35 nova fata condere posses et III. 375 hominibusque d0isque fata sortitur. Nunc autem si in extrema commentatione breviter paucis verbis, quid actum atque es etiam Sit, complectamur, nullo Vergili carminis loco ovem fato subiectum esse plane celare diei nobis confitendum est. Sunt quidem nonnulli quibus Jovis potentia et fati vis simul dominari videntur, quod autem revincitur ae redarguitur oeis I. 27S X. 18 X. 100;XII. 29 X. 35 III. 375 quibus unum esse deum cui prima atque et orna insit potestas, qui homines, fata omniaque reppererit atque condiderit perspicue atque aperte legitur

26쪽

Tabula omnium locoruin quibus d Jovo, Moo, dato aliis quo numinibus dicitur. 1. Juppiter.

III. 20 superus coelicolunt

testas X. 18 Omnipotens IV. 220

27쪽

sors.

. numen.

6. fortuna.