De Missis Dominicis

발행: 1853년

분량: 48페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

ordinariis ad singulas regni partes administrandas maπι- stralibus legitimo constitutis, vim regiae potestati suae in palati quasi concentratae per totum regnum acriter sentiri, illustribus viris a se ipsis e palatio directis curabant. Sed mitino vera publici juris principia in Merovingorum mentibus nunquam ad perSpicuitatem pervenerant, quibus regia dignitas i ipsa Semper privati juris naturaui prae se serebat, et territorium regni ipsius familia possessionis instar aequa lanco dividebatur ii Ab i iis, igitur ipsis regiae potestatis deminutio primum initium cepit, sed

moc summa rerum ad optimatem transierat, qui officiis suae murae commisSi ut movi Mantum potentiae , suae augendae subsidiis utebantur. Iumet omnia dilabuntur et diSSolvuntur, ne ecclesia quidem, nondum disciplinae illius vinculis, in qua praecipua sequentibus saeculis hierarchiae vis undata erat con Stricta, Omnium rerum perturbationi

resistente. Sic omni ordinae vel 4 civilii vel ieclesiastico

dissoluto, Francorum regnum in singula, i e quibu contractum erat, elementa dilabi, et, cognati partibus consociatis, ' plura regna evadi Videbantur, quae Sarracenis et paganis Germaniae nationibus resistere potuisse, Veri non

est simile, quum sortitudini ac ingenio Pippini ab Heristat, et Caroli Martelli, majoris patre filii contigit, ut singula

membra divorsis studiis dedita in unum corpia contraherent ), et hunc locum progredienti generis humani cul-

populo. Octavo saecliI interduin episcopi ineretici vagantes, qui legitime constitutis resistunt, hac voce designantur cf. Rett-berg, irchenges cliiclite euis chland II p. 607. in hardi vita Car. cap. I. Carolus, ' qui tyrannos Per totam Franciam dominatum sibi vindicantes oppressit.

22쪽

iui servarent Carolus Martellus, perpetuis periculis undique OppreSSUS, internarum rerum ordinem restituere non

attulitavit. Nihilominus autem graviSSimae pro tota publica regni constitutione mutationis auctor ille factus est. Beneficia enim militiae causa datae et Senioratu privatorum hominum illius tempore exoria Sunt, quum Mero- vingorum aetate donationes bonorum scalium semper fere ad plenam proprietatem data sint ), et regibus solis antrustionum comitatus delitatis sacramento adstricta suerit.

Sed rerum necessitate urgonte, nequaquam certo On Silio permotum eum hoc egisse, verisimile est. Nam omni rerum periurbatione, multi liberi homines inserioris ordinis vel tenuis rei familiaris a potentibus tutelam ac Victum petiverant, ideoque dominationes, saepe munitatibus defenSae, proprii paene juris oriae erant perpetuis bellis,

a Carolo gestis, heribaianus, in quo Semper Francortim militaris constituti sun data erat, sufficere non poterat, praeSertim quum impensae hoc onore impbsitae satis magnam terrae OSS0SSionem requirerent exercitu vireSadaugendae erant et hoc alio modo fieri non poterat, nisi

potentibuS, in quorum territoriis multi liberi jam publicorum umerum obliti sedebant, jus, quod aliter comitum

D Marcuis sorintil. I. 14. ut ipsa villa , perpetualiter habeat concessa, ita ut eam jure proprietario absque ullius expectat a judicum traditione habeat tenent atque possideat, et Suis posteris domino adjuvante vel quicquid exinde sacere vo-Iuerit, e nostro permisso liberam in omnibus habeat potestatem vid. Hoth p. 201 20S. contra Walκ p. 209 sq. qui ex siseo, Voce, Pro terris, hoc modo donatis usitata, jura quaedam regi

reserunt esse, concludit.

23쪽

osficium erat, hos homines, singulari vinculo sibi adacios, ad edictum regium convocandit et bello ducendi conced0retur. Quum ad hanc Saepe numeroSam manum Su Stentandam subsidium iis praeberi par esset terrarum beneficio, unico sere tunc stipendii genere adjuvabantur. FiScalium bonorum copia priorum regum donationibus jam exhausta, magnae ecclesiae divitiae huic necessitati satis-saciendi occasionem praebuerunt, quam Carolu e minus praetermisit, quum ipsius interesSet, ut nimiae episcoporum opes, qui inter turbas, non tam ecclesiae membra quam urbium, qua incolerent, domini, sicut ceteri optimates, propriis publico damno juribus Sibi arrogatis singulo potentatu constituerant, ad civilem potestatem sun-

dandam frangerentur. Ad arbitrium igitur sedibus dejecit

adversantes sibi, et partium suarum Studioso loco eorum

instituit, qui militum magis ' quam Sacerdotum vice sun gentes et comitatu suo ipsi bello praeerant, et hominibus,

a rege designatis, praedia eccleSiae suae precariae modo, contra cenSUm, Sempe promiSSUm, raro Solutum, OSSi-Τ Gesta abb. Fontan. c. II. Pert II, 284. Erat autem sc. id coenobiorum S. Vedasti et FontaneII ensis abbas de saecularibus clericis gladioqile, quem Semi Spatium vocant, Semper accinctus, Sagoque pro cappa utebatur arumque ecclesiasticae disciplina imperiis parebat. Νam copiam canum Inu Itiplicem semper habebat, cum qua venationi quotidie insistebat sagittatorque praecipuus in arcubus ligneis ad aves seriendas erat, hisque operibus magis quam ecclesiasticae disciplinae studiis Se exercebat. Tales episcopi rei nailitari dedit illo temporebit Io, sola jam tonsura Iericus, is emensis et Trevirensis, Gevietib Mogontiacae ecclesiae utistites, erant. s. Rett-ber I p. 307. 2

24쪽

dunda roquentissime tradebant. Qualis latus ecclesiae Francorum etiam a. 742 suerat, ex Bonifacit pistola ad Zachariam papam Scripta, Videmus ' is Franci enim, ut seniores dicunt, plus quam per tempUS Octoginta annorum synodum non secerunt, nec archiepiscopum habuerunt . . . Modo autem maxima e parte civitate et episcopales sedes traditae sunt laicis cupidis ad possidendum, vel clericis scortatoribus et publicanis saeculariter ad perfruendum . . . . Inveniuntur autem quidam inter eos episcopi, qui licet se ornicarios et adulteros dicant non esse, sunt tamen ebriosi vel venatores et pugnant in exercitu armati et effundunt propria manu sanguinem hominum. Ecclesiae igitur ipsi resormandae viro simili vi atque ingenio, quibus Carolus Martellus civitatem restituerat, praedito opus fuit. Quo munere Bonifacius egregie unctus est. Principes autem, politica potentia Gallicanae ecclesiae, equa sibi ipsis pericula evenire potuissent, deleta, novae formae fautores exstiterunt, severa illius disciplina indomitum ac dissolutum populi sui ingenium ad strictiorem ordinem redactum iri, et suae ipsorum etiamtum OVae auctoritati sanctitatem illam, quae aliter ex ObScura aeculorum antiquitate regiis familiis adcrescere solet, ecclesia adjuvante, adsuturam es Se sperantes. Neque tamen ecclesia hoc saecularis potestatis praesidium, nisi magnae parti libertatis illius qua antea in internis saltem rebus suis ordinandis usa erat, renuntiando nacta est, quamquam eodem tempore strictiore sub Romani pontificis sedem subjectione prima hierarchia fundamenta jacta sunt. Ita-

25쪽

quo concilia post longum intervallum ab eo redintegrata, nequaquam Synodi, ecclesiasticis tantummodo rebus occupatae, Sunt, Sed placita, principum auspiciis habita, et eadem prima nobis documenta praebent novi ordinis, quem Caroli filii, externis periculis remotis, instituere tu duerunt. Primum Cario mannus, christianae religioni vere deditus a. 74 Austrastae quodam loco habuit'). c. I: Cum consilio servorum Dei et Optimatum meorum epiScopos, qui in regno meo Sunt cum preSbyteris, et concilium et synodum pro timore Christi congregavi . . . ut mihi Onsilium dedissent, quomodo e Dei et ecclesiastica religio recuperetur, quae in diebus praeteritorum principum dissipata corruit.' Consilii Optimatium in epiScoporum, quoS Bonifacius instituerat, et sua ipsa confirmatione mentio sit

ibid. o. . . . et per OnSilium Sacerdotum et optimatum meorum ordinavimus per civitates epiScopOS, et consti

tuimus super eo archiepiscopum Bonifacium, qui est missus sancti Petri. Annuae synodi, principe praesente, haberi debent ibid.

is Statuimus per anno Singulo Synodum congregare, Ut, nobis praesentibus canonum decreta et ecclesiae jura restaurentur.

Constitutiones ipsa omnes sere ad disciplinam sacerdotum spectant, imprimis mundani et militares more eorum vetantur ibid. cap. 2: Servi Dei per omnia omnibus armaturam portare Vel pugnare, aut in exercitum et in hoStem pergere, Omnino prohibuimus, nisi illi tantummodo,

qui propter divinum ministerium ad hoc electi sunt.

26쪽

Eodem modo arto manni capitulare istinensi saeculares praesecti nominantur ' . . . . . Omnes Venerabiles sacerdotes Dei et comites et praesecti prioris synodus leo rota OnSentientes sirmaVerunt.' Idem ordo rerum in prima lustriae synodo, quam Pippinus Mart. a. 744 Suessionibus habuit, apparet'). . . . Dum plures non habetur incognitum, qualiter nos in Dei nomine, una cum

con Sensu epiScoporum, Sive Sacerdotum vel servorum Dei consilio, seu comitibus et Optimatibus Fr corum, conloqui apud Suessionis civitas synodum vel concilio sacere decrevimus. 2. Propterea una cum consilio episcoporum et optimatium meorum conSilio decrevimus, ut annis ingulis Synodo renovare debeamus . . . . idcirco constituimus per con Silio sacerdotum et optimatum meorum et

ordinavimus per civitates legitimos episcopos, idcirco constituemus Super eo archiepiscopus Abel et Ardobertum. 10. Si quis contra hanc decretam, quam 23 episcopi cum aliis sacerdotibus vel servis Dei, una cum On Sen Su principum Pippini et optimatibus Francorum consilio constituerunt . . . tranSgredire vel legem irrumpere voluerint, judicatus si ab ipso principe, vel episcopis Scu comitibus . . .' Summam omnium rerum apud principes fuisse intelligimus. Sed omnino jam primis his novi publici ordinis documentis indoles, quae OStea Carolingorum aeVo propria emergebatur, implicata esse videtur, conjuncti illa arctissima, quam civitas et ecclesia inierant, ut naturalem hominum licentiam severa civilis justitiae et ecclesiaSticae correctiO-

27쪽

nis disciplina opprimetulo, in altiorem communionem eos elevarent, quam complex ossiciis ab utraque sibi impositis satisfacerent. Non magnarum divitiarum potentes possessores vel urbium civiles magistratus, sicut inter eudes Merovingoriam placiti locum suum occupaverant, conciliis his primis Carolingorum episcopi conspiciebantur, sed Vera ecclesiae membra, Strenue officii suis stinguntes. Talibus ministris strictae disciplinae adsuetis opus erat ad ordinem Valde concuSsum restaurandum et publicam utilitatem ultro promovendam. Etsi autem ecclesiae a Bonifacio re sormatae fautores principe eXStiterint, nequaquam tamen in mentem ei venit, ut omnibus commodis a patre ecclesiae damno comparatis renuntiarent. Pravae consuetudini illi, qua milites, partium suarum Studio bene meriti, SedeSecclesiasticas praemia acceperant, medebatur quidem, sed bona erepta nequaquam restituta sunt. E contra tunc

generalis illa bonorum divisi lacta est, quae plerumque Carolo Martello adscripta est ') Capitulare a. 742 Car

y Τota narratio, Carolum Martellum partem ecclesiae bo norum publicasse et in suos Sti commodasse, nullis coaetaneis documentis confirmata, Eucherii visione, cujus epistola synodi Carisiacae anni 5M Baluκ. Capit. II, 102. prima mentio fit, nixa est. uam autem a IIincmaro emensi, qui eandem vitae S. Remigii a se scriptae inseruit, inventam esse, Olli articuI Iibri sui Von de Sticulari sation et quarta appendice p. 461 i, demonstravit. eque CaroI quidem hoc auxilio Opus erat, quum episcopis et bbatibus, ad suum arbitrium, ne canonum quidem regulis observatis, institutis, de tota eccIesiae re plenam potestatem haberet. Huic pravae consuetudini filii ejus renuntiarunt, sed damnum suum divisione, certis Ormis facta, compensandum curarunt.

28쪽

lom annus promittit is et Datulata pecunias ecclesiarum ecclesiis restituimus et reddidimus.' Concilio istinensi autem haec constitutio Obviam si cap. 2. Statuimus quoque cum servorum Dei et populi christiani, propter imminentia bella et persecutione ceterarum gentium, quae in circuitu nostro Sunt, ut Sub precario et censu aliquam partem ecclesialis pecuniae in adjutorium exercitus nostricum indulgentia Dei aliquant tempore retineamuS, ea condicione, ut anni Singuli de unaquaque casata SoliduS, id os duodecim denarii, ad ecclesiam vel ad monasterium reddatur e modo ut Si moriatur ille, cui pecunia commodata suit, ecclesia cum propria pecunia revestita sit. Et iterum, Si neceSSita cogat, ut princeps jubeat,

precarium renOVetur et reScribatur novum. Et omnino observetur, ut eccleSia Vel monaSteria penuriam et paupertatem non patiantur, quarum pecunia in precari praestita sit. Sed si paupertas cogat, ecclesiae et domui Dei reddatur integra possessio.' Similiter in eustria institutum esse, e capitula Sues Sio a. 44 cap. 3 apparet is et de rebus ecclesiasticis subtraditis monachi vel ancillas Dei

consolentur, usque ad illorum necessitati salis laciani et quod supervenit, censu leVetur.' Quamquam pro tempore modo hae constitutione edictae erant, nunquam tamen generalis bonorum restitutio exstitit. Ultimo regni sui anno Pippinus, nulla denuo bona ecclesiae Se abstracturum esse promisit') Sed per totum Caroli ni agni regnum

y Capitulare Aquitanicum a. 768. Pert IV. . I 3. Ut quicquid episcopi abbates, abbatissae e reIiqui sacerdotes de re

bus ecclesiarum ad eorum opus habent. . . quieto Ordine possi

deant, sicut in nostr synodo jam constitutum fuit et si quis exinde postea aliquid abstraxerit, sub integritate reddat.

29쪽

disertis verbis beneficiorum ecclesiae mentio fit, quae Supra censum, ab Omnibus ecclesiae precariis Solutum, decimam et nonam quoque persolvere debent'). Gravissimis inter ecclesiam et civitatem causis dispositis, Pippinus ecclesiastica quoque Synodo habuit, quibus sacerdotum tantummodo consiliis regis auspiciis ecclesiae modo res tractabantur; quales fuerunt synodi Ver-meriensis anno 753' Vernensis a. 755 ' Compendiensis a. 757 ), optimatium in illis nulla mentione acta. Quin

capitulare Vernensi binae anno habendae synodi constituuntur cap. 4 Ut bis in anno synodus fiat. Prima mense primo, quod est Martias Calendas, ubi domno rex jusserit, ejus praesentia. Secunda synodus Kalendas Octobris, aut

ad Sessionis vel aliubi ubi ad Martias Kalendas inter ipsos

D capitul. a. 779. c. 3. Pert III. p. 37. De rebus vero

ecclesiarum unde nunc census exeunt, decima et nona cum

ipso censu sit soluta et unde antea non exierunt similiter nona et decima detur. Et sit discretio inter precarias de verbo nostro factas, et inter eas, quae spontanea voluntate de ipsis rebus ecclesiasticis inciunt. Longobardica luuiis capitularis editione in Italia quoque hoc discrimen exstitisse evincitur . Id. p. 39. . Et sit discretio inter precarias de verbo dominico factas et inter eas, quas episcopi et abbates eorum arbitriove dispositione faciunt. Porro Capitul a S034. 3. p. 122: Qui beneficium domini imperatoris et ecclesiarum Dei habet, nihil exinde ducat in suam hereditatem, ut ipsum beneficium destruatur. Capitul ad iumagam a. 806. Pert III. . I 45. . . . cuncti fideles, qui beneficia, tam de rebus eccIesiae quamque de reliquis habere videtur. Pert III p. 22.

30쪽

opiscopos convenit. Et illi episcopi ibidem conveniant,

litos inodo vicem metropolitanorum constituimus. Et alii episcopi vel abbates seu presbiteri, quos ipsi metropolitani apud se venire jusserint, ibidem in ipsa secunda synodo convenire faciant ). Duplice episcoporum et papa ipsius consecratione ad regiam dignitatem elevatus, fieri non potuit, quin Pippinus ecclesiae saluti promovendae majorem etiam Operam daret. Eodem itinere progredientem filium ejus Carolum Magnum: primis regni Sui initiis videmus, qui jam primo capitulare regiae Suae dignitatis significationi titulum devoti sanctae ecclesiae defensoris, atque adjutori in Omnibus apostolicae sedis adjungeret '). Hunc autem omnimodo bellis aut pro christiano nomine propagando aut pro apo stolica Sede contra oppreSSore ejus defendenda a Segestis vindicare studuit itaque universalem civitatem illam, nullo vinculo nisi religionis communione et fide erga dominum, UnamVm rectorem, coercitam fundavit. Dum

omnes ingenii ac regni sui vires huic soli sini dedicans,

vix uno bello ad prosperum eventum perducto, in alteram jam expeditionem ruebat, huic operi suo per legitimas institutiones firmando vacare non potuit Vetera in-D uod discrimen inter episcoporum Omnium et metropolitanorum tantum synodos hic con Stitutum, disjunctioni respondere videtur, quam incina de ordine alat. 29. 30 exstitisse, nobis tradit, inter placita magna auctumno cujusque uni habita, quibus generalitas universorum majorum tam clericorum, quam Inicorum conVeniebat, et minora concilia H cum senioribus tantum et praecipuis consiliariis vere habita.

SEARCH

MENU NAVIGATION