De rebus inde a Bello hispaniensi usque ad Caesaris necem gestis

21쪽

duo eoniurationem coeperunt eur igitur infra p. 797, 12)Brutus et Cassius ad 0niurationem et alios et D. Brutum, qui modo inter e0niurati iiii auctores ommemoratu eSt, adhibuisse diduntur γDeinde e 113 p. 795, 3 inter Brutum et Cassium diseordiam esse ortam narrat, eos vero in gratiam rediisse praetermitiit. Etiam illud salsum est, qu0d Lepidum, quia. 44 magister equitum fuerit, tune Antoni in hune magistratum ueeessisse contendit e 107, p. 91, 11). His igitur exp0sitis satis lueet Appian magna eum

Iam veniamus ad alterum seriptorem qui Strabone usu est, Plutarctum. Quem praeter illum ompluribustodis Livium ipsum adhibuisse et Iudeieli p. 43 et

P. Ott0 p. 263 su iure ensuerunt. Haud pauca enim Plutaretii Livi videntur tribuenda esse etiam ex eis apitibus 5 s.), iam quibus n0bis res est. C. 56 brevissime bellum Hispaniense narratur Strab0ne auetore, ut erniture verbis quae congruunt: Plui. c. 56. πατος orto App. II 10 αυτως ε ibri

22쪽

Quod . 56, 4 exponitur Caesaris triumphum ut doeivibus habitum non fuisse iustum e Livio sumptum videtur esse es Dio XLIII 42, 1. Etiam Caesarem de vietoriis litteras ad senatum non dedisse Livio tribuam. Ineunte . 57 ieeronem primos h0nores Caesari tradend0s in senatu rogasse legimus; hoe autem exilui Cie. 40 4 sumptum 88 Videtur. Quae sequi fur fere omnia apud eos seriptores s0los exstant qui ex Livio hauserunt: 57, 3 Caesar oninibus40stibus veniam dat, nonnullis permittit, ut imagistratibus fungantur se Dio

XLIII 50 1 Suet. 5.57 4 ompeii statua renditur se Dio XLIII 49, 1 ).57, 5 Corinthus et Carthag0 ut eodem temp0re dirutae erant, ita eodem residiuntur se Dio XLIII

58, 1 Caesar, eum multis qui partibus suis saverint magiStratus promiserit, nune omnibus satissaeero donatur ii XLIII 47, 2 et 1 9. 58, 1 Caninius onsul unius diei reatur Cieer0nis de hae re saeete letum se Dio XLIII 46, 4.

Tum Plutaretius Caesarem magnam adversus Parthos saeere expeditionem sibi pr0posuisse tradit, e qua per Seytharum Germanorum Gallorum fines rediturum eum esse solus Plutarebus prodit. Quae res n0n indigna Videtur, quae Livi tribuatur. Quae ver 58 4 narrantur Caesarem in animo habuisse Isthmum perfodere, Tiberis cursum deflectere, Pomptinas paludes ieeare ei te fluxerunt e Livio

es Di XLIV 5, 1 et Suet. 44.' Unum illud Capsarem amicis, ut ab eis custodiatur, Suadentibus non obsecutum esse otiam apud Appianum c. 1079 790, 26 legitur, Sed Caesaris responsum quod Plui. Xhibet magis congruit cum Velleio II T). Itaque fortasse hie quoque Livii vestigia cernUntur.

23쪽

Etiani asi irum e irreeii ,nem quae e. 59 deseribitur et Dione XLII 26 et dei0uio e. 40 ad Livium reseram. Ex e ver0, qu id in singulis Pluia rebus n0n nimis e ingruit eum Dione et Suetoni , inter se satis e insentientibus, id

tantum oneludendum est Plutaretium quae ex fontibus sumpserit ut solet liberius traeta 88e. Idque eo quoque dem Stratur, quod lane rem iam a. 46 saetam nune de

mum commemorat.

Nihil igitur obstare videtur, quominus fere omnia quae inde ui. 56, usque ad e 5 leguntur e Livi fluxisse

arbitremur.

In sequentibus apitibus Plutaretius a rerum ordine quam et Livius et Strabo praebuerunt diseedens res ad suum arbitrium disponit. Quae ver pr0fert partim ex Strabone partim ex Livio fluxerunt. Quod nini primo loe e. 60 1 narrat de Sibyllarum orastulo ad Strabonem referenda due et Appiani e 110 p. 94, 1 qui item rem breviter tantum attingit, eum Livius paullo susius narrans quindeeimviros de hae re ad Senatum rogationem laturos esse commemoraverit Dio XLIV15, 3 Suet. 79). Etiam . 60, 2 Caesarem a populo regem appellatum esse narrans Strabonem videtur auetorem sequi s. :60, 2 . . . Toλunicia auro App. II 108 p. 792, 3)....

inseruit.

Ex 0dem Strabone sumptum est, quod lutarchus eum Appian falso refert Caesarem in rostris onSedi8Se, eum Senatus honores in eum delaturus veniret, et duos 0n8ules senatorum agmen anteeessisse. Reetius istolaus

26쪽

e. 22 et Livius per. 116, Dio XLIV 8, 1 Suet. 78 Caesarem ante Veneri templum sedisse unumque consulem anteeessisse tradunt, eum Caesar ipse alter a. 44 0nsul fuerit. 0ntra Caesaris resp0nsum adeo est aere et malignum, ut non a Strabone, sed a Livi traditum esse eenseam. Quod eo omprobatur quod etiam quae sequuntur Liviana sunt: non solum senatum sed totum populum iniuriam sensisse sibi illatam et postea Caesarem m0rbose XenAasse es Di XLIV 8, 2 s. et Caesarem a Cornelio Balbo retentum esse Suet. 78 es quidam putant Plut 60 5 λεγου MV . C. 61 Plutaretius m0re suo similes res inter se coniungendi in errorem induetus est. Ibi enim res, quae totius fere mensis spatio inter se distant, quasi e0dem die gestas refert et ita ut pri0rem seeundo narret oeo. Diei enim Caesarem postquam ei Luperealibus diadema oblatum esset, eodem die a Caesetio et Epidi tribunis offensum esse. Usus autem li0 loe videtur esse Strabone L:

Qu0 61, 44. narratur Caesarem populi elamoribus etiam magis indignatum tribunos inerepantem Brutos et Cumanos appellasse lutaretium e Strabone sumpsisse d0eent Verba:

Vtipυλλου et onuleium Kυualoi, quod Graeeum redolet eriptorem ).C. 62 lutarchus primum breviter repetit quae in Bruti vita exposuerat de quibus infra videndum est Liviumque ut videtur es. Vell. II 56 seeutus unum illud addit e0nsulatum quoque petente Cassium et M. Brutum inter Se certasse, qu0 in Bruti vita Livium rarius adhi

27쪽

Pa digi0rum deinde numeratio e 63 sere t ita ex Livi suxisse videtur. Ei enim quae initio legitur sententia, etsi non nimis exquisita est, tamen eum et apud Dionem

XLIV 17, 1 et apud Suet0nium e. 1 neque apud p-pianum inveniatur, digitum quasi intendit ad Livium. Prima pr0digia Liviana esse possunt, nam Tυrro quo nominat Plutaretius referri possunt ad prodigium armorum Martiorum a Di0ne XLIV 17 2 eommemoratum. Tune adleeit Plutaretius prodigium aliquod e Strabone sumptum euius auetorem, fortasse ideo quod apud Strab0nem solum invenit, nominare opus Sse eensuit. Quod vero sequitur, exta sine orde inventa esse e Livio fluxisse negesse est. Nam quae profert magis quadrant ad Suetonii narrationem

e. 77 quam ad Appiani e 116 p. 800, 23 qui h0e

mortis die saetum esse salso arbitratur es. Val. Max. I 6, 13 et infra p. 34). Narratiuneula de vate idus Martias infaustas praedistente Dre Livio tribuenda est es Di XLIV 18 4 Suet. 81 et 77 , item res quae in Lepidi ena aestidit. Nam eum Appianus e. 11 p. 98, 21 illud longe aliter reserat, Suetonius e. 87 bene eum Plutaret, congruit. Porro prodigia noete ante mortis diem saeta quae 63, 5 enumerantur ex Livio sumpta esse Iul. Obs. e. 67 e Dio XLIV 17 sit Suet. 81 ostendit. Et quod script0r

verbis i ' ου pam diversos auctore spectare Videtur, iam Livium ita seripsisse eeDSeo. Quae deinde sequuntur Calpurniae preces, Caesaris saera infausta, D. Bruti adventus et adhortationes, quamquam Appianus ea brevi88ime narrat, tamen adeo cum eo congruunt, ut Strabonem huius rei auetorem esse appareat. Livius enim fortasse ne omnmemoravit quidem Calpurniae prestes, eum Dio et Suetonius de hae re taceant praeterea

ordo rerum diversus est. Sed ex Livio hi inserta videntur esse et . 64, D. Brutum Caesaris heredem esse Suet. 83)et coniuratos timuisse ne res proderetur Di XLIV 18, 1).C. 64,4-65 Plutarchus deseribit, quom id nonnulli periculum, qu0 immineret, Caesari pr0dere conati sint.

28쪽

Ex his quae primo loe exstat servi nuntiatio Strabonis videtur esse es App. 106 p. 800, 3-6). Inde autem ad Livium seriptor transit. Vide enim quomodo re pro-eedat apud Dionem et Suetonium Caesar hominem rem nuntiantem non nudit, deinde libellum eius seeipit quasimo te turuS , . . . . tum introit euriam Di XLIV 18, 3, Suet. 1). Plutaretium eadem habere manifestum est. Quae Vero e Strabone sumpta apud Appianum leguntur e 116

p. 800, 7 11), Plutaretius in sine e. 65, 2 adieeit verbis

C. 66 quo Caesaris mors exponitur, eum hie illi verba cum Appian e0ngruant rerumque series eadem sit, fere totum ex Strabone sumptum esse putandum est '). Fortasse tamen eximenda sunt quae 66 2 narrantur, Vae elim a verbo εΥετα indipiant Livi deberi videntur es. Judeieli, l. e. p. 45 et Supra p. 15). eeedit quod Plutaretius inelante para grapho Sequente aperte errat, eum Antonium non a Trebonio, ut re et steteri seriptores et ipse in Bruti vita e 17 sed a D. Bruto retentum esse dieat. Qui error ab altero ad alterum fontem transeunti saetio aegidere p0tuit. Quae sequuntur eum a me proposito aliena sint, non 0pus est singillatini perserutari. Satis igitur habeo om- memorasse hie qu0que Strabonem Appiani et Plutaretiinuet0rem cogn0Sei posse, quod . Otto non videtur per-Spexisse. Id tantum monendum est, Plutarehuin res valde contra Xisse, eum ad Caesaris vitam deseribendam min0ris momenti essent. Sed vestigia ommunis fontis satis multa

Ut in Caesaris, ita etiam in Bruti vita, quae Plutarchus ex Livio, quae ex Strabone hauserit, diseernenda sunt Cum in his muli plura inveniantur, quae ad Ver-

' Recto P. Otto t. c. p. 251 eos locos enumerans, quibuSAppianus et Plutarchus consentiunt, quae enumeratio alibi interdum et emendari et augeri potest, hoc caput non omiSit.

29쪽

bum una Appian ingruant, apparet Plutaretium id multo

minus ad suum iudieiuni res traetasse, sed presso pede

Indipiendum est nobis a Phit Brut 6, 6 et i quae una eum

e. 5, 1 et 2 et e. 7, 1- leguntur apud Appianum c. 111 et 112 p. 795 7-24), neque dubium 88 90te8t, quin ea

omnia ex Strabone sumpta sint. Ex qu0nam vero fonte e. 7, 4 et fluxerint, Appiani vel eis seriptoribus qui a Livio pendent e0mparatis gnosci potest. At tamen harum rerum Strabonem esse auetorem certum est, etsi apud Appianum illius Xeerpt0- rem plane desunt artissime enim eum illis, quae suprae 7 2 et 3 et infra e 10 de Bruto et Cassio narrantur quae manifesto ex Strabone sumpta sunt, ohaerent ita ut omnia ad unum eundemque auet0rem redire apertum sit. Contra . 9 Livius adhibitus est. Quae enim ibi om- mem0rantur Cassii pueri in tyrannos nimieitiae, eodem modo a Livio narratas esse ex Valerio Maximo II 1, 3)00gnoseitur. Aededit quod quae infra leguntur Bruti adhortationes ei te Livio tribuenda sunt, eum magis eum

Dione XLIV 2, 3 quam cum eis quae Appianus se. 112

p. 796, 44. exhibet, congruant. Deinde t0tum e. 10 Strabonis esse doeet Appiani

Etiam quae e. 11 et 12 narrantur, opinor ex Strabone fluxerunt, etsi Appianus eos tantum amissos enumerat, qui coniurationis partieipes saeti sunt. Sed hae enumeratio ipsa stendit Appianum hi quae ex fonte su sumpserit commutasse. am errores qui in ea inveniuntur es Men- deisso linii adnotationem non solum scribarum, sed etiam Appiani sunt. In eis ero, quae hane enumerationem Sequuntur p. 797, 13-17), Appianus rursus satis onsentit eum Plutareti se 12, ). De e. 13 dubitari potest, num hae narratio Livio tribui possit, ex qu et Dio XLIV 13 et Valerius Maximus III 2, 15 sua depr0mpserunt. Si vero aeeuratius in- spieimus, Dionem et Plutarehum ex eodem sente hausisse

30쪽

cognoseimus. Valerium enim Maximum hi missum saetamus op0rtet cf. Supra p. 12 et quae ran pr0gr. ymn. Posti. O. 1876 de eius rerum traetandarum ratione X- posuit) eum Plutaretio ommune habet unum illud uultellum tonsorium, quasi unguiuui resecandorum ausa postulatum, Plut 13, 3 uaxat pio sti 0υς Muxac O Roupεiς ὰφαipoum; etera plane diversa sunt. Potius conseramus Dionem eum lutarcho Quod apud Dionem P0reia Brutum quid sibi proposuerit uteri 0gat, apud lutaretium non interrogat, alter eorum non securate ex Livio exseripsisse Xistimandus est. Cetera autem satis

P0rei e instituit onstantiam suam tentare. - emori vulnus infert. - Tune Brutum adloquitur Mihi n0n eon-ssus es; sed agere p0ssum quamVis erueiata. - Tu εiΠουσα vulnus monstrat. - 0Stremo cetera narrat.

Itaque apud utrumque res e0dem m0d prostedit Plutaretius igitur ea ex Livio sumpSit. Quod sequitur e 1 e Strabone fluxit, ut videtur. Conferendum enim est e. 14, 1 cum App. e. 114 p. 98,2-5); quae denique ultima para grapho exp0mmtur apud Strabonem exstitisse verba Appiani doeent . 1 bi '

εxurluarico κ7λ. p. 99, 11 8.); id enim quod oniurati eo die praetori munere funes erant, ideo tantum a Strabone Ommemoratum esse, ut Bruti dietum quod Plutare ius 3 4 3)Servavit narrari posset, OnSentaneum est.

C. 15 1 3 exstant apud Appianum e. 115 p. 99, 14-26) ergo Strabonis sunt. Quae ver 15 4 6 de Ρoreia narrantur, Livio tribuam, e quo e 13 fluxisse modo vidimus. C. 16 et 1 denique ei te e Strabone lutaretius sumpsit, e 16 enim eonferas eum Appiani e 116 p. 800,11 20 et de . 1 inspietas lut Caes. e. 66 et quae supra p. 20 de e exp0sui; quae apita ex eodem sonte

Sumpta esse manifestum est.