De vita et scriptis Lysiae oratoris

121쪽

latet qui vero ab Agoras reus satin alios ni suam ipsius inam servaret aeeusavit, ita ut si illorum quoque qui per Ne atratum perierant, sere interseetor g. 55 - 57. , Tot viros optimos qui neeavit Agoratus quis tandem est Servus Eumaris servi lius, sycophantias ansa jam deries mille draehmis multatus es Bo kh. O. e. I, MI Hessier. p. 285 Meier. me. p. 335. Sehoem ad Isae p. 45. , in

adulterio deprehensus eamque ob eausam iam pridem moritobnoxius β. 57 - 70 mier. Proc. p. 330.ὶ frater fratribus pessimis dignus Phrynichum se iniers isse atque bane ob rem civitatem aecepisse dicet salsum est; si verum esset XXX vari eum necassent; sin verum esset a XXX viri ei pepereis at inde eum illis Deillimum, reipublieae vero maxime noxium suisse sequeretur β. 70 - 76. . Phylen se confugisse dicet; revera, sed effugium ipsum proterrissimum fuit vix nytus quominus si ab exulibus necaretur impediit nemo sui qui eam eo versaretur g. 77 - M.). Exules num redirent Amimus eum cui abjeet o agmine eivium pompam Mine vae durentium exiriisti g. 80 - M'. Serius soriasse pros Tet nos poenas a se repetere; sed talia facinora nulla vetustato infirmantur sq. 3. 4.); ne dicat porro, nostrum libellum utpote ui ἐκ -τοφώρω sit anseripium salsum esse; sed errat,mae μ αυτοφεύρω comprehensus est β. 85 - 87. neve ad oblisionis deaereium provorei, quod inter eius ἔξ αστεος et ἐκ Πειρα- solum viget, misime inter extiles ipsos r versos g. 88 - M.). unce virum qui et rempublicam evertit et suum patrem verberavit es Meter Proc. 292. Le-I3veld de insam p. s. , qui supplicium iamdudum comme- Tuit, eapitis eondemnat neve eo absoluto bonos viros quos isto necavit ondemnare videmini g. I AET). Bisee verbis aetor orationem finit ex qua multa de optimatum et qui semii sunt XXX virorum ouatibus dominatum populi landitus delendi docemur, de obliviouis decreto quatenus vigueri simus

ruores, nisi rectius latuere videamur, eam circumscriptionis Tationem quam orator deliam ii, lege non esse stabilitam. Quod viros qui in ori memorantur, attinet, Agoraium et Dionysodorum, nescio an aliis locis ollaudentur. De aetione au-

.em quae in Agoraium instituta est pauea mihi monenda sunt; quod vero dissicillimum est eum ea quae si M. dieuntur valde empta sint. Titulus orationis salsus est Agoratas no per

ἔνδείξιν, sed per παγωγὴν g. 85. s. eier. Proe. P. 224. q. 23I. 307. erat delatus. Dionustus Date Dionyso-d- Αwatam ad M. viros detraxerat per σπώγωγὴν νου

122쪽

et inter Proe. p. 227.): nas in illis tantum ausis laeta

esse mihi videtur, ubi rens in scelere erat depreheusus μαυτ μύρω . In Re lotur causa ex lege sa poterat iustia tui; nam AgorRtus quae perpetraverat seelera iam sub XXX virorni dominatu perfecerat, sola igitur γραφῆ φονου aeeusari poterat. Dionysius ergo eonira Agoratum illegitime eg rat μque adscripserat libello suo v. ἐά αυτοφώρω qnaa deinde XI. viri Agoraio insensi addidurant Agoratus summo jura contra Dionysium poterat se defendere, quod se illegitima

aetione esse delatum contenderet atque huic praetextu aetor oecurrit commenio, optimo iure in αυτοφώρω tabulae esso inscriptum Agoratum enim in consperi omnium Atheniensium ad XXX viros muliorum nomina detulisse eorundemqn lacininesse interseeiorem. Hic mihi sensus esse videin q*. 85 ι86. atque ex eodem sere verba esse eorrigenda censeo, luiter emendationi praecipias assentiens; nam quae remius et Frangius proposuerunt, veri dissimillima mihi esse videatur; de aecurata vero restitutione desperes fers quin απαγωγη ipsa non salis nobis nota est. Explicationi quidem meae verba oratoris . M. Obsiani, ex quibus ἐπ αυτοφεύρω non a Masario eum παγostr eoujuucium suisse videtur atque Memodo Meierus Proc. p. 228. explieuit; sed illa mihi ab or

toro subdolo esse exposita videntur, Agoratus aut m totam aeuonem utpote ui το ἐά αυτοφωρου si propraum impngna-.turus esse Agoratum ergo a Dionysio παγωγῆ φώνου ad

M viros detraeium in judiei quod ab Heliaueiis X vieta

praesidibus habitum est frater uxoris Dionysodori reusavit nostramque abnii rationem, quae quo tempore sit habitad niri nequit. Franxius de Lys. p. 8. ei ed. Lys. p. 2b . ol in a. posuit; sed ante ol. 94 4 vix habitam ess oriraei eontenderant me rus ad Clint. p. I. et estem mannus orator enim diei g. 83 μήτε αν λέγη τι που χρόνω στερον τιWορουμεθα ου χαρ οἱ και κηδεμέο

των τοιουτιον αδικηματιον προθεσμιων εἶναι α' λ. ei f. M ia 3ὸ πάλαι δέον τιμιωρεισθαι, στερον πιεῖς τιμωρου-m . Neaei vero nam etiam ol. 94,4 orationem habitam eam possimus statuere Agoratus enim eulpae aliquid in Menestratum eonserendi eonsilium ceperat; quod esse irritum demonstrat orator; .

Menestratam enim ab Agoras areusatum ives, ut suam vitam se

varet, ad XXX viros detulisse, altamen vero πυλλῆχροωωυστερον ab Atheniensibus esse aptiis demianium f. 56. . duas de Umi atrato aenisalia vix ante Ol. 4 4 lata easo videtur ea autem quia Moratu da ulpa in istam eonserenda poterat emitam,

123쪽

ali inantularii eri in oblivionem Videtur vetiisse at in ab orator non signistratur nunc demuti diri esse. Quam ob rem

oratio nostra paullo post l. 94 4. Seripia esse videtve.

Ateibitides Ateibindis ducis illius celeberrimi s. hae oration λειποταξiου incensatur rati est δευτερολογία g. 3. s. Schueni. Proc. 708. indeque testimoniorum asseres . dorum penuriain expliees Alcibiades quamvis inter hoplites erat eouscriptus, iamen αδοκίμαστος es. lneier. d. bon dama. p. IB. Berninuit. de eqiiiit init. Φ. I4. 8. I. 28 sqq. inter equites militaverat, quod crimen aetione λειποταξίου delatum est os. eier. Proc. p. 364. Quamvis igitur pugna

non sit eommissa, tamen riusium esse aseusationem primum

ostendit orator g. 5:y eoque magis reum lusiendum, quo major ius sit fama inter eives β. 2.); desessores esse su plicaturos ut propter patris virtutem sit ignos retur patrem vora nihil nisi alamitates patriae attulisse, neque alii quidem propter majorum virtutes ignosci, si ipsi in rempublieam e e seni neque strategis ipsis si preenrentur absolutionem possu needio qua ipsa peeenia protegi viderentur g. 22. . Tum Aleibiadem juniorem teneris perditissimum hominemisisse orator exponii civibus, patri ipsi Hipponie sororis ma

patrem reipublicam pestem suisse, Laeedaemoniis Atheniensis prodidisse, fraude reditum sibi reeuperasse, ducem denuo saeium instes vincere non valuisse, CC intenta civitai rapuisse es. Bo kh. i. e. I, 3I5.), sponte deinde in exilium prosectum eme naves postremo Lysandro prodidisse et Pausan X s. - . M) Rei patrem eapitis esses damnatum, eiusdem Mavum lesbiadem et aviae patrem Megaelem bis ostraeismo exvlea saetos esse more igitur maiorum rei publieae inimieum ream damnandum esse g. 39 - 40 . Postrem euacium ejus Muna mille se gessisse neque Aleibiadem posthae bonum soro

124쪽

tes, qui tune militabant, quum ista deliet eommitterentur ei. q. 4. 5. Schoem de sortit jud. p. 30. Proe. p. I33o.

Poena damnati erat ατιμία maxima et exilium et nblieatio honorum g. 44. s. et Meier de bon damn p. IN ID. . Harpocratio num Lysiae esset oratio ineerius fuit. Dicito suspicionem non confirmat; nihil declamaiorem redolet quae saeta est mentio impurae Aleibiadis vitae, pia est pulcher enim puer erat, leui pater, et apud Xenophoniem quoque a virisamaius dieitur. Sophisia eris de Alcibiade cliniae plura eo clamasset Eqnidem igitur nescio quam ob rem ille num g nuina sit oratio dubitaverit. Quo vero tempore si habita, ita scillimum est explanaiu. ruuerus ad Clint. p. III. Ol. 98, 2 siaiuli pacem enim istam . . eommemoratam non intelligi posse eam qnae triginia viris ejectis omposita sit, apparem

ex si 30 τοῖ ὁ πατρις αυτου i. e. Ateibiadis elebris

οἱ πρεσβυτεροι - θάνατον κατεγνωσαν pacem igitur Anialeideam significari. Huic vero ratiocinationi obstant quae q. 3. leguntur: καὶ οἱ συμμαχοι αισθησονται', quinam sunt οἱ συμμαχοι Per pacem enim Asiateideam omnes serasset Atheniensibus erepit uni tres igitur insulas orator h. Lσυμμαχους oineri vocare De aliis vero eivitatibus liberia vix eogitarim, quia illa pace omnes res publicae societ

tibus diremiis intra suos fines eoereerentur. Quinam porro sunt οἱ πολεμιοι ' omnes enim civitates Euagora exceptopaeis esse participes iussum erat Aleibiades iste qui hisaeensatur Isocratis de bigis orationem habuit; in qua no-- atram oratiouem eum ' respexisse remius eos ii Doeratis

vero ornito c. l. 96 I. scripta est es. Erueger ad Clint. p. I0I.); remin igitur Frantio assentiri videtur, ni M. Lys. p. 25I. Ol. 95, si seriptam esse r. putat. Pax quae q. . commemoratur illam quae XXX viris ejeciis omposita est, signifieare iis videtur. Cui opinioni quae Eruegerus opposuerit dixi, sed quare orator non potnii dicere, majores ex imdieibus teibiadem eondemnasse De illo vim tempore ateogitandum quo Ateibiades ex Stellia reveri iussus dirimus Armulis devotus rei simili modo Alcibiadis stin apud laueratem loqnitur: προς μἐν ου του πρεσβυτέρους βραχυς ἄν ἐειρκει λογος. Ex q. s. soriasse tempus definiri potest.

Cives Athenievses armati hostes terram irrumpere conati sunt

125쪽

Hanc orationem nihil aliud esse nisi finem prioris Ruseam illa nectendam Mariclandas conjecit idem sinulerunt Taylorus et Stulterus quorum antem omnium arguinent nihil probant. Boeekhius V. Cl. o. c. I, 284. , eui Brentius prooem.

ad or. I. adv. Alc. e Wesiermnonus, ut videtur, assentiuntur, orino Lysiae, sed alius oratoris esse ex illo tempore statvit argumenta Vir Summus non attulit, oratio autem tam brevia est,

vi inde nihil lueeat dies mihi, ut Frauato ed. Lys. p. 28M,

a Lysiae non aliena esse videtur. Causa qua ori habita est eadem est quam antecedens aliivgit hie vero quam male a

vimilitonibus Aleibiades metatus sit enarratur es Boeiab. I. l. Maehsmuth ant. Gr. II. I, 400. . Titulas orationis noa offendii; nam de omnibus criminibus milliaribus uva lanium extabat ex s. eier. Proc. 303. . Ipsa autem oratio est τριτολογία, ut optime Sehoemannus Proc. p. 708. docuit. Eadem sui sententia Reishii, nisi quod salso δευrερολογέαν voca- vii Arehestratide cor. I. MK Ale. q. 3. πρωτολογίαν habuit, tum arenia si quae nune est M. I. adv. Alin, denique oratio nostra. Itaque non malandum offendere debebat, quod orator g I2. Archestratidi opem se ferre dicit Arehestraliades enim primarius aetor sui neque alter συνηγορος inerum

advoratum respiciat necesse est. Ex priore oratione jam vid mus, iraiugos inprimis pro Alcibiade rasuros esse; quorum in judicio praesidum sententia quia multam eris aueturitatem habebat, noster nare ex omnibus viribus hoc studeat avertere non est quod mireris longiorem igitur eas brin oratiunculas perorationem quam reliquarum partium proportio postularet immeriis opinatas eat luitem

ἀπολογία. Harp. V. κατάστασις. υσίας , ψηψίσασθαι ὁ τους φιλάρχους ἀπενεγκειν τους ἱππευσαντας, ιν τα καταστάσεις ἀναπραξητε παρ αυτῶν ' q. 6.) εοικεν ἀργυρων εἶναι περ οἱ κατασταθέντες ἱππεῖς ἐλάμβανον ἐκ του δημοσiου ἐπὶ τῆ καταστάσει, σπερ αυτος ὁ ρήτωρ ἐν τοῖς ἐξῆς ποσχὶμαἐνει . . . Suid. v. κατάστασις et Phol. p. I 2, 20: κατάστασK ἔοικεν κατάστασις απυ-

126쪽

exilierunt et proiiilamniit, Manili boum sub XXX viris militia in equestrem exqrcuisse. Equites illi quia praecipue populo ex iatiosi fuerant libertate restitui a Perri in sunt vexati, ii ut phylaretii tabulas eoruin conficere euriandeinque stipendium καταστασιν), quod sui XXX viro mini doininniu acceperunt, de- ann rciti repetere iussi si ut ses. Soee, h. o. e. I, 26 sq. I, 208 sq. Hermnian de equiti. ii p. I. sqni lites autem do hisee rebiis judicaverun συνδικοι es. Boeekh. I. IN. Neier. Proc. p. III sq.). E initum agitur Mantopere agitatorum multi quidem ad hi inbi ovem in Asiam se eontulerunt, millii vero in ille vis reinanserunt ii si di sinuit theo g. 8.

habenda est, posten plurem enniorum, Strategorum taxiarrhorum nivneribus uncti sunt, nox ata explirandum est, ut uulus aeeusator exilieri es meier. Proe. 205.) Nam si quis probarat, mμgisiratum designatum inter illos equites militasse, eius causa sane lubrica erat. auiti heus igitur primum do-eei, se ex eorum numero non sitisse. Ani proelium ad Aogos sumen se eum aratribus ad riuirrum mospori regem abiisse indeque quinio demum die 'nim exulum aeditum revertisse; porro se nequa phriarchorum tabellis neque scalibus traditum esse; si vero inter equites fuerit. non se negaturum ore, sed nihil mali sibi ives debere demonstraturum g. 8. Tum orator exponit, domesticam vitam suain optimam suisse, nihil sibi eum dissolutis juvenibus, a quibus ranne vexetur, suisso Inmune; me nunquam ad judicium esse delatum in bello assortem luisse; aute pugniim ad maliarium tuter equites eo aeripium se tiro ad pedites transiisse; ante copias proseulaaduobus demolis quam is ipsum divitiis expertem suppetin iu-

ex pugna Corinthia ras ultimum se ree 'pisse, tum ex cenin-xione ipsunt petiisse, ut sua acies ad proelium coronense proserareretur, multis o tremo expeditioitibus se interfuisse. Dpludamniitheus aevatores orat, ne ex externa specie iudicium sumant; nam ouem quidem non submissam meque rossvm su- apensum esse, sed inulta iam reipubliene se profuisse. Denique quod ineunt adoleseeniinciam eorum populo lociiliis ii, e de-

sendit. - oratio nou solum histolium illius tellipoli illiistras;

127쪽

ne propter estopoeiam etiam venustissiniis est adnnmeranda. Simplex enim homo, patribus illis Terentinnis sivillis,manti- thens est namque agendi rationem elegantiorem moribus in v

trum opponit. iii fuerit, nescio idem sorte est, de quo diei Λndoeides de mysi.); diversus esse videtur ab illo niol. 93 I. a dueibus Atheniensibus Athenas redeuntibus ad Bellesponium copiis praeseeius relieitis est Xen. . , I, IO. 3, 13. Diod. XIII, 8., uterque ver diversus ab eo, qui orations Demosthenieas i Boeotum habuit. Annus quo noster Lysias orationem habuerit, definiri neqnit. Quomodo vero Frangius M. Lys. p. 25I. de l. 5, 4. Ogilare potuerit, non assequor orator enim respicit ad proeliiim aliartium

atatuit, orationem esse habitam post 394, fortasse ante Thrasybuli mortem qui Ol. 97, 3. 3H. Geidit, quod mihi quoque

prohabitu est, Thrasybulus enim ex verbis oratoris q. II. etiamtuno inter vivos esse videtur. Eruegem I. l. orationem

aliquot annis postram habitam esse inde collegit ubd etiam aliis pugnis se intersuisse dicat g. I8. , sed ex illis verbis

non necessario colligendum est, illas pugnas post Coronensem pugnatas esse. o vero et Clivioni et rueger eoncedendum est, de pugnis Coronensi se ita loqui aviitheum, ut odem anno ommissae esse vix videantur.

Sehoii auctore inseriptionem Tariores mutavit: πι- δη- μοσδεον χρημώων, id quod retinui Behkerus. Reiskius le-etionem vulga m sic defendendam putat, ut confiseatio laudi praeter ius et a saeta dieatur αδίκημα ληιοσιων injuria ab universo populo facia privato recte sed omnia αδικηματωδημοσια suntne consseationes publieae Quam multis modis populo hominem privatum laedere libet ivscriptio tam indefinita reiieienda est; neque aehsmuthius canit Il, I, 288. Pollucem sequi debebat. Simili sero modo steriis de bon damn p. I34q. de propria lacri δημοσiων δικηματων cogitaverat, sed sententiam suam retraliavit Proc. p. 345. et quae Frankius in Aeti. Avi q. Darii si I837. p. 262. contra Sebeibium progr. sebol. Hai. ai. 836 p. 35. dispu-vit. . Apud rhetores quidem seriorum temporus aetio hujus vo-

128쪽

mitiis laudauir es. e. g. Libaa. r. 64. hypoth. aevia me

lem positam esse putat eiskilis, quia iiiulus non uni huiusoli proprius sit orationi, sed ominunis et eum duabus prox

inis insequentibus, tu eadem causaruin genere versantibus; nolit enim esse ejusmodi titulos καθολιχους seu universales, totis generibus musarum ommunes, orationi, quae quoque in genera

prima suerii, praeseribi, ut τοῖς συμβουλευωους, ἐπιτροπικους eic. Reei quidem id, quod Reis,in pniat apud Datam quoque eiusmodi titulos inveniri, sed multae orationis quamqnam eidem titulo subjeeiae inmen per se suam quaequo inseriptionem retinebaut De leeitonis χρη των veritate recto Bremius dubitare mihi videtur; si δημευθέντων legeretur,

non obloquerer. Sed tota inseripit qualis nunc est a grammaticis exoria esse prorsusque reiicienda videtur Fortassa

lex Προς το δημοσιον περὶ τῶν φατωνος χρημάτων. Minus mihi plaeet Foerisubii coniectura Περὶ δημοσιων αδι

κων 1 ρηματων. Argumentum orationis aeeuratissime exposuit Meieras dahon damn p. Iso sqq. ut mihi nihil nisi eum exscribere atet. Erato claris avo duo debebat talenta et suras ereditofi eiusqus heredi religiose pependerat omnibusque obligationis legibus salisseeerat ipso autem mortuo filii tres quos reliquerat, Erasiphon, Erato, Erasistratus de similitudine voeum es Bo vh. o. o. II. p. 235. aeri alieno non amplius satissaeiebant. Qui, dum belli caussa privata iudicia tion haberentne es Boeevh. o. e. I, 254), in ius vocari non poterant resiliuiis autem eum pae judiciis privatis paler aetoris Erasistrato, qui unustum fratrum in urbe erat, de universa peeunia credita litem παραβασεως συμβολαίων es. eier. Proc. p. 5Ist inie derat et Xenaenei praetore ol. 4 4 eaussam obtinuerat g. 3.) Mino aetor vel potius pater eius agriam Sphetuam, qui Erasistrato ex hereditate adjudieaius erat β. 6. Oeeup vit, de agro autem Geronensi et de domo eum Erasiphouine Eratone filio in indicio eriavit apud Thesnioibeias primum res sui dijudicanda; rei vero exeeptionem παραγραφην es, Schoem Proc. 644 648. quod essent mereatores opposuerunt; tum res ad nauiodicas delai nonduin erat diremta es Sehoem. Proe. 694.) Postquam mutet per tres annos agrum Spherutiam pater eioris Oeeupavit g. 5, 8.), populo piami omnia

Emionis mortui bona publieare, qua cessione etiam quae actor tene tu indicem bonornm Eratonis publicandoruin referuntur.

129쪽

populo quidem duas bonorum Eratonis paries, quarem pretium emat 45 minae mmmiiiii, sibi vero ut erua Erasistrati qum antea suerat quinderim minis aestimata esto lib. o. c. I, 68.), eoncedatur postulat. Indicio praesunt συνδικοι, magistratus extraordinarii g. Io. s. oecth. o. α Lare inier. d. b. d. 203. Proe. p. III. . Quis veri acior, non magis quam qui Erato eiusque filii fuerint, seimus. Cum Erasistratus quidam Mn. . II, 3, 2. inter XXX irrannos recenseatur,

inter non plane a vero abhorrere videbatur, ob hanc tyrannidis orietatem bona universae domus Eratonis publieata esse. eum nou liquidum ait, hunc non fuisse illius patrem meo vero sentenua quare plane a vero abhorrere videatur, mihi, opinor, non exponendum est.

Ex hoc estimonio Taylorus inser mutavit in ta κατατο Πολιουχου idquo retinuit Reiskius quamquam in Vare. leuit is debebat, inquit, oliarchi nomen a Tayloro non mutari V. Nolaea Liaιουχος nullus eodex Lysiae habet, ei ubi Bobsouus . 3. retinuit, Πολίαρχος bubent Ald. Steph. Aug. Bevh. Brem. FoerisAE. Frang. item cod. Vindob. Ceteri vero codd. alii alias sormas habeat Πολίπω eod. Steph. Coisi. Bessari et Q Πουπος X. Titulus aniem orationis qualem exhibni odieam erat et edd. ante vlorum. Behkeres antiquam letiionem revomui codicum auctoritate qui praeier unum τῆς addnnt ante δημευσεως. Tasorum loeutio δημευεσθαι de homine usurpata offendit eam antem bene Graeeam esse, proseribere aliquem, pro eius bona publieare, monuit Miskins lite autem legi uli ἀδελφιδου pro ὀιδελφου, quod Angeritis recepti; sed orator voti pro se solo, sed prohaire quoque loquitur neque de suis, sed de patris bonis.

130쪽

so Ausiquam igitur inseriptionem relineamus. Negari quidem non potest titillum κατα Πολιαρχον bens se habere, ni oratio non est διαδικασi προς το δημοσιών, ne Melisatio P liarehi παοανομων, sed quia ea ipsa ex publieatione bonorum exorta n ne roram ruboviibiis hiidieata est, antiqna inseria pilo mihi melitis argumentum indieare videtur. Illud autem

κης νοματα κυρια eadem leguntur p. holium atque hane formam olim nostro Oeo scriptam sitisse iam Taylorus con-leel eandemqne Aristophaui Lysisi. 344. pro Iotionis restituendam esse latuit ergkius S d nomen Ioλiαρχος magis nobis notum est nomen enim erat filii Themisioelis es. Bos ter de s m. v. sae p. 42. eier de gentil. p. 49. et saepius oecurrit et Sehoem. d. s. p. 79.). An nomethLDLοιχος fuerit usitatum, nescio; serva Sehol. Aristi V.

καὶ βουλευτικον μισθον καὶ διδακτικον δμαστικον 3. Posiarchus quidam, de quo nihil scimus nisi enm inter exules hyleenses suisse, prius hominem quendam, qui contra ius ni iteratis, fratris ieine, bona publicarentur, apn populum retulerat, aestisaverat isque ui mille draehmis es. Μρieri de bon damia p. 200. multaretur, effecerat g. I4. . Tum vero ipse plebiseii auctor fuit, ut illa bona publica serent; Id quod populum iam deerevisse apparet ex g. 14 ν- νενίκηκε. Adversus eum exilierunt filii Eucratis παρανομων eum aecusantea g. 4. . Quis primariam orationem habuerit incertum est, quumquam eo tari potes do mire aetoris

q. 2I.). Nostra rnii est δευτερολογῶ, quod prima verba iam indieant, et quidem ἐπιλογος g. m.); iesumonia liniurno proseruntur orator de Poliarebi rogatione paula lanium disputat, quia iam a primo accusatore travinia erat; sed sa- miliae suae gloriam iriniemque judicibus in memoriam re t eat, Nietae primum, clarissimi ducis qui multa reipublieae pio-Dorit, quamvis aliorum ulpa tutemium in alamitatem inciderit, deiiid Rueraiis dieias fratris qui post pngnam vavalem ad Aegos flumen ommissam ab ἐταιροις es in Erat β. 43. ad rempublieam veriendum provocatus dominationis XXX virorum Iartieeps esse noluerit, sed mortem oppetierii tum ieerati,

gnosti, denique Niciae et Eucraiis fratrem es Brem prooem. quam is per Irophantas imium, rei tamen publieae avers

라틴어 텍스트