장음표시 사용
211쪽
. M vLTA in illum mea; quodq. maximia est, summus internos autor, i quanto hoc u TulliuT, quam ut en in uulgatis libris , Multa in illum mea quoque. maximum est, summus internos amor. Sic.autem ante multos actos ex antiquo libro Hncent j Riccij emendavimus. nunc eo magis confirmor in sententia , quia uideo sic legi, O distingui in Setri Fagani libro: in alio autem, Multi in illum mea : quod maximum est, ctc. EPISTO L A. LII pag. Jo3R EG i h cognomen gentis Marciae: ut e sallustio, Palem, Suetonio constat, addito etiam testimonio Ciceronis ep. i . ad Att. Γλ r. ct Plutamcbι in uita Ciceronis. Absurde nonnulli putant hue esse Deiotarum regem: cum tamen, Deiotaro rogi , non sit in titulo , sed tantum, Regi . yraetereabnepta familiaritas ilia esset, in ijs uerbia , quae sunt instra, Fac urtur, mi Rex, oeci , EFISTOLA. LIII pag. yo 3
E FISTOLA. LVI pag. 1o6M Y L Λ s ii, & Alabandenses t sic dist te scriptum est in meo uetere libro: in aliis, βω-larii , cor Alabandes: is quibusdam, Mylasis, σAlabandes, Graeco more. Mylasa, o Alabanda nominantur a Plinio, ct aliis.
212쪽
EFISTOLA. LXXII I pag. si 8. PR ocos. lsu 'icor hoc uerbum abundare, O additum ab aliquo, qui putauit, cum iu sequentis epistolae inscriptione Proconsul Philippus uocetur,lto magis in hac, ordine antece sit, uocari debere: cum peruersus ordo sit, illam, quae sequitur, huic omneno praeponendam esse conflet. Quo modo enim proconsul appellari potest, cum in urbem, deposito imperio, redierit e in urbe enim potius Thilippum esse, quam ad urbem, facile credo: cum dicat Cicero: Ouod si Romae te ui dissem, coram gratias egissem: ct quia, qui ad
urbem morasantur, triumphum expetebant: cuius rei nulla fit mentio in epistola et nec uero trium-
phauit umquam hic Zmilippus. EPISTOLA. LXXm pag.
P. SULP IC r ol Bemardinua ιtilius, qui: opiniones quasta suas in Familiares,ut vocat, Ciceroriis epistolaσ, me puero, edidit, legendis arbitrabatur,P. Patinio, adductus in hanc sententia ea ratione,quia Cicero de seruo suo Di 3sio scribit in hae
sola, de quo ite Vatinius ad Ciceronem in dua-bM, 9.ct Io lib. s.ct ad eum Cicero ep. xi .ibis. Sensit idem postea corradus insuis Scholiis. arabinon satis neque Rutilii, neque Corradi finientia, quam alii postea secuti sunt, probatur . nam, ut illud omittam, quod haec huius epistolae uerba rSalvo iure nostrae ueteris amicitiae: ct quae suntiora: Pro tuo perpetuo in me Audio : non uide
213쪽
tur in Vatinium conuenire, cuius erga Ciceronem perpetuum certestudium non fuerat, inimicitiis oratione aduersas eum notissimis, interruptum: ut hoc, inquam, omittam, quod exigui ponderis non est; ualde me mouet ea ratio, quod post supplic decretam scribit Cicero de seruo suo ad Sulpicium: at Vatinio decreta supplicatio videtur inctobri mensie, ut ex ep. I o. lib. V. non dubiam fac re cohitecturam licet. scripsit enim Vatinius N nis Dec. eam episeolam ; cum de stupplicaticine d creta iam e Ciceronis litteris cognouisset. Ante Nouembrem autem alteram eiusdem tolam acceperat Cicero, datam V. id. Vae nct.in qua de fuga serui Dionysis se audiuisse significauit. quod cum ita sit; cuι uerisimile uideatur , hanc epistolam , Sulpicio inscriptam n qua de supplicatione decreta fit mentio, ad Vatinium de Dionysii fuga, mutito ante supplicationem ei cognita, ut ignota de remissam esse ' Ad hanc rationem accedit altera. di a quoque, ut arbitror, non contemnenda. Nam cum Cicero supplicationem decretam Sulpicio mgnificat, eodem tempore M. Bolanum commemdat . Ratinius autem in epistola sua de supplicationesibi decreta re,pondens erbum de Bolano nuialum facit. Consensum omitto ueterum libro , qui- 4 in omnibus perIlicue scriptum uideo, ne una quidem littera ueritatem obscurante P. Sulpicio.
214쪽
ut possit eadem urbs esse in imperio Sulpici .Pl cere uideo doctis viris, id quod ego quoque sen per existimaui , Vatinij, qui tribu atum e caes ris primum 'consulis uoluntate gesserat, O Sulpiacis, qui eiusdem caesaris legatus fuerat in Gallia, communem fuisse prouinciam Illyricum;ct eo magis , quod ijdem in re quoque maritima, contra in mutum Pompeianum in Illyrico praeclare gesta, collegae fuerant: ut apud Oppium scriptum e At Vati tum de Abrico sine Sulpicio triumphasse, facti docent: ex quo sequi uidetur, ut solus Illyrico praefueris. Hoc refellere non dissicile est. Otula enim toto triennio, quo Vatinius Illyricum administrauit, ides a quarto Caesaris consulatu ad L pidum, O Plancum consules , aliquid in prouincia Sulpicius aliquid offendere , aut a Caesare ipso r uocari, aut post obitum Caesaris ab Octauiano rorum potito: potuit ante Lepidi, O Planci consι- latum interirer fortise etiam hunc honorem ο-ctavianus, cum omnia non iure, non more , sed ex dominantiκm librine gererentur, uni ratinio Ir tiae caussa largiri uoluit.
215쪽
i H nut Quinctilianus tib G. cap.de rut D. Hic nonnulli ueteres libri habent, Ino: alij , Ipsie: quinque nostri, Histo. Ex hac uarietate legendum fortasse,
Piso, uel potius, Ine: ut de eodem accipiatur: c ius nomen omitti potuit, cum Terentiae litteris , L. Pisonem, ciceronis inimicum, elis consulam , ad Macedoniam regendam propediem:iturum significantibus, restonderet. nominare enim , qui consul adhue erat, non audebat.
V A E impensa facienda est, in eius partem te, miseram, & despoliatam, uenire. lueteres libri, quos quidem ego uiderim ne non habent: ct uidetur subaudiri posse. EPISTOLA. IV pag. 33o
V o s ego seruaui semper, i sic unus amtiquuus liber: omnes reliqui, Quibus4ego seruiuis Ner. quod magis placet.
216쪽
IN L et V M. XIV 2o 3 eadem. p I s f E A M confirmes,dcrem adiuves. I sic ueteres Lbri, σ recte. Confirmarestem, dixit Cis ro in Diuinatione. eadem. pag. 13 QV x D de Tulliola mea fiet 3 l Cum ita siem meis omnibus antiquis fibriae;no uideo, cur mus. etsi scio, Quid Tulliola mea fiet, quod ad Latini sermonis consuetudinem attinet, reste legi posse: ut ep. I .ad Att. lib. 6 Ouid illo fiet, quem reliqueroe
- eadem. pag. 3 CETEROR VM seruorum ea caussa est,t κω ritus Cicero amissionem seruorum cum tota re,
manumisit eos hac condicione, ut, si per legem clodiam bonis omnibud priuandus esset, j suo bene
ficio liberti essent, si modo id obtineri posset: sin
autem lex semos non adimeret, oe, ut ad ueterem dominum pertinerent, concederet; seruirent, ut antea, praeterqκam pauci spini, quos ob fidem, oediligentiam omnino liberatos uellet. Dixit autem, ceterorum seruorum, cum de suis loqueretur . nam ex Nerentiae serias neminem manumiserat: neque' enim poterat9 tantum ijs, eam facturam esse, ut quisque esset meritus, promiserat. Hic locus in omnitas libris impressis mendose legebatur. nos eum distinctione tantum restituimM. eadem. pag. 33 OFFICI o uincet omnes spes. I mutati nem sententia non requirit, praesertim consima
217쪽
zς se H 2IAtur Uo uno,aut altero,sed omnJres ueteribus libris. Benester auim , inquit, de Sallustio :sed ille oscio uincet omnes spes. Noulim autem, uel absumdum uideri non debet, Vincere spes, neque quod ad sententia,neque quod ad loquedigentas attinet. Eois de modo, Spe summa ciuium uirtute supe are,dixit in libro de Amrcitia. Spes cuprinumero multitudianis, et apud Ciceroni ipsu, et apud alios ustatu est.
CICERO g . D. Terentiae suae. 6 sic qua tuor ueteres libri, quos secuti sumus: unus, Nereu-tiae, radiae: o, Suis s. D. M. Cicero: quos noproba s. cur enim aut eoru nomen, ad quos scrubit, aut etiasuum Cicero occultaret, no uideo. quasi uero manus illius a multis agnosci non posset:aut, cuti seruus esset Pollex, qui nominatur in extrema epistola, reperiri di cile esset. Praeterea, cur in scribatur, Suis; cum ad una Terentia epistola mit- ture quod illa indicant, Ex tuis litteris: N fra tibi gratias agit: oe, Pollicem extrudo. non enim bulcsententiae illud aduersatur, quod, quasi plures alloquatur, at Videatis uelim,quo modo satisfiat ei, cuiscito me satisfieri uelle. uult enim Drentiam ea de re cum amicis consilium capere. eadem. pag. 33 POL L I CEM , lep. 3. ad Att. lib. Is .Folle
ut dixerat,mibi Lanuuii praeso fuissed plane pol
218쪽
nia hoe esse interdum putaui. Apollinem uero, re Aesculapium ideo nominat, quia praeesse illos curandis morbis antiquitas credidit. i:
EPISTOLA. XIII pag. 7S i metuendus iratus est; quies tamen ab
illo fortasse nascetur. l proponit quod objci potest: er confutat. Si quis dixerit , metue dum esse Caesarem iratum ; non negabo: uerum-
tamen quies ab ilio fortasse nascetur. posita enim sunt omnia in illius uoluntate idem ct exitium, oeotium terre potest . quare timenda pernicies,nec tamen desperada salus. Equide ualde miror, obsim ra quibusda hancsentetiam, ct mendosum locum uideri. nam quod pro, Quies,est in uno uetere linbro , Quies es: id me quidem parum mouet. h beo erum siex antiquos libros , in quibus nulla uarietate, Quies, legitur: ct sententia patet: is que mutationem sine caussa non quaero. EF ISTO LA . XIV pag. Ust VIDENDYM est, i dubitadi uim habet:quasi di cat, Vereor,ne no possitis. ut ep.si ciceronis lib. a QVide, ut probare pojit,te no peccasse,idestruereor, ne non possit.Alij μtruque loca sine caussa mutant. eadem. pag. 33 II X. Kat Quinct. Irecte Sigomus cmecit
legedu esse, ii x. Kal. Febr.quod ex ep. I 8 et ex XI. Iib. I 6.colligitur. Praeterea, eum ad Atticu scriberet,L. Caesare, inquit, uidi Minturnis rix. ΚalJeb.
219쪽
t a TARCONDIMOTO,l regulo in Cia liciae parte, qui ciuilι bello contra A Caesarem pro Tompeio pugnauit: eiq. postea uicior Caesar ignouit. post interitum Caesaris, copias pro resp. partibuε comparante C. Cassio , cum eo se coniunxit. casso mortuo, secutus Antonium cum Octauiano dimicante, ab Agrippa nauali proelio caesis est. Dis l. i. r. so. Strabo L I .Florus L 4. eadem. pag. 34 Nos TRAM consuetudine integritatemq. les neque ueteres libri mutant; re consuetudιvis uerbo significari laudem constate probo tamen coiecturam Hieronymi Ferrarii, qui legendum p tabat, Mosuetudinem, adductus in hanc opianionem similitudine locorum nam ep. 3. Mihi maximae curae est, ut, quae copiis, ct opibus tenere vix possvmua, mansuetudine, o continentia nostsra, Ρriorum Melitate teneam . Et ep. I. Mansuetudine, o innocentia imperatoris, prouinciam retentam, atque coseruatam. Et ep9. ad Attiud. s. Faciam, ut summa modenia, ct summa abs
220쪽
Et ep. I 6. ad eundem: Sochs incredibilis uidetur et nostra mansuetudo, et abstinentia. eadem. pQ- ΙΑ A E Q v I T A T i s nostrael duo ueteres libri, Equitatua notiri. et ep. 2. cum equitatum in Ciliciam misissem. Malo tamen, Aequitatis n frae . plus enita praesidit, ad continendos in fide socios, in aequitate sua , quam in uniuerso exerci-:m, non mcdo in equitatu, cicero sibi esse constitutum extimabat: ut ep. 3. et hic proxime, quid profecerit integritas sua, iam. ostendit.
EPISTOLA. III pag. 3IOM.:C I C E R Ο Imp. l imperator cicero appellatus est iii id. Oct caesiis Amaniensibus, ut ep. 2 o. ad Att. lib. v. Ea res gesta nondum erat, catae luterae scriptae sunt, ac ne tum quidem, cumissae superiores ad senatum, quas post has misso esse satis liquetrait enim in his Cicero:Publice propter duas eaussas nihil scripsi. Quare mendosam
hanc imperatoris appellationem semper dura. et, opinor, librariar, cum uideret in titulo sequentis epistolae, cicero imperator; eodem modo harac esse inscribendam, ignarin temporum, ex imauit. Moc et Sigonium uideo sumicatum esse.
eadem. pag. AD Ico MUMI in cactra venit Cicero,quae fuere apud Iconrum, V . Kal. Sept. cum Iconii