장음표시 사용
61쪽
6 AGONI sTIcΩΗhorti spatia circumluit, dii ubernam sub arboris opacae scem iacentem postremo reperit. Propiusq accedens, ecce tibi monstrum horrificum conspicatur Serpentis iubati volumina circum fauces colliq; nuda terin spiram tortilem implexa; sanguinis vitaeq; reliquias, ut parebat, X-- tractura Herus ab adipectu tam faedo resiliens , desvaod famulum a bellua peremtum sane iam crederet, territus immane quantum concla mat;seseqή4 famuli repentem interitum miseratus opplorat Sed enim in famulo aut ultro iam sepor remiserar, aut pertinacem heri clamor discusserat vi mrirniueuigilans, reclusis iaoculis circuspiceret,heroq; cominus adspecto, sua iacentis ignauiam erubescens,moliri se cubituque H gere festinaret. Hic demum ligat san- formi nodo sentiens fauces ,properat
iniecta manu ceruices expedire, horriduq; colli focale proij cere Sed obriguerat iam pride serpens, atque inter suorum voluminum tricas emortuus, tactu sibi fiuiesto, prenas exsol
62쪽
uerat,quas insidians,a dormiente Iuuene exactum frustra adrepserat. Cognitum inde , nocere venena Hiberno non potuisses; quin potius virulentiam ab eo omnem exarmarici neq; uni vim istam, sed indigenis compluribu ,ipsique adeo patriae io, concessamvideri, ut serpentum impatiens, omnos aut exilio multet, aut peregre illatos interitu supplicioq*leetat. Cuius eiusdem Rei documentum,aiunt, Henricum, octauum Britanniae regem , capere huiusnodi quondam voluisse.
NEM us Tritannis erat hortensi , cultu, luxuqi regio consitum , acce ExsE tera multa peramaenum sed undique R 1MEN- serpentum insidijs infestum, tene T V
ni non simplicis ferax solum. Saepe 'μ α
inter vestigia coluber pressus, saepe in 'E' umbratilis scenae pergula repertus, saepe ad florum areolas per apricum extentus, aut alibi alibiq; obuius ter rebat. Nec artis industria,neque O- litorum custodia, purganda doctin- ramiae, sussciebat. Rescij Henricus, Hiberura solo cum serpentibus non 6 con'
63쪽
conuenire; iussitque seu gleba telluris eius, seu arena tossit i. grandem onerariam implere atque eam in Tr/ris in inportum traij cere inde nemoris septa importato sabulo terraque primam circumlecus obrueres tum sensim introrsum , ut quidque sepimento proximum tum porro penitius, adhorti meditullium tendere; omniaque in orbem terrestri semente
complere. Vix caeptum id opus fuerat, cum visi undique exsilire de epibus an g es, certatim, qua cuique
licuit, interiora nernoris petere, pestemq; puluerem inspersum horrere: mox urgente malo propivique vrente, ni tima nemoris concedere,
ac se um in loci umbilico aiylum sperare. Illic, redactum agmen informe, cum nusquam ulterius posset, in orbem pugnare, atquc in sublime irrito saltu sese librare, dum desperato perfugio, nocentem animam Hiberni pulueris in lentem, ad si bilaniate lingua prorunderet. Ita tum quidem lustratam loci virulentiam ac
cepimus fuisse. Nunc in eo solum dispu-
64쪽
LIRER I. ydisputo , virum haec siue hominum, siue terrae Hiberniae indoles, censenda magis sit, a naturae sinu pullulasse, an ad altioris causi origines pertinere μή cum haec paucis en atrasset; ego, nolle me dixi anxie requirere , quis adolescens Hilern ille, quaeque illa
regis oneraria filerit: niteretur omnis in auctore fides Ceterum siue Natura nuntios Insulanos contenderemus
tam profuse beneficam fuisse inuiddicti polleincredibile videri ' quando multis persuasumsit, eamdem vim ωρ sios a natura inditam habuisse ΘSiue caelestiorem eius originem sui picaremur, a S. Tatmi' fortasse precibus manasses nullius vani aut fati conuinci nos posses: Quando satis liqueret, Mehiensibus a DPausto no mulio aliam minunitatem esse prae
cario impetratam. Etenim ab eo tem
pol e , quo viperam ille semel in rogurn excussit, lac, mirantibus indi ,
genis uperstes valuit biam inde aut nulli inibi sἡrpentes, auteXarmati
65쪽
neg et vel raberma , vel cuiuis alteri regioni conterri a Deo paria potui e3Verum haec qualiacunque sint, quidquid supra naturae sollertiam possunt, iam instituto nostro idoneum id non erit;qui naturaestius Miracula nunc indagamus. Quamquam nisi me vos tenetis, a Natura ad Artis prodigia mox transibo.
3 o. TENEO imbie, inquit Atalphin; in rimam equidem non inficior, pluscu--- - tum in his naturae ostentis nos immo-c o pr/ rato; operam non perdidi e Sed, quod huc omnis debuit disputatio ἡ- spectare, ut ostenderes, quid liber praco. quem impugnandum tibi silmseras, absurdi contineret id in capitis huius coronide exspecto, vix enim dispicio, quid ille potuerit in re tam aperta committere, ut ea propter abs te illidi scriberetur. Bene tu istud, dc vero in tempore mones ista he. Libero fidem meam, quamquam non d agimus, ut rerum etiam miniis
66쪽
LIEER I. rum σφάλαωτα in rus ambulare cogamus; sed ea duntaxat,quae verniliter Praeco mendaciterque adue
sus caelites remque publicam effuti-uit: tamen etiam hic tibi mos geretur, ne qua immunis ille perlibri vestibulum elabatur quod desipsum cursim pertrasiens notatum vestigiis reis liquit. Et examinate, stillis, paginam libri octauam Reperietis continuo, quam ille caute prospicientem , Naturaeprodigia, a ceteris eius effectis, discriminarit. rubi, ne nesciret plebs, quae nam opera natura, quam- qilom oppido mira, ad fracuti tamen honores non adspirarent; lectis . simis exemplis,ac ad virginum aures animosque mire quam appositis, rem omnem pro concione publica explanavit. In iis non suffecerat reposuisse,
Solis lunaei circuitiones, aut natiuum Vnta calorem perennem terrae uberIa
tem: quae enim puella, quisue adolescens rem abditam ab exemplis his condisceret y Sedali sitenduna sibi censuit, quibus rem apud omnes pla-
67쪽
rum quod dolioentu viri congressu Dium cicipit puerum pondienitHAr Alterum, nescio quid ad Apicii in-- , mutem Opportunuαὶ quod non v dasi in gς V Certe aute prius illud expendamus. Expediebat nimiru, ut arun-
de ambone, apud innuptas Virgines siverecundi ruboris auditoremnetu e ei apus abuteretur quibus Maria in xur pueri ueraevire discerent; eiusso R. communia natur. Opera, inlaeq; det bubinosebicos io, omnibus procuranda essent, qui nitu'ne d huc at qUis haberent nempe rei uxoriae, veluti senetium miraculo, indulgendum.
Ita in magna naturae penuria, non reis
' ' P oerit piristis, documentum aliud, e
canter quo Virgines matronaeque, fructum auditae concionis reportarent, & θαυ- αδκογο fieri compendiaria docerentur. Sed demus hoc hominis verecundiae, ut redundantia cordis inlinguam, verbis tam nudis praetextaris,erumperet. metuit enim,ne nisi
68쪽
pros Pationem e naturae miraculis excepisset, ipse nobis eiusquestribules
θαυ34αlοποιο viderentur, quippe quos ει ηδε γονοποιι, ita cipes obtinere
partes, iam pridem didicerimus, ex Ioanne Magiro mater Lochium apta μα- pellarat qui cum in imisera familia vetulus buccinator, suum Stu ardia diem obiisset, pro funebri concione laudatus, hanc palmariam ab iandro laudem tulit ast unus ex una coniuge rbcreasse filios quindecim, nepotes duos&septuaginta, pronepotes decem in summa, natoS,natorum septem nonaginta sustuli sevivens videnSque diceretur. Annus desierat, centenarium faetura
legitimum implesset. Quamquam hic ipsus a competitore nuper est
longe superatus quem in Sueuiae oppido vir grauis tanta vidit πολυ- πω δίια florentem ut ille, si liberis suis nepotes neptesque, his nurus generosque componeret, centula triginta septem capitum familiam via
69쪽
s AGONI sTIcΩNnus, numeraret Priamo turbam, Danaos metuendam. Quid ni Toparcha iam Abe pergiem 'desinat esse admirationi cui ad Imperii comitia cum filiis triginta descendeni Augusta quondamTi ri ceu miraculo applausit Nugae horum . prodigia si praeconibus tuis citrata,
omne miracuia topae inter communia naturae effecta tot
CAPUT X. Secundum genis miracuorum
artem alteram fecimus. Mi. raculum artis id nobis est, quia quid CVLA, hominis ingenio silerter, praeter v mqu-am cst si pra commun/m hominum ca- sis ttim, adurarabileproducitur. Homianis inquam ingenio ne quis ad Genia os siue bonos illos, siue sequiores trahat quibus alius a me locus reseruatur. Et ingenium quidem in miraculis alicubi solum emicat in is
70쪽
nempe quae ad sui molitionem, coriaporum motu non indigent; sed meris ingenii opibus nixa, ad famam evadunt. Haec enim animo concepta,& consilio parta, corporis aut adminiculum aspernantur , aut seruitio duntaxat, tuntur. Huc in primis ad- uoco, quasdam hominum Memorias; quas cum natura, propemodum nouercali tenacitate, illiberaliter concessisset, Ars ratione dein usiique, eo prouexit , ut conditionis humanae modum excessisse paene crederentur. In pueros nota non repeto neque qua sibi aut ανημονικοὶ illeCordubae
bihi Latro Porcius fauentem sinta nemo 'nen adepti, recensebo ea enim Naturae, non viri se pleraque debuit. Illud vos unum iubeo recordari, quod nostra nuper aetate, Marcus e sit. Afurem , d sane stupendum, de dolescente Corsico testitum