장음표시 사용
501쪽
Reversionis suae causas exponit, et consilium in Graeciam proficiscendi excusat. Navigans ad Pompeianum, anno V. C. 7D9 , mense sextili.
OCTAVO id. Sext. quum a Leucopetra prosectus inde enim tramittebam) stadia circiter CCC proceS-SiSSem , rejectus sum austro vehementi ad eamdem Leucopetram. Ibi quum ventum exspectarem serat enim villa Valerii nostri, ut familiaritor eSSem, et libenter), Rhegitii quidam, illustres homines, eo Venerunt, Roma Sarae recentes, in iis Bruti nostri hospes qui Brutum Neapoli reliquisset. Haec asserebant, edictum Bruti et Cassii; et soro frequentem senatum kalendis; a Bruto et Cassio literas missas ad consulares et praetorios, ut adessent, rogare. Summam Spem nuntiabant, fore, ut Antonius cedoret; reS CONV niret; nostri Romam redirent. Addebaut etiam, me desiderari, subaccusari. Quae quum audi SSem, Sine ulla dubitatione abjeci consilium prosectionis, quo mehercule ne antea quidem delectabar. Lectis vero tuis literis, admiratus equidem sum, to tam Vehementer sententiam commutasse; sed, non Sine CauSa,
arbitrabar. Etsi, quamvis non fueris suasor et impulsor prosectionis meae, approbator certe suisti, dummodo hal. jan. Romae essem. Ita fiebat, ut, dum minus Periculi videretur, abessem; in flammam ipsam venirem. Sed haec, etiamsi non prudenter, tamen αvευάσητα Sunt: primum . quod de mea sententia acta sunt; deinde, etiamsi te auctore, quid debet,
a. ivrint τα. Non reprehendenda.
502쪽
liii consilium dat, praestare praeter fidem p illud nil mirari satis non potui. quod scripsisti his verbis tu Veni igitur, tu, qui eυθαυασία, δ. Veni: relinquis patriam λη An ego relinquebam, aut tibi tum relinquere videbar Θ Τu id non modo non prohibebas,
verum etiam approbabaS. GraViora, quae restant
a Velina σχυλιου- aliquod e limes ad me, oportuisse te istuc sacere n. Itane, mi Attice de sensione eget meum lactum, praesertim apud te, qui id mirabiliter approbasti Ego vero istum α'ολογις ιου ' συυταξονια, Sed ad eorum aliquem, quibus invitis et dissuadentibus pro- socius sum. Etsi quid jam opus est Πολι- λ Si perseverassem , opus suisset. At hoc ipsum non constantorsi. Nemo doctus umquam multa autem de hoc genere Scripta sunt) mutationem consilii, inconstantiam dixit esse. Deinceps igitur haec : a Nam si a Pha dro 7 nostro, expedita excusatio esset. Nunc quid respondemus λο Ergo id erat meum factum, quod
Catoni probare non possem', flagitii scilicet plenum et dedecoris. Utinam a primo ita tibi esset visum i tu
mihi, sicut esse soles, fuisses Cato. Extremum illud vol molestissimum : u Nam Brutus noster silet: n hoc est, non audet hominem id aetatis monere. Aliud
nihil habeo, quod ex iis a te verbis significari putem:
a. Edd. pr. habent Bene, quod iure optimo e M R eorrexit victorIus. De inde E est . praetulit relinquis vulgato relinques t sed secundum Veni putat delendum; nam eobaerere haec, tu, qui cis,M α, mortem honestam tantopere laudas , relinqtiis patriam p
ditillam. eausam video. I. V. L 3. Ευθ ασι . Prrecliariam mortem
4. Σχολαυ. commentariam. s. Defensionem eom ponerari.
s. Non eonstanter. Obiectio. Non prosectus es quidem, sed voluisti tamen.
. m. dro. sἰ hoe seret a Phaedro nostro, fatalis illi exscusatili osset. sie enim responderet : Ego de honestra nihil moto, dolorem sus Io, summum honum in voluptate pono. Nunc quid tu respondebIs, o Cleero, qui non , ut Phaedrua, Epicuream sectam, sed illam Socraticam, quae virtutem et Omeitiineolit, ea sequultis p Man. s. Al. possim. I. V. L.
503쪽
et hercule ita est. Nam xvi kal. Sem. quum Venissem Veliam 9, Brutus audivit: erat enim cum suis navibus
apud Ileletem δ' fluvium, citra Veliam millia passuum m : pedibus ad me statim. Dii immortalest quam valde ille reditu, vel potius reversione mea
laetatus, effudit illa omnia, quae iacuerati iit recordarer illud tuum, α Nam Brutus noster silet M. Ma i me autem dolebat. me kal. sext. in senatu non suisse. Pisonem serebat in caelum; se autem laetari, quod effugissem duas maximas vituperationes : Unam,
quam itinere iaciendo me intelligebam suscipere, desperationis ac relictionis δ' reipublicae; flentes mecum Vulgo querebantur, quibus de meo Celeri r ditu noti probabam : alteram, de qua Brutus, et qui una erant multi autem erant), laetabantur, quod eam vituperationem essugissem, me existimari ad Olympia. Hoc vero nihil turpius, quovis reipublicae tem
pore; sed hoc -, απολο τοv β. Ego vero austro gratias miras, qui me a tanta infamia averterit. Reversionis has speciosas causas habes, justas illas quidem, et magnas; Sed nulla justior, quam quod tu idem
line I. V. L. reete censet servandumhIe Heletem. et eorrἱgendum in epist. ad Trebatitim, ad Div. VII, Io: ωΗaialetem . nobilem amnem .. ED. io. Apud Hetitem stioliam. Em est. Iolem. I. V. L. 1. Redilia . mei potius reores M. Manutius vult repersione necessitatem signifiear; . reaelia voluntatem tantum. e non placet. ED. t α. Reliationis. Tam novum hoc noia inen Vietorio videtur. ut id recipere ei probate haereat. - Ηoe e roriemura malai reeeptum. reperit tamen is
3Is Ballio . G vius. Libri alii aeripit
et edd. ve t. Omnes, religionis. Ernest. I. V. L. 33. Montes. VIctorius et B Ina. euntes, eontra larorum Omnium fidem. sensua autem est: Qui me, quum
discederem navem conmensurus, de- dueehant . sientes querellantur mσ re linquere rempyblicam, neo credebant me tam eHeriter rediturum esse valemia
dis ianuarii, quod ego pse me sere
504쪽
aliis literis r H Provide, si cui quid si debetur, ut sit
mule par pari respondeatur. Mirifica enim δυσχρηστια Si propter metum armorum s. In laeto medio hanc opistolam legi, ut, quid possem providere, in mentum mihi noti veniret, nisi ut praesens me ipse de- nderem. Sed haec hactenus : reliqua coram. Antonii odictum legi a Bruto, et horum ' contra, scriptum prae claro. Sed quid ista edicta Valeant, aut quo spo-ctent , plane non video : nec ego nunc, ut Brutus censobat, istuc ad rein publicam capeSSEndam venio. Quid enim fieri potest 3 num quis Pisoni J9 est assensus p Dum rediit ipse postridie sed abesse hanc aetatem longe a sepulcro δ' negant oportere.
Sed obsecro te, quid est quod audivi de Bruto p
Piliam πειραζεσθαι παραλυσειμ', te Scripsisse aiebat. Valde sum commotus:'etsi idem, te Scribere, Sp rare melius. Ita plane velim. Et dicas plurimam salutem , et suavissimae Atticae. IIaec scripsi navigans, quum Pompeianum accederem, XIIII kal.
s. Pisoni. Ctit in sonatti in Antonium iiivehenti nemo assensus est ar morum metu. Ad Div. XII. di, et Phl-lipp. l. Mam.uo. A septilem. Id est, a patria, in elisu olemus septilertim nobis consti tuere. Marior. - unam vis spes nulla ait, tutiorem in Uthe mihi xtationem flare . quain Pisoni; hoe lainon adibo quodcvinque periculi est, atque iis satisfaciam, qui me putant satis vixisse diu, ut ne diui Itis appetam. Ide philipp. II. 46: et ad Divers. XVI, 23. NONGA mur. Piliam rωραζεσθαt παραλύnti. Tentari paradisi. seu nervorum re solutione , ut vertit Celsus, lib. III.
505쪽
citi l Octavianus a se postulet, narrat. In Puteolano, anno V. C. 7O9, mense novembri.
QUUM sciam, quo die Venturus sim, iaciam, ut scias. Impedimenta exspectanda Sunt, quae Anagnia veniunt: et familia aegra est. Kal. vesperi literae mihi ab Octaviano. Magna molitur. Veterdnos, qui qui Casilini et Calatiae sunt, perduxit ad suam sententiam. Nec mirum : quingenos' denarios dat. Cogitat reliquas colonias obire. Plane hoc spectat, ut se duco bellum geratur cum Antonio. Itaque video paucis diebus nos in armis sore. Quem autem sequamur pVide nomen; vide petatem . Atque a me postulat, primum ut clam colloquatur mecum, vel Capuae, Vel
non longe a Capua . Puerile hoc quidem, si id putat
clam fieri posse. Docui per literas, id nec opus esSe, nec fieri posse. Misit ad me Caecinam quemdam Volaterranum, familiarem suum, qui haec pertulit: Antonium cum legione Alaudarum Τ ad Urbem pergere, pecunias municipiis imperaro, legionem sub signis
ducere. Consultabat, utrum Romam cum CID CID CID veteranorum proficisceretur, an Capuam teneret, et
r.uet qnaedam Edd. casili. I. . L. u. Ita eorrexit Vietori . Prius legebatur quingentos. I. v. L. 3. mmen . . . retratem. Qui et Camae appelletur; et adolescens, ac paene praer
4. Verba haec . . vel non longe a Ca pna . . e Mss restituit B Ius, quae a UviIs libris aberant. I. V. L. s. Legiona inaudarum. Quam Camaae in Gallia delegerat. Sueton. Ini Q. 24. Sie dicta ab avi quam in signia hahebant. Romanis galerim , Gallia QMndri. Plinius, XI, 3 . Antonius ut hane legionem sibi conciliaret, ter iram ordinem iudieum instituerat, ex Centurioni,ns ipsis manipulariἱs hvana I gionis eoileeitim. Quod saepissime et graviter Cieero indignalua est. PhilJp. I, 8. En.
506쪽
EPISTOLAE AD ATTICUM, XVI, 8. 497
Antonium venientem excluderet, an iret ad tres legiones Macedonicas, quae iter Secundum mare Au PQ-rum faciunt; quas sperat Suas esse. Eae Congiarium ab Antonio accipere noluerunt, Ut litC quid ita Darrat, et ei conVicium grave secerunt, Concionant m-que reliquerunt. Quid quaeris 3 ducem se profitetur, nec nos sibi putat deesse oportere. Equidem suasi, ut Romam pergeret. Videtur enim inihi et plebeculam urbanam, et, si fidem secerit, etiam honos viros secum habiturus. o Brute, ubi es 3 quanta mευκαιρία β amittis Non equidem hoc divinavi. sed aliquid et tale putavi sore. Nunc tuum consilium exquiro. Romamno venio, an hic maneo, an Arpinum ίαο δεεια, ' habetis locus) fugiam v Romam R; ne desideremur, si quid actum videbitur. Hoc igitur explica. Numqtiam in majore ἀπορια sui.
Bisae uno die mihi literae ab Octavio : nunc quidem , ut Romam Statim Veniam; velle se rem agere Per senatum. Cui ego, non posse senatum anto kal. jan. quod quidem ita credo. Ille autem addit, a coti-silio tuo M. Quid multa Θ Ille urget; ego autem
i. DIIin, in die. Multi etiam hahent Oetakiano. I. V. L.
507쪽
σκη τοροχι'. N I confido aetati; ignoro, quo animo :Dil sine Pansa tuo volo. Vereor, ne valeat Antonius: nec a mari discedere libet; et metuo, ne quae ἀριστειαδ
me absente. Varroni quidem displicet consilium pueri; mihi non. Firmas copias habet; Brutum M habere potest: et rem gerit palam; centuriat Capuae; dinumerat β. Jam jamque video bellum. Ad haec rescribe. Τ bellarium meum kalend. Roma prosectum Sine tuis literis, miror.
De itinere suo scri hit, et quid Atticus de aceessu ad Urbem Censeat , quaerit. In Sinuessano, anno V. C. D. mense novembri.
SEPTi Mo id. veni ad me in Sinuessanum. Eodem die vulgo loquebantur, Antonium mansurum OSSE Casilini. Itaque mutavi consilium : statueram enim recta Appia Romam. Facile me ille esset assequutus; aiunt enim eum Caesarina uti celeritate. Verti igitur me a Minturnis Arpinum versus. Constitueram , Ut Victus aut Aquini manerem, aut in Arcano. Nunc, mi
a. Q veni. Sio Malaspitia. Ceteri IhIl sanum. Gruterus et Graevius , I kalend. veni is. Hoe latinae pes in vitia in eon ex tim Maius intrusit: tia oscitanter, ut notat Mongal ins raiqnidem valendas iam praeterii so te gerat in auperiore epistola, et in haevidehat datam esse VI id quo die pro seelus est summo mane Cicero e Sl--μssana villa. et Μinturnas diltieescivenit. Infra epist. 13. O .rv. u. Ferti igitur. Tam n , quum haec seriberet, erat adhue in Sinuessano . neque in viam so dederat. Verum ita seribit, quasi post rem peractam , Cum Attieo Imaerari NONGA T.
3. P idtis. Alii, II Mus, Merore tam proelivi, qtiam saetae est in quinaria
508쪽
Attice, tota mente incumbe in hanc Curam. Magna enim res est. Tria sunt autem, maneamne Arpini, an propius accedam, an veniam Romam. Quod censueris, iaciam. Sed quam primum : avide exspecto tuas literas. vi idus mane in Sinuessano.
numeri rompendiaria nota partem In- nIum ut fugeret, quem rati celeritato fernam esso aut male expressam ea lamo. maxima audierat. An rgo eo titula aut tempore detritam. At is error deis fiet, non venire Aquinum, nisi II aut
prehendi non aegre poterat. EtenIm prid. idtis die ra mensis) , quo per- hane dabat Cieero epistolain VI itatis venἱ- poterat eo ipso die, quo hane die 8 novembrἱa ante lucem, mox dabat epistolam . et re vera Pervenit i proseetuma Arpinum versus, Anto- Vide infra, epist. ra. Non Ain.
Duabus Attici epistolis respondet, et priori quidem potissimum do iis, quae Atticus in orat. Philippica secunda animadverterat; posteriori, de libris de ossiciis, de octaviani progressibus otaliis rebus. In Put colano, anno V. C. 7 9, mense novombri.
Nos is accepi a te duas epistolas : quarum altoram kal. dederas, alteram pridie. Igitur prius ad superiorem. Nostrum opus tibi probari laetor; ex quo αιθη ipsa posuisti; quae mihi florentiora sunt visa tuo judicio δ : cerulas enim tuas miniatulas illas extimesce-ham. De Sica ita est , ut scribis. Ast aegre me tenui. Itaque perstringam β sine ulla contumelia Sicae aut
t. Nosratim optis. Philippicam se ebriora, elegantiora, posteaquam pro . Mundam. Mona T. hata sunt tuo audieto. N L. u. Avis. Hores, meliora I a. - 4. Ita est. Nolim eum ossendere. E leeitono vnlgala. ante ipsa is, hane Ceeroni, qtium se Cl diano sorori eit Lambintis , Ingeniosa prorsus anhtraheret, receptram sica dederat inomotidaiἱone. In eod. e quo ed. ROna. suo lando. Vide atip. lib. III, ep. a ei 4. saeia est, fuit . antea Ipsa is, ex α ια. 5. Perstringam. Agitur de Philip I. V. L. Pica secunda , in qua, cap. 2: α Quum 3. Florentiora. . . ino judicio. Pul- te omnes reeordarentur libertini eo
509쪽
Septimiae : tantum , ut sciant παῖ παιδεμ si sine sillo LucilianO7 ,, cum ex Q. Fa lii filia liberos habuisse. Atque utinam' eum diem videam, quum ista oratio ita libere vagetur, ut etiam in Sicae domum introeati Sed illo tempore opus est, quod fuit illiss triumviris. Moriar, nisi se Pte. Tu vero leges Sexto, Husque judicium mihi perscribes. Εἰς εμοι ειυριοι Q. Caleni interventum , et Calvenae cavebis. Quod vereri s , Do άδο-norum et Ii ros tuos nepotes Q. Fadi; libertini hominia suisse A. Quid in Exemplo ad Atti nm transmisso suerit. unde sitam offendI posis Attieus existimabat . quis dἱeat 3 Smpleatur
vallo A. Oliv. Explicat: h. e. alne ulla exeeptione. Sensum hune vidit Coera dias. xed indieavit tantum. sie OlIου. ration m reddIt: Llacilius non omnes ad suas legendas Ra ras admIttebat. PersIum . exempli causa , ex inserat: ut habet CIeero de Orat. II, 6: ω Pe sitim Non curo legerem; vel, ut refert Plinius, Prapiat. Nat. IIIxt. ω Munium Persium hine legere nolo in. II e quasi vitio munἰehat a se, et lectores quosdam exeIudebat. Atticas, qui lubens aeribendo aundebat, ut sIgnis ret , essa in Mennia Philippira, quae sI-
eam offendere et ali a possent. dlae rat utendum esse et alio Gelliano, quo arcerentur a lectione : hoe est denuntiandum . . sieam non euro haeelegere M. Ille C ero aIt, ita M stylo moderatoriam. ut Opus suum legI possit ab omnibus, neque sit necesse alio Luesia o steam exeludere . Red possit ea aeriptio sine ossonaIone hiritis domum Introire. O .rv. - Bosita sine ύθλω, alius uneo: alius sino et nvo Getidiario, rIdieale. Locus obseurus:
sed quivis videat ad Aalem Melli; MiatyrIenm alludi. Unde Graevius Iogere volebat sale. Sed a sillo is quod a dot
Iae. Gronou. proprium in hac re est. et ad aeripturam edd. et M M a edit. ED. 8. Utinam. Optat ita eoneIdere
Opes Antonii, ut vulgari Philippi impune possit. Interpretes fugit hujustoei sententia : quod non rogitarent . eam orationem . quamvis dieantur omnia, quaai Cicero praesenti Antonio
In setiatu respondeat, numquaIn tamen d Ieram fuisse, sed domi aeriptam
sine epistola Attiei non Ileet nobis di
vinare. NAreor. - Non displieet Gro. novit eonjectura e . sed illo tempore pns est, quo fuerint triumviri . Noe sensu: Publieanda orationi exspe tandum eat tempus illud, quo fuerine, nee sint amplicis, perIerint Antonii fratres, Mareus, Lucina , et Cesus. qmisaeeio dἱetἰ Attim tritimoiri r quocirca subiungit Cieero, in loriar, nisi saeete mhoe dierum est. OLrv. o. cet εμοι μυρ tot. Untis mihi de com millia r ves pro deeem milli Lux
510쪽
λεορος δ' , mihi tu λ quis minus p cui, ut Aristophani Archilochi iambus sic opistola longissima quaeque
optima videtur. Quod me admones : tu vero etiamsi reprehenderes, non modo facile paterer , sed etiam laetarer; quippe quum in reprehensione est pruderitia cum ευμευεια δ . Ita libenter ea corrigam, quae a te animadversa sunt, α eodem jure, quo Rubriana =n, PO-
tius, quam si quo Scipionis n; et de laudibus Dolabellae
d Puam cum Hlum. Attamen est isto loco bella, ut mihi Videtur, εἰρώμια, quod eum ter contra cives ' in acie. illud etiam malo u indignissimum 7 est hunc vivere is, quam si quid indignius 3n Πεπλο ραρια, β Varronis tibi
- Η e loeo demonstrat I. . L. Philippicam secundam, quae NumqNam pronuntiata est, Atileo tantum mense hoe nov. notam fuisse; ponfirmant ad
Div. XII, et, ete. Bruti ei Cassii epi.
3. Aristophani. Non poetae . sed grammatieo, qui serIptornm mit alter Arista rebus, ut ostendit Diogen. in Plat. et Epicne. OR t. a 4. Ευμ-ἱα. Benivolentia. 5. Riahriana. Antonius multa sti, jecerat Romae testamenta , qui hos heres seribebatur. Iti ita stiIt testaineniatum L. Rubri I, cui ne notum quidem
illum solabo tradit Cieero Philipp. II, a 6, sed et in praedia quaedam invaserat Q. Metelli Pii seipionis, ut Phil. V resertor. Ideo qnnm Philipp. II, sieitatio Cierio a psisset : ω Ah hae perturbatione religionum aduolas in M. Varronis sanetissimi atque intege rimi Wiri standum Cassinatem; quo iure p quo ore 3 eodem, Inquies quo in heredum L. Turaelii praedia is r adis monittis Datea ah AitIeo illud de pi diis scἰpionis non satis apposite eum alii, saeitioribus Antonii, quis ibi eommemorantur, coniungI, matidavit ei, ut pro. Scipionis, reponeret, Rufriana, et sane hodie eo loeci non, Scipionis, sed L. Rubrii. legitur. Bosr Us. 16. Ter eontra et s. Haec reserenda
sunt ad ea verba Philipp. II : is Terd pugnavit Caesae eum civibus, in Thessalia. Asriea, Hispania, Omnibus ad soli his pugnis Dolabella; in Hispanἱens; etiam vulnus accepit: si de meo iudieio quaeris, nollem. Sed ta
1 . Ind niastatim. Philipp. II, ubi eiIamnum hodie legitur. .. Quid itidi gnius pia
18. mπλο ραρια, . Varro Clarorum virorum NomIna in unum librum eonis gesserat; eumque inscripserat, Ilεπλο-
Δουρι : quod Athenienses auetores sunt Enripides in Hecuba, Harpocration, alii . in Peplo eos, qui aliquid
sortiter gessi,sena. expingere consueverant. Et Porphrritis ab Aristotele scriptum eommentarium tradit. Peplli Domine inseriptum, quo Eommentario et navium, quae ad Troiam proneiast essent. Numerum, et dueum genealogias persequebatnr. N NUT. - Quum