Epistolarum Omnium Libri ad Optimos Codices

발행: 1828년

분량: 751페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

631쪽

6a a M. Τ. CICERONIS dico et libero. Quod scribis te a Caesare quotidie plus diligi, immortaliter gaudeo. Balbum vero, qui est istius rei squemadmodum scribis) adjutor, in oculissem. Trebo Dium metam a te amari, teque ab illo, pergaudeo. De tribunatu quod scribis, ego vero nominatim petivi Curtio; et mihi ipse Caesar nominatim Curtio parat Um esse rescripsit, meamque in rogando

verecundiam objurgavit. Si cui praeterea petiero id quod etiam Oppio dixi, ut ad illum scriberet), sacile patiar mihi negari, quoniam illi, qui si hi molesti sunt, sibi negari a me non facile patiuntur. Ego Curtium id quod ipsi dixi nia modo rogatione, sed etiam testimonio tuo diligo, quod literis tuis studium illius

in salutem nostram facile perspexi. De Britannicis rebus, cognovi ex tuis literis , nihil esse, nec quod metuamus, nec quod gaudeamus. De publicis negotiis. quae vis ad te Τironem Scribere, Degligentius ad te . ante scribebam, quod omnia, minima, maxima, ad Caesarem mitti sciebam Rescripsi epistolae maximae. Audi nunc de minu

scular: in qua primum est de Clodii ad Caesarem literis; in quo Caesaris consilium probo, quod tibi,

amanti SSi me petenti, veniam non dedit β, uti ullum ad illam furiam verbum rescriberet. Alterum est de Calventii Marii in si oratione. Quod scribis, miror, tibi placere, me ad eum rescribere Τ, praesertim quum

35. Veniam non dedie. Onnm tu ene politis. quam Cia entiam, e peterea, per amicitiam, ut ad P. Clo- item Marium nomineta haud laeiledium reseriberet; quia nolles Cresarem dixerim. nisi si Inter Quinitim et Maris nostra eausa saeere , ut respondendi eum iam eonvenerat, ni eum fetiacisἰeium omitteret; satisfacere tibi nominibus, Caesaria maEme eausa, quἔn init. Nas. Pisonis erat gener. appellarent. MAN. 36. GDonli Marii. L. Ρἰs nem, - Ernest. post Lambinum , Marii. eviva maternus avus, ut apnd Ped;a- Sed videtur Ciuero respexisse Ioeum num legἱmus. GLentius est appella. Orat. In Pison. eap. s. ED. ivs , τἰdetne Insellἔgero. oenrtim 3 . Aὰ eum reseribera. Quidam,

632쪽

EPISTOLE AD Q. FRATREM, III, 1. 6α s

illam nemo lecturus sit, si ego nihil rescripsero; in eam in illi im pueri omnes, tamquam dictata, pedidiscant. Libros meos, quos exspectas, inchoavi: sed conficere rion possum his diebus. Orationes efflagitatas pro Scauro et pro Plancio absolvi. Poema ad Ca Sarem, quod composueram, incidi. Tibi quod rogas,

quoniam ipsi sontes jam sitiunt '. si quid habebo

spatii, scribam. Venio ad tertiam. Balbum quod ais mature Ro

mam bene comitatum 9 esse Venturum, mecumque

assiduo usque ad id. maias suturum, id mihi pergratum Perque jucundum erit. Quod me in eadem epi- Stola , sicut saepe antea, cohortaris ad ambitionem , et ad laborem: faciam oquidem; sed quando vivemus Quarta epistola mihi reddita est id. Sept. , quam a. d. ra I id. sext. ex Britannia dederas. In ea nihil Sane erat novi , praeter. Erigonam ' : quam si ab Oppio accepero, scribam ad te, quid sontiam. Nec dubito, quin mihi placitura sit. Et quod praeterii 4 ,. de eo, quem scripsisti de Milonis plausu ' scripsisse ad Caesarem et ego vero sacile patior ita Caesarem existia mare, illum quam maximiam suisse plausum. Et prorsus ita suit: et tamen ille plausus, qui illi datur, quodammodo nobis videtur dari. Reddita ost etiam mihi pervetus epistola, scd sero

4 . Erigonam. Tragoediam de EeI-gono PenelopeA sorore, quae patrem Oeeistim ita dolu; t. ni ipsa ge suspen derit. Nane aes serIpsἰsse. et ad Osepium misisse, signis;eaverat. Amissam

in Itinere. ultima demonstrat huius Illiri epIstola. ED. 43. G qtiod praeterii. Hoe rit'. nihil novi praeter Erigonam, et quod praeterii, etc. 4et. Plaum. A populo Milo I dato.

ad eam ..tit oraticinem Intelligamus. Et est eur m gin probem. NA . p. 38. Fontes jam sistant. Mirum est sitire frites . unde aqua peti solet. tidem miror velle te veratia tibi optimci poetae . a me componέ. supra

3ti. Bene comitatum. Cum innitIspeeuntis. Ioeo enim usus erat Quin

633쪽

624 M. T. CICERONIS

allata, in qua de aede Telluris δ, et de porticu Catuli me admones Fit atrumque diligenter. Ad Tolluris

quidem etiam tuam statuam locavi. Item de hortis quod me admones: nec sui umquam valde cupidus,ot nunc domus suppeditat mihi hortorum amoeni

tatem.

Romam quum venissem a. d. XIlI kal. Octobr. , ab

solutum ossendi in sedibus tuis tectum: quod supra, conclavia non placuerat tibi esse multorum sastigiorum β, id non honeste vergit in tectum in serioris

Porticus. Cicero noster, dum ego absum, non ceSsavit

apud rhetorem. De ejus eruditione quod labores, nihil est . quoniam ingenium ejus nosti: studium ego video; cetera ejus Suscipio, ut me putem Praestaredobere. Gabinium tres si adhuc factiotios postulant: L. Lentulus, staminis filius, qui jam de majestate postulavit; Tib. Nero cum bonis subscriptoribus; C. Memmius tribunus plebis cum Ι, Capitone. Ad urbem accessit a. d. xii kal. octobr. Nihil turpius, nec desertius. Sed his judiciis nihil audeo confidere. Quod Cato non valebat adhuc de pecuniis repetundis non erat postulatus. Pompeius a me valde contendit de reditu in gratiam : Sed adhuc nihil pro-43. Da caede Tentiris. De operibus. puto, loquitur, et inseripi;onibus illis. de quibus epist. 8 lib. II. M N. 44. Admones. Ut emam. 45. 3mhortim seststiorem. elum tincta Ia tegebat. Id nolebat Quititus do,eendere pluribuq ungui Is . et later; hus sic enim multa tisitata habuis. et . sed uno tantum fastigIo versore in tectum inferioris poeticus. M aDT. 46. Ciahisiam. Ε syria reversum. n.- Trex. Una de maiestate, L. AEn-ι altiA: disi de repetundis, Ti. Nero, et C. Memmius. Aere It postea , item de repetundis. quarta faetio, C. et L. Anicinii; tit in epistola . quae sequitur etiam quinta . de a ubi tu , P. Sulla , Di insta . et ad Allienati π. a 6, lib. IV. Est autem absol lus scisinitis de maiestate, damnatus de repetundis. DIO. lib. XXXII. N N.

634쪽

secit; nec, si ullam partem libertatis tenebo, proficiet 4'. Tuas literas vehementer exspecto. Quod scribis te audisse, in candidatorum consularium coitione me interfuisse, id salsum est. Rusmodi enim pacti nes in ea coitione' iactae sunt, quas postea Memmius patefecit, ut nemo bonus interesse debuerit: et simul mihi committendum non fuit, ut his coitionibus interessem, quibus Messalla excluderetur; cui quidem vehementer satisfacio rebus omnibus : ut arbitror, etiam Memmio. Domitio β' ipsi midia jam seci, quae voluit, quaeque a me petivit. Scaurum beneficio defensionis valde obligavi. Adhuc erat valde incertum, et quando comitia, et qui consules suturi essent.

Quum hanc jam epistolam complicarem, tabellarii

a vobis Venerunt a. d. XI kal. sept. β , vicesimo die.

O me sollicitumi quantum ego dolui in Caesaris suavissimis literi si sed quo erant suaviores, eo majorem dolorem illius ille casus β' asserebat. Sed ad tuas venio

litoras. Primum tuam remansionem etiam atque etiam probo, praesertim quum, Ut Scribis, cum Caesare com

municaris. Oppium miror quidquam cum Publilio 4 : mihi enim non placuerat. Quod interiores V opistola

48. Nee.. proseiel. Intino pro eIt: ut etiam Gabiniunt, quem paullo ante accusaverat, Inox rogatu Pompeii, non sine at qua levitatis nota , Cicero Aesendeest. DI et ad Div. ep. I, lib. VII. MAN. 4s. costione. Ad Attic. epist. Ig. lib. IV. IDEM.so. Domitio. Consulari candIdato. filia omnino eorr; gendum oce. ut iam vidit Μantilius. I. V. L. 52. Ine eastis. Puto dici , nausea. pium multarum navium In Deeanti rde qno libro IV Comment. de bello III. Ge. pars quarta. Gallieo mensio sit. Manuet. - Vid

notam ult.

et sie Interpretatur : Oppium enim P. Clodio miror quidquam Negotii habere. Non est insoleris curta harudieetidi ratio, praesertim In epistolis, et familiari formone. 63litio tameneeteri omnes: et intelligi potest da Publi Io, de qtio Atile. XII, 7. PLI v. - Ptiblitio. Legendum videt, ULhullio. I. . L. 54. Interiore epistola. Non ea epi filulae pars , quae a priueipio ei a stie

635쪽

6 6 M. T. CICERONIS

scribis, me idib. sept. Pompeio β legatum iri: id ego non audivi, scripsique ad Carsarem, Vibullium Caesaris mandata de mea mansione ββ ad Pompeium pertulisse, nec ad Oppium=7. Quo consilio . 3 quamquam δ' Oppium ego tenui, quod priores partes Bi-

hulisio erant. Cum eo enim coram Caesare si egerat

ud Oppium scripserat. Ego vero nullas δευτέρας βη ριυτίδας habere possum in Caesaris rebus. Ille mihi secundum te et liberos nostros ita est, ut sit paene

par. Videor id judicio sacero; jam enim debeo : scd

tamen amore Stim incensuS.

Quum scripsissem haec infima, quae sunt mea manu , venit ad nos Cicero tuus ad coenam, quum Pomponia seras coenaret. Dedit mihi epistolam lo-gondam tuam, quam Paullo aute acceperat, Aristo

pari dialet intervallo, sed ea, quae ab extremo propius ahsit . quam a prin-eipIO. Id adeo eognoseetur, al, quod apud antiquos epist lar claudendae

genua esset, ostendemus. Non enim tunc, eo, quo nunC Rolemus , modo,

eomplicabantur. sed in Orbem involvebantur epistolae, ita , rit, quae ultima aeripta in pagina para erat, Involveretur prima ἔ quae prima, ultima.

55. Pommio. In Hispanias pro mxula ituro. sic enim piatabatur.Vemm non ivit. IDEM.56. De mea mansione. Quam Caesaretipleia . ut ejus ope atque auctor;-tate, quibus in rebus opus esset, uti posset. supra, quod hor declarat, illi,d ost: a Quod mihi oti m. Ronti. praesertim, ni latE me rogat, main nenii 3 is IDEM.

Caesaria in nrba omnIa negotia procuraret, ad eum quoque Caesaris mandata perseris Viuial Itis debuit, ut is ageret onm Pompelo, ne me, at Caesaris causa vellet, ab urbe removeret. ID. 58. Qtio eonsilio. Feeii hoe Vἱhυllius p Noti enim hoe ad Caesaremplaret referri: ne videatur in eo eonis,llium requirere. IDEM.ss. Quamquam. Quamquam non hoe ideo dἱeo, quIa uoluerim oppium Vibullii verbis, eOgnita Caesaria volum tute , adduel, ut ageret cum Pompei de mea mansion . Quin ego Illum. sua spon E salis Incitatum. tenui. Rectius nim duxi, Vibullἰum primo, cuἔCaesar praesens praesenti mandaverat. deinde Oppium, cui scripserat . agere eum Pompeio. In M. 6 . I dige itertim is Vibullii . . sed multa hie vel vitiosa sunt, vel nobis ignota. I. V. L. 6 r. caesare exerat. Forte . . Camarrgerat in. I. V. L. 62. Λ tuta pete. PDAieHorea eos; ia timnes, ut alibi Cicero.

636쪽

EPISTOLAE AD Q. FRATREM, III, 3. 627

pha Deo modo si , valde me hercule et suavem, et gra-Vem , qua sum admodum dei clatus. Dedit etiam alteram illam mihi, qua jubes, eum mihi esse assxum, tamquam magistro. Quam illum epistolae illa delecta

runt quam me λ Nihil puero illo suavius, nihil nostri

amantius. Haec inter coenam Tironi dictavi, ne mirere alia manu esse. Annali si literae tuae pergratarsuerunt, quod et curares de se diligonter, et tamen consilio seu rissimo juvares. P. Servilius Pater ex literis. quas sibi a Caesare missas esse dicebat, significat, valde te sibi gratum secisse, quod de Sua voluntate erga Caesarem humanissime diligentissimoque

loquutus PBSes.

Quum Romam ex Arpinati revertissem , dictum mihi est, Hippodamum ad te prosectum esse. Non possum Scribere, me miratum'si esse, illum tam inhumaniter fecisse, ut sine meis literis ad te proscisceretur : illud scribo, mihi molestum suisse. Iam enim diu cogitaveram, ex eo, quod tu ad me scri

pseras, ut, si quid eSset, quod ad te diligentius perferri vellem, illi darem : quod mehercule hisce li

teris, quas vulgo ad te mitto, nihil fere scribo, quod si in alicujus mantis inciderit, moleste serendum sit. Minucio me, et Salvio, et Labeoni reservabam. Labeo aut tarde proficiscetur, aut hic manebit. Hippodamus De nunc quidem, quid Veliin, rogavit. T. Pinarius amabiles ad me de te literas mittit: se maxime litoris,

83. Ar eriphaneo modo. Qnae AH. stophanis ad similitndinem aeeedat: puta, quia eomicum quiddam in sen. teni ἱis. ex Aristophanis genere, praeae serat. Nanor. - Αδ AristopAnnameo emendatum est in margἰne libri , qui ecilla tis est eum manuferiplo. lus. 64. An A. Villiae gentia. plebeiae. Nattim cognomen ab eo. qui Iegem de petendἱs magistratibus anniatim In tribunatu pl. tulit. Livius libro, opinor, XL. MAN.

dum non est, sordidi hominem ariἱscIi humatillatem Ignorare. De Hippodamiqaupra , hac eadem epist. cap. I.

637쪽

628 M. T. CICERONIS

sormonibus, coenis denique tuis delectari. Is homo Semper me delcctavit; fraterque ejus mecum est multum. Quare, ut instituisti, complectere adoloscentem.

Quod multos dies epistolam in manibus habui, propter commorationem tabellariorum, ideo multa conjecta sunt, aliud alio tempore; velut hoc. Τ. Anicius mihi sa pe jam dixit, sese tibi, suburbanum si

quod iuvenisset, non dubitaturum esse emere. Iu HNS Sermone Ogo utrumqtie soleo admirari: et te de Suburbatio emendo, quum ad illum scribas, non modo ad me Don scriboro, sed etiam aliam in sententiam scribere; et, quum ad illum scribas . nihil te reco

dari de se β', do epistolis illis, quas in Tusculano ejus tu mihi ostendisti, nihil de praeceptis Epicharmi,

ιδθιροῦ πῶς αλλω κεχρηται; totum denique Vultum, animum, Sermonem ejus : quemadmodum conjicio βη, quasi . . . Sint haec tu Videris. De suburbano, cura. ut

sciam , quid velis : et simul, ne quid ille turbet, vide. Quid praeterea λ Quid λ etiam . Gabinius a. d. mi

kal. Octobr. noctu in Urbem introivit; et hodie II. viii, quum edicto C. Alsit de majestate eum adesse oporteret , concureu magno, et odio universo populi paene

66. Da se. Si loqueretne ex Antei Ipersona , hoc modo : . 31iratur Ani eIus nihil te reeordari de aeis r usitatissimum esset. Nune ex persona gna

ntium meat: is soleo admirari, nihil te reeordari de se is r quam proprie se pro eo positum ait, grammatiei viderint. ΜΛΛ. - Viderunt sane dili-penter F. sanetlua et Iae. Perillonius,

Minerv. II, tu. Οr.rv. - Da se, vel pro de eo, vel ineptum additamen iam. I. v. Iri

alium tractaverat. Priusquam credas, aiebat Epiebamus, eogno m qnem admodum is eui erediturus es alio sit usus: ut εἰ ae orga alium recte grasserit, et te tuto eommittas e sin minus, exemplo doetus caveas. Apparet Anteium non bona fide laisae. ΜAN . 68. Quemadmodiam conjiaia. Imperfecta aententia e sed . opinor, hoe

signiscat: Quemadmodum conii Io, quasi minimo illum noris, ita rea III

tuas commitiis. Incipit autem. Da t rno amore adduetus, hoe dIeere rmox, tie fratrem videatur nImis intilitia verbis ut imprudentem monere, ex

638쪽

EPISTOLE AD Q. FRATREM, III, 1. 629

afflictus est. Nihil illo turpius. Proximus tam H est Piso. Itaque mirificum cogito in secundum librorum meorum includere, dicentem Apollinem in concilio deorurn, qualis reditus duorum imperatorum suturus esset; quorum alter exercitum perdidisset , nitor vendidisset. Ex Britannia Caesar ad me kal. Sept. dedit literas; quas ogo accepi a d. mi kalend. Octobr. satis commodas ' de Britannicis rebus : quibus . ne admirer, quod a te nullas acceporim, scribit, se sitio te fuisse, quum ad mare accesserit. Ad eas ogo ei literas nihil rescripsi, ne gratulandi quidem causa, propter ejus luctum7 . Te oro etiam atque etiam , mi

frater, ut Valens.

remam sententiae partem omittit. 69. Et g Ξ .iev. Partem quamdam ab argumento proposito seiunctam . in- torposἰtionem. NA . o. satis commodas. Satis prospera ignifieantea de Britannieci bello, satiaea nostra voluntate. IDEM. s. Mettim. Ob Interitum sitae. ID M. - Haec tamen verba. ω Casus Ilia is, quae leguntur supra, cap. 5, de Iuliae filias Interitis noluit IntelligI. Equidem fateor. nota aemper u Nh esse omnino eamdem his voeibus. ae ea ris, luctus ... sad, quum de . dem In eadem dicuntur epistola, res duas stadiis ri non saeue erediderim. Or.rν.

Gabinium redeuntem in urbem, in senatu mal vexatum, et a Neminio tribuno pl. ad populum mala tractatum osse, ac de judicio eius proxime suturo, commemorat. Deinde qui de ambitu rei sim, quae comitiorum spes sit, demonstrat. Romae, anno V.C. 699 , mense octobri.

A. D. VI id. Octobr. Salvius Ostiam vesperi navi prosectus orat cum iis rebus , quas tibi domo mitti volueras. Eodem die Gabinium ad populum luculente Disii tred by Cooste

639쪽

63O M. T. CICERONIS

calefecerat Memmius, sic, ut Calidio verbum sacere pro eo non licuerit. Postridie autem ejus diei, mi ierat tum futurus, quum haec scribebam ante lucem

inter Memmium, et Tib. Neronem, et C. et L. Antonios, M. F. Putabamus sore, ut Memmio daretur, etSi erat Neronis mira contentio. Quid quaeris λ probe premitur, nisi noster Pompeius, diis hominibusque iuvi- iis , Hegotium everterit. Cognosce nunc hominis audaciam , et aliquid in republica perdita delectare. Quum Gabinius, quacumque veniebat, triumphum Se POStulare dixisset, subitoque bonus imperator ' noctu in Urbem , hostium plane, invasisset, in Senatum se non committebat. Interim ipso decimo die, quo ipsum oportebat hostium in numerum, et militiam renuntiare, in re haesit , summa infrequentia. Quum vellet exire, a consulibus retentus cst : introducti publicani β.Ηomo undique actus, quum a me maXime vulneraretur, non tulit, et me trementi voce exsulem appel

lavit. Hic O diit nihil lim quam honorificentius nobis

accidit). consurrexit senatus cum clamore ad Urium. Sic, ut ad Corpus ejus accederet; pari Clamore atque

r. Di natio. ContentIo, quIs debereta cusare. Caniam nominis Pedianus exponit, quia non de saeto quaerere tur, sed de stitum , quae est ἀνinatis. uter deberet aecnsare. NANNT. a. Bontis imperator. Ex ambiguolossit. Nam periit imperatores plerum que noctu irrumpunt in urbes hostium. Iste vero, nequam inverator, qNram od;o exso eIvitati sentiret . ala ni eum h Atia loeo haberet, noeta introivit. Eo vir;a veritus et eo tumelias, sainieediis ingrederetnr. IIa M.

raioribus , e provincia reversis , usita tum h Issa erediderἱm . ut gaeso xtim non tam hostitim , quam militum numerum in senatu exponerent. In. 4. Irrepsit. II est, latenter . more animalium repentἱum, venit in aenaistum . quo temPore senatores pauci aderant. Alii legunt. . in re haesIt . . Lipsius vero . a mire haesit summa infrequentia A. Quem vide . Antiq. Leci. IV, ra. - Lipsius et GulIelm. eorr. . mire haesitis; Muri utina vero , multi probantibus, vi irrepsit . . I. V. L. s. 6blieani. syriani, Gabinio insensi. Questum enim sua damnu ad enatum uenerant: quod, quum Gabi-

640쪽

impetu publicani : quid quaeris λ omnes, tamquam Situ essos, ita suerunt. Nihil hominum sermone soris clarius. Ego tamen teneo ab accusando vix mehe cute; sed tamen teneo si, vel quod nolo cum Pompeio

pugnare satis est, quod instat de Milone , vel quod 7

judices nullos habemus. λπ horta. α' sormido. Addo etiam malivolentiam s hominum. Et timis , ne illi, me accusante, aliquid accidat '; nec despero, rem, et sine me, et nonnihil per me, confici posse. I e ambitu postulati sunt omnes, qui consulatum petunt : a Memmio, Domitius; a Q. Curtio, bono et erudito adolescente, Memmius ; a Q. Pompeio, MeS-salla; a Triario, Scaurus. Magno res in motu est :propterea quod aut hominum, aut legum ' interitus ostenditur. Opera datur, ut judicia ne fiant. Res videtur spectare ad interregnum. Consules comitia habere cupiunt : rei nolunt, set maxime Memmius, quod

nitis, finibus pro vinetae auae eontral ges egregaris. Alexandri an ad re atituendum Ptolemaeum Eum exere; tu Proseetus esset ς praedones per eius absentiam maritima syriae I aea vasta

runt. Quo saeto . publicania ea, quae de publieo redemerant, exigere non Ilauit. Dio lib. XXXIX. Μ Nov. 6. Teneo. ADtiqn . Pro teneo me. Μ NuT. - Da mi ne. In quo de. nden CIeero so Pompeium osenis aurum providebat. ED. . Vel quota. Bossarionis Ithee hahet, id quo . Unde saetum a picor, vel quia . eortim temerἰtate, qnod aurea imperitae antiquam . non tamen satia usu pervolgatam , loqueDd; eat; neminimo serrent. Est enim, id quod, pro .deo quoa Terent. Heaut. V, 3, Ira iee. III, 3 8 ). Totum igitur hune

loeum ita legerem ae distinguerem eis Teneo ah accusando, vix mehercule. d tamen tenes , Id qn d nolo com

nullos habemus; αποτ 3 Παα sormi do .. In M.

f. Matioolentiam. In ipsum, in Gabiolom p In .stim. In M. io. Aliquid Meldaa. Contra quamae lderat ma non Mensante. TImeo , BE absolvator. Nam qui me oderunt. fortasse illum. me accusante. auhle varent. ID M. I t. magno. Viet. Μan. magna.

a. Aut hominum . aut legum. Aut eatidἱdatorum, at condemnantur; aut legum , si absolvuntur. M nuT.

SEARCH

MENU NAVIGATION