장음표시 사용
711쪽
ium; sed medrus sidius et moveor hominis precibus et timeo ne illum ' aliquorum furor sexcipiat: plane aestuo. Quod si scirem, quid tibi placoret, sine sollicitudine essem. Id enim optimum esse, Persuasum osset milia. Quare quam primum sac me certiorem , quid tibi placeat Cassius noster Syriam , legiones Syriacas habet, ultro quidem a Murco et a Marcio etati exercitu ipso arcessitus. Ego scripsi ad Tertiam Sororem, et matrem , ne Pritas ederent hoc, quod
optime ac felicissime gessit Cassius, qNam tutam consilium cognovissent, tibique visum esset. Legi orationes duas tuas, quarum altera kal. jan. usus es; altera de literis mois , quid habita. t abs te contra alenum. Nunc scilicet hoc exspectas, dum eas lau-
clem. Nescio animi, an ingenii tui major in his libellig
inus Contineatur. Itim concedo, ut vel Philippici v centur quod tu quadam epistola jocans scripsisti. Duabus rebus egemus, Cicero, pecunia et SuDPlemento: quarum altera Potest abs te expediri, ut ali tria pars militum istinc mittatur nobis, vel secreto
consilio adversus Pansam, vel actione in senatu altera, quae magis β est necessaria, neque meo exercitui
magi S, quam reliquorum. IIoc magis doleo, Asiam . . 'at in Asiam censeo persequendum. Nihil mihi videris si
tis amatores non ita loquuntur, ut non intelligi non possim p DLIvET. 2. Antonius. Caius, Marci Mater, qui anuo superiore praetor fuerat.
3. Ne illum. Ne illum, alienatuma dilationibus meis, ducem sibi
libenter arripiant male de rep. sentientes : quorum furori aptam occasionemilare nollem. IDEN.
De Moris meis. Philippica X. In I. Mogis, ete. S;gonitis edidit . qtim magis quam reliquorum , nullo sensu. Voces alias Patricius ex caroli Sie-pliani edit Ione hausit. Unde autem Stephanus acceperit, quum ipse taceat,
6. ido quae In epistol. 2I et dian lavimus. Si haee ordinis restitutio non admittitur, legendum hie videor pro Uriris. Nihil quidem, ut verum dieam, dubii est. sed quum sorte plura dosInt, ordinem non mulamus I. V L.
712쪽
Bescribit ad id, quod Brutus de supplemento et pecunia petiora et ad reliquas eius opistolae partos, ut de Tertia et de filio suo. Romae, anno V. C. Iio, mense aprili.
Quoi, egere te duabias Decessariis rehus scribis, supplemento et pecunia, difficile consilium est. Non enim mihi occurrunt lacultates, quibus uti te posse videam, praeter illaS, qua S Senatus decrevit, ut pecunias a civitatibus mutuas sumeres. De Supplemetito autem non video quid fieri possit. Tantum enim abest, ut Pansa de exercitu suo, aut dulcctu tibi aliquid tribuat, iat etiam moleste serat, tam multos ad te ire voluntarios : quomodo equidem credo, quod his rebus, quae in Italia decernuntur, ritillas copias nimis magnas esse .arbitretur; quomodo autem multi suspicantur, quod ne te quidem nimis firmum esse velit; quod ego non suspicor. Quod scribis, te ad Tertiam sororem ScripSisse, ut De PriUS ederent ea, quae gesta a Cassio ESSent, quam mihi Visum esset; video te veritum esse id, quod Verendum suit, ne animi partium Caesaris, quomodo etiam nunc partes appellaritur, Vehementer commoverentur. Sed antequam tuas literas accepimus, audita res erat, et pervulgata; tui etiam tabellarii ad multos familiares tuos literas attulerant. Quare neque supprimenda POS erat, prae-
sortim quum id fieri non posSet; neque, Si poSset,
i. Qtiod egere. In vulgatis pries nis, eui adsentit olivet. I. V. L. --ost hiat verbis salutatἱo : Cisero tirtilo quini rar. De deereto autem senatus des quasi hoe novae epistolae princἰpIum pecuniis mutuis sumetidia . vida Phil. 1;t : quam sustulit Sigismus. putans X, cap. Ire M Pecuniasque, a quihus non Novam esse epistolam. sed par- videatur, ad reni militarem mutuas
sem extremam superioris responsi in Numat, Pte . . FD.
713쪽
non divulgandam potius, quam occultandam Putaremus. De Cicerone meo, et, si tantum est in eo quantum scribis, tantum scilicet, quantum debeo, gaudeo; et, Si, quod amas eum, eo majora facis, id ipsum incredibiliter gaudeo, a te eum diligi.
De tota constitutione belli quid sentiat perscribit, et Brutum ad majorem severitatem excitat. s Romae, anno V. C. TIO, mense
Quae literae tuo nomine recitatae Sint id. april. in Senatu, eodemque tempore Antonii, credo ad te scri-PSiSSe tuoS; quorum ego Memini concedo. Sed nihil Decesse erat eadem omnes : illud Decesse me ad te Scribero, quid sentirem de tota constitutione hujus belli, et quo judicio essem, quaque sententia. Voluntas mea, Brute, de Summa republica semper eadem fuit, quae tua; ratio quibusdam in rebus non enim omnibus) paullo sortasse vehementior. Scis mihi Semper placui SSe, nou rege Solum, sed regno liberari rempublicum. Tu lenius, immortali omnino cum tua laude; sed quid melius fuerit, magno dolore sensimus, magno periculo Seu timuS. Recenti illo tempore, tu omnia ad pacem, quae oratione confici non poterat ; ego omnia ad libertatem , quae sine pace nulla est; pacem ipsam bello atque armis effici posse arbitrabar. Studia non deerant amna poscentium; quorum repressimus impetum, ardoremque restiti ximus .
r. Poterat. I De Patrieius mavult, et probat I. V. L. olivet. dat poterant, nempe reserens ad cimiain. Eo. I. Restinaimtis. Non hoe de se ipso III. cie. par quarta dieit, qui paeem aina armis. mei non posse duxerat, aed de iis, qui Betit; se letitiam aequuti, impetum pugnara capientium vepresserant MAN.
714쪽
Itaque res in eum locum Venerat . ut, nisi Caesari
Octaviano deus quidam illam mentem dedisset. in potestatem perditissimi hominis et turpissimi M. Antonii veniendum fuerit: quocum vides hoc tempore ipso quod sit, quantumque certamen. Id prosecto
nullum esset, nisi tum conserVatus esset Antonius.
Sed haec omitto. Res enim a te gesta memorabilis ot paene caelestis repellit omneS reprehensiones Φοῦ quippe quae ne Iaude quidem satis idonea affici possit. Exstitisti nuper vultu severo; exercitum, copias, legiones idoneas per te brevi tempore comparasti. Dii immor
talest qui ille nuntius, quae illae literae, quae laetitia
senatus, quae alacritas civitatis erati nihil umquam vidi tam Omnium consensione laudatum. Erat exspectatio reliquiarum Antonii ; quem equitatu, legio Dibusque magna ex Parte spoliaras. Ea quoque habuit exitum optabilem. Nam rupe literae, quae recitatae in senatu sunt, et imperatoris consilium, et militum virtutem et industriam tuorum, in quibus Ciceronis
mei, declarant. Quod si tuis placuisset de his literis referri, et nisi in tempus turbulentissimum, post di cessum Pansae consulis, incidissent, honos quoque justus et debitus diis immortalibus decretus esset. Ecce tibi idib. april. advolat mane coler Pilias: qui viri dii boni, quam gravist quam constansi quam horiarum in republica partium t Hic epistolas assertilitas, unam tuo nomine, alteram Antonii. Dat Servilio tribuno plebis; ille Cornuto : recitantur in se-Datu. ANTONI Us PROCOs. Magna admiratio ', ut si esset
3. Reponit omnes represensiones. Est Eraim tanta. ut nihἱ1 nohis a te Atra praetermissum. l;eeat reprehendere. N N. 4. Antonsi. C. Antonii. I M. s. cornuto. Praetorἱ nrhan . IvνM. 6. Admiratio. Nam si proponsul C. Antonius: ene aduerina eum pugDavit uertitu 3 sin reete Brotus. Dur pro- oonsul Antonius voretur' In eis.
715쪽
recitatum, DOLABELLA IMPERATOR ; a quo quidem venerunt tabellarii : sed nemo Pili similis, qui proferre
literas auderet, alit magistratibus reddere. Tuae recitantur, breves illae quidem, sed in Antonium admodum lenos. Vehementer admiratus senatus. Mihi autem non erat explicatum, quid agerem. Falsas dicerem p Quid si tu eas approbasses λ Confirmarem p Non erat dignitatis tuae. Itaque ille dies silentio. Postridie autom quum sermo increbruisset, Pilii
tum omnino est priricipium a me. De procos. Antonio inulta; Sextius causat 9 non defuit P. Post mecum: quanto suum filium, quanto meum in periculo suturum duceret , Si Contra procos. arma tulissent. Nosti hominem : causae non defuit. Dixerunt etiam alii. Labeo vero noster, nec Signum tuum in epistola,
DeC diem appositum, nec te Scripsisse ad tuos, ut soleres : hoc cogere volebat, salsas litoras esse; et, si quaeris, prohabat. Nunc tuum est consilium, Brute, de toto genere belli. Video te lenitate delectari, et eum putare fructum esse maximum : priectare quidem; sed aliis robus, aliis temporibus, locus esse solet debetque clementiae. Nunc quid agitur, Brute templis deorum immortalium imminet hominum egentium et perditorum spes; nec quidquam aliud decernitur hoc bello, nisi utrum simus, necne. Cui parcimus, aut quid agimus His ergo consulimus, quibus victoribus, vestigium nostrum nullum relinquetur Nam quid interest
. Dolabellis imperator. Nee enim, qui remp. oppugnant, nilo honore dimἱ sunt. MAN 8. G ondisset. Quia literas C. Antonii eum illa inseriptione attulisset. s. camin. Causam appellat id, quod agitur, ut alibi quoque. NAn. a . Al. . non defuit post me, quum, quanto suum lilium, etc. . I. V. L. i. Alii, diceret.
716쪽
inter Dolabellam , et quemvis Antoniorum trium pquorum si cui parcimus. duri fuimus in Dolabella.
IIaec ut ita sentiret Senatus populusque romanus, etsi res ipsa cogebat, tamen maxima ex Parte nostro Consilio atque auctoritate persectum est. Tu si hanc rationem non probas, tuam Sententiam defendam, non relinquam meam. Neque dissolutum a te quidquam homines exspectant. Deque crudele. Hujus rei modoratio iacilis est, ut in duces vehemens sis, in milites liberalis. Ciceronem meum, mi Brute, Velim quam plurimum tecum habeas. Virtutis disciplinam meliorem reperiet nullam, quam contemplationem atque imitationem tui. xm kalend. maii.
717쪽
SUΕΤ. Cl. Rhet. Equidem memoria teneo, pueris nobis primum latine docere coepisse L. Plotium quemdam, ad quem quum fieret concursus, quod
studiosissimus quisque apud eum exerceretUr, dolebam mihi idem non licere. Continebar autem doctissimorum hominum auctoritate . qui existimant, graecis exercitationibus ali melius ingenia posse.
I. Fragmentia. Quam renita nobis epigrotarum volumina reliquerit M. Cicero , praeter ea, quae habemus, aede vel ex his epἱstolarum fragmen.
tia intellἱgi potest, quaa ad Titici; un, ad Nepotem, ad Caesarem, ad Hietium , ad Pansam, ad Caesarem iunIorem , ad Calvum, ad stium . ad Axium, ad Brutum aeriptas videmus. Nam quae ad Pompeium, aut ad Cassium a No
iaci aeriptae citantur, prorsus ab hoc numero removendae sunt: nam illae inter eas, quae ad Attieum, hae inter eas, quae ad familiares mIssae sunt. repeHuntur. SIGON. u. Titinium. Ilune. vIrum fuisse eruditum , sunt opera illius quae te
stentur, quorum saepe meminit Non. Mareellus. PATR.
IACR. lib. II, cap. I, Salum. Itaque nostri quum
omnia, quae dixissemus, dicta essent: quae sacete, et breviter, et acute loquuti essemias, ea proprio nOmine appellari dicteria voluerunt.
t. Ad cornesiam Nepotem. snnt mi epistolarum ad Cornelium libros XVI numerant. Critia rei, quoniam nos quidem in hoo genera nihil asseis mare possumus, penes illos sdes esto. Certe Gellἱus Ιχ. XV, cap. 28. huneis Cornelium Μ. Cleomnia amIeum familiaremqne. ut qui maxime is stilas testatur, eumdemque de ipsius vital Ibros aliquot eonseripsisse memorat.
718쪽
PRISC. lib. VIII. Hoc restiterat etiam, ut a te fictis aggrederer donis.
PRISC. ibid. Qui habet, ultro appetitur : qui est
SUET. in Iul. Cres. Quid Θ oratorum quem huic antepones eorum , qui nihil aliud egerunt λ quis sententiis aut acutior, aut crebrior 3 quis verbis aut ornatior, aut elegantior pMARCEL. Neque enim quidquam aliud est selicitas, nisi honestarum rerum prosperitas: Vel, ut alio modo definiam, felicitas est fortuna, adjutrix consiliorum bonorum : quibus qui non utitur, felix nullo pacto esse potest. Ergo in perditis impiisque consiliis, quibus Caesar' usus erat, nulla potuit esse selicitas: feliciorque meo judicio Camillus ex Sulans, quam temporibus iisdem Manlius, etiamsi, id quod cupierat, regnare Potuisset.
r. Aggrederer. Priseis nos . lib. VIII. ait , hoe in loeo aggravi in pa
u. caesar. De hae CaesarIa et smodi selieitate, ita idem iste Cieero in Phlia IIpp. II est loqunttia r . Caesar, inquit, Alexandria se recepit felix, ni sibi quidem videbatur; mea autem fieri tentia, nisi qui reip. ait selix, felix
AD C. CAESAREM, EX LIB. I. NON. Dicare. Balbum quanti faciam , quamque ei me totum dicaverim, ex ipso ScieS.
r. Bantim quanti Deiam. Exempla sumpta fiunt. Quamquam antem vim omnia εχ tribus libris epulolarum ad elle est. ex tam paneis verbis aen eti- C. Caesarem ex Nonii commentariis tiam ullam certam haurire , tamen has esse nemo potesta. Ex quo sunt illa quo itie ad Attio. lib. VII, ita seripta :ω o hominem amentem et miserum lqtii ne umbram quidem umquam etcυ καλου viderit. Atque haee ait neere se dignitatu eausa. Ubi est autem dignitas, nisi ubi honestas p num honestum igitur, habere exercitum nullo poti leo eo illo p oeetipare urbes civium, quo saeuior sit aditus ad patriam 8 in P Ta.
719쪽
NON. Consequi. Honor. Tum quum ea, quae eS ab senatu summo cum honore ConSequutuS.
NON. Improbum. Debes odisse improbitatem ejus, quia impudentissimum nomen delegerit.
NON. Pueri. Ut sciret, majore Cura tuenda ESSE, quae Parta Sunt.
epistolas, post partam servi Pharsalieo eisnthua implieat . Quam autem Cae. praelIo victoriam, acriptas eam ad sari earna Bathna merit. HIae epistolae Camarem dἱetatorem crediderim , Caa- passivi epistolla ad.A setim admixtaeaare ipso adhae extra Italiam heliis indiean . Sition.
NON. Locare. Vel quod locatio ista pretiosa. NON. Putare. Quod sapientes homines, ac boni
putant. CARIS. lib. I. Neque pro cauto ac diligente se castris continuit. NON. Monumentu m. Sed ego, quae monumenti ratio sit, nomine ipso admoneor. Ad memoriam ma
gis spectare debet posteritatis, quam ad praesentis temporis gratiam.
AD EUMDEM, Ex LIB. III. NON. Dimittere. Quae si videres, non de' exercitu retinendo tueri, sed eo tradito, aut dimisso. NON. Contemno. Amici nonnulli a te contemni ac despici, ac pro nihilo haberi senatum velint.
AD EUMDEM, Ex LlB. INCERTO. NON. Leoare. Jam amplitudinem gloriamque tuam magno mihi ornamento foro existimo, quod me levas
720쪽
NON. Consequi. Extrema vero nec quanta, nec qualia sint, verbis consequi poSSum.
Omnia ex NONIO. Sagum. Pridie non . sebr. quum ad te litoras mane dedissem, descendi ad sorum tO-gatus, quum reliqui consulares sagati vellent descen
Aditus. Et aut ad consules , aut ad te, aut ad Brutum adissent, his fraudi ne esset, quod cum Antonio fuissent. Relatum. Sed haec viderimus, quum legati J responsa retulerint. Vindicare. Quasi si me ad id beneficium arcesseres, quo per te me una cum republica in libertatem vindicasSem.
Accipere. Rogare. Roga ipsum, quemadmodum ego eum Arimini acceperim. Cunctari. Sed cito poenituit, domum rediit, ceteri
a. Ad casarem Itin rem. Id est ad C. Caesarem Oetavianum. Quum ille Apollonia, Caesare patre Per coniuratos 'interseeto, reversus. Insigniaceepta a M. Antonio eons. injuria; Qeorona in primis ane ore; arma adversus purudem Antonium pro rep. suscepisset, atque ruitidem, Mutinameoloniam et D. Brutum eos. dea. Obsidentem tina etim Hirtio et Pansa consulibus eum Imperio extraordinario Premeret. De sagis autem hello Mutinensi a Populo romano sumendis saepe censuisse Ciceronem, e FI, et aliis In AntOuium orationilitia intelligi potest. Narrat autem Dune Caesari, quid iti de rohvs Romae aetum sit. sIn. 2. Ee atii ad constites. Hanc aem
his uerbis : . Quas ob res ita renseo, eorum, qui enm Μ. Λntonio aunt, quἱ ab armis dispesserint, et aut ... ad D. Brotum imperatorem cos. de . aiat ad C. Caesarem proprael. ante Idus martias primas adierint, eis Dativi ne sit, quod cum M. Antonio suerint .
3. Ggati. Legatos de pace missos ad M. Antonium, dum Mutinam opinptignaret , satis Constat, L. Philippum. L. Pisonem, Ser. Sulpicium , quos hiciorelligit. IDEM.