P. Vergili Maronis Bucolica

11쪽

VERGILI ECLOGA V. binudum una in Silvis imitabere Pana canendo, 31nuo te pa0niteat calamo trivisse lab0llum: 340st mihi disparibus Septem compacta ei cutis 36 fistula, Damoetas dono mihi quam dedit olim, ut dixit moriens: ite nunc habet ista secundum 38 huc ades, o formonse puer: tibi lilia pl0nis 450000 ferunt nymphae calathis, tibi candida nais

pallentis violaS et Summa papa Vera CarponS narcissum et florem iungit bene olentis anethi. 48 ipso ego cana legam tenera lanugine mala 51 QRStaneaSque IlueeS, mea qua S Amaryllis amabat. 52 praeterea duo nec tuta mihi Valle rup0rti Dcapre0li SparSis etiam nunc pellibus albo; bina dio siccant ovis ubera: qu0S tibi Servo. 42ru SticuS HS, Corydon, nee munera curat AlexiS. 56h0u h0ul quid v0lui mis0ro mihi γ floribus austrum 58p0rditus ut liquidis inmisi fontibus aproS. quem fugis, a, demens Θ habitarunt di qu0que silvast 60aSpice, aratra iugo referunt SuSpen Sa tu Venci, 660t sol cr0scentis decedens duplicat umbras: me tamen urit amor; quis enim modus adsit amori 3 68 florentem cytisum sequitur laSei Va capella, 64t0 C0ryd0n, o Alexi: trahit Sua quemque VoluptaS. 65A C0rydon, C0ryd0n, quae te dementia cepit i 69s0miputata tibi frond0sa vitis in ulmo est. quin tu aliquid saltem p0tius, qu0rum indiget USUS, viminibus mollique paras detexere iunco 3 invenies alium, si te hic fastidit, Alexim.

12쪽

VERGILI ECLOGA V. montibus in nostris solus tibi certat Amyntas. 8 O. Tu maior; tibi me eSt aecum parere, Menalca,

sivo sub incertas ZephyriS m0tantibuS umbraS, 5 Sive antro potiuS SuccedimuS. a Spice, ut antrum silvestris raris SparSit labruSea racemiS. T

aut Alconis hab0s laudes aut iurgia Codri. incipe; pascentis Servabit Tityrus haedos. MO. Immo haec, in Viridi nuper quae c0rtice fagi carmina descripsi et modulans alterna notavi, 0xp0riar. tu deinde iubeto ut certet Amyntas. 15ME. Lenta salix quantum pallenti cedit olivae, puniceis humilis quantum Saliunca rOSetiS, iudici0 nostro tantum tibi cedit Amyntas. sed tu desine plura, puer; SUCeeSSimVS antro. O. Extinctum nymphae crudeli funere Daphnim 20 flebant vos c0ryli testes et flumina nymphiS

cum complexa Sui e0rpus miserabile nati atque deos atque a Stra voeat crudelia mater.

non ulli past0s illis segero diebus frigida, Daphni, boves ad flumina; nulla neque amnem libavit quadrupes nec graminis attigit herbam: 26

interitum montesque tuum Silvaeque locuntur. 28

vitis ut arboribus decori est, ut VitibuS UVae, 32 ut gregibus tauri, segetes ut pinguibus arViS tu decus omne tuis. postquam te fata tulerunt, ipsa Pales agros atque ipse reliquit Apoll0. 35 spargite humum Ditis, inducite fontibus umbras 400t tumulum facite et tumulo super addite carmen: 42 Daphnis ego in silvis, hinc usque ad Sidera n0tuS,Drmonsi pecoris cust0S, DrmonSior ipSe.' ME. Tale tuum nobis carmen, divine p0eta, 45 quale S0por feSSis in gramine, quale per aeStum dulcis aquae saliente sitim reStinguere riVO. nec calamis S0lum aequiperas, Sed Voce magiStrum fortunate puer, tu nunc eris alter ab ill0.

13쪽

110s tamen haec quocumque modo tibi nostra vicissim 50 dicemus, Daphnimque tuum tollemus ad astra; Daphnin ad astra feremuS: amavit 110S qu0que DaphniS.

MO. An quicquam nobis tali sit mun0r0 maius 30t puer ipse fuit cantari dignus, et ista iam pridem Stimichon laudavit carmina nobis. 55 ME. Candidus insuetum miratur limon Olympi sub pedibusque videt nubes et sidera Daphnis.

ergo ala eris Silva S et cetera rura Voluptas

Panaque pastoreSque tenet dryada Sque puellaS. 59 ipsi la0titia voces ad Sidera iactant 62 intonsi montes; ipSae iam carmina rupeS, ipsa Sonant arbusta: deus, deus ill0, Menalcat' 64 pocula bina novo Spumantia laete qu0tanniS 67 cratera Sque duo Statuam tibi pinguis olivi ut mult0 in primis hilarans convivia baecho, anto Deum, Si friguS erit, Si meSSiS, in Umbra,

vina nov0m fundam calathiS AriuSia nectar. 71 haec tibi semper erunt, et eum Sollemnia Vota 74 reddemus nymphis et eum tu Strabimu8 agr0S: 75 Semper honos nomenque tuum laudeSque manebunt. 78

dum iuga montis aper, fluVi0S dum pi80iS amabit, 76 dumque thym0 pa Scentur apeS, dum rore etendae, ut Baccho C0r0riqu0, tibi Sic vota quotannis agricolae facient; damnabis tu qu0que VotiS. 80MO. Quae tibi, quae tali reddam pro carmine dona 8

nam neque me tantum venientis Sibilus austri neu percussa iuvant fluctu tam litora, nec quae saxosas inter decurrunt flumina valles. ME. Hau tu nos fragili donabimus ante eleuta. 85 haec nos formonsum Corydon ardebat Al0xim,' haec eadem docuit cuium pecus 3 an M0lib00i 3'MO. At tu Sume pedum, quod, me eum Saepe rogaret,

non tulit Antigon0s et erat tunc dignus amari),

14쪽

VERGILI ECLOGA IV.

Ultima Cumaei vonit iam carminis aetaS; 4

magnus ab integro Saeclorum naSeitur ordo.

iam redii et Virgo, redeunt Saturnia regna iam noVa progenieS caelo demittitur alto. tu modo naScenti puero, quo ferrea primumdosinset ac toto Surget genS aurea mUndo, easta fave Lucina: tuus iam regnat Apollo, 10 teque adeo decus hoc aevi, te consule inibit, folio, et incipient magni procedere menS0S. 12

illo duum vitam accipi ut, divisque videbit 15 permiXt0S heroas, 0t ipse videbitur illis,

pacatumque leget patriis VirtutibuS Orbem. at tibi prima, puer, nullo munuscula cultu errantis hederas passim cum baeuare tellus mixtaque rid0nti coloeasia fundet Reantho. 20 ipsae laeto domum referent dist0nta capellae

ubera, nee magnOS metuent armenta leoneS.

ipsa tibi bland0s fundunt cunabula flores. oecidet et Serpons, et fallax herba veneni occidet; ASSyrium Volgo naSeetur amomum. 25m0lli paulatim flavescet campuS ariSta, 28 incultisque rubens pendebit SentibuS uVa, et duiae quereus sudabunt roscida mella. 30 pauea tamen Suberunt priscae vestigia fraudis, quae temptare Thetim ratibuS, quae cingere muris 0ppida, quae iubeant telluri infindere sulcos. alt0r 0rit tum Tiphys et altera quae Vehat Arg0, 34 atque iterum ad Troiam magnus mittetur Achilles. 36hinc, ubi iam firmata virum te seuerit aetaS,

cedet et ipse mari Vector, nee nautica pinUS mutabit merces: omnis feret omnia tellus. non rastros patietur humus, non vinea falcem; 40 robustus quoque iam tauris iuga Solvet arator; nec vari0s discet mentiri lana coloreS. 42

15쪽

VERGILI ECLOGA VI.

Talia sa0ola' suis dixerunt scurrite' fusis 4600ncordes stabili fatorum numine parcae. 470 mihi tum longae maneat pars ultima Vitae: 53 non me carminibus Vineat nec Thracius Orpheu8, 55 nec Linus, huic mater quamvis atque huic pater adSit; 56 Pan etiam, Arcadia melum si iudice certet, 58Ρan etiam Arcadia dicat se iudice victum. inei pe, parVe puer, riSu cogn0Seere matrem, 60 incipe, parVe puer: qui n0n riSere parenti, 62 nec deus hunc mensa, dea nec dignata cubileiSt. 63 cara deum Suboles, magnum Iovis incrementuml 49aSpice convexo nutantem pondere mundum, terrasque tractusque maris caelumque profundum,aSpice, Venturo laetentur ut omnia saeclol 52

MELlB0EUS. 00RYD0Ν. THYRSi S. M. Forte sub arguta consederat ilice Daphnis, compulerantque gregeS Corydon et Thyrsis in unum, Thyrsis 0ves, Corydon distentas lacte capellas. 3huc mihi, dum teneras defendo a frig0re myrtOS, 6 Vir gregiS ipSe caper deerraverat; atque ego Daphnim aspicio. ille ubi me contra videt, hociuS inquit, huc ades, O Meliboee; capor tibi salv0s et haudi et siquid cessare potes, requieSee Sub umbra. 10 hic viridis tenera praetexit harundine ripaS 12

Mincius eque Sacra resonant eXamina quercu 13 et certamen erunt Corydon cum Thyrside magnum. 16

quid facerem 3 nequ0 0go Alcipp0n nec Phyllida habebam, depulsos a lauto domi quae clauderet agn0S; 15130sthabui tamen illorum Inoa Seria ludo. alternis igitur contendunt versibus ambo; 18hos C0rydon, illos referebat in ordine Thyrsis. 20 C. Nymphae, n0Ster amor, Libethrides, aut mihi carmen quale meo Codr0 conceditu proxima Phoebi

16쪽

VERGILI EOLOGA VII. vorsibus ille facit) aut, Si non p0SSUmUS Omnes, hic arguta Saura pendebit fistula pinu.

T. PastoreS, hedera naSeentem Ornate poetam,

Arcades, invidia rumpantur ut ilia Codro; aut, si ultra placitum laudarim, baccare frontem cingite, ne Vati n0ceat mala lingua futuro. C. Sa0t0si caput h00 apri tibi, Delia, parV0S

si pr0prium hoc fuerit, levi de marmore tota

T. Sinum lactis et haec te liba, Priape, qu0tanniSexpectare Sat eSt: cuSt0S 0S pauperis horti. nunc te marmoreum pro tempore fecimus; at tu, si latura gregem SuppleVerit, aure IS QSto.

C. Nerine Galatea, thym0 mihi dulcior Hyblae,

candidior cycnis, hedera formonsior alba, cum primum paSti repetent praeSaepia tauri, siqua tui Corydonis habet te cura, Venito. T. Immo ego Sardoniis vid0ar tibi amari0r herbis, horridior rusco, proiecta Vilior alga, si mihi n0n haec luX toto iam longior annOSt. ite d0mum paSti, Si quiS pud0r, ite iuVenet. C. Muscosi fontes et somno mollior herba, et quae V08 rara Viridis tegit arbutus umbra, solstitium pecori defendite: iam venit aestas

torrida, iam lento turgent in palmite gemmae. T. Hic Deus et taedae pingues, hic plurimus ignis semper et adsidua postes fuligine nigri;

hic tantum Boreae curamus frigora, quantum aut numerum lupus aut t0rrentia flumina ripas. C. Stant ut iuniperi ot castaneae hirsutae; strata iacent passim Sua quaeque Sub arbore p0ma Omnia nune rident: at si mrmonsus Aloxis montibus his abeat, videas et flumina Sieea. T. Aret ager; Vitio moriens sitit aseris herba Liber pampineas invidit collibus umbras: Phyllidis adventu nostrae nemus Omne Virebit, Iuppiter ut la0to d0scondet plurimus imbri.

17쪽

VERGILI ECLOGA VI. 11 C. Ρ0pulus Alcidae gratissima, Vitis Iacch0,

formonsae myrtus Veneri, sua laurea Ph00bo:

Phyllis amat c0rylos; illas dum Ρhyllis amabit,

nee myrtus Vincet corylos nec laurea Phoebi.

T. Fraxinus in silvis pulcherrima, pinus in hortiS,p0pulus in fluviis, abies in montibus altis saepius at si me, Lycida DrmonSe, reViSRS, fraxinus in silvis cedat tibi, pinus in hortis.

M. Haec memini: certumst frustra contendere Thyrsim. 0x illo Coryd0n Corydon est tempore nobiS.

Ρrima Syracosio dignata est ludere Versu nostra neque erubuit silvas habitare Thalea. eum canerem regeS et proelia, Cynthius aurem vollit et adm0nuit: past0rem, Tityre, pinguis paScere oportet ovis, deductum dicere carmen. 'nunc ego snamque super tibi erunt qui dicoro laudes Vare, tuas cupiant et tristia condero bullai agrostem tenui meditabor harundine muSam. non iniussa cano vivent tamen haec qu0que, Siquis captus amore leget: te n0Strae, Vare, myricae, te nemus omne canet; nec Phoebo gratior ullast, quam sibi quae Vari praescripSit pagina nomen. Pergite, Pierides. Chromis et Mnasyllos in antro Silenum pueri somno videre iacentem, insatum hesterno venas, ut Semper, iaccho Serta procul, tantum capiti delapsa, iacebant, et gravis attrita pendebat cantharUS anSa. adgressi nam Saepe Senex Spe carmini S ambo luserat) iniciunt ipsis sex Vincula Sertis. addit se sociam timidisque Supervenit Aegie, Aegle, naiadum pulcherrima, iamque videnti

sanguineis frontem moris et temp0ra pingit. 657051015 20

18쪽

illo dolum ridens quo vincula n00titis γ' inquit. solvite me, pueri; Sali8 est potuisse Videri. carmina quae V0ltiS cogn0Scite; carmina V0biS, 25 huic aliud mercedis erit ' simul incipit ipse.

tum vero in numerum faun0Sque feraSque VidereSJudore, tum rigida S motare cacumina quercuS nuc tantum Ph00bo gaudet Parnasia rupeS, nec tantum Rhodope miratur et Ismarus Orphea. 30 namque canebat, uti magnum per inane coacta Semina terrarumque animaeque marisque fuiSSentot liquidi simul ignis; ut his exordia primis

omnia et ipse tener mundi concreverit orbis; tum durare Solum et discludere Nerea p0nto 35000perit et rerum paulatim sumere formas iamque nov0m terrae Stupeant lueeSeere Solem, altius atque cadant Summotis nubibus imbres; incipiant silvae cum primum Surgere, eumque rara per ignarOS errent animalia montis. 40

hinc lapidus Pyrrhae iactos, Saturnia regna, CaucaSea Sque refert volucres furtumque Promethei. his adiungit, Hylan nautae quo fonte relictum clamassent, ut litus Hyla Hyla' omne sonaret; et fortunatam, Si numquam armenta fuiSSent, Pasiphaen nivei solatur amore iuvenci 46ha Virgo infelix, tu nunc in montibus erras 52 illo latus niv0um molli fultus hyacintho ilico sub nigra pallentis ruminat herbas. 54 Dictaeae nymphae, nemorum iam claudite SaltuS, 56 siqua forte ferant oculis sese obvia nostris errabunda bovis vestigia: Drsitan illum 58

perducant aliquae stabula ad Gortynia vaccae. 60 tum canit Hesperidum miratam mala puellam tum Ρhaeth0ntiadas musco circumdat amarae corticis atque solo proceras erigit alnOS. tum canit, errantem Permessi ad flumina Gallum

19쪽

Α0nas in montis ut duxerit una Sororum, utque viro Phoebi chorus adsurrexerit Oninis ut Linus haec illi divino carmine paStorsoribus atque apio crinis ornatuS amaro dix0rit h0s tibi dant calam0S, en necipe, muSae,ASeraeo qu0S ante Seni, quibus ille solubat cantando rigidas deducere montibuS OrnOS.

his tibi Grynui nemoris dicatur origo, ne qui S Sit lucuS, quo se plus laetet Apollo.'quid l0quar 3 ut Scyllam Nisi

quam fama Secutast

candida succinctam latrantibus inguina monstris Dulichias vexasse rates et gurgite in alto at timidos nautas canibus laeeraSSe marinis aut ut mutatos Terei narraverit artuS, quas illi Phil0mela dapes, quae dona pararit, quo eurSu deSerta petiverit, et quibus alte infelix sua tecta super volitaverit alis 3 omnia, quae Phoebo qu0ndam meditante beatus audiit Eurotas iussitque ediscere laurOS, illo canit spulsa0 referunt ad Sidera Valles), cogere donec oves Stabulis numerumque referri iussit ut invito processit Vesper Olymp0.

ΜELlB0EVS. Tl TYRUS. II. Tityre, tu patulae recubans sub tegmine fagi silv0strem tenui musam meditariS avena n0s patriae fines et dulcia linquimuS arva.n08 patriam fugimus: tu, Tityre, lentus in umbra formonSam reSOnare doces Amaryllida SilvaS. T. O Melib000, deus nobis haec otia fecit. namque erit ille mihi Semper deus, illius aram saepe tener nostris ab ovilibus imbuet agnus ille meas errare boves, ut cerni S, et ipSum

20쪽

sed tamen iste deus qui Sit da, Τityre, Π0biS. T. Vrbem quam dicunt R0mam, Melib000, putavi

stultus 0 huic n0Strae Similem, qu0 Saepe S0lemu SpaSt0r0S 0vium tener08 depellere fetus. 21Verum haec tantum alias inter caput extulit urbes 24 quantum lenta 80lent inter Viburna cupreSSi. 25M. Mirabar quid maesta de0S, Amarylli, V00ar0S; 36 cui pendere Sua patereriS in arb0r0 p0ma: Tityrus hinc aberat. ipsae te, Tityre, pinus, ipsi te mutes, ipsa haec arbuSta V00abant. 39sed quae tanta fuit R0mam tibi causa videndi 8 26 T. LibertaS, quae Sera tamen reSp0Xit inertem, candidi0r p08tquam tondenti barba cadebat. 28 namque, fateb0r enim, dum me Galatea tenebat, 31

nec spes libertatiS 0rat nec cura peculi, quamvis multa meiS 0Xiret victima Saeptis: 33n0n umquam graViS aere d0mum mihi dextra redibat. 35hic illum vidi iuvenem, Melib000, qu0tanni S 42bis senos cui n0Stra dies altaria fumant. 43M. F0rtunate Senexi erg0 tua rura manebunt. 46

et tibi magna Satis, quamvis lapiS Omnia nuduS lim080que palus 0bducat pa Scua iunc0.n0n insueta gravis temptabunt pabula latas, nec mala Vicini pec0riS 00ntagia laedent. 50Drtunate senexi hic inter flumina n0ta et lantis sacr0S friguS captabiS Opaeum,

hic tibi, qua serpit Vicin0 ab limite Saepes Hyblaeis apibus 1l0rem depasta Salicti,