P. Vergili Maronis Bucolica

21쪽

ante pererratiS terrarum finibus 0xul aut Ararim Parthus bibet aut Germania Tigrim, quam nostro illiuS labatur pectore Voltus. M. At n0s hinc alii sitientis imus ad Afros: s. 4en umquam patri0S l0ng0 p0St tempore finis 3 67 impius haec tam culta novalia miles habebit, 70barbarus has SegeteS: en quo discordia civis pr0duxit miser0S, hiS 110S CODSevimus agrosi 72ito meae quondam feliX pecuS, ite capellae. 74 non ego V0S p0Sthae Viridi proiectus in antr0 dum0Sa pendere procul de rupe videbo;

carmina nulla canam; non me paSCente, capellae, '0rentem cytisum et Salie0S Carpeti S amaraS. T. Hic tamen hanc mecum potera S requieSeere noctem

fr0ndo super viridi: Sunt nobiS mitia poma, 80 castaneae molles et preSSi copia lactis. 0t iam Summa procul Villarum culmina fumant, maioresque cadunt altis de montibus umbrae.

VIII.

Tu mihi, Seu magni Supera S iam Saxa Tima Vi, 6 siv0 0ram Illyrici legi S aequoriS,

en erit umquam

ill0 dius, mihi cum liceat tua dicero facta γ0n 0rit ut liceat totum mihi ferre per orbem sola Sophocleo tua carmina digna cothurno 3 10 a tu principium: tibi destina et auoip0 iussis

carmina coepta tuiS, atque hanc Sine tempora circum inter victrices hederam tibi Serpere lauru S. Frigida vix caelo noctis deceSSerat umbra, 14 incumbens tereti Damon si e coepit olivae: 16 Maenalus argutumque nemuS pin0Sque loquenti S 22

Semper habet; Semper past0rum ille audit am0res

22쪽

VERGILI ECLOGA VIII. Panaque, qui primu S calamOS non paSSuS inertis. incipe Maenalios mecum, mea tibia, VerSuS. 25 nascere, praeque diem VenienS 3ge, LUCifer, almum, 27 coniugis indigno Nysae deceptuS am0redum queror, et divos, quamquam nil t0stibus illis

profeci, eXtrema morienS tamen adloquar hora. incipe Maenalios mecum, mea tibia, VerSUS. 21M0ps0 Nysa datur: quid non SperemuS amantes 3 26 iungentur iam grypeS equiS, aeV0que Sequenticum canibus timidi Venient ad pocula dammae. Mopse, novas incide faces: tibi ducitur uxor; Sparge, marite, nuceS: tibi deserit HeSperia S Oetam. 30 incipe Maenalios mecum, mea tibia, VerSUS. o digno coniuncta Viro, dum deSpieiS OmneS, dumqu0 tibi est odio mea fistula dumque capellae

hirsutumque supercilium pr0miSSaque barba. 34 incipe MaenalioS mecum, mea tibia, VerSIIS. 36saepibus in nostris parvam te roscida mala dux ego vester eram) vidi cum matre legentem. alter ab undecimo tum me iam acceperat annuS; iam fragilis poteram ab terra contingere ramOS. 40 ut vidi ut perii, ut me malus abStulit error. incipe Maenalios mecum, mea tibin, VerSuS. nunc Sci0, quid sit Amor. duris in cotibus illum aut Tmaros aut Rhodope aut extremi Garamantes nec generis n0Stri puerum nec SanguiniS edunt. incipe Maenalios mecum, mea tibia, VerSuS. 46 nunc et ovis ultro fugiat lupus, aurea durae 52 mala ferant quercus, narci SS0 floreat alnuS, pinguia corticibus sudent electra myricae,

certent et cycnis ululae, Sit Tityrus Orpheus, 55 Orpheus in silvis, intor delphinas Arion.

incipe Maenalios mecum, mea tibia, VerSUS. omnia vel medium fiat maret vivito, silva et nee curare deum credaS mortalia quemquam l 35

23쪽

VERGILI ECLOGA VIII.

praecepS ami Specula de montis in undas deserar extremum hoc munus morientis habeto. 60 desine Maenalios, iam deSine, tibia, VerSUS. Haeo Damon: VOS, quae reSp0nderit Alphesib00us, ilicite, Pierides; non omnia p0SSumuS OmneS. 63 Carmina Vel caelo p0SSunt deducere Lunam; 69earminibus Circe socios mutavit Ulixi; frigidus in pratis cantando rumpitur anguiS. ducito ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim. 7201Mr aquam, et molli cinge haec altaria vitta, 64 verbenasque adole pinguis et ma Scula tura,

0Xperiar sensus; nihil hic nisi carmina desunt. ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim. 68turna tibi haec primum triplici diversa colore 73licia circumdo, terque haec altaria circum offigium duco; numero deu8 impare gaudet. 75n00t0 tribus nodis ternos, Amarylli, c0l0reS; 77 necte, Amarylli, modo ut Veneris' dic vincula nucio ducito ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim. limus ut hic durescit, et haec ut cera liquescit 80 uno eodemque igni: Sic noStro DaphniS amore. Sparge m0lam, et fragiliS incende bitumine laurus. 82 ducito ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim. 84 talis amor Daphnim, quali S cum RSSa iuveneum 85

per nemora atque alt0S quaerendo booula lucos pr0pter aquae riVOm Viridi procumbit in ulva, perdita nec Serae meminit decedere nocti, talis amor teneat, neu sit mihi cura mederi.

ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim. 90 has olim exuvias mihi perfidus ille reliquit, pignora cara Sui: quae nune ego limine in ipso, terra, tibi mando; debent haec pignora Daphnim. ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim.

24쪽

VERGILI ECLOGA IX. has herbas atque haec Ponto mihi lecta venena ips0 dedit Moeris nascuntur pluruma Ponto) his ego saepe lupum fieri et se condere silvis Moerim, Saepe animas imis excire sepulchris atque satas alio Vidi traducere meSSiS. ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim aspice: corripuit tremulis altaria flammis Sponte Sua, dum inferre moror, cinis ipse b0num siti

nesci0 quid certest, et Hylas in limine latratoredimus 3 an qui amant, ipsi sibi s0mnia fingunt 3 parcite, ab urbe Venit, iam purcite, carmina, DaphniS.

LY0lDAS. Μ0ERl S. L. Qu0 te, M0eri, pedes 3 an, quo Via ducit, in urbem γM. O Lycida, vivi pervenimuS, advena n0Stri quod numquam Veriti sumus) ut p0880880r agelli diceret haec mea sunt; vetereS migrate coloni. 'nunc victi tristes, quoniam DrS Omnia VerSat,h0s illi qu0d nec vertat b0110) mittimus haedOS. L. Certe equidem audieram, qua Se Subducere colleSincipiunt mollique iugum demittere clivo, usque ad aquam et Veteres iam fracta cacumina sagos

. Audieras: et fama fuit; sed carmina tantum nostra Valent, Lycida, tela inter Martia, quantum Cha0nias dicunt aquila veniente columbaS. quod nisi me quacumque novas incidere lites ante Sinistra cava monuisset ab ilice cornix, nec tuus hic Moeris nec viveret ipse MenalcaS. L. Heu, cadit in quemquam tantum Scelus 3 heu, tua nobis paene Simul tecum solacia rapta, Menalca 3 quis caneret nymphas 3 quis humum florentibus herbis Spargeret, aut Viridi fontes induceret umbra Θ

9510010551015 20

25쪽

VERGILI ECLOGA IX.

L. Vul quae sublegi tacitus tibi carmina nuper, cum tu ad delicias ferres Amaryllida nostras: Tityr0, dum redeo brevis est Viai paSce capellas, et p0tum paStas age, Tityre, et inter agendum

OccurSare capro cornu ferit ille) cav0to 'M. Immo haec, quae Var0 necdum perfecta canebat Vare, tuum nomen, Superet modo Mantua nobiS, Mantua Vae miserae nimium Vicina Cremonae, cantantes sublime ferent ad Sidera cycni.'

L. Sic tua Cyrneas fugiant eXamina taXOS, Sic cytiso pastae distendant ubera Vaccae incipe, Siquid habes. et me fecere poetam Pierid0s, sunt et mihi carmina, me quoque dicunt Vatem paSt0reS; Sed n0n ego credulus illis. nam neque adhuc Vario Videor nec dicere Cinna digna, Sed argut0S inter Strepere an Ser oloreS.' . Id quidem ag0 et tacituS, Lycida, mecum ipSe Voluto, si Valeam meminisse; neque eSt ignobile carmen. hue ades, O Galatea; quis est nam ludus in undis 3 hic ver purpureum, Vari0s hio flumina circumfundit humus 1l0r0s, hic candida populuS antro imminet, en lentae texunt umbracula vites huc ades; insani feriant sine litora fluctus.' L. Quid, quae te pura Solum Sub nocte canentem audieram 3 numeros memini, Si Verba tenerem. M. 'Daphni, quid antiquos Signorum Suspicis ortus 30000 Dionaei processit CaesariS aStrum,aStrum, qu0 SegeteS gauderent frugibus et quo duceret apricis in collibus uva colorem. insere, Daphni, pir0S; carpent tua poma nepoteS.'Omnia ferS, aetaS, animum qu0que; Saepe ego long0Scantando puerum memini me condere Soles

nunc oblita mihi tot carmina; VOX quoque Moerim iam fugit ipsa; lupi Moerim Videre prioreS. sud tamen ista satis referet tibi Saepe Menalcas.

L. Causando nostros in longum duciS amoreS. 25303540455055

26쪽

VERGILI ECLOGA X. ut nunc omne tibi Stratum Silet aequor, et OmneS, aspice, Vent0Si ceciderunt murmuri S aurae. hinc adeo media est nobis Via; namque Sepulchrum

incipit apparere Bianoris: hic, ubi denSaS 60 agricolae Stringunt frondeS, hic, Moeri, canamVS hic haedos depone, tamen VeniemuS in urbem. aut si, nox pluviam ne colligat ante, Veremur,oantantos licet usque sminus via laedit) eamus cantantes ut eamuS, ego hoc te faSee leVabo. 65M. DeSine plura, puer, et qu0d nunc inStat agamus;

GALLVS

Extremum hunc, Arethusa, mihi con00d0 laborum pauca me0 Gallo, Sed quae l0gat ipSa Lycoris, carmina Sunt dicenda: neg0t quis carmina Gallo 3 sic tibi, cum fluctus supterlabere Sican OS,

Dori S amara Suam non intermisceat undam: bincip0; sollicitos Galli dicamus amoreS,

dum tenera attondent Simae virgulta capellae. non canimUS SurdiS, reSpondent Omnia SilVae.

Quae nem0ra aut qui vos saltus habuere, puellae naides, indigno cum Gallus amoro peribat 3 10 nam neque Parnasi Vobis iuga, nam neque Pindi ulla m0ram fecere, neque Aonie Aganippe. illum otium lauri, etiam severe myriene, pini lar illum etiam sola sub rupe taeentem Maenalus et golidi sevorunt saxa Lycaei. 15V0nit ut opilio, tardi v0110r0 bubulci, 19 uvidus hiberno v0nit de monte Menalea S. OmneS unde am0r ist0' rogant 'tibi γ' v0nit Ap0llo Galle, quid insanis γ' inquit, tua oura LycoriSperque niveS alium perque horrida castra seeutast.' 23 Pan deus Arcadiae venit, quom vidimus ipsi 26

27쪽

VERGILI ECLOGA X. sanguineis ebuli bacis minioque rubentem. ecquis erit modus γ' inquit Amor non talia curat nec lacrimis crudelis Amor nec gramina rivis nee cytiso Saturantur apes neo fronde capellae. 'tristis at ille tam0n cantabitis, Arcados' inquit montibus haec vostris, soli cantare periti Arcades. o mihi tum quam molliter OSSa quieSeant, Vestra meos olim si fistula dicat amorosi atque utinam ex vobis unus vestrique fuissem aut cuSt0S gregis aut maturae vinitor uvael certe sivo mihi Phyllis sive esset Amyntas Seu quicumque furor squid tum, si fuscus Amyntas 3 et nigrae violae sunt et Vaccinia nigra), mecum inter saliles lenta sub vite iaceret.

hic gelidi lantes, hic m0llia prata, Lycori,

hic numus: hic ipso tecum eonSumerer ReVO. nune insanus amor duri me Martis in armis

tela inter media atque adversos detinet h0Stes. tu procul a patria nec sit mihi credero tantum l)AlpinaS, a, dura nives et frigora Rheni me Sine S0la VideS. a, te ne frig0ra laedantia, tibi ne teneras glacies Secet aspera planta S lib0 ut Chalcidico quae sunt mihi condita versu carmina pastoris Siculi m0dulabor avena interea mixtis lustrabo Maenala nymphis

aut aeris Venabor apros; non me ulla vetabunt frigora Parthenios canibuS cireumdare SaltuS. iam mihi per rupes videor lueosque sonantiSiro, libui Partho torquere Cydonia QOrnu Spicula. tamquam haec sit 140stri modicina furoris aut duus illo malis hominum miteseere discat. iam neque hamadryades rusum neque carmina nobis ipsa placent; ipsa0 rursus concedite Silvae.' non illum nostri possunt mutare labores:

28쪽

Sith0niasque nives hiemiS SubeamuS aqu0Sae, nec Si, cum m0rienS alta liber aret in ulm0, Aethi0pum versemus OViS Sub Sidere cancri. 0mnia vincit Am0r: et n08 cedamuS Am0ri. Haec Sat erit, divae, V0Strum ceciniSSe p00tam, 70dum sedet et gracili fiscellam texit hibisc0, Pierides: Vos haec facietis maxima Gall0, Gall0, cuius am0r tantum mihi crescit in h0ras, quantum Vere n0V0 Viridis Se Subrigit alnus. SurgamuS. S0let eSS0 graVi S cantantibuS Umbra, 75 iuniperi gravis umbra, n0cent et frugibuS umbrae. ite d0mum saturae, Venit Η0Sperus, ite capellae.