In Cippum oscoabellanum divinatio Raymundi Guarini e Societat. Borbonicae 20.vir

2쪽

ET REGIA TYPOGRAPHIA

3쪽

Semper ad eoentum Properat, cui cognita mela, Et cautus nil moliri meditatur inePtiam. Diuitig Corale

4쪽

Lisgi Lus adhuc calamo, atramentri Iemadens in lucem gestit prodire, ot Mecae natem ambit. Quem, rogo 2 quem nempe, ait, auctor suus inter praecipuos diligit. Rocto est. Atqui ego Te, Vir amplissime, - iam dudum non diligo tantum, Sed amo. Quod diligorom, eucit virtus tua insignicum prudentiae, doctrinaeque penu Coniuncta. Ut autem amarem, blande eXto sit quotidiana nostra consuetudo, qua tua mihi perspecta est homine Christiano digna patientia, qua multis abhinc annis domi defixus, cum diutino conflictaris, pi neque molesto morbo. Quod itaque Pia

5쪽

rebatur sine 1 alide, pra 'sto est sine ullo laboro. Caeteris parcitur, Itiao aSseutati nem subolere queant. Munus qualecumque tibi sistere est animus, perpetuum PDSthaC mutuae inter nos amicitiae documentum,

quod nisi molestum tibi contigorit, nihil est ultra, quod desiderem. Vale. Neapoli Idib. Ianuarii an . I 8a9.

6쪽

s I.

vi Cippum hune pro Nolano halaeni, hi odein

iure Neapolitanani dixerim Tauri molem, Prae Vulgo Famesiana, quaeque ii 1 Rogii Mi ei aedibus splendidissimis lain duditin asservatur. CiPPus Sine ulla controversia torminalis est, qui ruderibus intortii ixtus voteris Albellani Castri, Nolanis adsinis, illi e diu dolituit. Sta inde domuiu cruderatus, sine honore, Abellae, privatae domus insero Ιimini aptatur, non hominibus dumtaxat, sed Plaustrinrum rotis Proterendus, per annos sere sexaginta. Pars Cippi anterior, tantis obnoxia iniuriis, Sarta sere tectaque Perseverat adhuc, integra ue Complectitur lineas duas supra triginta. Pars altera ex adverso lapis enim ost οπι γραφος , quae in tuto esse Poterat, quod illi aversa subter humum lac bat, miserandum in modum detrita ad , manca, et laciniosa enatavit, ut vix supersit, quid de ea corti decerpas. Sed fortasse haec lapidis damna longo multo antiquiora. Oppiis longitudine aequalis Pilinis Neap. septem, ultra dimidium cum unciis duabus, latus Palmos

7쪽

duos cum dimidio, Crassus palmo uno Paullo am-Plius. Marmoris genus vulgare, sed solidum minimmite spernendum, quale in proximis Abellae momtibus coagmentatur. Osee decurrit a dextra ad sin, Stram, Characteribusque incorum Propriis. Notanda in his forma I, quae semper Pro me murpatur. Nexus bene multi; praesertim partis anticae, qui

intra characteres binos, ternosve, non amPli US, COImtinentur. Nec omittenda sernia H, quam nonnisi pro adspiratione usurpatam Perpetuo videas. Desinentias'emonum, interdum et nominum, sere puncto a Lla male distincta. Voces marmoris singulas Punctis

olim disterminatas inter se suisse, quae Post temPoris hominumque iniuria evanuerunt, recte pervidit R mondinius. Nullum praeterea apud eosdem vestigium σου graeci Y, quod osco alphabeto inseruit risserius; nec enim hoc indigebant, quibus erat C et V, unde diphthongus VC, quae Graecorum τω ου T Pomdet. Sic μνlanus Nolanus. Oscis Praeterea, Doriensium, Aeolumque more, y fiebat 1. Quamquam autem Osee titulus incedat, si tamen stilum spectes, mul- ire magis rem ipsam titulo Propositam, latine magis sapit, quam Osce. Nam praeter quam quod

finium controversia, qua de agitur, Senatus romani auctoritate suit definita, tituli incessus omnis eam Praese fert aetatem, qua Italia universa romanae obnoxia ditioni sensim sine sensu horum insueverat usibus, in quorum tandem mores, legeritie, civitatis itare, an verius servitutis ossicio erat concessura. Cuius rei, si alia deessent argumenta, quae Prout Se de-

8쪽

hinc Oeaecisio dederit, minime negligentur, una miserici si vox, quae in altera parte occurrit, indicium videtur certissitnuni. Municvitae quippe tum vox, tum res ipsa multo magis, ea insinuat temPora, qui

bus res romana non stat at tantum, sed invalesce

ixit etiam, et flarebat. Atqui haec si ita sint, inquies, cur Cippus non latine, sed osce exaratus Atqui titulus, ego repo- nam, eo idiomate fuerat Vulgandus, quod vernaculum esset his, quorum intererat, illum et legere, et intelligere, qui profecto inci erant, non Romani. Sed ad Cippi historiam redeo. Cum itaque hic ita Λbellae inobservatus Prostaret, sorte fortuna an . I 745 aciem in ipsum intendit V. C. Ioli. Stephaniis Remoti linius, e Clericorum Regularium insigni familia, quam a Som cha , qui in eo erat, ut Pro Nolano sacro hebeo veterum των κειμήλια , quoad fieri Poterat, locupletissimum appararet. igitur curante, Cippus anno

1 5o de loco dimotus, in Ephebei Nolani aedos

per honorem est traductus. Neque hoc Contentus vir navus, iam ante descriPtum communicaverat

Per epistolam cum viro clarissimo Gorio; qui, pro vice sua, statim ad Passerium transmisit, hominem antiquitatum in Primis Etruscarum facile ea tem-Pestate promum udum. Hic omnium Primus multa in esim, et Serio est commentatus, cui sere in omnibus, ex pedissequae rationis instituto, plaudit Bomondinius, paucis exceptis, in quibus dissentire se a Passerio, modeste Profitetur. Vorum, ut 'lii κl

9쪽

res est, lateamur ingenue, taedet, Passerium, virum tantum, quem magnopere Suspicio, Eruditorum morbo, qui doctrinae copia extorqueri quaevis Posse sibi facile persuadent, tempore suo, eruditioneque, ne dicam Iectorum patientia, suisse mirifice abusum. Qua de causa male, inurbaneque, ut ipsemet mn- queritim', vapulavit ab homine Veneto ignoti nominis ; qui nihilo secius serendus quoquo modo suisset, si provinciae se minus ignarum Probasset, quam

lustrandam contra Passerium sine viatim susceperat.

Pauca admodum de Gp eodem inspersit Lanetius , quodque hominis ingenium , modestissime, alioquin Passerit minime contentus. Sed haec eadem, Pauca quamvis, carptim delibavit, alioquo vel uti P Perans, eaque de causa Sine dubio, minus omnia sere Prospere, quod loco suo, et temPore, ime Perse Iector iudicabit. Nunc quo casu, in ignes hosce

manus coniecerim, ncm iniucunduin fortasse erit, Paucis audire. Cum n 'ler in marmore quodam inco-Ρompeiano exponendo essem recens in Muscum delato, de

Voce MΠΠ, quae contracte visam, iterato mihi quaerendum stat, in qua oliin reddenda salsum me suisse, deprehendi 13. Praenominis enim illi pol

statem Subi eram casus quarti, generisque seminei. Atqui est adverbium sine dubitatione, quod est

Olim ante , Primum. Sic MIta , olim

10쪽

No A. Inter haec succurrit illud Cippi nostri Uian mu k ΑΠ, quod reddendum sine Cun-Ctatione : an e , vel Primo Nolanus. Langiuin derepente adii, nec enim aliud erat in manibus. Do 're una, ut fit, in aliam transeunti, subiit libido, partini Cippi anteriorem, qualis a Lannio una xm sertur, totam serio Percurrere. Frontem Carravi, perfricui, sere detrivi, ut nihil de unguibus dicam ad vivum arrosis. Paucis: uni a vocula, quae ris- serio Pamphilus, uti de MAT Namus, prima mihi mali huius lati m. Sic parva Saepe negleCta villa magna excitare incendia solet. Quamquam ego savillam minime neglexi: sed molliter exo piam benigne sevi , incendioque suboris, ignem gladio, ut Proverbio dicitur, per imprudentiam sedi. Quid plura 3 Hic exitus laboris tanti, quo nullus mihi hactenus contigit improbior; hic elucubratim num mearum fructus, nullo ante interrogato, Sive interprete, sive adnotatore. Deque his omnibus d Qtorum esto iudicium. Quod si favorabile, erit, quod non inihi, sed studiorum eiusmodi emol mento gratuler; sin minus, modo aequum Sit, erit, unde tum ipse, cum studia haec in melius prosiciant.