장음표시 사용
51쪽
Mariae Augustae Sereni R. Principis Cirtembergicae a Turre ix Taxis Cons. R. P. Conradus Hertenbergerti S. I. Clementis Augustiis avaria Sereni se Electoris Coloniensis Cons. R. ILFridem cus Maraldus . . Caroli Sereniss. Eleistoris Palatini Principis Sulgbacensis Cons. R. I Francisus cedo sus S., N. N. Sereni R. Principis Fullan bergici Cons. R. P. Maκimilianu D a. neu S.I. Caroli Alberti Sereni sis. Eleictoris Bavari Cons. R. P. Francisur averiti pHalnoerus S. J. Mariae Amaliae Sereni si Coniugis Cons. R. P. Alberta G iupergerus S. I. Maximiliani Josephi Serenis s. Principis Electoralis avari Instruetor Iden . Mariae Antoniae V alburgae eresiae Serenisse Filiarum Electoris Ba- variae Cons. Inlt rudio R. P. Antonius seupti reus .fClementis Sereni sis. Principis avariae Cons. Instructor . . Igκatitis Eeirus S.I. Serenissimarum Principum, Serenissimi Ferdinandi avari filiarum Cons. Instruictor . I Jobaunes vang. 1nnenbergus S. I.
Ludovici Chri ibi antismi Regis Cons. R. R Claudius Bertrandus de
Philippi Catholici Regis Conf. R. P. Guillelmus Chrέus S.I.
Ferdinandi Serenisse Alluciae Principis Cons. Idem . Mariae Magdalenae Serenisse. Conjugis Cons. Idem Ludovici Antonii Serenisse Cardinalis Infantis Praeceptores R. P. -- mandia metus , cirJacobus rint. Febureus S. J. Annae Josephae Sereniis Reginae Lusitaniae Conti R. P. Carolus Galleu-
Joseph Ludovici Serenisi Brassiliae Principis Cons. R. P. Henricus Cardi. glius . . Mariae Annae Sereni si Coniugis Cons. R. P. Emmanuel invaresus S.I. Antonii Francisci Sereni sis. Infantis, Regis Lusitaniae fratris, Cons. . . Alositis Ioare S., Petri Serenisse. Infantis, Regis Lusit filii Cons. R. P. Ignatius mora S.IHis ad censendus Mariae Amaliae mal burgae Sereni se utriusque Siciliae Reginae cuius inclytae Heroidis adventum Italia cuneta, s e nos praesertim Insubres incentis studiis exspectamus DConfessarius R. P. Jobannes Hillebrandius S., Is quidem in nostras ephemerides relatus non erat, quod, quum Europaeum iter haberem, nondum illa regium erat nomen adepta, tantaeque fortunae destinata Praeterquam quod id mihi unum proposueram , ut, Italiae Principibus praetermissis, de transalpinis , transmarini S-que , quorum erga hanc illustrissimam Societatem studia essent Italis ignotiora, dumtaxat dicerem . Quin nihil de innumerabilibus tota Europa Dynastis, tum quos Ecclesiiasticos, tum quos Saeculare vocant, commC-moravi , qui Patribus suarum rerum maximarum, ac suorum moderat Ori-
52쪽
hus, ac tamquam arbitris utuntur. De Regibus dumtaxat, atque Tetrarebis, quandoquidem hos adpellarat solos Poeta, mihi dicendum ex illima vi vixisque ab uno Confessariorum receni genere ne, si reliquos, qui ad consilia, gravis limaque Re j publicae adhibentur negotia , recensere volui illam , nullum exitum , , invidiae fortasse nonnihil habitura emet oratio . Sed profecto nulla culpa et aut R. P. Ignatii Guarini , Dresdam ab Serenis-1imo riderico Poloniae Rege arcessit , aut RR. P. Johannis aptistae Carbonis, Aloysi Goneta gae, lyispone Serenissimi Johannis Lusitaniae
Regis jussu commorantium , aut vero aliorum ex eadem Societate pluri- aliorum, si suam ruit cratiam, doctrinam ac sanetltatem Regibus sapientis limi atque Tetrarcbis adprobarin quum praesertim quidquid vel au- floritate vel gratia possunt, id omne ad aliorum, non vero ad suas utilitate conferant. Qui quidem usque adeo potentia non abutuntur, ut ne
atrocillimis quidem contumeliis atque injuriis a contemtissimis hominibus ad laeti, querantur, minentur, expostulent ita denique se gerant, perinde ac si nihil omnino possent. Cujus quidem rei Cesellius noster , Italus Poeta, cum socio latino vate, quisquis S it, impuniti adhuc atque in . columes, ei se testes satis luculenti pol sunt. cc P. 238. Haec ibi virtus Non placet. Nec mihi hercule . ideoque nec silui, nec, nisi ante obtrectatorum levi atque importuna turba silue rit umquam silebo .
di P. 233. Nec tria norunt Stesichori . De hoc proverbio ita Adaiagiographus - De Debementer in octo Ur imperito diι solitum . Ad agitim sumptum hinc existimant , quod pleraque te: cbori poemata podica sunt ,
quo trιbus constant, ἀτροφοῦ, α. τιςρσι, , και ωδ. . diropbe es prima jeries,oariis metrorum generibus incedens Anti fropbus est iteratus per eadem ferme genera recur lus Dodus es diversi carminis accensio mis, alii tragici poetae nonnumquam utuntur, potissmum in choris Lee P. I . ΩΡbus nec tangit paenula talos. Uel sacris non initiatos, vel eos, qui nondum ad Rempublicam adcelserunt, quorum utrique non
talaribus togis ferme, sed brevioribus utuntur , suntque vulgo indoiniores, intellige
M. Philo cardi Enarrationes o eliciter
53쪽
OUum uictori innotuisset , novam a me priorum quattuor Sermonum, quos cum quinto hoc, quem dedimus , conjungerem, diistionem adornari , mecum ut sedulo ageretur, statim curavit, ne quid tale susciperem neque enim potui illa se per occupatione suas omnia , quae in superioribus editionibus fuissent ab operis, praesertim in nominibus Propriis, Peccata, corrigere ς neque adhuc M. Plij locardium uberiores suas in eosdem Sermones enarrationes , quas habebat in manibus, ex Insubria mississe. Interea quidem iubebat, de uno modo loco co rigendo eictores admoneri. Is est Serm. IV versu go, in quo non Rufus , Peribonius, sed Grandus , alfecbius legendum et . Reliquas autem, nominum praesertim , correetione ad proximae editionis tempus reser
Quum autem in Cesellii famoso libello de quadam Leydensium Theologorum, etiam Haereticorum quasi id, ubi de maledicendo esuitis agitur, summae rei pondus adferret quum nemo nesciat, Theatinis ac Jesu itis, ut dicere Cardinalis Bona solebat, solos esse uige catholicos , sive Cacocatholicos infensos Decisione sit sermo, quos libelli editor , seu verius aetor, quo suae conscientiae, homo scilicet religiosus , tranquillitati prospiceret , dicitur consuluisse : placuit quibusdam gravissi nais viris de Cesellii eodem faelo celeberrimam Europae Universitatena consulere qua id judicium, quod subjiciam , unanimi omnium odiorum, qui blasilla & multis sapientissimis abundat, consensu prolatum, singulorum chirographo firmatum, nuperrime retulerunt. Ne autem Lector desiderare quicquam possit Leydensium Theologorum Catholicorum incatholicorum decisionem , satis in Ceselliani operis praefatione declaratam, exponemus, praefationem ipsam totidem verbis describentes tum facti seriem, de eoque dubitationes suas, Universitati illi celeberrimae a gra. vissimis, quos dixi, viris propositas adferemus denique Theologorum illorum, quorum nemo Communionis catholicae non est, sententiam, definitionemque subdemus .
I. v vertimento a chi legge . ex editione Olenia Ceselliani belli GH credulo, amico Leitore , di farti cosa utile e grata , con dare alia luce questo Ragionamento poetico essendo mi stat comunicat davn ricco Mercante Italiano in Amsterdam, e vendo sentit it parere dialc uni de' pili aggi I festari di questa illustre Universita , mi animai asperare, quanto b d et to M po iche edeva in ellio contener si una di- festa
54쪽
feta, bench onesta, o meritato gastigo egi 'ingiuriosi v versari , mi piacque per tranquillita de mi spirito di consula a re alcuni Maestri in
Divinita quali unanimemente is a maggior parte erano delia Comunione Romana mi assa cura rono, che ni uno trasporto si ritro vava ne ri- sentimento de Dicitore Oscano . I motivo i , perche ratiandos delbene pubblico, della bisona educa Zione delia ioventu , degli vangamenti della scien ga, et Ponore di molli et terati, de decoro di una inter famosa Citto , quale e Floren Za, ni una pena uo stere eccessiva
quelli , he si foret ano di distruggeres mi gliori res ij de vivere civile,co dis regia re e bestare te belle arti . Guer varon pol , he uno de maggiori regi deli opera, era ' est ervi nominatio nimici delia vera sci enga, e cella uona et teratur a s accio Ognun si acccorto per ' vvenire a non conse gnare a simi Gente i suo Gio vineti per 'lammae stramento ella Dot trina e ne bu Oni costumi avendo eis dimo strato elleloro in degne Satire , quanto Oc abbiano di sapere , e di costi eneta.
Quando it Lupo otio pelle di gnello uol fare strage elle Pecore , si
de sco prire, gri dare, inseguire e ro vesciare Uura di illa uel male , che altrui te pro ccurava Serviti deli avulso e vivi felice
g. II. Facti series, & super eo dubitationes Almae Universitati N. N.
Sempronius, falsis quibusdam suspicionibus suis induistus , putavit,
se suosque cives a Cato, Titio quodam latino carmine violatos quum neque Ca jus neque Titius audiores essent ejusmodi Carminis , neque ipse aut sui cives vero uictori cogniti, nedum adpetiti essent , certe non nominati neque descripti ita, ut, quae dici de se suisque Sempronius crecidit, non innumeris aliis convenirent . Attamen falsa illa sua opinione persuasus, libe una famosum composuit, typis editum ubique vulgavit
quo in libello quidquid contumeliae, convicii, atque calumniae tum in ingenium, tum in do strinam, tum in more alicuius excogitari potest, non modo in Caium ac Titium , ipso tum nominibus expressi effudit, verum etiam in honestissimorum hominum, De Sacrorum , certum quem dam coetum, maledicentissime congestit Populi seditionem extremo libello concitare conatu S, Ortatusque Omnes, ut mortem majo Titio, universo illorum Coetui sine dubitatione quam primum inferrent. Quaeritur primo An gravit C peccari Sempronius , qui famam atque adeo vitam, quantum in ipso fuit, adimere Innocentibus concupierit de contenderit. Quaeritur secundo Quid Sempronium praestare necesse sit, ut famae Innocentium, tam atrociter ubique violatae, prospiciat, suae Animae vulneribus medeatur, veniamque a Deo atque aeternam salutem consequatur.
55쪽
f. III. Almae Universitatis N.N. ad supradictas dubitationes
Quum ad Almam Universtatem quaedam morales Dubitationes adlatae sint, ut suum de iis judicium interponere dignaretur ita censuit respondendum multa peccaue Sempronium. Primum in eo, quod de Ca jo Titioque temere in re gravissima judicarit. Judicavit enim, commisisse eos tantum flagitium, quantum est, non unum aut alterum , sed universam civitatem carminibus infamare. Quod quidem flagitium usque adeo immane vel ipsi Sempronio visum eli, ut ad id vincii candum, putarit, licere sibi atrociter in suppositos mi Aores invehi, Populi in eos, eorumque Coetum seditionem concitare . Quo certe sibi progredi, si levem Caji Titiique culpam existimasset, else nefas duxisset. Igitur de Caio Titioque
temere in re gravissima judicavit, futilibus conjecturis falsisque adsentiens, incognita pro cognitis habens quod ad peccan clum graviter fatis superque est . Gravis enim infertur injur j a , quum improbi sine iustillima caussa censentur ii, qui ius ad bonam famam is ad suae integritatis existimationem sartam te flatu ab omni detrimento conservandam tamdiu reintinent, quamdiu improbi non manli elio probentur. Nec enim solum prohibemur jure naturae falsum alteri crimen pulam imponere, verum etiam
clam de ejus improbitate, indicta ac non penitus perspecta caulsa , judi
ll. Flagitii etiam gravioris reus Sempronius arguitur, quod de illis
Innocentibus, de quibus temere iudicarat, tam libere deinde contumelioseque detraxerit. Quae quidem alienae famae violatio quum sit vel ipso furto longe iniquior spoliat enim bonis longe praeitabilioribus : a
Praestat Ope maximas atque optime constitutas, quam bonam iam a dignitatemque iatus , legibus ac moribus comprobatam, amittere QuXta allud Proverbiorum c. I Melius es boniam nomen, quam divitiae muli ποῦ illud Ecclesiastici c. i Curam habe de bono nomine : hoc enim magi permanebit tibi, qudm multi thesauri magni, pretio io manifestum ii, Sempronio peccatum furto longe gravius esse commissum. III. Auget vero majorem in modum peccati gravitatem, quod Se Pronius minime contentus Caj ac Titii famam voce proscindere liuetium et jam famosum conscripsit, edidit, longe lateque vulgavit ut veluti si blicis tabulis utriusque ignominia consignata cum longinquis tum posteris innotesceret. Multo est autem haec boni nominis violatio , quae scripto perficitur, quam quae voce , damnosior Uox enim & solos praesentes adficit, nec diutius perseverat. At vero scripta ad absentes perveniunt, in poliaritatem perennant . Quam eamdem ob rem sapientissime ab utroque iure adversus hujusmodi libellorum Auctores vulgatoresque tanto dignae flagitio constitutae sunt poenae quum a Canonico quidem X communicatione nitor l, c. qui alteratis S. q. II. a Civili autem capitali sententia
56쪽
IV. Momentum sceleri ingens adcedit ex eo , quod non mod Caia
ac Titio Conviciator , sed universo etiam hominum honestissimorum , Deoisque Sacrorum Coetui intemperanter maledixerit . Quo enim major est universi ordinis, quam singulorum hominum dignitas , Qquo pluribus bonae existimationis labes atque actura comparatur , eo gravius Maledici, immo Malefici peccatum est . U. Atque haec quidem omnia firma essent ac rata, etiam Sempronius vera dumtaxat in Cati, Titiique , eorumque Coetus infamiam Protulisset atque vulgasset sed plerisque tamen nec nota , nec credita. Quum vero ad maledicentiam calumnia etiam adcesserit , cumulus quoque ad flagitium adcedat necessi est . Neque verum est, calumnia , tamquam telo, uti ad sui defensionem licere. Licita enim defensio illa sola est , quae a moderamine inculpatae tutelae non recedit . Qui autem calumniatur, longius provehitur, quam quantum simplex defensionis ratio requirit nec propuuat, sed facit injuriam. Hinc merito a S. D. Papa Innocenti XI. proscripta illa sententia est Probabit ese non peccare mortaliter , qui 1mponit falsum crimen alicui, ut suam justitiam, honorem defendat . VI. Hactenus ad primam Dubitationem nunc ad alteram respondendum: Quid nempe praestare Sempronium oporteat , ut famae tot Innocentium , tam atrociter ubique gentium suo libello famoso violatae, a que Animae suae saluti illo , quo debet ac decet, modo prospiciat Necessi est, praeter sinceram faeti sui coram Deo poenitentiam, ea, quae inhonestos viros, De Sacros, crimina contulit, revocare eum, contrarii S-que scriptis mendacia sua, ac maledica scripta refellere ac refutare se falsum dixisse, atque adeo eis mentitum, jurejurando etiam , si opus fuerit, contestari ita ut apud eos, ad quorum aures conflata ab ipso calumnia pervenit f quae semper, nisi revocetur, exstabit veluti quoddam falsorum criminum testimonium omnis dictorum scriptorumque fides, quantum in ipso est, abrogetur 9 nulla habita propriae famae ratione quum justitia postulet, ut alteri restituatur quidquid ablatum per injuriam fuerit. Ex violatione quippe justitiae restitutionis consequitur obligatio. Quamobrem ad canendam palinodiam divinis tu manis legibus, quibus eum relaxari nefas, Sena pronius adstringitur atque hoc illi remedium , utpote necelsarium, si quidem salvus esse vult, omnino adhibendum est. Sibi autem , suoque sceleri adceptum referat, a pari vel majori etiam cum suae famae detrimento, aliorum ab se violatae existimationi adigitur consulere. Sciens enim ac volens hoc sibi certe grave onus imposuit. VII. Quinimmo , licet Sempronii error ille, non scelus fuisset, eoque errore inductus Cajo ac Titio eorumque Coetui, purus sceleris , detraxisset, ratus sibi lacessito licere , quae illi objecerant, liberius refutare, ut ipsos injuriae suae poeniteret, ne quid tale postea committerent, ceteri autem fierent ad injuriam tardiores nihilo tamen minus ad famae reuarationem teneretur. Ita , si quis rem alienam abductam furto atque abstra-
57쪽
abstractam iure alteri sese ademissi putaret , ut, ex gr. quae ipse passus ab altero esset incommoda rerum suarum, illius commodi adcessione, veluti quadam compensatione, leniret quum idem postea non ab eo , cui rem subripuisset, sed ab alio damnum ibi fuisse inlatum malumque resciret cogeretur sine controversia priori eam reddere ac restituereri quam si retinere vellet, in eaque voluntate perstaret , iniquus illico posses revaderet . Itaque de sui judicii errore certior Dictus Sempronius, seseque neque a Caio neque a Titio fuisse violatum in te igens , non potest iam sine certissimo gravissimoque scelere inlatum utriusque existimationi Sociorumque damnum non resarcire. Quod si praestare noluerit , de illius salute esse actum existimandum est.
VIII. Nec ab hujusmodi obljgatione eximendus est, quod hominum,
quibus maledixit, vita perspecta sit atque probata; nec propterea eos reatque inina infamasse videatur. Etenina apud imperitos, id est, apud plerosque, aliquid certe ex existimatione a j atque Titii eorumque ordinis etractum esse multiplici liberaque Sempronii calumnia necesse est Quin etiam aliqua fortasse minus commoda de doctrina ac probitate hominum vel prudentibus injecta else, sive opinio, sive suspicio potest. N que enim longi aberrat atque abhorret a vero impium illud nequissimi hominis effatum Calumniare semper enim aliquid remanet, quod nec facile retundιtur , nec oblivione deletur. Atque haec , quae de famae jactura sunt dicta, de honoris quoque laesione dicta existimentur. Eodem enim ferme modo, ac pari ratione reparandus est honor, aliqua existimationis bonae significatione , quae contumeliae prudentum uuicio ex aequo respondeat, id quod fieri ex recepta consuetudine vulgo solet, resarciendus. IX. Caeterum res omnes in Dubitationibus propositae adeo sunt non obscurae Responsiones autem ad eas adeo obviae ac vulgo notae, ut Vix videatur de iis Almam Universitatem consuli oportuisse Eadem enim i iidem fere verbis apud omnes Doctores prostant praesertim apud Ang licum Praeceptorem, a. a. q. 9. ω 3. Card de Lugo,dis . . Iq. IS. Onacc. om a dis . . . . o. I. Fili. Om 2 tradi. o. c. I. 3. q. ZZ.tomo . l. 3. c. o. II. est. l. a. c. o. II a Laym. l. 3. traei. 3. Pa. c. 3. Dian. p. a. trae . . misc. resol. 29. nuperum doctissimum Lucensem heologum Constantinum Roncagi iam Vener. Congregationis Matris D. Alummim, tom I. train. 13. q. q. c. a. c. In Dei notatu Amen , c.