장음표시 사용
5쪽
E B. ANTONII ABBRU PERFECTIONE tu
HABITA CAMERINI IN SACRA D. ANTONII
AEde ipsis Antonianis Ferijs cloi ix.a FRANCISCO' V oco A Camerte anno aetatis suae x H- ΑΠΟΤΕΛΕΣ MON
Iohannem Baptistam Constantium, Archiepiscopum Consentinum Gubernatorem Camerini, &c.
Franciscum Iolasium . De licentia DD. Superiorum. 16o9. UB
7쪽
aeo HANNI BAPTISTAE CONSTANTIO.
E A T V s ille mihI vere videtur esse ' Illustrissime ae
Reuerendissime Domine 2 qui in hac mortali vita de se iure potest dicere γηράηκω δ' κυεὶ πολλα eqιδ ζκάμενοσ: dedit enim ipsa Natura hominibus breviissimum vivendispatium, quod si otio transigunt, mirum est quam pecudibus non dissimiles e Sciantur . Verum ex immensa sciendorum copia, illa sunt ut par est 3 ceteris praeserenda , quae ad D EI gloriam , nostramque salutem proxime accedunt. Id prosecto incepit mihi insidere in animo cum priamum licuit adire Seminarii Camerinensis limina , ubi illud Praecipue curatur , ut Alumni, & Conuictores , immo etiam externi Auditores, inter quos, & ipse lam , praeter ingenuas aristes ad pietatem etiam informentur, es sacris qu*ntum licet imbuantur. Hic Petrus Saluius Asisinas Praeceptor me humanissime exceptum statim hortatus est ad agendam de sacro aliquo argumento Orationem. Distuli quidem diutius, opportunam expectans occasionem, cum ecce instant Feriae,Antonianae , quae me ad dicendum in ipso D. Antonii Templo coram Te, & Nobilibus Camertibus inuitarent. Dixi quidem ut aetas, ut tempora serebant ; sed tamen mihi ipse non satisfecisse putaui, nisi, ut Seminarii sollemne est , orationem meam in lucem proferrem . Consultus autem Doctor meus, re diligenter perspecta , Nonnec respondit Puer η -pηςις - ην /-τM ; nonne meis moria tenes M. Antonii oratoris sententiam de non mandandis
scripto se is orationibus e Non facio inquit ut inficiari quaam a me dictum esse si quid forte aliquando dixi, luod opus non erat. Cave tibi Francisce λοιγε οῖ λογοι χαλε/ποι. Nosce cπεινίαν, ἀπορίαν tuam. His tametsi veris rationibus adduci numquam A a potuill h, : V, 2
8쪽
potui , ut prouinciam desererem , aut dicto pareremi sed libere sum pro sessus me omnino Tibi eam nuncupaturum, cuius σε - μνο mi non adeo timui, ut oblitus essem Auditores fere omnes. qui affuerunt ita mihi non sine admiratione dixisse. Gubernator humanissimus in te audiendo Παδηρ g ωσρπιος ηεν. Audaculus appeller licet, nihili facio, modo ceteri de me sentiant ille εκινανεν ετερους . En igitur oratiunculam hanc festinanterdi ctatam, raptim habitam Tibi uni dicatam volo, oculatus in hoc, quod sermonem de Poe sectione Viro Persectissimo in Persectionis statu praefulgente optime accomodatum fore vidi; cuius Viri laudes non ab externis aut corporeis bonis quae in Te summa esse intelligo P petendae sunt; at ab animi dotibus , quibus gloriam, atque immortalitatem communi omnium iudicio in Tuo, Consentino Archiepiscopatu, & in Amplissim Camerinensi DitioneiTibi comparasti. Faxit Deus , ut hunc qualet actimque latiorem non inuitus aliquando respicias; ne spe omnino cadam: me Tibi posse aliquo, modo. rem .gratam paenitusque non indignam offerre. Vale Ciuitatis nostrae integerrime Moderator. meque Patrem, & Praeceptorem meum Tibi addictissimos imetuam clientelam accipe ia Camerini Kal. Mai j CIO IACIX Lilai ici. auo ii sitimae es , L a tu, o1οῦ
9쪽
RATIO ο spum facere, quin moleste feram
Illactrissime , ac Reuerend ssime Domine, IlIGres Quinque Viri, Vosque ceteri Auditores ornati mi P ad nostra infelici matempora id etiam accedere mali; ut diuinum eloqtientiae donum i DEO hominebus da- tum ηs coinquinetur, quae uel procul absunt ab eius natura , uel si coniuncta sunt nulla prorsus cum dignitate tractentur rsunt enim hac tempestate perfrictae frontis homunculi, qui popularis aurae gratia, nouis excogitationibus delectati, neglcctis Tatribus Ecclesiae catholicae uere luminibus proque auro arrepto aere , ac pro argento plumbo, dum se iactant Oratorum collegio nomen deisse, seu de profanis agant, seu sacrauis ottingant C quod es iciunt cum digito Caelum ferire uideri uolunt nulla diavi egloriae humanaeque salutis habita ratione , se gerunt adeo superbe , 'adeo inconcinne , ut uiri docti non sine nausea uix patiantur: qui toti antia quitati inaudita audientes inuiti anguntur eo magis , quo uulgus ignarum ignaris immeritas laudes tribuit reclamante ipsa dicendi Arte. Faciunt hinae intelligendo, ut nihil intelligant, meque unum e multis laedunt, qui corum ineptiolas dum innao, miserias nostras deploro ; nomini per me quid quam detractum uolo, tantum me cum dotiis in Boe etiam sentire declaro.
Nynne eloquendi sitientia ad Reip. usum inuenta en, ac propagata ἐξ uuid prosunt fabulae t Quid speculationes inanes L Garritus minus quam pueriles e Gentationes omnino ridiculae e Vbigrauitas ' Hi decus φ Vbi maiestas Oratori praesertim christiano peraecessaria ρ Desun ne argumenta,nuae illustris mam oeciant eloquentiam ἰ fossis Viri camertes eruditis mi quam lati, quam feratis agri in sacris litteris haeredes nos instituerit summus I ire rerum omnium opifex, o Dominus , quicastis ueris seri s utilibus , O ex imo pectore manantibus eloquiis mirifice delectatur. Quis nescius est suadendas uirtutes, dissuadenda uitia λ cui non e II exploratum
salae accusationem hominis desen mem humanitatis esse t Haec autem si-
10쪽
cet omnia praeclara sint munera, laudatio tamen Iustorum , mea quidem
sententia, cetera antecellit: quoniam quemadmodum illι aeterna suns gloria donati, ita nobis, O dicendi copiam Iecerunt, Osanctissimae uitae monuismenta meruerunt ampli ima. Ego igitur, ut aliquando sapere incipiam, ausim hodie pro meo iure de Diuo A ntonio uerba facere, responsiurus uotis
Matris Ecclesiae, cui en haec de eo sacra dies, pietati uestrae Patres dDD. Benedicti, ac Siluestri familia ad hoc templum sanctifime incolendum Mocati obsecuturus; mibi uero ipse , qui semper tantum Coenobiarcham praecipue veneratus sum, satisfacturus. Adesse quaeso animis Auditores ornatissimi in dicenti mihi. Puer en qui dicit, de Caelicola dicit, in nobilissimo uestrum consessu dicit; neminemque habens ubi tutius suam spem collocet , quam Vos , pore Dei Antoniique opem humanitatem uestram, quam sibi ingrauissimo negotio non defuturam confidit, quo enixius potest, implorat. Nolite uero putare me horae quadranteposse, aut uelle res omnes dsanctissimo Patrepraeclari megestas enarrare; quod esset arenam maris , pluuiae guttas ut Ecclesiastici uerbis utar dies seculi dinumerare zim-mosentio deesse mihi otium, deesse uires, uobis autem satis superque ape tum esse totius uitae curriculum Patru nostri: ais de Antonii Persectione nonnulla eo uobisique non indigna proferam in medium , optime rationibus meis eo uluisse uidebor. Tria uero edisserenda in re tanta propono: priamum indicabo quibus instrumentis usus est Sanm fimus I lle ad Persectionem acquirendam; deinde iam acquisitae mira adiungam indicia; demum quid per eam eo equutus sit explicabo. Haec uideantur esse perpauca, u toplura perpendere uobis per me licebit. Humanismus Doctorum Doctor Iesia chrisus cum perfectus Deus, o perfectus homo in humanis esset, πλhil se magis exoptassesignificavit,quam βω Assectasinspicere omnibus numeris absoluti mos: ac propterea estote clamabat perfecti, sicut Pater vester caelessis perfectus est. Videte quaeso, o obstupescite mecum quid a nobispostuletsuauisimus conditor, in Magister. Gote inquit pers
cti, non sicut Patriarchae , uur πιυμctae, immo neque sicut diuinae Mem. iis, sed sicut Pater uester caelestis. non mediocrem sed summam cupit in no
bis perfectionem O quam in Deo tantum possimus contemplari. Quod si in
rebus creatis non nihil boni intueamur; illae tamen quantum uis excelleuistes , humanisique oculis admirabiles omnia debent sona accepta referre illi. quifolus bonus est; nobis autem adsiummum bonum adspirantibus unde bo-Ma cuncta procedunt, inde bonitas en expetenda. Hemini profecto intemdicitur posse Viros iustitia praecellentes imitari, modo eorum san Istas non imbeccillae naturae, sed Bonitatis diuinae dignoscatur munus: nemini uero conceditur, tametsi humanam severaret sortem, diuinam assequi Bonitatem;
.viviisve iubetur illius , quantam litat , teneri cupiditate , ut aliquando