De phialis rubricatis quibus martyrum romanorum sepulcra dignosci dicuntur observationes V. D. B. Victor De Buch

발행: 1855년

분량: 262페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

lioc capite explicare visum est: non enim haec ad communes vulgaresque lectores pertinent. Hactenus de Origine et causis harum Observationum.

Quas siquis prae Oculis habere voluerit, me profecto nec inmeritatis arguet, neque imprudentiae. Nil enim impetu egi, aut meo judicio ausus sum; sed omnia permisi delectui ct ingenio sapientissimorum virorum; quinimmo jugi ea pressissem silentio, nisi ignoti viri, quos tamen mihi constat religionis laude esse egregios, ea secum communicari emagitassent. Censuerunt enim ipsi, quod et mea ab initio fuit sententia, multo melius esse si in hoc negotio creatum sit in errorem detegi a viro catholico quam eumdem detegendum relinqui ecclesiae osoribus; ut nil dicam quantum doceat res

Sacras non tantum ab errore, sed et a suspicione erroris osse liberas.

Porro laudes adepti sunt episcopi complures, quod salsas detexerunt et abstulerunt reliquias; laudes adepti scriptores Donnulli, quod similia errata patefecerunt ottollenda suaserunt : equidem laudes non ambio ullas; sed spem fore ut, multo minora ausus, induIgentiam saltem apud aequos bonosque iudices consequar.

12쪽

ca PUT SECUNDUM

Verumtamen nequaquam mens mea est ullius 3 iolare auctoritatem aut congregationum romanarum edicta infringere. Admillo enim et ambabus ulnis amplector quidquid de decreto S. C. indulgentiarum et reliquiarum adhuc superest: quae autem nemini amplius probanda proponuntur, nemo jure postularit probari mihi Sciliret u cum de notis dis piaretur, ex quibus verae, sanctorum martIrum reliquiae a salsis et dubiis dignosciis possint; eadem S. c., re diligentius examinata, cen-u fuit palmam et vas illorum sanguine tinctum prox signis portissimis habenda tres aliorum vero signorimi

13쪽

, examen in aliud leui pus rojecit. Datum Romae die. 10 aprilis 1668. . Ab initio non omnibus placuit haec lex; quam idcirco

ita interpretari seu potius periertere conati sunt plerique iri cruditi, ut nec palma sola, nec Vas Sanguineum solum martyrii habendum csset indicium, sed palma cum vase conjuncta; alii vero, quos inter plerique praeclarissimi curatores sacrorum coemeteriorum, palmam socci fecerunt, soli vasi vim inesse secum statuentes: atque hi sane multo sincerius quam illi loquebantur; nam satis constat utrisque seorsim a S. C. eamdem misso attributam vim. Interea tamen roperire suit doctos aliquot viros, qui palmam seorsam martyrii signum osse vehementer contenderent; inter quos primum sui Hollium occupavit Marcus Antonius Boldettius. Edidit hic observationes suas de coemeteriis martyrum ei heterum christianorum anno 1720 et multis causam vicisse visus est. Verum versa fortunae rota fuit, quum anno 174l Muratorius inter Autiquitates italicas modii aevi dissertationem LVIII excudendam curavit de christianorum veneratione erga sanctos post declinationem romani imperii; iii qua ita demolitus est universum quod tantis curis exstruxerat aedificium Boldettius, ut jam lapis relictus non esset supra lapidem. Juverit recoluisse quae de hac muti tersia scripsit Bene lictus XIV. Hic nempe post tuam ex ipso OStolidi&s 'to licto non palmam et ras junctim, sed aut pulmum si ut

14쪽

martyrii olim habitum fuisse saerae congregatioui, his pergit verbis 1ὶ: . Post editum opus canovici Boldetti, et post primam hujus nostri operis editionem Muratina rius edidit suas dissertationes ad Antiquitates italicasu medii ar, i ct in earum tomo V controversiam examinat. an Paluue signum tumulis christianorum adjectumo significet martyrium ac mortem, quam sortiter pro . Christi nomine veteres christiani Romae praesertims subiere. Hic habet pro signo indubitato martyrii vasu sanguineum aut sanguine tinctum, minime vero pal-n mam solam. Debita Iaude prosequitur Boidelium; sed η ab eo recedit, et accedit ad Mabillonium, Macchum, . Aringitium et Fabretium, qui omnes in ea sunt opis Dione, ut censeant ex palma sola erui non posse, signum indubitatum martyrii. Anti pias profert ethnis corum inscriptiones, in quibus palmae insculptae sunt,s quas ethnicos essmisso in sepulcris autumat, tam- quam signum perennis memoriae ac perpetuae securi- η tatis, cum palma perpetuitatem ac diuturnitatem α significet. Vcrum quia certum est ethnicorum corporan non fuisse in coemetoriis christianorum una cum codi, poribus christianorum tumulata, alias asseri christian norum inscriptiones in catacumbis repertas; in quibus η cum palmae insculptae sint, ait palmam esse justorum

15쪽

- syni lum, uti doeeut Gregorius Magnus, Cassiodorus, ct Beda; et pereas designari victoriam de vitiis reporis latam a iustis Christum colentibus. Et quia Boidelius u octo inscriptiones exhibet, in quibus et palma visitur, et disertis verbis martyrium exprimitur; subjicit nonis ideo palmam evasisse certum indicem martyrii, cum . ipsa sit omen vitae aeternae: erius fidem tam martyres

h quam justi, immo et reliqui Christi fideles constantis-

. sime tenebant; ducto exemplo a verbis in pace aut in η mee quiescit, quae in titulis martyrum aeque ac cete-u Porum veterum christianorum occurrunt. Cetera legin possunt in opere citato satis accurate exposita. Quibus. tiam e sonat praxis eorum, qui modo praesunt. eruendis corporibus e cataeumbis; a Nobis enim intera rugali dixeruiit se solam palmam non habere pron sufficionii signo martyrii, sed totum landamentum an se constitui in vase sanguine tincto. . Potuit itaque timare Muratorius non tantum absque ullius contumelia, erum etiam cum romani pontiscis approbatione, Palmas , inscriptas lapidibus lanebribus, martyrii csso

indicia, quamquam aliter decrevissct S. C. Ex hoc porro tempore coemeleriorum curatores aliique abolitam censuerunt eam decreti partem, quae est de palmis; adeo ut nunc sola illa altera, qua declaratum fuit rasa, sanetorum martyrum sanguine tincta, pro signis eretissimis martyrii habenda esse, vim legis obtineat. Atque hanc No constitutionem summa vene-

16쪽

- lsi ratione prosequor, eamque si me defensore Pgerel)quani libentissime tutarer.duis enim, quum sanguine tumulus madet; quum amarent ervoris triumphates notae; quum ossa omnia integra, sanguinis plurimum inrentum est; quum sanguis eoilectus tenetur; quis, inquam, cum Sancto

Ambrosio il) ea non appellet signa eonvenientia, et cum sancto Gaudentio s2ὶ passionis testem pin his itaque, de quibus nec controversiam haberi,

nec dubium esse volumus, causae caiclo n quaquam multur; sed id solum in quaestione versatur utrum V a, rubedine tincta, quae exteriori et rarius interiori s pulcrorum Parti, plerumque ad vellicem, calce aut gypso affixa sunt, sanguinem Olim continuerint naturalem, an m ullum liquorem rubriim : et quum adversarii non asa tantum rubicundo insecta crassamento, verum cliam ea in quibus nullius rubedinis deprehenditiatur ostigia, adeoque vasorum imagines, sepulcris appictas aut insculptas, martyrii signa certissima hahcant; multo adhuc magis hanc corum assertionem vocamus in dubium.

17쪽

cAPUT TERTIUM.

Neque ego primus his de rebus sui anxius. Imprimis multum abest ut diligentissimus Bosius, doctrinae coem tortalis Pater, Omnia vasa comibus sepulcrorum calce adhaerentia hahuerit vero sanguinea. Pm clo hare: omnia, in quibus nullum crassamentum rubrum invenit, n gavit unquam sanguinis suisse plena aut sanguinis siguram osse; sed aqua henedicta impleta suisse dixit sa). Et aὶ Si ordiua uelli medesiuit riiii ali antichi, ehe vel monumento si ponga ancora l' aequa benedeua ed ii segno dellaei oce. Oude crediamo elie qtielle alii polle di vetro e quei vasetti di terra, ehe spesso si iro vano voli de uiro ii sepuleri,

18쪽

alibi, ubi figuras octo vasorum exhibet, ita de his disserit : . lnventa sunt etiam, inquit 2ὶ, vascula fictilia is et vitrea variae formae, alia collo longo et oro angusto; is alia ampla et rotunda in formam scyphi : quomina α aliquot penes nos sunt. En eorum figura :. duum unum ex his vasibus, quod fictile erat, dono . dedissemus nobili viro Hispano, Petro Amoragae, mis-e iat volia aneo murati per di suom ne' sacri eimiterit, sos- sero ivi posti eon la detia aequa benedetia l.

ill Roma sollerr. , lib. I, cap. XX, Pag 20. 2ὶ Ibid. , lib. iit, cap. XXII , Pag. 20l.

19쪽

- 19 - , sum id ut, eo fuit in Hispaniam ad marestionismin. de Mondoiar; quae id auro circumdandum curavit etu maxima veneratione Servat, quoniam plurimi, ex eo, hibentes, a febribus liberati sunt : indicium evidensu maximam horum sepulcrorum partem aut martyrumn esse, aut consessorum aut primaevae ccclesiae christias norum . . Conjecit itaque ille ex miraculis haec vasa loco sacrarum reliquiarum habenda esse, utpote vel ad martyres, vel ad consessores, vel ad Primae Os sanctissimosque christianos pertinentia; nequaquam plena fuisse martyrum sanguiue aut certum martyrii signum.

duum Aringhius in eadem incidit vasa, sententiam aperuit, a Bosiana nonnihil discrepantem; sed qua pateat

non omnia vasa coemeterialia sibi habita suisse sanguinea. uduam plurima, inquit ), item figlina paritern necnon vitrea vascula, sepulcris eumdem in modum

a consignata s scilicet calce parietibus affixa), ac variis, distincta formis adnotare licuit : quae antiqua ipsos rummet gentilium, ut vulgo dicebantur, lacrimatorias intuentibus prae se ferre videntur, haud tamen pri-- Myos apud christianos, quod mori lucrum compu-α tabant, lacrymis reponendis, sed pio aquae Iustralis usui, ut mos crat, et ex jam supra recensitis constat, η expiandis utique leviorum culparum maculis olim

ill Roma subtemnea, lib. iii, cap. xxii, tom. I. pag. 298. Edit.

20쪽

, inserviebatil opilii homines xii tutic t , ii uilius animi, candor et vitae innocentia apprime cordi orat. Eas autem erant hiri in odi. Eadem quorum figuram paulo supra dedimus.ὶ. Porro quaedam istis ex vasculis, in incramentorum quoque ministerium adhibita suisse, et in martyrum vel piorum Christianorum sepulcris . recondita, ex eorum altero conjici datum est, quod

is ipse Bosius deinde tanquam pretiosissimum quid nobilis cuidam Hispano Petro Amoragae dono dedit. . Dein memorat sanationes, de quibus Bosius. Ex quo loco

habemus nonnulla vascula rubricata visa osso Aringhio in saeramentorum ministerium fuisse a Mihitri, seu sanguine eucharisti eo impleta suisse, alia vero aquam benedictam continuisse. Et jam ante idem scriptor, de quibuscumque vasis sopulcralibus agens, easdem conjecturas aperuerat :. Verum, ait lj, quod et in vetustioribus sacrorumis ritualium ilhris videre est, sici tum etiam fuit, inquit, Durantes 2ὶ, ut in sepuleris ervae et aqua lustralisis se ι benedicta apponeretur. Quocirca, ut nos multiplicia scriptorum auctoritato sus ulti, verisimile ducimus, atque lectori asserimus, vitrea illa seu fictilia vaseula, a quae frequenter in abditis coemeteriorum sepulcris,

lin Romae subiere. , lib. , cap. XXVII, num. 13, inm. I, Pag. M. 2j Rationale divini, ni ossiciorum. lib. vll. cap. XXIV, numni M

SEARCH

MENU NAVIGATION