장음표시 사용
21쪽
- 2l is inlus vel soris calce obsimiata reperiri contigit, ibidem. liaud ad alium quam hunc plane usum apposita suere. . aquam nimirum, quam lustralem dicimus, continendi. gratia. Sed cum in omnibus sere fragminibus, quae a nobis quidem hucusque videre contigit, sanguinis, . AET MERI, 8IVE VINI APBA DILot vestigia subsidere conspis ciantur, asserendum potius videtur nobilissima isthaecis perpessi pro Christo martyrii signa atquo indicia, intuentibus esse. n timabat itaque generatim Ari hius vasis, colore rubro non tinctis, infusam olim fuisse aquam henedicuim quod et Bosius et ejus editor Severanus tradiderant); illis vero, quae rubro crassamento insecta erant, contentum misso vel sanguinem martyrum, vol merum aut vinum aqua mixtum seu eucharisticum; potius tamen sanguinem martyrum quam eucharisticam vini speciem :nil tamen certi habebat. animi dubius et anxius. Non aliter Papchrochius. Qui onim viri hujus, utique sagacissimi, ingenium noverit, is certo, lecta
habeat, quae ad diem 20 moti et in Appendico ad
prius semestro 2ὶ scripsit in mecum consentiet oi susIwstas fuisse reliquias omnes, quae Pius aevo EX Coem teriis romanis eruehantur. Quid mina sibi volunt istud
22쪽
ereduntur et illud aliud νι par est opinari in liac peri ope : u creduntur esse martyriim P ter certa quaedam, et passim indubitata ut par est opinari in martyriis signa, ipsis sepeliendis adjuncta, sive nomon adsit, calci, lateri aut lapidi inscriptum olim, sive non . num: non vulgo, sed emunctae naris scribebantur viris, qui quid ironia valeat intelligerent. Intellexit hare apprimo Mabillonius, qui nonnulla ex conunciatario Papobrochii de sancto Lucisom talaritano
in rem suam di duxit, et mulis apertius sententiam
suam declaravit quam fiagiographus 1κlga. In utraque scilicet editione Epistolae Eusebii Romani ad Theophilum Gallum de cultu sanctorum ignotorum pluribus quidem laudat sacrae congregationis judicium de vasis sanguino tinctis; sed utrobique addit l) : . Si modo constetu ejusmodi vasa sanguine tincta PMe, non ad continonis dos sumtus aut odoramenta, aliaque id genus appositas fuisse. n duae circumscriptio, nedum de aret S. C. decreto, dus consilio congruebat omnino; quum manis ratissimum sit purpuratos patres de vero cogitasse sanguine, non autem de susco rubro e crassamine, quod concretum sanguinem mentiretur.
Τillemontio quoque suspectus suit ille sanguis, quem vasculis illis conlineri xolunt; quocirca serit,ero non dubitavit sequentia : a Putant majorem fidem adhiberiit in Ou Tages posthum i tom. I. pag. 225 ot m
23쪽
- 25 -- posse sanguini contento vasculis testaceis aut vis treis, qiue frequenter ad sepulcra deteguntur. Verum, haec otiam reperire est ad tumulos insantum, qui vix, aliquando unum duosve annos aetatis halami et qui. rarissime tantum in mortis periculum venire potue- , runt. Inveniuntur etiam ad tumbas fidelium, quibus
is multae dantur in api, itis epitaphiis laudes, praeterita. lamen potissima laude, scilicet martyrii. Quoeirca, ita . ille concludit, praestat id solum martyrii probare indiu cium, si nempe claris verbis antiquisque inscriptionibusu proditur sepultos vitam posuisse pro Christo. 13. Non aliter Muratorius. Hic quidem in dissertatione,
quηm supra laudaVimus, negavit tantum Palmas martyrii signa esse, et de vasculis sanguineis melius son- Si Sese visus est. Verum enim V m vehementer timeo ut
hic atque otiam alibi candide locutus sit; veritus sortenct modo portare possent aures delicoliores. Etenim in novo suo Thesauro inscriptionum 2ὶ, post recitatam hanc epigraphon :
haec aperto seribit : ii Est ibi vas vitreum martyriin signum. Cur vero nullum iam gloriosae moriis ver
24쪽
Et inserius post sequens epitaphium Laurentii bi
subdit : . Ad postremum hunc loculum visitur vasu vitreum . Mirum videatur, quei insans duos tantumn annos natus martyrium subierit. n
. Ibi vasculum martγrii signum. In sacris iis caeme- η teriis duo potissimum mireris. Nempe quum tot vasan vitrea aut figulina oecurrant, nullam tamen in ipsis . inscriptionibus mortis pro Christo toleratae mentionem
25쪽
- 25 - , haberi; et praetcrea insantes oti fidein Christi, morti, datos fuisse. n
. Duo magna vaseula vitrea sanguine respersa aden rant, martyrem iudicantia. Sed simul mirari subitu quei tam tenerae puellae mors inlata fuerit, et quidem ii superstite utroque Parente. s Atque harae susticere videntur ut quae r pse fuerit Muratorii sententia satis superque aPpareat. Franciscus Cancellierius quoque, qui libros potius vorasse quam legisse videtur tanta passim excellit doctrinae copiat in censuit etiam delectu et judicio opus esse, neque omnia, quae sepulcris asscta aut insculpta reperiuntur vasa, totidem maityrii habenda osse indicia.. Vasa, inquit 2), sive viti ea, si ea creta ea, quibus
. reapse immissus suit martyrum sanguis, discernendan sunt, non ab iis tantum quae sculptores pictoresve in a lateribus effinxerunt, vorum etiam ab iis quae calceis adhaerent alterutri sepulcrorum cornui, nec reliquiasn continout noe sanguinis vestigia. n
26쪽
- 26 Et demum Cirietanus Marinius, quem archaeologi non absque summi viri appellatione salutare solent, his saltem aperto declarat non sibi haberi vere sanguineaea vasa omnia, ex quibus vulgo creditur discerni posse sanctos martyres a defunctis reliquis. Hanc sententiam manifestat ipso titulo quem sepulcrorum indidit collectioni, anno 1851 a cardinali Majo editae. Ecce autom ηὶ: Epitaphia martyrum. Item illorum qui eae erilest sanguinolento sepulchris adposito martyrum in numero haliti sunt. Viden' ut martyres distinguat, certos, genuinos, ab iis qui ex calice sanguinolento sepulcris apposito martyrum in numero habiti sunt pAlibi unam pandit ex causis quae eius impulerunt animum ad fidem negandam illis indiciis seu potius ad aestimandum calicibus illis sanguinolentis non verum olim insusum fuisse sanguinem, sed alium humorem. duum enim scripsisset 2ὶ: . Rome in porticu S. Mariae a transtib. e coemeterio Cyriacae cum calice sangui . lento:
in annotatis haec continuo subjecit Verba : . Porro quis
27쪽
- 27 . cre lat claristiamim virum se appellasse infelicem pa- . trem filiae martyris p . Corpus sanctae Constantiae, quod deinci ps in ecclesia PP. Societatis Iesu Pistoriensium servatum est, cum ampulla quoque sanguinis repertum fuerat in caemeterio intriano. Id corpus esse martyris potuisset Marinius eodem n gare jure. Fert enim lapis, quo claudebatur,
hisdem generis est epitaphium sequens 23:
28쪽
- 28 Neque magis fidem adhibere debebat Mari uius martyrio puellulae, quae trima parentibus perierat et cujus corpusculum cum phiala sanguinea in Gordiani caemetorio detectum est. Haec scilicet verba capit epita
id est, Dominae incomparabili. Viria in mea annos trestam. Qua sormula conqueruntur parentes quod erepta sibi sit sua filia, quum annos tantum tres nata esset: taenim loco tum, communi apocope literast m, cujus sonus vix audiebatur, nil singulare habet 2ὶ; tam pro tantum seu tam modo Pro tantum modo, Praenestinis usitatum δὶ, prius ludibrio Romanis suit 4 , deinde usu probatum 5 . Nee Marinius sibi persuaderi sivisset
appellationem dominae egrmiam reverentiae significationem esse, quae sanctis tantum adhibebatur martrribus; prout summo viro Francisco Antonio Zaceariae 6ὶ visum est, scribenti u se in ea esse sententia nusquam in
29쪽
n christianis inscriptionibus domni seu domini) titulum, tribui nisi martyribus, ut, etsi alia martyrii deessentis indicia, unum domni seu domin0 nomen illud manii, sesto declararet. v Non enim illo aevo reverentiae et obser antiae rationem habebat illa vox, sed potius familiaritatis et amoris; quemadmodum ex pluribus Senecae locis demonstravit Facciolatus 4ὶ : quam ob causam dabant limo laudem christiani parentes suis filiis sero
insantibus 2ὶ, filii parentibus t3ὶ, maritus uxori ιὶ,
uxor marito οὶ, frater fratri si), etiam ubi ite speciem
quidem aut umbram martyrii suspicari licet. Quin etiam compluribus ethnicorum tumulis idem verbum eademque significatione inscriptum legi jam pridem observatum est.
Verum ex hoc diverticulo redeamus ad Marinium; de quo nil aliud hic quaerendum nobis erat quam quae ejus fuerit de phialis sepulcralibus opinio : aperte eum
30쪽
dicentena audivimus se credere non posse eos omnes esse
martyres, ad quorum locos id genus ampullarum detegitur; profecto quod iis insusum olim liquorem non humanum naturalemque sanguinem fuisse putariet. Atque ita senserunt, Ii t dissimulanter aliquando, sius, Aringhius, Papebrochius, Mabillonius, Tillinmontius, Muratorius, Cancellicrius, Marinius; maxima,
si quae umquam, inter catholicos sci lytores nomina. uidem, quum nec dissimulatione, nec interrogandi impo, nec admirationis significatione uti volim, sed prosincero veritatis amore candide proponere quae sentiam, alasque ambagibus has a me theses propugnatum iri in limine profiteor: I. Vaseulis sive testaceis sive vitreis, quae foris ad tumulos calce amxa sunt et quae alia ejusdem generis intus aliquando reperiuntur, numquani contentum misso sanguinem martFrum, neque ea proinde signum esse defunctos, illic conditos, martyrii laurea suisso donatos. II. Materiam suscam aut purpuream, quae in iisdem cernitur vasis, verisimillime crassamentum seu saecem PMe, in quam, cessante vini specie et Christi sanguinis Praesentia, On ersum est vinum Eucharisticum, quod Olim, lacte aliquando mixtum, eae ampullae continuisse videntur. III. Alia esse vasa et lagenas, quibus vere immissus aliquando fuit martyrum sanguis; haec certissima mes martyrii signa; atque do his solis intolligendum res rS. C. Odictum.