장음표시 사용
241쪽
a 98 XLIX. ex Horat. Od. Φ, Is
I9. More patrum canemus. Cic. Tuscul. Qu.
solitos esse in epulis canere conuiuas ad tibicinem de clarorum hominum virtutibus:
242쪽
244쪽
245쪽
deg 1 S. verborum licentiam, id est epigramm tum linguam, excusarein, si meum esset exemplum:
246쪽
Ad lectorem ubi libri venales.
Qui tecum cupis ego meos ubicunque libellos, Et comites longae quaeris habere viae: Hos eme, quos arctat breuibus membrana i
Scrinia da magnis, me manus una capit. Ne tamen ignores , ubi sim venalis et erres , Urbe vagus tota: me duce certus eris.
Libertum docti Lucensis quaere Secundi, Limina post Pacis, Palladiumque serum.
libraria veterum, auε assen Ecribenteni sodarim vorhanden sind, ber sel. Neimmanis in Idea Systematis Antiquitatis literariae. Bruns ig. l7 8. a. Quaeris habere. i. e. cupis. Ubin solliediei οὐ flir einen germanismum halieni menneia heutiqer littor olfo qeschri eben have. cf. n. LVIIJ, η. et Ouid. Epist. D, I 76.3. Hos
247쪽
LI. eod. 9. Autochiriae vanitas. '
Quod magni Thraseae, consummatique C
Dogmata se sequeris, saluus ut esse velis; Pectore nec nudo strictos incurris in enses: Quod secisse velim te, Deciane iacis. Nolo virum, facili redimit qui sanguine sa-
Ηunc volo, laudari qui sine morte potest.
248쪽
linter den Orogeni gemesen: Sciant, quibus in oris illicita cautochirian mirari, posse
etiam sub malis principibus magnos viros osse; obsequiumque et modes iam, si industria et vigor adsint, eo laudi S excedere, quo Ilerique per abrupta, ted in nullum rei p.
Vsum, ambitiosa morte inclaruerunt. Agric.
um sust den eria ubete. Consummatique Catonis. Eo ebreten da,
249쪽
c. Sine morte, i. saluus, vivus, mie s. a. ben
Bellus homo et magnus vis idem, Cotta, Vi- .deri:
Sed qui bellus homo est, Cotta, pusillus. homo est.
250쪽
LIII. ex Martiat. I, 14. ao Mortes bellus, nae, ae Iler eg eia diminutianum pon bonus ist.