장음표시 사용
191쪽
MOPS. Tityre , dum metam. quo Sol distata traque, Et medium Caeli constendisseruidus orbem, Felices subeamus aquas ,' margine fontis Corpora proiecti frigus captemus opacam. Formosi hic viridi molescit cespite tollas, Hic Zephyrus 1lirans aestiuos temperat aestus. Dumque perusta sonant raucis arbusta cicadis, Versibus alternis h c demulcebimus auras, Fonti que aut lori meritos reddemus honores: Grex meus intereaplatani requiescet in umbra. Ti T. AD squor quocunque vocas, neque arcina multum Ase grauat, oe collo mihi perula pendet inanis. Non mihi grex ullus, sed nec mihi cura peculi: Prata colo , 'bluas, ne um nisi nominepastor,
Ni pastor sit , mi animo qui pasiit inanes.
Amps. Afira refers: an degis inops san vivis egenus, Carmina cui me ita munt tam diuite vena, Domini doctus possunt remorarier aures sTu calamos infas, lupatriaprimus in ama, Subrusis Tarnus quae turbidus alluit undis, Pierio sanctus duxisti evertice Musas, Tu notus fluis, tu notus Montibus Altis, Tu notus pratis, m amo tua carmina F E O X, Teque amplis ornat lituos. Et visis genuis .
192쪽
r 1τ. Mopste fatebor enim magnos dat carmen honores, Sed nullas largitur opes: si iumero P per,mu mihi famascit' vel quid memorabile nomen Fama foris, nomenque domi, sed degit egestis.
Mors. Carmineri tuae, montes saxa trabuntur, Tit re diuitias cur non m carmine ducis' TI T. Carminibus vis magna;trabunt nam carminas luas,
Atque locis propriis immania saxa reusitant, Stantia concutiunt, concussaque fluminasi inti re suos Tibris requieuit carmine cursus. Carmina cir e Caelo depellunt nubila, verum Carmina pauperiem nondum depellere sunt. Villis pauperies de Afusis una triumphat. M o Ps. Sed nunquid diues Dominus tibi, Tisre, FELIX,
FELix pastorum summus, dissimus agri,
Cui multae pecudes Italis in montibus errant,
Cuius sunt flua, cui pinguia ouiba subsunt Ille agros dabit, ille pedum, peinde que regendas. Ti T. Haec, oe plura potest. Sed iam succepimus ipsis
Fontibus, ergo prior tua carmina concine, Mopst: Tu maior, tibi cedo, locum tibi desero primum. Mops. Vt saepe Autumnipraeuertit tempora pomum, Sic fere ingenium praecox praeuertitur annos: Incipe. pia. d. 1, dein Gngelii . tibi, Tityre, cedo.
Ti T. Plerique a minimis flua saepe exordia ducunt, Sic minor incipium, tu maior deinde sequeris. Ante s uirinalis sitiebant culmina montis, Flos prius in pratis, fru tu que arebat in hortis, Et riguae deerant Romanis vallibus undae. Fons pecori deerat: procul Linc ad flumina polum Pastor agebat oues viridantia gramina pastas.
193쪽
Solicitus pecoris, fontes construxit amarnos, Irriguas fecit .uffossitientibus hortis, V Alibus, pratis, atque altae montibusVrbis M ops. Felices igitur montes, felicia prata, Felices horti, felices denique vallis. Montibus in Ammis abies dum crescet, in bortis Pinus, cr in pratis iuglans, in vallibus ilex, In signes etiam crescent FELICIs honores.
T iT. Adllice, quam longo ducantur fornice riui Ad lice, ut tu Caelum moles sebstructa feratur
Naturam ars superat: fontes natura negauit Afontibus his: fontes ars montibus ipsa minis, at M o Ps. Nuda Napaeagenu, nodo cosse timentem
Pallam, fauentes Zephyro dissos capillos,
Hos circum fontes, haec circum famina ludet Si venient Fauni, sebitost condet in undas. TI r. Impuri hincFauni, Panes, Satyri facessent, Virgineus fons est: vultis quicunque venire, Ut puris manibus, puras mente venite, Purum animum, pura que manus nam diligit Aulctor. M ops. Immano si qui edauit anguine dextram, Illisorum manibus fugiat contingere fontem, Impuris puras manibus ne polluat undas, Soluestrem h c potius meditetur arundine usam Innocuus pastor modi prole ius in herba, Atque suo cantu puperet leue murmur aquarum. TiT. Huc pecudes pastor viridi compellat hibisco, Seu rutilo Pha us I 'argit dum lumine mundum, Seu fusicis terras dum nox ample litur alis:
EZe etiam media pastor nunc tutus in arvis. Mops. Si iuuat infandum fando renouare dolorem,
Hei mihil rura ius quot plenafuereperidis' '
194쪽
Numsuper media predo rumpebat ouile, . Et clausas rapiebat oues latrante Loci , Subi Ebrique casa acibus plerumq9e cremabat.
Vincebant noctis tenebras incendia tanta:
No iurna altivola complebant a strafuit , Non aliter, quam cum tenebrose tempore no iis Atricolastipulas lammis crepitantibus urunt. Si quis erat nobis 'umcnti pauper aceruus, Si qua reposta cado Baccheia dona rubenti, Si qua focum iuxta torto curuaria iunco
Pendebant, aut i ctis erat si massa coacti, Haecmistris nobis infestus praedo ferebat.
Saepe etiam multo contustos verbere liquit Semianimes, duris liuebant ictibus artus.
Ad ire longinqμam hanc fagum, quae iuncta v detur Esse viae, h)colim pastorem Alconaperemptum Vidi oculis madidis, tr adhuc certissima caedis Signa date usio consterseus san uine truncus. Venales Alcon fructus portaut in Urbem, Et vellus lanae, querno lac viminepressum: Ecce superuenispraedo, lac, vellera, o ius Ab sit, er miserum Alconem stoliauit auarus. Sia nec tam turpi tentus praedo rapina Obui, ua eo thun N-N Hinc Urbem tetere, atque haec dulcia linquere rura Debuimus, sed nurus erat pecurus in Urbe.
Innumeras caedes, incendi furta, rapinas V M pciebatur, tota praedo Vrbe serebat. Nun per FELICEM redeunt Saturnia regna Aurea nunc urgit, nunc ferrea de nit aetas. Nos modo felices in apertis visim aruis, Nos modo securibluas i strana, oe antri i
195쪽
FELix PERRE Tvs DE MONTE ALTO. v EL PONTIFEX DETERRET MALO S.Iambicum trimetrum. Artes fuerunt ciuitatis Romula Perdere rebelles, pubditis ignoscere: Ibli, Orbem Roma rexit artibus, Ac imper ri entibus leges dedit. Et nunceassem Pontifex artes tenet SIXTvs : per illas impera eliciter Et Vrbi, cin Orbi. Recreat bonos bonus,
Asclepiadeum. Purgauiti um maximus Hercules A fonsti is horrificis, atque latronibus:
Clinia roborea contu is exulem
Praedonem hica bisem axis Lacinia: Romani latebra montis in abdita . cum magnanimus perdidit impium. Nunc SixTus domitos, alter ut Hercules. No lumferit, at PERFERiT EXULEM Sixrv
196쪽
Hendecasyllabum Felix, qui regitur Monarcha ab uno, A fundus sea vigili est opus Monarcha, Et qui centoculi sis instar Argi, mi nunquam requiescat. Ecce SIXTvs Mundisolus honos, Iutinarchaseolus Mundum quam benesolus admini brat,
Afundo quietem principis gignit labor,
197쪽
Saphicum. GENS potent armis, inimica pacis Fufo inundabat Latium cruore, Et dabat rubris abolenda flammis Tecta siverba. Corde ducebat gemitus ab imo, Et genas fusis lacrumis rigabat,
Exules cernens equitare multos
Itala tellus. Itala δ tellus cohibe dolorem, Siste Aub Six T o lacrumas obortas, Ecce Saturni rediere tandem Aurea flecti. Dicti Paean, age nunc triumphos Delphica crines redimita frondes,
Ex v LEs TAN. T OS DOMUIT PERETI ferrea virga.
198쪽
' μὰ Sanctitatis Camerarius intimus. V O sunt, quibus regalis animus, &ingenium generosum elucet, 'datio, dc acceptio; sed ut in dando malo rem aliquam beatitatem inesse concedam. im ille , cuiusin terris perlona in 1 uitines, Beatissime Pater , oraculum illud ediderit, beatius esse dare, quam accipere, non minorem tamen in accipiendo, quam in dando animi excelsitatem existimo apparere. Praeclare Titus Imperator cum diem , quo non aliquid donasscti periisse sibi, sed praeclarius Rex Persarum Artaxerxes, non esse minus regium parua accipere, quam do nare magna, dictitabat. Hoc-enim ab rerum ubertate , & felicitate ; illud a virtute, & humanitate omnino dependet: hoc neque in omnes praestatur, neque semper praestatur, & si saepius praestetur, eueniet ut iam amplius praestari non possit; illud vero& in omnes, & omni tempore potest exerceri. Dant' plerianque Principes, non tam ut aliis benefaciant, quam ut facultates, & copias suas ostentent: veluti
199쪽
pro derelicto: sed parua chim accipiunt. neque illa despicatui liabent, ut ob exilitatem muneris in auaritiae suspicionem venire non possunt, ita facilitatem ostendunt suam, quae virtus una est Principum maxime propria. Quam ego in Tc cum antea sepius expertus fuerim, S i x TE O NTIFEx, quod Tibi superioribus mensibus munusculum concinnavi, Beatitudini Tuae suppliciter nunc ossero, sperans fore, ut quemadmodum idem ille Artaxeues aquam e riuo proximo manibus haustam . sibique
ab operario oblatam non recusauit, ita Tu has meas, immo verius Tuas A QV A s FELICE I tranquilla,& serena fronte suspicias, neque Tuae illius inexhaustae benignitatis fontes, qui mihi semper antea patuerunt,clausos nunc esse patiaris. Tuum est, quod Tibi offertur, &abeo, qui Tuus est, Tibi offertur; siquidem Tu, Beatissime Pater, has aquas de Tuo nomine FELICEs vicesimo ab Vrbe lapide conceptas, in editos atque praecelsos illius colles Tuis sumptibus deduxisti; amoenissimos, & magnificentissimos fontes passim exstruxisti, quibus pleraque Vmbis locae pestilentibus salubria, culta ex incultis, ex horridis amoena, feracia Esterilibus, e desertis celebria , e vastis coaedificata reddidilb. Qinim autem Tuus ipse sim, vel ex eo apparet manifeste, quod
Tu praeter meam, & omnium expectationem Tua
sponte, Tuoque iudicio in familiam adsciuisti me
Tuam, S: in eum familiae locum, quem Primates ambiunt obtinere. Ego vero quid prius, aut anti quius habeam, quam summo Pontifici deseruire,&SiXTO V. sumino Pontifici, ius commemoratio nomine oboritur audientis animo absolutissimum
200쪽
Iustitiae& pietatis exemplar 3 Ac si per Romanorum leges, quod Tuum est, amplius Tuum fieri possit, Tibi, qua possum animi submissione, me ipse vita cum his A uvis FE LiCIB vs do, dico, addico, Deum immortalem precaturus adsidue, ut Orbi Christiano Pontificem Italiae Principem, Romae partem, & mihi Te Mecaenatem diutissime conseruet, quo solicitudine, iustitia, caritate, ac munificentia 'Tua perfruamur omnes. Ex Vrbe, vesperi Feralio