Opera ex doctorum virorum emendatione

161쪽

PITTAcus ITYLENEus Loqui ignorabit, qui tacere nescieti. Bono probari malo, quam multis malis. Demens superbis invide felicibus. Demens dolorem ridet inselli iram. Paret legi, quisque legem sanxeris.

plures amicos re secund compara.

Paucos amicos rebus adversis proba. CLEOBULus LINDAES, Quanto plus liceat tam libeat minus. Fortunae invidiae est immeritus miser. Felix eriminibus nullus erit diu. 4 Ignoscas aliis multa nihil tibi. Parcit quisque malis, perdere vult bbnos. majorum meritis gloria non datur.

Turpis saepe datur fama minoribus. PERIANDER CORINTHIUM Nunquam discrepat utile' decoro.

Plus est sollieitus magis beatus. mortem optare malum, timere pejus.faxis, ut libeat, quod est nesesse. multis terribilis, caveto multos. i sortuna iuvat, caveto tolli. Si fortuna tonat , caveto mergi.

162쪽

SOLO ATHENIENSIS. Bleo tune beatam ham, quum peracta sita sint. par parti jugator coniux Quicquid impar, dissidet.

Non et uni honores unquam fortuiti muneris. clam coarguas propinquum, propalam laudaveriti Pulchrius multo parari, quam creari nobilem. Certa si decreta sors est, quid cavere proderit 'Sive sint incerta cuncta, quid timere convenit ' CHIL LAOEDAEMONIUM Nolo minor me timeat, dispiciatque major. vive memor mortis, ut sis memor & salutis. Tristia cuncta exsuperans sui animo, aut amico. Tu bene si quid facias, non meminisse fas est. Quae benefacta accipias, perpetuo memento. Grata sene 'us homini, quae parilis juventae. Illa juventa est gravior, quae smilis seneoae. THALES NILESIUS. Turpe quid ausurus te ne teste time. Vita perit, mortis gloria non morituri Quod facturus eris, dicere sustuleris. Crux est, si metuas, vincere quod nequeas. Quum vere objurias, si inimice juvas Quum salso laudeta, sic amice noces. Nil nimium. Settia est ne si hoc nimium. dbνCOOste

163쪽

D itidem sept- Sapientibus , e Graco. Septenis patriam Sapientum , nomina, Voces, Versibus expediam: sua quemque monosticha dicent: chilo,cui patria est Lacedaemon. Noscere seipsum Periander arepidam moderare, Corinthius, iram, Ex Mitylenaeis, Nimium nil, Pittacus oris. 'ensuram optimum, ait Cleobulus Lindius, in re. Expectare Solon finem docet, ortus Athenis. Plures esse Bias pravos, quem clara riene. Ini leti, fugisse Thales vadimonia, alumnus.

VER sus AscHALES PROCODICTI.L Eostium. aneta salutiferi redeunt solemnia CHRISTI: Et devota pii celebrant jejunia mystae. At nos aeternum cohibentes pectore cultum,

164쪽

Intemeratorum vim continuamus honorum. Annua cura sacris, jugis reverentia nobis. magne pater rerum,cui terra, pontus aer,

Τartaraque is picti servit plaga laetea coeli: Noxia quem scelerum plebes tremit, almaque

rursum concelebrat votis animarum turba piarum: Tu brevis hunc aevi cursum, celeremque caducae Finem animae donas aeternae munere vitae,

Tu mites legum monitus, sacrosque prophetas Humano impertis generi servasque nepotes, Deceptum miseratus Adam quem capta venenis Implicuit socium blandis erroribus Eva. Tu Verbum,pater alme,tuum, natumque,Deumque concedis terris totum similemque, paremque, Ex vero verum, vivaque ab origine vivum. Ille tuis doctus monitis hoc addidit unum: Ut super aequoreas nabat qui spiritus undas, Pigra immortali vegetaret membra lavacro. Trina fides, auctore uno, spes certa salutis Hunc numerum junctis virtutibus amplectenti. Τalein terrenis specimen spe statur in oris. Augustus genitor, geminum sator Augustorum. Qui fratrem , natumque pio complexus utrumque Numine, partitur regnum, neque dividit unum, Omnia solus habens, atque omnia dilargitus. Hos igitur notis vina pietate vigentes, d by COOste

165쪽

Rectores terrae placidos, coelique ministros, Christe apud aeternum placabilis assere patrem.

LECTORI SUO S. D.

I in Deum semper patrem esisi secundamque reverentiam genitori meo debui. Sequitur ergo hane summi Dei venerationem Epicedion patris mei. Titulus a Gracis auctoribus, deis functorum honori dicatus, non ambitiosus sed religiosus quem commendo lectori meo, laeis lis es, seu pater, is utrumque. Neque ut tandet exigo, sed ut amet posuis. Neque vero nune patrem meum laudo quod si non eget: N ego tinctum his tione viventium Omerare non debeo. Neque dico nis quod agnoscunt, qui parti talis ejus interfuredint. ιLItim me ratem , morte eius hila, dicere, set verum tacere, ejusdem piaculi exfimo. Immain ipsius versus suhseripti sunt: neque Lmur in opusculorum semiem elati. Alia omnia

mea dissipheem mihi, hor elegisse amo. aue. La

166쪽

II. uisession in patrem suum IULIUM

AusONIUΜ. Nomen ego Ausonius, non ultinius arte medendi: Et mea si nosces tempora, primus eram.

Vicinas urbes colui patriaque domoque, Vasates patria, sed lare Burdigalam. Curia me duplex, is uterque Senatus habebat

'uneris exsortem, nomine participem.

Non opulens, nec egens, parcus sine sordibus egi. Victum, habitum, mores semper eadem habui. Sermone impromptus Latio verum Attica lingua Suffecit culti vocibus eloquii Obtuli opem cunctis poscentibus artis inemptae: Officiumque meum cum pietate fuit. Iudicium Me me studui praestare bonorum: Ipse mihi nunquam judice me, placui. Ossicia in multos diverso debita cultu, Personis, meritis, tempore distribui. Litibus abstinui non auxi, non minui rem Indice me nullus, sed neque teste perit. Invidi nunquam. Cupere atque ambire refugi. Jurare, aut falsum dicere, par habui. Factio me sibi non, non coniuratio iunxit. Sincero colui foedere amicitias. Felicem scivi, non qui, quod vellet, haberet: Sed qui per fatum non data non cuperet.

167쪽

Nono ursator, non garrulus , obvia cernens Valvis, vel condita non adii. Famam, quae posset vitam lacerare bonorum,

Non finxi:, veram si scierim, tacui. Ira procul: spes vana procul anxia cura; Inque bonis hominum gaudia falsa procul. Vitati coetus, juratique tumultus , Et semper fictae Principum amicitiae. Beliquisse nihil nunquam laudem esse putavi, Atque bonos mores legibus antetuli. Irasci promptus, properavi condere motum: Atque mihi poenas pro levitate dedi. Conjugium per lustra novem sine crimine concors. Unum habui: gnatos quattuor edidimus. Prima obiit laetens. Atqui fuit ultimus aevi. Ρubertate rudi non rudis interiit. Naximus ad summum culmen pervenit honorum,

Ρraefectus Gallis, Libyae, Latio,

Tranquillus, clemens, oculis, voce, ore serenus , In genitore suo mente animoque pater.

Hujus ego & natum tenerum pro consule viduConsul ut ipse foret spes mihi certa fuit. Blatronale decus possedit filia cujus Egregia & nuptae laus erat, viduae; i. Quae nati, generiqued progeneri, simul omnium

inultiplici illustres vidit honore domos.

168쪽

Ipse nec assectans, nec detrectator honorum, Praefectus magni nuncupor Illyrici. Haec me fortunae larga indulgentia suasit, Numine adorato , vitae abitum petere. Ne fortunatae spitium inviolabile 'itae: Fatali admorsu stringeret ulla dies. Obtinui; auditaeque preces spem, vota, timorem, Sopitus placido fine, relinquo aliis. Inter nacerentes, sed non ego moestus amicos D spositis jacui funeris arbitriis. Nonaginta annos baculo sine corpore toto Exegi, cunctis integer ossiciis. Hae quicunque leges, non aspernabere fari:

Talis vita tibi, qualia vota mihi. suum de palatio, post multos annos honorasissimus , quippe jam Consul, redisset adis

triam, vi iam quam pater reliquerat a

Salve herediolum, majorum regna meorum, Quod proavus, quod avus, quod pater excoluit. Quod mihi jam senior, properata morte, relinquit, Heheu nolueram tam cito posse frui. Iusta quidem serie patri succedere verum

169쪽

Nunc labor. curae, mea sunt sola ante voluptas Partibus in nostris caetera patris erant. Parvum herediolum, fateor. Sed nulla fuit res Parva unquam aequanimis:adde etiam unanimis. Ex animo rem stare aequum puto, non animum

ex re,

cuneta cupit Croesus, Diogenes nihilum ;Spargit Aristippus mediis in Syrtibus aurum; Aurea non satis est Lydia tota Midae. Cui nullus finis cupiendi est, nullus habendi:

Ille opibus modus est, quem statuas animo. Verum ager iste meus quantus sit, nosce: etiam me Noveris, & noris te quoque, si potis es: Quamquam difficile est se noscere. γνῶλ σεαυ7όν, Quam propere legimus, tam cito negligimus. Agri bis centum colo jugera Vinea centum Iugeribus colitur, prataque dimidium. sylva supra duplum quam prata, ct vinea,&4rVum. Cultor agri nobis nec superest, nec abest. Fons propter, puteusq; brevis, tum purus amnis. Νaviger hic refluus me vehat, ac revehit. Conduntur fructus geminum mihi semper in

annum,

cui non longa penus,huic quoq; prompta fames. Haec mihi nec procul urbe sita est, nec prorsus ad urbem: Ne patiar turbas, utque bonis potiar.

170쪽

Et quoties mutere locum fastidia cogunt, Transeo malternis rure, vel urbe fruor.

Libellum, quem ad nepotulum meum, Proris sua filium, insa protreptici luseram, verarum rus Ese ramis legendum. Hoc enim malui, quam ipse recitare ossa ut ibi censura tib vior, qua duahus casses impediri solet , quod aures no ras radita velocius, quam lecta prater mi, tu od inceritas judieandi praesentia recitantis oneratur. Nunc tibi utrumque integrum est. Ha intuenti ubi libera mora est: U judicaturo nens obsat nUri verecundia. Sed heus au flii duPUsime, habeo quod admoneam. Si qua tot in his versetilis videbuntiar Onam veνων, ut multa Ant fucatis concinnata quam verius plus oloris quam sueta δα. herea Ese sciens fuere permiF, venufluis ut esent magis, quam fortieulas insar virginum, quas matres student Demissis humeris esse, in sto pectore, ut graciles

sentinini cetera. Stiperes igitur , ut diras, suid