Opera ex doctorum virorum emendatione

271쪽

Aspera quae testis, dulcia farris opimae. Sunt inremorici qui laudent Ostrea ponti: Et quae pietonici legit accola littoris: quae

'ira Caledonius nonnumquam detegit aestus. Accedant, quae fama recens ByZantia subter Littora, insana generata Propontidis acta, Promoti celebrata ducis de nomine, laudati Haec tibi non vates, non historicus, neque toto Orbe vagus conviva loquor, sed tradita mustis: Ut solitum , quotienodextrae invitatio mensae Sollicitat lenem comi sermone Lyaeum. Haec non per vulgum mihi cognita, perque Opinas, Aut parastorum collegia Plautinorum:

Sed festos quia saepe dies partim ipse meorum

Excolui, inque vicem conviva vocatus adivi,

Natalis si forte fuit sollemnis amico, Conjugioque dapes, aut sacra repotia patrum, audivi meminique bonos laudare frequentes. X. AUSONIUS AULO. Si qua fides falsis unquam est adhibenda poetis , Νec plasma semper allinunt, paule, Camoenarum celeberrime Castaliarum

Alumne quondam, nunc pater,

Aut avus, aut proavis antiquior, ut fuit olim Tartessiorum regulus: dbνCOOste

272쪽

Intemerata tibi maneant promissa memento. Phoebus jubet verum loqui. Et si Pierias patitur lirare Sorores, Nunquam ipsi torquet συλακα. Te quoque ne pigeat consponsi foederis: ciam citus veni remo, aut rota. Equoris undosi qua multiplicata recursu,

Garumna pontum provocat. Aut iteratarum qua glarea trita viarum,

Fert militarem ad laviam. Nos etenim primis sanctum post Pascha dieb

Avemus agrum Visere.

Nam populi coetus, ct compita sordida rixis

Fastidientes, cernimus. Angustas fervere vias, congrege vulgo Nomen plateas perdere.

Turbida congestis referitur vocibus cho, Tenae, feri, quo da, cave 'Sus lutulenta fugit, rabidus canis impete saevo, Et impares plaustro boves. Nec prodest penetrale domus & operta subire. per tecta clamores meant. Haec, quae possunt placidos offendere mores cogunt relinqui moenia: Dulcia secreti repetantur ut otia ruris Νugis amoena seriis. Tempora disponas ubi tu tua ciusque tuum sit, Ut nil agas, vel quod voles. dbνCOOste

273쪽

Ad ust si properas, tota cum merce tuarum Veni amoenarum citus. Dactylicos, elegos, choriambum,carmen,epodos, Socelis cothurni musicam, Cirpentis impon tuis: nam tota supellex Vatum piorum chartea est.

Nobiscum invenies ' catenoplia, si libet uti, Νon Poena, sed Graeca fide. XV Ausos Ius AULO S. Versus meos utili, εο eonsio ibi pudore e lutos , armine tuo, sermove amissis , dum puta elisi repres i. Nam pes ipse facundus,

se muricus, editionis aliena prolectat aud clam consilio, quo suadet, exterret. Tegas, oportem, auditor doctrinam suam, qui volet ad dicendam sollieitare trepidantem nec emerita adversum tirunculos arma concutiat vetera eastiditar. Sense hoe Venus, de piasthritutasti palma diu ambiguo ampliata judicio. Pudem ter enim, ut apud patrem, velata certaverat: neqη deterrebas mulas ornatus aqualis. At p. quam in Pastoris examen dediacta es sis decisrum, qualis emerserat mari, aut eum Marte eonvereo , N eousternari arbitrum , comtend-i- eertamen opprest. Ergo πνῖ DE-MRus aevi in re tensia non tramiser laborasau, dbνCOOste

274쪽

opuscuia mea, qua promi sudueras , retardasset jamdudum ego, ut palmes audacior, imo ernas adhue auras improbum germen egi sem, periculum judicii gravis ineo uisa uti natione subitinus Denique dissonum, quem Colonomon exisimo proprie a philologis appe tum, ad te mittere, ut jubebas , recenti ver suum tuorum Aione non ausur, ea qua ibi jam injam fuerant recitata, transmitto. Et vim hoc poposeisi, atque id ego malui tu noma culpa ad eundem lapidem bis Oufenderes ego ratem quacunque fortuna esset, semel res bescerem. Vide, mi Paule, quam ineptum Imresseris in verbis, rudem in eloquendo. hiulcum a propintis discrepantem in eo

hus , concinnationis expertem in cavillando, natura invenusum, nec arte conditum diluti

salis, e festis ignaviis ne de mimo pianipeisdem, ne de eomoedis Virionem. Ae nis Mea nobis missa ipse lecturus esses, etiam de pronunciatione riderer. Nunc commodiore fato sunt quod licet apud nos genuina, astrui uerunt adoptiva. Vinum quum ijugo parabo plaustro Primo tempore Santonos vehendum: Ovum tu quoque passeris marini:

Quoa

275쪽

Quod nunc promus ait procul relictum In fundo patriae Bigerritanae.

Ου γαρ μοι ora ἔςιν in hac regione μένοντι, Λιον ab nostris i ιήευε esse καμιήναις. Κεινορ ιιον πάντρ νυνιέτοχω, qui seria nostra, Qui ioca παντο- novit tractare παλαιτρη. καὶ νυν sepositus πινακλω rure κριβεν ,

277쪽

Rquoream liqui te propter , amice, Garumnam. Te propter campos incolo Santonicos. Congressus igitur nostros pete: si tibi cura, Quae mihi, conspectu potiere meo. Sed tamen appropera , quantum pote corpore,

ut salvum videam , sat cito te video. Si post infaustas vigor integratus habenas, Et rediit membris iam sua mobilitas: Si riguam laetis recolis Pimpleida Musis, Jam vates, non flagrifer Automedon:

Pelle soporiferi senium, nubemque veterni: Atque alacri mediam carpe vigore viam. Sed cisium,aut pigrum cautus conscende veredum. Non tibi sitabeam, non amor acris equi. Cantheris moneo male nota petorita vites. Nec celeres mulas ipse Methysicus agas. Sic tibi sint musae faciles, meditatio prompta, Et memor & liquidi me fluat eloquii. Sie, qui venalis tam longa aetate Crebennus. Non habet emptorem , sit tibi pro pretio. Attamen ut citius venias , leviusque vehare; Historiam, mimos, carminR, linque domi. Grande onus in musis tot secula condita chartis, Quae sua vix tolerant tempora, nostra gravant.

278쪽

Nobiscum invenies, ista πολυμορφέα mors i, ,

Hoc tibi de nostris ι πατικὸν offero libris. Vale. Valere si voles me jam veni. XV. AusoΝIus TETRADIO M . qui venustos uberi facundia Sales opimas, Tetradi: cavesque, ne sit tristi dulci carens

Amara concinnatio:

Qui felle carmen atque melle temperans, Τorpere Musas non sinis; Ρariterque fucas, quaeque gustu ignava sunt, Et quae sapore tristia Rudes Camoenas qui Suessae praevenis: Evoque cedis, non stilo cur me propinquum Santonorum moenibus Declinas, ut Lucas boves olim resumpto praeferoces praelio Fugit iuventus Romula dbνCOOste

279쪽

Non in tigris te, non leonis impetu, Amore sed caro expeto. idere alumni gestio vultus mei, Et indole optata frui. Invitus olim deroravi absentiae Necessitatem pristinae, Quondam docendi munere adstrichim gravi Iculisma quum te ab*onderet. Et invidebam devio ae solo loco,

Opes amoenanam tegi. At nunc frequentes, atque claros, nec Procul, Quum floreas inter viros: Tibique nostras ventus auras deserat, Auresque sermo verberet: Cur me supino pectoris fastu tumens Spernis poetam consulem Tuique amantem, teque mirantem, ac tua Desiderantem carmina,

oblitus alto negligis fastigio pleetendus exemplo tuo: Ni stabilis aevo pectoris nostri fides

Quanquam recusantes amet.

Vale: valere si voles me, pervola cum scrinio, ct musis tuis.

280쪽

'blata per antiquarios mora, scio promissime gratiam expectatione consumptam, Proh vir opiane. In se Pndis amet, habeo non eis fellisse Apologosaitiani, mepotis Chroniaca, quasi alios apologos, nam ipsa instar sunt fabularum ad nobilitatem tuam misi, gaudens atque etiam glorians fore aliquid, quod ad institutionem tuorum, Rahlitatis meae uis dio, conferatur. Libello tamen Apologorum antetuli paucos epodos. studio in te observis. tiae meae impudentissimos, paucos quidem, e ego loquax judico verum tu, quum legeris, etiam nimium multos putabis. Adjuro bene.

volentiam tuam, verecundiae theae testem , eos

mihi subita persuasione fluxisse. Nam quis hoo diu cogitaret Quod sane ipsi per se probaribunt. Fors fuat ut, si mihi vita suppetet, aliquid rerum tuarum, quamvis incultus , Xp liam quod tu, si lectum non probes, scriptum boni onsulas. Quumque ego imitatussim vesaniam Choerili, tu ignoscas magnanumitate Alexandri. Hi igitur, ut Plautus ait, interim erunt antelogium fabularum, garruli, deceptores. Qui compositi ad honorificentiae obsequium, ad aurium convicium cocturrerunti

Valerim me dilis .