[Opera omnia

11쪽

ARCHIEPISCOPI CONSTANTINOPOLITANI

EPISTOLAE.

EPISTOLA D. BASILIO SODALI

Prima Lec Epistola, in qua de Gregorii et Basilii

primo, eoque titur , ire Solitudinem ece3su , et de amborum eam in rem ultro citroque data si de agitur. Nulla alia est Gregorii scripta ante hinc tempora, saltem ex iis quin extarit, epiStola. Itaque coeteris Prwmittenda est. In ea querelis LaSilii inspondet, minime proestitam stilem ag oScit et excusat Basilii epistolam non habemus, sed extat responsio Gregorii, inqui Vittin Basilii scr*tor. PRO Missis non toti sateor : quippe jam inde ab Athe nis illiusque loci amicitia et animorum connexione, nec enim aptius verbum occurrit, saetiariam me receperam, ut tecum vitae consuetudinem haberem, simulque philosopharer Fidem autem seselli, non sponte ac libenter e rum quod lo legem Upora Vit, ea nimirtam, Liae 3POntes colere jubet, sodalitatis et sanatharitatis legoni Aonaulem prorsus saliam, Si quidem hanc accipias it se conditionem. Partim nim nos tecum erimus partim vero ipse nobiscum esse velis, ut Omni Sint Ommiania, et aequalis amicitia. Sic enim si et ut nec parentes moerore snsiciamus, et te ruamur.

Alias . Scripta anno Vertente 57, vel ineunte 558.

12쪽

Cum respondisset Basilius, et in epistola quam ami3imVs, ut agnoScit novissimus Epistolarum Basilii editor , jocatus fuisset in Tiberinam, Gregoriti re

sorψε it eumque Dicissim perurbanis in Cre Saream, ubi natus crat, et in Pontum, quo ecedebat, dicteriis remordet. Nondum Caysarea eaecesserat Basilius quando hanc ad eum Gregorius scripsi epistolam, εἰ- quidem urbano habitationis incommoda, imo delicias , ρεδ, sorum, quibus fruebatur, objicit, sed in Pontum fugere cogitabat, ut probari hinc PiStola

ergo constat, antequam aSiliu cyiStolam nunc iv, alia XIX, Scrib fret.

Nos sero mihi Tiburinam objici, atque hujus loci ut timet

hyemes, o vir luti admodum expers, summisque podibus in eodens, et planities calcans, ac pennale et pendulo, Si Daulque cum Abaridis sagitta delate i), ut, cum Cappadociam patriam habeas , Cappadociae loca fugias. An vero injuriam vobis sucimus, quod cum ipsi palleatis atque angustum quiddam spiretis , solemque ad certum modum accipiatis nos contra pingues et nitidi Sumus, et saturamur, nec ullius loci angustiis circumscribimur P Sed haec vostra sunt deliciis nim indulgetis , et opibus polletis, et in foro versaminici hoc minime probo. Quocirca vel lutum nobis exprobrii re desine, nec enim tu urbem con didisti. cc nos hyemem Vel nos tibi pro luto caupo nos osseremus , et quidquid turpe et improbum urbes se

runt. Alias vi Scripta circ idem leni pia, .

13쪽

EPISTOLA. III.

Vistim es hanc ei istolam, quin nullam habet temporis nolam, hoc loco Statuere main imo cum Ευ agrium, de quo hic agitur, rhetoricam, commodiu docere Potue-νi Gre gorius, ut observa Pili montius, prioribus secessi onis sum in Pontum annis Reduae in patriam tam prί stantis magistri discipulit S cum Proeclara ορ- timo institutionis argumenta dedisset, muneribus ac litteris ejus pater magistro S gratulatuS hancque retulit responsionem. Quis Nero Sit St EN agrius, an ille diaconus Evagrius, de quo multa Proeclara et honoris ea in suo sestamento Gregoriu Pra fatur , an

alius, Statuere non POSSU/MUS.

L vn An mihi iucundum luit. Nam si liram nostrum Evagrium clarum ac celebrem esse, nostra est celebritas siliorum enim Virtus, patrua est gloria. O autem, quantum ad doctrinam attinet, haud quidquam aut parum fortasse silio tu utilitatis attulisse, nobismetipsis conscii sumus , neque enim magna in nobis est doctrina : unum autem pro omnibus et quidem maximum ei contulimus, haud istud inficier, nimirum Dei metum, quodque ei, ut re praesente contemptui haberet, persuasimus. Atque ipsi quidem optima quaeque, et pia Vimus, et optamus; ut qui a nobis initia accepit, ad plenam frugem provehat, ac

nos etiam diti: gentiae nostrae fructum Ili itiem seramus. Tuod ver excellentiae quam maximas gratias ago, quod et nostri meminisse non gra Voris , et amicitiae monimentis honesta ro. Quae quidem, cum minime parva sint, libentius suscepimUS.

Alias Liti Scripta circa annum δ6o.

14쪽

EPISTOLA IV . BASILIO.

In hac epistola pro 'eniod in omnia re 'eri S , ita in Basilii epistola xix, nunc iv. Jo is et salibus Gregorius consectatur an Oras aves, pis Ces, i eras, Venati Ones, nura S, tranatos anfractius, Valltim, etc. , quod quidem argumerito esse tuetur, his litteris Gregorium Basiliana' PiStola' i X, nunc IV, reSPOndere atquc ita isti m est doctissimo ille montio Contra Nero tam multa, quo nequius m attigerat inisse istola sua ad Dasilium, aceto Gregorius regerit, raditus angustias et pericula, confragosa loca, Spinas, pr idcipilia, strepitum, piscium inopiam, Ioci et omnium accuratam adeo descriptionem ut, qui non vidisset oculis, designare nemo potuisset Adde monasterii, tymnasii ac scholarspeciosa nomina, quar clum Gregorius exagitat a La silio imposita, necesss 3 Scripto aut oce Orit, et certe novisse luculenter testatur. trado eruepicuum est, ni fallor, Gregorium, non PiStolin XIX, 2ὶ unc XIV, sed alteri esρondero aut certe jam cum coec scriberet, locum adii33s , quom ita probe e loratum ha

beret.

I. Tu quidem res nostras cavillis incesse ac sugilla sive oco, sive serio hoc agens. Nihil hoc rei est subrido solum, doctrinaque ad saturitatem ruere, ac de iiii citia nostra fructum cape. Omnia, qta era tu prosiiciscuntur, suavia nobis Sunt, quae crimque tandem illa sint, et quoquo modo se habeant. Nam res quoque hujus loci mihi cavillis impetere videris, non Ut cavilluris, sed ut ni ad tu

Alias vii Scripta circa annum 56i.

15쪽

ipsum trahas, si quid tamen ego mentem tuam intelligo )quemadmodum qui sita onta obstruunt, ut in aliam partem retrahant ac derivont. Sic enim tua semper accipiam. II. Ego vero Pontum tuum admirabor, o Ponticam ea liginem, ac dignam exili sudem , et lumulos capiti imminentes, et seras idem vestram Xplorantes, et subjectam solitudinem, imo murium cavernam cum Speciosis gymnasii, et monasterii, a Scholae nominilius, et agrestium stirpium sylvas, et praeruptorum montium Coronam, qua non tam coronam in qu 3m coercemini, aerem etiam ad certum modum dimensum , et desideratum Solem quo vehit per caminum irradiam in , o Pontici Cimmerii et sole carentes 2), nec semestri tantum nocte damnati, quod de quibusdam refertur , sed ne partem quidem ullam vitae habentes umbrie expertem, Verum noctem Unam longam totum vitae spatium , ac Vere umbram morti S, Ut

cum Scriptura loquar . Sed et angustam illam et pressam viam laudo, haud scio in regnum an in Orciam serentem, caeterum tui patia in regnum erat, atque intermediam illam, quid vis utriam ipsam Eden salso nominem , et inquatuor princi ilia divisum sontem, exinti Orbis terrarum irrigatur , an siccam et humore omni vacuam solitudinem, quam quis Moses mitigabit, ex petra ictu virgae sontem eliciens linam qua parte rupibus Confragosa non e St, torrens est qua parte rursUS torren non OS , Senticetum; qua Ver Supra Sente assurgit, praecipitium; et quae superius exporrecta Stola, pr9ecep est, atque in utramque

partem librata, ingredientium mentem colligens atque ad caute incedo ii dum exercens Fluvius porro in ima parte cum strepitu fertur, quum tu Amphipolitan et quieto Strymoni conlers 5 non piscium magis, quam lapidum ferax non in stagnum essus us, sed in Oragines profluens,

16쪽

o vi nimitam grandilo tuo, et novorum nominum archi tecto. Est enim magnus et horribilis , atque eorum qui

in superiori loco degunt psalmodias Sirepitu suo superat et obruit. Nihil pro eo sunt Catara timet Catadupa Us quo duo vobis diu ac noctu obstrepiti At lite ita asperest, Ut vadosus interim non sit ita rursum turbidus, ut potari nequeat hoc tantum nomino humanus et benignus, quia Sedem Vestram non devolvit cum a torrentibus

et empestatibus in surorem igitur. Habes quid de istis Fortunatorum insutis 5 , vel de fortunatis vobis sentiamus. Tu vero mihi lunatos aris actus ne laudibus esseras, eas partus, quibus montis istius radices adiri possunt, non tam ob vallantes c Vehat muro cingenies, quam mi Sere comprimentus, vorticemque illiam capiti vestro imminentem, qui Tantalicam vobis vitam osticit 6 , et disti uentos au-rd terraeque Vapores, qui vos animi deliqui laborantes

recre3nt, Canora etiam a Vos, garrientes qui dena sed a

mem , et circumvolitantes quidem , sed solitudin m. cc quisquam eo, nisi venalionis ergo accedit, inquis adde tit et mortuos vos visitet. Haec prolixiora quidem fortassu sunt, quam epistolae modus OStulet, utique tamen O madidi minora. Tu autem si quidem hos iocos aequo animo seras . recte seceris: in secus, plura qu0que adjungemu S.

17쪽

istolompi recedentis cum sequenti ta=hi ἔχει conri caelo titista illiti pars secutida potius , quam altera ῬἰStota dicenda sit Breves et acuta littera cum amarct, Te ritus ric Pisisl e nodum ei essisset , coetera S uictu et uni in alia Pollicitus erat his Merbis HS ci uidelia hos JOCOS aequo an in i seras, recte seceris; sin aulem Secti S, plura quoque adjun se emiis. Promissis stetit, et Pisto iam , qua ' Proinime Secuta. St, hi Nerbis eaeoruitur Quoniam quod ocantes ad te Scripsimus aequo animo fers, ge quae sequuntur adjiciamus. Quis jam dubiια- Merit ambas de eodem argumento cripta eSSe est ibiOlas Nec Mero scripta est epistolao, Nisi ρὐει prioreminio itum cum Basilio Secessionem Ante annit m 56O, et quidem labentem hinc remeasse Gregorium non putamus; quaprost ter hiiduabu litteris , ac Proeterea eρiStoloe VI, alia IX, annus 61 omnino statuendus Oidetur. Quo Nixu que o cantes ad te scripsimus, ad tri animo fers , dg qude sequuntur adjiciamus , ab Homero initium ducentes

Ni in age, Progrediens internuin concine. xiaeso, ornatum. 7

tugurium videlicet tecto et annis carens, sociam ignis et sumi expertein parietes igni exsiccatos , o luti guttis impetamur, an talis similes eademque poena Dictati, ni mirum in aquis sitientes jejunus etiam illas et miseras epulas, ad quas e Cappadocia sumus invitati, non tanquam ad Lotophagorum inopiam 8), sed velut ad Alcinoi mensam,

Alius m. Scripta et rcii idem tempus.

18쪽

IO S. GREGORII HEOLOGI

nos novi et aerumnosi naufragi Mernini enim panes illos et juscula sic enim nominantiar), Semperque meminero dentibus circa fragmenta collabescentibus, ac OSle sese erigentibus, velut que ex Coeno emergentibus. Quae tu scilicet sublimius exaggerabis , repriis nempe calamitatibus orationis magnitudinem tibi suppeditantibus : quibus nisi magna illa Veroque pauperum studiosa nutri mater tuanos quam celerrime liberasset, nobisque tempestate ac- latis velut portus extitisset, jampridem apud Vivos esse desiissemus , si de Ponticae nomine non majorem laudem

Consequente S, quam mi Serationem moventes. Quonam

porro modo hortos illos, ne hortorum quidem nomine dignos oleribusque carentes praeteribo, Augiaeque simum edom expurgatum ii , quo eos Opplevimus, Cum monto Sumillia plaustrum, et ego vindemiator, et tu facetus, hac cervice, manibusque his , qua laborum vestigia etiamnum serunt, traheremus terra et sol is aer et Virtus paulum quiddam more tragico exclamabo : non ut Ilelles pontum ungeremus, sed Ut praeruptum et praecipitem locum exaequaremus i Oh Harum rerum commemoratio si

te ostensura non est, Utique nec nos si autem Ossensionem ex ea concipi e S, quanto inagis nos ex ipsis rebus ira majorem partem praetermittemus multarum aliarum rerum,

quibus nobis frui contigit, pudore deterriti.

EPISTOLA P. IDEM.

Quae de Pontica commoratione prius scribebam , Oco,

Alias. ix. Scripta circa idem teinpus. '

19쪽

EPISTOLA. I. I I

non seri scribebam mus autem nunc scribo, admodum seri scribo. uisite secundum pristinorum illorum die-yrum statum constituet , s in quibus ego tecum silictionem pro deliciis habebam P quandoquidem molestia

sponte suscepta voluptati ni in imo voluntariae praestat. Quis psalmodias illa sit vigilias dabit atque ad Deum per Ora tionem peregrinationes, illamque Volui materia vacantem et incorpoream vita mi Quis fratrum eorum, qui dii a te essicio hantur, atque in altum evehebantur, concordiam animorumque conjunctionem P Quis virtutis cor tamen, et ad eam incitationum, quam scriptis legibus ac regulis obfirmavimus Quis divinorum oraculorum studium, hicem quo in ipsis ductu atque auspiciis Spiritus sancti inventam P Aut, ut minora et leviora dicum, qu s diurnas operum vicos et labores 'quis lignorum comportationes et lapidicinas i quis arborum consitiones et irrigationes quis platanum illam auream, et XerXis philano praestantiorem ira), in qua non rex luxu di siluens, sed monachus agens sedebat, quam si Ego limia vi, Apollo rigavit hoc est, tua cxcellentia; Deus autem n in honorem nostri si auxit, ut seduli laboris nostri et industriae monumentum apud vos conservetur, quemadmodum virga illa Aaronis, quaesoruerat, in Arca servata esse dicitur et creditur' Sed haec Optare quidem perfacile consequi autem non perinde facile. At tu mihi adesto, virtutemque conspiratione tua atque opera mihi soVo, eamque utilitatem, quam quondam collegimus, precibus tuis conserva ne alioqui paulatim velut umbra dilabamur, advesperascente die. quidem ipse te magis quam aurem spiro, idque obam Vivo, quod

lectam sum, vel Coram , vel absens per animi simulacrum.

20쪽

EPISTOLA VII . CAESARIO.

Scriptas iis Cresarium iratre in has litteras ineunte anno 569, his rationibus demonstrare facillimum est. Obiit Constantius imperator die 5 Novembris anni 564.

Moae Summa rerum Potilus, i i greSSu3quc ConStanti Mopolim 1 Decembris Iulianu δ, aulam totam com-mlita Mit, aliis morte antea subductis ac de medio 3ublatis, aliis submotis et caepulsis decessoris sui sive amicis, sive domesticis, Simul lue miniStrorum ambitiosa multitudine accita Ccesarium tamen clui primum, tori , ut agitis Scribit a Juliano, sed a Constantio. dignitatis gradum inter medicos obtinuerat, amicorumque in numero apud eumdem imperatorem ac maximo fuerat in honore, Iulianus retinere Noluit. CoeSarium primo consensisse liquet eae istis ad eum

Gregorii litteris , quibus fratrem Chriεtianum, plus

inquo Q OStatin aula morantem , domum reNocare

totis Miribus contendit, quod et feliciter factum est, antequam Julianus Uaio, et Iunio mense Antiochiam iter institueret. MAGNOPERE tua causa erubuimus : nam quod moerore assecti fuerimus, quid scribere attinet, ad eum praesertim, cui id omnium mortalium maxime persuasum est Etenim ut de nobis nihil dicamus , nec quanta moestitia , addam otiam timore, nos fama ea, quae de te perVagatur impleverit, Vellem, si fieri posset, formonibus iis, quos de te et de nobis hi, tam familiares et necessarii quam externi, quoquo modo nobis cogniti dum tamen Christiani, non

Alias xvii. Scripta ineunte anno 62.