[Opera omnia

241쪽

EPISTOLA CLXXII . POSTUMIANO.

Postumianus ad quem data hα' iStola , Pra tot' QP Unisectus anto se actam Aprilis diem anni 58, non m- paret in Codice Theodos. Illius autem Pr fccturam, pos alios in Oriente ma0istratus obitos, indicatam merito colligit Gothos redus ex his Gregorii, bis in ist. 75 Tandem ad simam tria poton lix apicen pervenisti. E iterum Quoniam aulem magna cons0- Ciatu S. . . loque Deus prius nostrum ossucit, deindo novis otiam commodo praefecit, otc. Dino conssac isto in 'hanc Scriptam ante non fuisSe, atque etiam Vecιaxo concilium, quod rursu3 ann 585 menSe Iunio, Theodositi Constantinopoli convocaviι, ιν quoi mr essectarius non Heba ι, ora impiorum ιδιruom , qui Trinitatem impugnabanι. Ita quo POStumianum=, n doctrina et pietate minuaquam uig/ὶitate ρνα Sta ute/H, roga Gregorius ti potestate sua ad concilia udanhPetoom Ecclesiis , eosque qui dissidi Meaeercent cinyrcen

DOC iiii ix sublimis os, et quidem uiro vis doctri ita gu-nere et utra vis dicendi facultate Asterius enim sum auasolam audimus, nec enim lingua Romanus sitim, 'e Italicam doctrinam calleo, alterius autem periculum i prafecimus, ita ut alios quoque certiores sacere qui' alnus, imodo ii sumus, qui do hujus modi rebus pii nihil judi-Care possimus , uples nos esse plerique aiunt uigis iratilius non paucis evectus es Imo, ut verius to Pini', non paucos evexisti. Id summuni polentiae apicona Uni ii,

242쪽

non fortunae munere, at multi brtasse dixerint sed pro virtutis praemio dignitatem hunc On Secutus, Ut ipsa quO- quo honoratior iliciatur, at lue Imporator ob suum de te judicium laudo lur Sod haec adhuc parsa adjungam ali quid ex rebus nostris iis doctrinio Isteriis prius imbutus cs, postea eam Uscopisti. Verba enim tua memoria teneo, ac miraculo illo meae aures adhuc circumsonant.

Quod si his rebus hoc adjeceris, ut amicorum, si memor adjicies autem , sat scio , atque ex praeteritis rebus hoc conjici , majorem nobis tui admirationem commovebis.

Haec humanae solicitatis mula ost ipsa beatitudo. Porro ultra Gades 67 mare ab hominibus trajici non posse

Pindaro docenti assentior. Quoniam autem magna ConSecutus . magnis quoque nominibus obstrictus es, equo Deus prius nostrum socii, deinde nobis otiam commodo prius ecit, ac praetCrea nuptum est a lani Vir non a xima quaeque postulare , hoc te a nobis admoneri palere. Nihil tam prpe secturae luis convenire existima, quandoquidem rursus episcoporum Synodus celebratur, haud scio qua de catas 3, et quo modo coeuntium Q quam ut lepraesecto, ac tua opera, Cclesiae ad pacem adducantur, etiamsi eos, ficii dissidia exercent, asperius objurgare oporteat. uod si cuipiam modum excedens esse Videar, quod cum a negotiis recesserim, non tamen curam et sollicitudinem abjecerim, to ne mireris. Ion in inaque madmodum thronis et supercilio, volentibus cessimus, ita tiam pie late quin potius eo majorem fidem et auctoritatem apud te habiturus milii videor, ut qui non rem meam privolam, sed publicam lilii alem curem.

243쪽

EPISTOLA CLXXIV . EUDOXIO RHETORI

Varias ad Eudotium rhetorem EpiStotas, Plerasque incerti proρ modum temPoris, hic Pruterea collocamus, quod i j iior Nicobulus hoc a Dho tardius Eudo inium audire potuerit. Quiρρ qui Primum Tyana proscctus, ut scribendi celeriter arto in edisceret, Theodoroque anno Si eaeeunte, aut incunt 589 , hujus urbis episcosto commendatus, CcYSaream Caρρα doctoe, humaniorum litterarum et rhetorica causa missus ι, ac tandem ConStantinopoli, alea quo mox urbe, alii, Ne magistris, vivo etiam nunc ac jubente Patre diuersis utram suli istis dedit anno, ut arbitramur,

584, cu n anno sequenti icobulus pater obierit. Anno itaque 585 icobulus Eudoaeium audiit, adeoque huic anyio conveniunt ibtolia omnos ad Eudoxium , in quibus de Nicobulo si mentio , cater inque ad Usum Nicobulum script v. Eudoxius autem ille Cappadoae fuit, cogito minis lictoris pilius ac rhetor ipso insignis, isque Christianus, quem Gregorius Sophronio,

Themistio, Saturnino, eloquonti D . omine comm cndasit eidemque ipsi Eudoaeis charissima pignora, Scι- licet Nicobuli filios commendat inlleris sequentibus eι proinime Secuturis. Λ MiciΤL ossici isto supero. Prior enim, ut vides, scribo. Ac mihi credas velint . o mo luidem is lentassem, idonim a me alienum ost, nisi amicitiam tuam huimi diicerem, miliique necessario iaciendum existimorem, mi tanquam puluina equitium culica , sic lo id scribondum

244쪽

oxcitarem stili autona maximo provocaboris, si illiu cogites, quis ipse ni ad tuum et cujus causa ea ortho qua scribo : quodque filios ut paternorum honorii Ra, ita etiam paterno amicitiae haeredes esse convenit. Quin illud quoque reputare commodum fuerit, quod tu apprime philosopharis nos aulem philosophorum parentes rimu , ac nobis virtutis pocimen ira)bendum Ost, quemadmodum strenui athletae iis praebere solent, quos palius irae magistro Shahuerunt. Vis majus aliquid adjungam Non parva nobis philos0phiae pignora penus te sunt. COM sanguineos nimnostros erudis, et quidem e propinquis Simorum numero. Scis quos dicam nimirmn incorissimi ac comprimis ho

norandi filii nostri Nicobuli filios. lis quidquid opis et

adiumenti attuleris, nos in animo tuo ac mentoria Versari

puta, qui si iis qui id asserunt, des habenda est, non minus, qua us quivis alius, id uno sumus, qui do litteris judicem iis de studium o industriam exploremus, cruditosque inagistros laudibus altius peramus.

EPISTOLA CLXXV . IDI R

SeMiit e quodar; modo laboranti A leo bitto i studium ιι Suti H OPPonat et Hi eritia iii, Eudoxium incita GregoritέS. Runsvu ad te se consor meus cohuius ac rursum ego superVacaneam operam sumo, qui te sponte tua currentum et ili sum incitum. Quoniam autem egregia quidem

in dolo os adolescens, nisi me cupiditas allit, verum quod iis, qui eleganti ingenio sunt persaepe adjunctum

245쪽

est, segni lie quodam naodo laborat, calcaribusque indiget, studiurn tu una ac diligentiam oppono. Atque ut de vestris litteris aliquid usurpem , sabulosa in cicadam imitatus. ruptostque choi diu vicem Eunomo tuo upplens, cantilenam xl,le ΙΙa ratione, me quidem judicio, gloriam ex dolis cente consequeris, maximo quo beneficio nos diascios, qui tibi tuarque eruditioni non multa praeponimus.

Sibi succensentem compeScit Eudoxiun Gregorius, *Sique rursus tradit Nicobulum. 0sio tibi tu nos accidisso dico mus, vir admirondo p0uae- naui non scribendi causa Non enim superbiam et contemptum objiciemus, nec desidiam nec quod quid scri-b is , uim iubeas. se quo niua trium os his asso clibus laboraru Nimirum illud est de lumbis illis nobis succenses, quos ille malo perdendus ut unlinus expuit, idque te volento. on enim hominis Rhetoris ac facundi erat

hominu ui ulcisci, qui prius Iainbos ejusmodi sun de re minimo dubitavit.

At, o Achilli' ingentem iacimili nno torna t

rursumque nobis lilistam tuam, hoc est, stylum move ne alioqui, cum exigua perpessus sis, in majora, hoc est inopiscopale ingenium impetum sacere videaris. Equita. Venare, ingredere arbitratu tuo, quantum qui dona ad me attinet, nec quicquam una scribemus, nec ocabimur. Ac do his salis, tanti anaiciliaua luam sucina his Ilactenusto cum jocati sumus. Mu0 aut una non an locant iusia,

246쪽

sed sori agenti una est, suavissimum fili uni nostrum Nicobuliam rursum tibi tradimus. Ac velim cum a nobis accipias, ut a nobis : rhetoricum quidem opus patri, Ophisticum autem nobis largiturus. Non enim dubito. quin si volueris . ogotium felicem cursum habiturum sit. Λdmirandis autem Sopli istis snpore ilium dura laxat relicturus es, illudque, ut de augendis facultatibus conflictentur.

EPISTOLA CLXXVI P. IDEM.

In corto licet in ditis hi Pes Aloia si inscripta . eam

tamen Eudoxio datam esse non dubium est. Tantam enim cun susterioribus Litteris , a Sequentibu , Minad eum Scripto sunt, alpinitalem habet, ut illam non ad alium quan ad Eudoxium scripta n GS conStare Mideatur. ι quis autem tres Ερ istola quin sequi Ni Ur. huic Pr υisSe contenda , ob ea maaei me erba e tit abeas quae contempsisti eae quibus , cum hanc Epistolam scripsit Gregorius , Eudoaeium jam id fecissis videatur, ad quod eum Theologus his tribus Litteris

hortatur; si quis , inquam, contcndat, nor admodum refragabimur, modo vicissim concedat, hoc anno has omnes Est isto bis scriptas esse. Alioqui importune δε ε cobuli mentio hic injecta foret, quem hoc antio tardius cluditorem Eudoaei futues Non Puismus. Quo XAu pacto virtus tua so habet numquid quantum ad cum attinet, progressum sucimus quῖd tibi potiusquam quidvis aliud , appositum existimamus. Nam haec sunt, quae lubunior sciscitari septu audire solumus C:P-

247쪽

lcra tuo 'lii modos ivbuant, Valere inen US. Quanquam, iit et initi a te prospera habere cupiamus, i ioci in nomisiecta piamus, iit habeas tu e contempsisti, ampliusque ob ampliora philosopheris. IIa et ahalationis causa a nobis accipc, ct gregio adolescenti icobulo talem te praebe, qualum sporamus Q iod si plus etiam postulemus, nimia Innos iram cupiditatum, ut liberalis et munificus cxple.

EPISTOLA CLXXVIII. IDEM.

IIortatur hac Epistola Eudox Aran, tu contemptilavibus, spicit loro, lati Sibu S, toto quoi ccridi genero , philo3c-

putam amplectatur, Deo Iu adha reat. AT II E M Velu lux erat, eliquo me judici , praeclarissimo constituta , ut adolescente , Cum pubertatis annos alli, is sunt, ad artes ducere litur , ducerentur autem ad hunc modum. Cujuslibet urtis instrumenta publico proponebdiatur, alque ad Olescentes ad ea adducebantur. Uuccum iri autem dele clari quemque conligisset, ad id quo accurret Ut hujus quoque artem edocebatur: quod videlicet ea, ut liuimum, recte Succedani, quae natura duce aggredimur ac contra ea, qui in Vita natura Suscipiuntur, spum frustrari soluatit. Quoi sum autem Spectat haec narratio Pini mirum huc aio tibi providendum esse, ne phili sophiam, ad quam natura pliui comparatus es, negligas; aut cuiquam alii arti , quod tibi non satis apta sit, potius

assuescas, quam hau complectari ad quam natura pro . pendes, non modo quia praesidialissima est, sed etiam quia ad naturam tuam accoulmodali Or. Porro non Ss vi co-

248쪽

hibo ad uni lumitas citi sum f8 lMilioni a quoquo ipsa docet, ii poesis etiam ut, qui equitandi atrium didico rit 6 i , cantandi studio inici dicit Alioqui fore, ut nec equitationem,

II. Quae autum est te naturae apti ludo Ut quidem ipso tu spectando animadverti , larimum vita et moriam irata suillitas atque simplicitos, animusque ad has vitae 1 audes o impos luras parum appositus Ct idoneus. Tum quia pras an ii os animi indole, lenteque ita et erecta atqui ad contemplationum lux et cxpedita. Iluc acceditndi Drspe cura valetudinis, et corporis infirmitas : nam hoc quoquo non ove ad illi losophiam potactus habet Phuonivisum est. Quin etiam os aetate, ut jam an inii Pi turbationes inflectantur. Nec vero nuper lato iam si angi niihi videris, quam gloriari. Jam quod rubescere scis, in conon rhetoriam morem resors. Sed nequo scelusia tibi lingua est, P mahl Esse Clus es nec circum soraue u Ses, nec

denique, Ut rem paucis complectar, quicqriam eorum ha

bos, quibus forensum hominem Democritus singit atque instruit, vir scilicet popularis gubernalionis peritia Aristophanu potior 7o . Verum cum rhetor voceris , quidvis tamen potius, qua ua quo ad Oros altinet, inter rhetores conseris. Quocirca noli id philosophiae, quod jam accupisti, projicere, nec secundas potius in secundis relius, quam primas in maximis habeas. Αlque ut cliam prima solo luctatio libi demus, ne sustineas inter graculos excellere, cum aquila esse possis 7i . III. Quousque ob res parvas humique re plantes inst3mur, utque inter adolescentulos et sabulas ludimus, et a plausibus in altum attollimur Mi rumus hinc, viri ossiciamur,s Ouinia projiciam US, Umbra sir utereamus, alii viliu Oblec-lti munia, plus siue dolori S ludum olup lulis habentia , c.

linquiimus. Alios occupat ' lencant, a lent, ludificentur

249쪽

invidia, ut tempus, ut ovilina. Quod scilicet rerum lui

in anarum inconstantiam alit ullant, ille aiat tironi, principatus, OPUS, Splendore , elatione , casus, vilis haec ut

despicalbilis gloriolam, ex qua plus capiat dedecoris quispiam, si eam reportet tuti superbi ut, quam si irrideat magnae liujus scena ludicra, nugasque lieatricas. Nos Vcrbum coua plecta uitar, ac pro omnibus rebus cum habere opt2mus, solum, inquam, perenne illud bonum et nostrum. Ita siet, ut hic quoque splendoren asseqriamur, quandiu nimirum parvo adhuc animo sumus, idque appotimus, aut certe in sutur arvo quandoquid om virtutis praemium est, Deum si uri, ii phirissim illo intinc irradiari, quod in trina unitate consider itur, Uius nunc radiis leviter tantum perstringimur. Ad haec contende, progredere , animo volita , vitam clernam arripe, nusquam spes tua siste, quous strio ad illud sumntu expetendum tbuatum bonum perveneris. Ac nos , mihi crede, laudabis,

nunc quidem purcius, paulo post autem tiberius et copiOSiu S, Cmlaec aua in eo Cruria latu, luem tibi pollicemur, tu ipsum conspexeris, lic non inanem esici lutem , nec menti sigmunia, sed rerum Verita leui hae esse inveneris..

250쪽

In Epistola ipsi sic ab abrupto incipit Gregorius o Quid

Qui ais tui tu his verbis permoVemus , et docendi munus depones, atque nil nos, qui quondam ui similes Idramus, nunc autem, Si per tu ita loqui liceat lo superio res sumus, te aggregabis Pon tu lon tori oration de mulcendus Ne , quzes , mirifico Vir , ne id CXpocles Turpuenim est, eum qui ampliorem habeat partem, lotum non adipisci. Nam si principium totius rei dimidium est, quod dimidium excedit, quid aliud , quam lotum essu quoat Ac si quidem consilio nostro ConlentUs e , praeclare res habet, nec qui C ludi a praeterea requiratur. Sin autem tibi praestantiore monil oro olius es , ilhid quidem Dione Salomon, ut cum Consilio vinum bibas, ii mundi hujus luna ulcntia et Ortigine puer. aris autem consilio isto Donnihil immutato, hoc dico mum Deo consilium cape, et ab Ossici minime liburi tibis.