장음표시 사용
21쪽
Am tempus appetit eruditissime, &candidisssime Italorii, ut Lucreri libros remittas ut uirinteger fide soluas. Dabis serendos ad urbem Petreio,homini fidei summae, qui celebritate tui nominis cum caeteris nol stiti ordinis amat colit,ueneratur.Nam quisquis est, qui de se bene seri serit, gratulari plurimu debet seculo nostro,cum tales habeat uiros,quales mala res nostin in silmina gloria habui isse duxissent.Data opera Florentia se consere, ut ' te saepius uisathoc ut totus ex Iima tua pendeati utinam re mihi liceret.Cum de alii Gracidaris tudine tui ingeni j cogito,non possum non admirari, cur nostri graculatim & stuco I minis. natim ut ita loquar ad te non aduolent.Legi opus tuum, in quo apertissimer doctrina quada singulari ueteres ab inseris reuocasse uideris. Sed parcius in praesentia, praedicasione mea non indiges, satis enim tuo labore clarus es. Veru quoi es de aliquo sublimi interpretatio est, unus Politianus occurris. Ego quid de perspicacissimo ingenio tuo sentiam, ina epistola, & longa quidem,explicui,quan quam in ea re quid longum este po test Credo distuli ui carmina Lucretii remittere, propter uariarum disciplinarum occupasione.Obsecro,atm obtestor,effice ut ad suum inni inum redeant .Habeo quaeda uetustis lima monimenta,quae cum uigetis obstupesces, admiraberisi, qu5d nuper ei sta,eruta p,5c inueta,in illa tua obseruatione reperiantur. Q ra de re diuinitate quandam in te esse intellego, muerer animus tuus sit de coelo sumptus ignis. Dii te seruent. C5menda me Me rihus, patri S liberis literarum patronis . Deinde plurima talite Demetria imper Das. Vale. Romae, ante V.Calendas Iunii.
Vcretium Petreio dedi, que tigri iam redderet. Vah, tam sero, inquis Fateor: sed non plus negligentia mea, quam tuae humanitatis fiducia, dualia ex at is in quibus opera ponatur,occurrunt, dilatus hic in qua driennium liber eshqui uel triduo poterat abselui Caeterum ego Pon pon a mes memor,qui quidem nescit offendi,a Politiano praesertim, prs tuli auda ster officio commodum. Petreio nondum sui licui qui optabam,probo, re an quis motibus homine. Iam tum peregre aberam, cum isse Torcnuam, statim di. Peregrinationem meam rusticatio excepit. Spero tamen dierum paucorum laetis ram, ut in urbem reuerterimus,inrupta quod aiunt copula farciet. Quas in me laudes conscis,quanquam agnoscere salua Donte non ausim, tamen ob id gratis simas habui quoniam cum nec irrisio in istos mores, nec adulatio cadat, necessit inlaudacio haec aut ex amore in me nimio, aut exuero proficiscatur: quora m sit utrinis mihi gloriosum, alterum diu in uotis, alterum etiam supra uota est Monimenta illa,quae narras antiquitatis, iamiam tra stare,complet ii, adorare gestim
per sortunas imperii, si quid habes, quod excellat. Medices nostri uiueer tibi n-uent. Demetrius autem salutem sibi a te di flam totidem uerbis remuneratur.Vale. In Faesulano sexto Idus Augusti.Μ. c c c c π cI.
Ondum concedo secundum te litem dari oportere: nam facile postin x
tuas istas captiones in te Si tibi praeceptor sum cur mihi noobsequeris Si non sui cur me praeceptorem appellas Nel ideo ii men hoc recuse, quod te discipulum .ema, quem mihi praeceptorem assero, sed quod tuam do strinam re ueneror, di praedico, in qua te neci unginum
meorum nota,necp transuersi calami signo,necp mniata cerula,necp obelisio doni*,aut astetisco, tantu promouisse conscius sum. Sed in nouum quoddam
22쪽
um liciarim genita ut indeo incidimus,dium tu mihi eam po Iionem asserere
intendis,qua ego cedere conor. Quae unquam Rhetorum calua huius generis
actorem, aut reum habuit Ego, mi Pice, nunqua in hac pugna tibi herba pontisana, nisi prius bona est gratia composuerinius ut quando aliter non succumbis uterm nostium alteri praeceptor pariter,& discipulus iudicetur. Sed omissis iocis seria agamus:&Heptaplus tua,& tuipse tibi merito placere potes,mini omnia doctorum hominum puncta ita sis assecutus,ut ne in tabellae quide latebra liuor a. lus appareat. Idem in reliquis scriptis iacilius tibi datum iri sperandum est,cum msus etiam aecelleri qui let inscribendo magister haberi optimus. Quod ad me VIM in soria attinet, gaudeo vesaementer laudato uiro, αδ omnibus, ac ubi laudando Lau brata maiaxentio me in ore este, addito praesertim Politianes calculo: cuius ego copiosi , steriar nam multiplicis disciplinae lectione ita complector, ut admirer, ita admiror, .ut comendare non desinam.Quo fit ut extra doctrinae aleam me ab illo poni, timumphi instar existimem. iod librorum meorum indicem petis,id mihi & lab riorum est,& inutile.Satis erit,si pro tempore postulatis meis inseruies. Nuc Martiamuri Capellam, α Senecae quaestiones naturales opto, si modo ei inulati sint codices:Nam qui apud nos sunt, opera Sibyllae indigent.Eos si imprestas emere possim, gratius mihi eritisin minus, non longo postlimini o tisi ad te redimunt. Vale sp ecimen bonarum disciplinarum, mel amare perge. Ferratis, o Decenita O
Stendit epistola mihi tui per ad se tuam Ioannes Picus Mirandula, pris 'ceps oui laude cumulatissimus: in ea cum tu mihi multum tribueres recenti Miscellineo istetura, tinnuero seorsum in scheda syllabas notasti aliquas, in quibus meam nonnihil diligentiam requirebas. Sed hoc posterius tamen ita cunctanter, ita suspiciose fecisti, quasi denil metuisses. ne me isdi grauius putarem,sicubi abs te non doctissimo solum uiro, sed optimo quo p redarguerer. Ego igitur quinquari dissimulare non possium, laudationem mihi tuam fuisse pro eo ac debuit omnino gratissimktamen ut eam quo p plausi-hilius exciperem, causa scit in primis, quod abunde fidem blanditiis illis tuis es ames addita Ilibertas, ne dixerim castigatio iaciebat. Etenim non ego auidius remiam,quam refelli me patiar, ec opini talaciis, quasi morbis animi praecipuis,
multo etiam libentius ipse caream, quam caeteros liberem. Tuum uero miluom. .
nino,quasi pro lapide Lydio, iudicium debet esse. Nam ut illo purum dinoscitur aurum ab adulterino,sic apud me de tua ficile sciitentia uerum uidetur poste, sta sumin discerni. Nec est in quo tam bene de propriis mihi studiis spondeam, quam od ita disputare seleo de ambiguis,ut plus inirento uero gaudeam, Q uictoria.
Quanquam autem abs te tantae autoritatis homine prouocatio non tame pro
tua si lari humanitate quaeis benigner audias quid ad isti respondeam. Negas
probare te quod imolare prima breui, ouod item matutinus prioribus correptis labis enuntiauerim. Ego uero tametu rudis in primis, non adeo tamen obtusi vim pedioris,inuersibus maxime iaciundis,ut spatia ista, morast, non sentia. V tum cum mihi de Graeco pener ad uerbum sorent antiquissima interpretanda cariri Misteor affectaui equidem,ut in uerbis obsoletam uetustatem, sic in mensura ipsa,& numero gratam handa,im speraui. nouitatem. Nec autem putabam fore, ut cum Vergilius, acerrimi uir iudicii, uersus aliquoties Homeri uatis exemplo caudam trahentes eiu erit, non etiam mihi tale quippia, praesertim Graeca uertenti concederet. Qiocirca uersiculos feci de industa prominuli quasi uentris, g. Politi u Qu
23쪽
EPISTOLARUMLi aere prinnis breui. oriebesci seciva breui.
4qui ineati pedem quateri a tempora superantem caperent, re argumento. 7Uοπιι λιους appellatos. Qualis apud Homerum puta sit ille ι - ροκλου πιθάωρ A. - ακροι ψωοe ad. Sed quoniam quod ego studio nouitatis quaesiueram syllaba tam scilicet ignorationes pleri y tribuebant,mandaui statim, quibus in xime potui, amicis, aa quos ulla modo exemplaria peruenissent, ut uersiculos eos uelut in qua dram redigerent, ad hoc exemplum: Luce seri,nam luxsuperis gratissima diuis. Et item: O puerie, emicuit rubor haud more matutina Quem rota, etc. Cuius m. nim stultitiae,uel cuius potius improbitatis filii set agere diutius, ena bona sabul hquam continuo populus exsibilaret ita* magnopere a te peto, cures mihi priomo quoiv tempore, non ausim dicere tua, sed scholastici alicuius manu locum se utrunm in omnibus quotquot isthic erunt exemplaribus cmenda'dum. Nam ut tibipotestas uenalium quoi fiat,ipsi continuo per literas cauebimus. Iam uero, quod liquentibus prima cori epta dici in x permittis, equidem in eo Vergiliu se quebar, cuius illa certe sinat notissima: Principio coelum, ac terras, campos* l quentes. N, Ignenaci, horribilem , seram, fluui initi, liquentem. Nec me saliunt autem,liquentia mella, sic apud eundem posita, ut quantum scilicet in tempore, tantum sit in intelleictu discriminis. Sed & orichalcum breui secunda dieium re prehendis, quae tamen syllaba diphthongo notatur. Ad haec illo ipse quem tum locu interpretabar, dixerat Callimachus, unus mihi tum quidem prae caeteris sequendus,quanquam alias quo* grauissimus autor.Nam quod Statius aliter usurpat iure suo, uidelice inadiphesiongum litera defraudati. quod ocin Pleiadum uocabulo non resemidat.Postremo quaeris idem, ut cur & Hoeotia bam: sed enim quaerere ego quo* incissim poterant,cur tu Boetia potius, nesio scilicet in has uocales Graecorum transitu, quem modo uel praecepta tradide rinques rationes persuaserint,vel autoritas comprobauerit: nisi sorter uulgus ini peritum respicimus, nullo prorsiis habendum numerq apud eriditos,quorum te Principem temper existimavimus. Adde, quo hanc nostram uocis istius scripti. am,sicut er Graeco primum demigravit, intemerata seruant exemplatia quaeciam ue adhuc incorruptae uetustatis indole censemur. Haec igitur habiti nunc ciui em,quae pro mea causa dicerem. Verum quando tu unus omimum aetatis nosti sprosellarum celeberii ius aliter sentis, nil iis iam credo mihi, sed ad Pyrrhonios planer descio: nec ei leprorsus aut asi irino posthac, aut nego quicquam, sic uti no his uel a sensibus ipsis, ues ab animo denique repraesentatur. Cupio tamen de caeteris quid sentio audire, tanto maiore ubi habiturus quotidie gratiam, quam so ab erroribus me uel saeptiis, ues liberius, uel postremo etiam seuetius uindica ueris. Vale. v PTIsTA cvARisus ANGELO POLI
1 Audeo mirifice, interprete Pico nostro Palladio mastis quam Marsic
datam ei se nobis occasiunculam, ut de comunibus studiis aliquid pei literas colloquamur. Sic enim sore spero, ut amor in doctrinam tuam, meus, amicitiam inter nos conflet. Quod autem ita cunctanter, ec ni siculose ad Picu ipsum nonnulla de aureolo Miscellancora tuorum libro scripsi. Ad neutiquam mirari debes: ita sunt horum temporum mores, ut si quis liberius .qui d proserat,bellicum cecinisse uideatur.In me, Angele mi suatrissime,ut nul l us in Ioliginis succus, ita est candida, oc sine labe simplicitas. Doctos omnes amo, colol, ec nouos nescio quomodo magis etiam,quam ueteres admiror. Quippe
.cum hoc tempore ec librorum iactura, A morum aliquorum ignoratio, re mul,
24쪽
tinim re a desuetudo anxiam,laborios mi , pariat emergendi dissicultate: quare ignosces mihi, si ex alijs animum spei laui tuum. Quia tamen te maxime diligo ham,ut hominem eruditissimum, piebamdi sine exceptione ab omnibus pollelaudari, ideo que e sentiebam a liuidulis fortaste notatum iri,ea tibi clandestina alia qua uia nota fieri desideraui. Delectatus sum uehemento tua ista probitate, qua neq; tulisti aegre te commoneri,& rogasti, ut de caeteris idem iacerem: quia eis te gratiam habere profitearis, qui ab erroribus te uindicauerint. No ego tantu miliι arrogo,ut quod tu ignoraueris, ego id me scire credam. Sed scribent .omnibus id iuu uenire Blet,ut in scriptis suis dum noua sun0relegessis, uel obaudiant,uel
conniueant, ut taceam opiniones nonullas,quarum iri uentionibus applaudunt. . Quod ni ita esset, non in praeceptis haberemus: Non Q prematur in armimi. Si quid autem a me bene di etiam uideatur,Ter ianum illud, non tamen astatistatorier re*ondebo: Ridiculum, non enim cogitatas. Caeterum idem is illuc tutemesius quanto inueniisses taliquando ad rem ueniam,dabo operam,ut qui re sidui sunt apud mercatorem libri tui, no nisi ex tua sententia exeant. Ego sumptu meo habueram librum ipsum apud me hospitem: posteaquam tamen etiam gra tis altersi fiatrem in contubernio esse uolui siti, usis sum tua liberalitate, ut ego munisc us esse possim, ec ut ti bi plus debeam. Leoniceno & Pictorio munus tuu tradam,cum abs te re bonsiim accepero. Magnificis urentio oc Pico me come des rogo. Vale. Ferrariae quarto Calendas Ianuarias, M. cccc Lππα IAE ANG. POLITIAN Vs BAPTISTAE GVARINO Suo S. Ene habet. Amicos undi* Miscellanea nobis aut comparant,aut exciat tant. Vndi epistolae ad nos, uel de nobis excestentium uirorum plei studii,plenae laudum et proximae duae abs te, * ingenuae, bone deuri
quam limplices,quam liberales,o ostr 5,α quibus asperse moris notis: mitto tam quam elegantes, tae. Proprium uidelicet hoc eius
domus, in qua duntaxat etiam ipsa bonam artium sint incunabula. Quos igitur mihi tanta α seu nidicia, seu studia uestra admouere aculeos, imo uero quos ad Gibendum subderes ulos debent rIam faciter contemno, quas θc conten tamen semper,ineptias malevolorum,& nugas uerer dixerim abortivas prius Gnim pene emortuae quam editae tuis mihi fuit agantibus epistolis, etia phoenire uiuacioribus.Ego uero Macer iam doctorum clamori b. adiutus ad huius cale curriculi propero inun si modo tu non aspernario curabo extet ad posteros in reliquis meis sospiis perpetuum,non dixerim doeninae tuae, quo quidem minus eges, sed certe benevoli inter nos animi testimonium. Vale: Pictoriues que nostrum, candidissimum hominem, siluere iube meis ec Pici uerbis. Florentiae,
Olim existimes maxima esse tuarum lauda praeconia, quae ad te in epiat stolis perscribuntur. Multo enim maiora sunt, quae sitidiosi humanit
tis in animis sitis ex libro tuo inciti concipiunt, aut cum in coeni sunt,dei te colloquunturi uno ore omnes omnia bona dicunt, doctrinam tuam aedicant, extollunt, admirantur. Nemo est qui precio deteneatur Quo minus ellanea domi habeat, unde discat. Haec sunt uera eruditionis testimonia, in quibus nulla est placendi adulandrue suspicio.Quo magis miror dubitari a te, an cupiam scriptis tuis famam meam immortale fieri quasi cornea mihi sit si bra non id ego quom expetam , in quod statur humanae naturae procliuitas. Illud tamen
monuiste, avis utem rogasse uelim, ut ec morsibus uiuentium, ec laudationibus
25쪽
is Eris ToLAR vu non enim adulitiones appellauerim quam minimer in scribendo utaris. Nant terquam quod ea res dignitati scribentis ossicit, multi sunt qui magis asse M.
omitius animi id scribendi genus, quam uero iudicio acceptum reserant. Non tomere hoc dici putes: audio enim pex e quae de reliquis circumserantur, & ta men liberum tibi in hisce rebus examen relinquo, suem etiam plus uidere arbutror. Salii tem nabi Pictorii nostri uerbis dico: tu uero magnificis Laurentio α Pliaco me commendabis. Vale. Ferr. AEVI.Calaan. M. ccccxc.
vGiτ epistolam mihi nuper adse tuam Picus hic Mirandula noster, planer flos illibatus ingeni mi, cuius in extrema clausula nostri quo sic honorificam mentione faciebas, ut in quodam ueluti literinorum conseisu, proximos uidelicet ab illo mihi gradus assignaueris. Hanc igitur ego tua si modo ita uocetur ta
tentiam,quamuis audire citra ruborem, gnarus inscitiae mea no . ' poteram, tamen quod ab insigni quadam beneuolentia prolacia
scebatur,ita gratanter accepi,ut uix tantunde suerim uoluptatis habiturus,si mihi esse illa,quae de me pronunciatas,uera persuasissemiram quavis testimonio conscientia repugnet, laetor tame alicui talem me uideri posse, qu lem tua me nrigit,hoeest,hominis eruditissim praedicati o. Quarinatim di ctaui han ibi epiuoth
Beroalde, qua docerem quantopere mihi tuum tale laudationis ossicium bla diatur simuli darem fidem nulli me procliis occasioni defuturum, rex i, hac,&temporu plane: omneis articulos exculi urum, donec tibi pro studio erga me tali,5c animo tandem quoquomodo reseram gratiam. Vale,Florenti x vii Calend. Febr.M. cccc Lππα ita. PHILIPpvs BERO ALDvs ANGELO DPo-
Erlegi oppido quani libens literas illas quas ad me nuperrime dedisti ec quia tuae sunt, quia literatae. Miscellanea tua doctissimum te esse
testantur,epistolae humanissimum. Turpe est uinci cruditione, hum nitate uero turpissimum.Indest,ut mihi non minutula labecula inspergatur, sed maxima labes,wea quidem inelui bissis infigatur, cum abs te uincar in utroφ. Assurgebat iam primum literatio nostra tuae politis limae literature,nem id dissimulanter,iam ueroWilla quo , quae in me alioqui non improbari solet hi manitas, tuae cedit humanitati, adeo ut tibi comparatus possim merito inhuma nus iudicari In aliena tibi epistola salutem transeunter adscripseram tu quae tua dexteritas est euestiga me per epistolam resalutasti, quae sua plane politura Politianum ostentat artificem tota* est os strii beneuol entiae v resertissima. Cui ut breuiter respondeam: non opus est mi Politiane, ut mihi gratias agas, ob meu de singulari tua uirtute uel testimonium .uel iudicium.Etenim si nolo uideri natao, di onus id faciam, quod facio,necesse est. Praterea persuasissimum habe,mem primore fiunte animum gestare, nee a labiis dissentire praecordia: concordat in
me scriptio cum mente, lingua cum Pectore, o de promptuario noctio syncera
26쪽
LIBER II. γpromuntur citra omnem fucatam simulationem. iditio tua illa interior at politior, a nemine non paulo humaniore suspicitur, a me & suspici amatur. Hoc in praesentia fit,hoc idem set in posterum:Sum 5c ero tuarum laudum, si non ido,netis, altem benevolus buccina tor. Olim isthic iecimus amicitiae inter nos mi tuae fundamenta: quae cium id temporis a nobis glutino literario fuerint serruminata,superest ut eodem deinceps ferrumine immisso, ad instigium extollantur.
od ad amussim set,&libellam, si epistolis internos ultro citrol discurrerint,s fuerit inter nos,si non quotidiana sutem hebdomadica literarum reciprocatio. inis in fulturis amicitiae stabiliendis laterculorum, aut calcis haud dubie uicem repraesentant. Patefactae sunt amicitiarum seres,quarum me futurum sibinde hospitem polliceor. Vale decus literarum, & quod Pico Polyhistori meo nomine
Vnus Miscellancorum tuom, quae tuo nomine Baptisti Guarinus nu per mihi tradidit,ingenti me uoluptate aisecit. Nam etsi a politioris humanitatis suidijs iampridem solatus sim, gaudeo tamen a docilissimis atm amicissimis hominibus mihi aliquando occasionem prssiari ad ea stadia redeundi, quae me in adolescentia maxime delectarunt. Quanquam ut uetam fatear) postquam opus id prelegi,insus sum non in alienis agris cum dispen dio,sed in proprio solo,magna cum utilitate uinari. Inueni in eo non modo quae ad literaturam, ac poetarum oc oratorum cognitionem plurimum conserunt, sedec medicorum & philosophorum sententias docte at* eleganter abs te explica las,ec in ueriorem lucem eductas, quam in aliorum libris perlegantur. Quae res non mediocrem mihi spem affert, sere ut aliquando philosophia uniuersa, quae iampridem apud barbaros barbara iacta est, Angeli Politiani opera Latine loqui incipiat.Habuisti ut scribis a teneris annis praeceptores praestatissimos,sub quia hiis re Platonicam re Aristotelicam disciplinam imbibere potuisti: nunc uero, ut ex tuis scriptis accepi, frueris consiletudine Pici nostri, principis nunquam satis laudati: cuius doctrinae imitatione summum sapientiae culmen, quemadmodum iam in oratoria ac poetica facultate eminentissimum obtines locum, breui attin gere poteris. Nisi utrui amarem, utri' plurimum deberem, inuiderem felicitati ucstrae quibus in praeclarissima It ita ciuitate, sub Laurentio Medice,ae Petro fiasio, eximiis aetate nostra uirtutis, at p ingeniorum patronis, per summu otium imgenue philo phari contigit. Vtinam ego is essem,quem uos tertium socium tantis rebus adiungere non indignum iudicaretis. Si ficultas daretur uobiscum uiauere,uobiscum emori uellem. Nam quid si uius, quid conducibilius esse in uita potest,quam cum amicissimis, isdem p θc integerrimis, re undecunque doctis minis,quales uos estis, uiuere Sed crit ut secro) ut reliquum iam ingrauescentis. aetatis meae uobiscum traducam, non modo propter consilietudinis suauitatem, sed etiam ut comentemur quo nam modo pereunti doctrinae, ac uitae hominum Posius,quos multorum inscitia in nai;-,consulamus. Vale. Magnifico P uo tuo, in cuius olim pueri, dum Norentiae essem, me gratiam insinuasiti, nunciam iuuenes, at m una cum aetate uirtutibus ac dignitate, ut audio, aucto, si
tibi uidctu me plurimum comendabisEx Foraria, V. Calend.Februarii. Φ
27쪽
On tu munus accepisti , qui mino dedisti potius, ut qui dignum me habueris,cuius etiam nugas te filiares. Nisi magis impuria sit liare, storales agentem spectari a Gitone. Feriatum diu te dicis a literis politioribus: at ego,si taetra scribere epistolam qui scriatur, potest, qualem tu misisti
nuper omni uni et santissimam, celiseo esse mihi quoq quacunt occasione sortandum.Sed ita es profecto,bonae istae artes,literae,plailosophiae' que uestrae non prius tenentur singulae, quam simul omnes. Omneis uero aetate nostra, tu,si non seius,certe cum paucis, hoc est,cum uno aut altero ad silminum tenes. Sed de roliquis alias. Galem uero commentarios uidi nuper, quos tu planer Latinos secisti. Augivor, nec puto me sellit augurium, plurimum posteritati collaturos. Nani seculo etiam luaic nostro nondum audeo sperare, quoniam praua consuetudine sic pener quidam homines obbrutuerunt, ut glandem adhuc defendant repertis
frugibus. Similest mihi Gryllo uidentur illi qui cum Vlysse disputat apud PIi
tarchum, nec ullis adduci rationibus potest, ut d sue rursus in hominem redire u
lit quem prius ex homine Circe mutauerat in suem.Gratulatio tua quod philos bi hiae me totum dediderim, quantum mihi bonae spei addidit. Perseuerabimus igitur, praesertim cum bene cellerit adhuc quod hactenus publice sp ccimen deditimus, non modo docendo,sed eua disputando.Facit animos credo Picus hic noster, qui cum diu comparem sibi non inueniat in arena, certanti milii, laboranti. ramen unice lauet Isit cum mihi tale quidda sorte quale Glauco illi Cansio pater acclamauit δαε ' αρο σου, terram mediusfidius ipsam subi j cocui detur Antopedibus. At utinam tu quom nobiscum uiueres codem conubernio, crederemi ,re,ut di Musae huc omnes si modo ullae usquam sunt AIuss cum suis ec nemo ribus 5c sontibus, ne dixerim cum sua modo supclle stile, commigrarent, ec indoctorum barbarorum. phalanges, quae totum serer orbem signis positis exultantes tenent, faciter te Pico ducibus,tuMrcnξ Laurentius Petruset Medices,hoc est, cum filio suauissimo pater humanit limus certatim te diligunt, occasionem msbi dari uolunt, qua beneuolentis ipsorum aliquado erga te uberiorem fructum. Pleniorem p percipias. Vale.
Vcmadmodum non multum doleter sero ab hominibus illaudatis utituperari, ita plurimum gaudeo a uiris nunquam satis laudatis c5men dari Nam etsi illi aut odio aut inuidiae liuore obcaecati omnitius detra iuuat, hi uero plura quandom amori ac beneuolentiae tribuunt, quam ueritati,non parum tamen intcresse celiseo, hoc ne an illo affectu quicquam Uatur . Quis enim Thersiti maledicenti, ac nemini parcenti credat: Nestori uero, a cuius ore melle dulcior distillat oratio,non assentiat e Ego oner, etsi nihil me es lesciam,mae tamen orationis persuasione ac lepore ducitias, aliquod iam nomen ac decus censeo possidere.Nel in animum inducere postum, quin tuum de nactu dicit ma nonnulli sint approbaturi.Si non illi, qui ut in tua elegantissima epistolas tabis iam obbrutuerunt,- glande nesciunt desuescere, Litem ii, quos recta studia delectant,exigui sener numero,sed bello uiuida uirtus. Horum armis atque auxit is sietus,barbarorum phalanges, at* eorum qui a nobis ad illos defecerui, impetus insolentiast contemnam Tu modo, Politiane, eum te mihi exhibe, qui semper sitisti erga me, hoc est, mei honoris ac dignitatis acerrimum defenso rem.Laurentium uero ac Petrum Medices, hoc est, cum patre filium humanissamum in
28쪽
mum ii sedit one eertantes, quandoquidem tu ille suisti, qui mihi quodclivi
Doc regni, qui sceptra, Iouem p tua apud illos autoritate ac gratia conciliasti stimuera in eodem erga me amore conseruare. Vale. ANG. POLiTIANVs Nico LAO LEONlcENo svo S. D.
Icctata illa tua, Nicolae, quibus Avicennae refellis inscitiam doctaque medicos iuniores quanta in caligine rerimi uersentur, nescio plus hiemihi uoluptatis an doloris attulerint. Nam & gauistis mirificer fiam res eas, quibus hominum uita salus , continetur, ab eo potis limum uiro editas e e in lucem, qirem quidem ego semper ingenii disciplinarum' que merito plurimi secet ini: & indolui rursus generis humani incem, quod in se grassari tamdiu impune trivitem hanc inscitiam patiatur, atque ab iis interdum uitae spem pre clo emat,unde mors certistima proficiscatur.Quis enim no uideat plus esse a me dici quam a niorbo periculi: siqui de re morbus alius pro alio curetur,& alia proat is remedia aiseranti ire r Quod si te prisca illa, Nicolae, tulisset aetas, in qua promeritis Iaemia reddebantur, ne deorum quidem honoribus caniisses: nisi sorte maius cisse credimus,unum aut alterum quod Aesculapi iis secit a morte qua monitieis pari o homines quod ipse facis a morsis etiam periculo eripere. Qua perge obsecro, qua institia isti uia, scilicet ut una opera &immortalem tibi gloriam , omnibus uere hactenus mortalibus aegris uitam salutonam conciaties. Quod autem Plinium quo redarguis nostrum, quasi cisthon pro hedera sceperit, in hoc ego, ut libere agam, di amic longe a te dissentioίNec autem uerebor eius uiri patrociniti sustipere audacter, qui fileiit de uita & literis tam prie clare in tus, praesertim aduersus te,hoc est,aduersus eminentem philosophum cui nihil ueritate ipsa debeat esse antiquius De uestris enim illa sunt scholi animcus Socrates, amicior ueritas:&item, amici ambo,plus tamen habendum hono ris ueritati citi Plinius igitur, ut quidem tu ais, perinde ait Avicenna cis ilion ab
hedera non distinguit,errore si quidem ita sit)maximo, quando e hos ab hedera plurimum & figura re colore re uiribus differat. Addiso mirandum de Plinio gis quam de Avicenna,quoniam Graec. ae iii ae peritus secernere a cisse, hoe est,ab hedera,eisthon debuerat. Argumenti affers quamobrem alterum ab altero non separet,quod in libroNaturalis historis decimosexto diuidat in maremae foeminam,florem utriusis similem dic t esse rost sylvestri.Tum idem lib. iiii re tax cisthon quo* illam, sub qua nascitur hypo his, in marem diuidat &sce miram, mari, rosaceum,sceminae album tribuat florem. Postremo,quod etia ci-silii huius secius inter hederas mentione se dicat. Quocirca sic videris posse colutigere : cum Plinius libro M ii ec απ mentione se de cistho inter hederas secisae doceat, cuius tamen uocabulum nusquam superius inter hederas citetur, facilis conicetura est,cisthon ab eo hederae nomine cdprehensam, praesertim qui sic hocleram, quemadmodum & cisthon in marem sceminam . partiatur, re in hederis florem describat cisthi. Iam quoniam quid tibi uideatur exposui,quid ego contra opiner diisseram. Nego usquam a Plinio inter hederas cisthi mentionem fidiam PraeterI lib. iiii & π κ ubi illam praeclare distinxit ab hedera. Nam quod tibi cinis quasi Plim testimonium,alibi eum de cistho inter hederas locutum hoc e neutiqua coccdo.Mihi enim,ubi hoc est,in illi di π π scilicet libro, disserere de lilio adusio illam tantum clausulam uidetur,quae sic est apud ipsum: Sub his nascitur hypocisthis.Post id autem statim interpungitii si ac de integro sic uerba imcipiunt: in inter hederas diximus elisos erythranos, ab eisdem appellatur1mulis hederae . Nec autem uacor quae tua est in literis et mi a) quin figuram. M 4 agnosci
29쪽
agnoscas,citiusmodi apud Ovidiu Ah Quam legis a rapta Briseide littera uenit. Mitem: Quam nisi tu dederis,caritura est ipse salutem Mittit Amazonio Crinsa puella uiro. Quod si illud, quam, reserre ad id malis, ciuod antegreditur, coingetis ad hypocisthida potius haec enim statim prior quam ad cisthon resore.
de hypocistiti de tacet ommuto superius,hoc est,libro decimosexto inter hed ras,cimi de erythrano tamen loquatur. ud c quod nec cisition alibi usquali minat inter hederas, nec maris taminari, discrimen tam cisilii proprium, quam omnium planer arborum uirgultorum* uidetur,quod nec idem Plinius diuim lat. Qifid c quod flos quo diuersus perhibetur, in hedera quidem maris oc s. mitas concolo in cistho autem plane discolor. Nam quod hederaceum sylvestri
rota comparat, non tam colorem insinuari,quam lanugine puto, qualis intra rosas est. Unde etiam hederae florem, Theophrastus appellauerit. Satis igiatur ut arbitroo apparet,nihil esse quod nos fateri cogat Plinium libro π v c cia silion inter hederas retulisse, qui tameidem libro i ii i 5 XX sic hederae cisthon, quemadmodum 8c chamscisson adnexuin no quia cisthon hederamψ esse idoni crediderit, sed quod eam Graeci uicino sic enim inquit) uocabulo appellent. Quare ne quenquam similitudo uocabuli taleret, ibi potissimum diiunctione adhibuit,ubi confusionis occasio nascebatur: nec eo contentus etiam cisthi Pr Letates prorsus ab hedera diuersis adiecit. Nusqua enim hederam sic ante de-riipserat,in aut maiore thymo,aut o mi soliis, aut postremo albo esse flore docuerit. Quamobrem quis iam dubitet secundum Plinium pronunciari oportere, quem ne suspicio quide ulla istius erroris attingat Illud obiter mirari me fateor, quid ita tibi in mentem uenerit, ledon herbam, seu tu ladam mavis, unde & lada num uocetur,Latinam uocem arbitrari prorsus, quasi non & Dioscorides, oc alii ueteres Greci pastim ut patria,uernaculam utantur, tam Hercules quam re Lada no Maec habui, mi Nicolae,quae tibi pro suimo uera ne an filia nescio, sed mihi tamen uerisimilia ob icerem. Qine n tibi doctissimo homini probabuntur,laet hor equidem Latinum autorem non in eadem esse alea, qua barbari. Sin minus expecto iam quid ad haec nostra qualiacimque resipondeas. Etenim cum grauissima si apud eruditissimum quem. Plin i autoritas,aut non tentanda suit, aut si quanto seruus,quam certe adhuc secisse uidearis,conuellenda. Vale.
Audeo plurimum, Angele uir doctissime, studium meum in refellenda
inscitia barbarorum,qui de medicina scripserunt, abs te nunquam satis laudato uiro probari.Non enim ego id de te sentio, quod forter plerim, qui in ea haeresi sunt, hominem eloquentem non posse de alijs disci plinis iudicare: quasi earum peritia carere sit neces larium ei qui honarum liter rum, ac politioris humanitatis studiis fuerit imbutus. Novi ego tuum perspicacissimum ingenium, noui seruens iam inde a pueritia studium, non minus ad philosephiae docti inam, quam ad oratoriam atque poeticam capessenda: in quibus omnibus tantum profecisti, ut tua te patria inclyta Florentia omnium liberalium
artium utatur praeceptore. Nec sane: mirandum te unum esse perpaucorum, qui aetate nostra eloquentiam cum sapientia iunxerunt, cum in eiusdem sapientiae lui dio habeas ducem, ae comitem diuino uirum ingenio, Ioannem Picum Miram dulam nostrum, cum quo dies ac noetes in omni doctrinarum meditatione uer fuis: ac praeterea tibi omnia ad ingenuer philosephandum adiumenta suppeditet
fluor ac gratia Laurentin Medicis, maximi hac tempestate studiorii patroni, qui mulis
30쪽
niistis per uniuersumth in orbem nunciis, in omnia disciplinarii genere libros summa ope c uirit, nulli sumpto parcit, quo tibi ac reliquis praeclaris ingen is
bonarum artium studia aemulantihus,instrumeta abundantissima paret. Audiui, te reserente, uocem illam praeclaram ex Laurentii ore prodiisse, piare tanta sibi abs te, ac Pico nostro ad libros emendos praestari incitamenta,ut tande deficien tibus sumptibus,totam supelle stilem oppignerare cogatur.Cum igitur omnia animi & sortunae bona in te cumulatis lima sint, ni hil est quod Angelo Politiano pro me contra barbaros pronunciante,quempiam deinceps timere debeam, qui illorum patrocinium sit suscepturus. Quod autem, ut iure a me barbaros reprohendi iudicasti,ita non approbas, quod Plinium de uita ae literis optime meriti, intra eandem cum barbaris aleam possierim dicinus tanta sit apud peritis summi
quemque autoritas, ut aut eam tentare non debuerim,aut si omnino conuellen
clam duxeram, sartius id a me sis, quam adhuc secisse uidear, oportueriti Si me serte hisce uerbis ut qui mecum amice omnia potes temeritati s atm impudemtiae tacite accusas, qui tantae existimationis uirum praeclarum iam quodammodo deprehendere quaesiverim, habeo iam excusationem mihi ex tua epistola pati iam. Fatetis enim uera esse, quae in scholis nostris ieetitantur: amicus Plato, main Amisis prugis amica uetitas: sed cum ambo sint amici, pium esse ueritate in honore praeser- io, amica ii re. Cum igitur ego ita sciit iro,Plinium non minus quam caeteros in hederae de scriptione,alterius plantae, quae apud Graecos appellatur,nominis uicinitare deceptum, quoniam hedera a Gnecis dicat in , indicia non sine errore mis isse,nolui , quantum in me erat,pati ueritatem ipsam in obscuro iacere. Quod autem sortius atq; euidentius hinc a me errorem indicari oportulisse censes, scito non fuisse tunc animi mei propositum,Plinii autoritatem pes Iundare. Nam cum illa diei ibam praecipua erat mihi contentio cum barbaris. Atin ideo cum de he dera sermo haberetur, cuius naturam non satis Avicennae cognitam fuisse pro hare contendebam,osito ,ac ueluti quodam in transcursu Plinium quoque in a horum mentione nominaui. Quem tamen non dixi una cum Avicenna ac retia quis errasse, sed uideri in eodem cum at is errore uerseri: Vide quam modestius de Plinio, tuam de alijs tunc sim locutus,quos non uideri eodem orore deuiare,
sed planer aberrasse asseueraui. Quod si is mihi animus tunc fuisset,aut nuc etiam esse Plinii errata in lucem pateficere, potuissem dc tunc,oc nuc quoque possem
integrum de eisdem imploe uolumen. Pauca tamen er multis hoc in loco centa aperienda,ut intelligas me non temerario iudicio, sed certissimis rationibus ad duc timi,ut existimarem Plinium in hederae descriptione,quemadmodum in mul' ii alijs ad medicinam pertinentibus, aberrasse. Illud uero mihi primum ieeum' conueniat,tam apud Graecos, quam apud Latinos, atque etiam barbaros, Diom Libsim scoridem esse summum autorem, atque praecipuum,cui in herbariam aes uelim
deseriptionibus fides sit adhibenda . Nam Sc Plinius ipse non minus hunc quam Theophrastimi in hac parte secutus uidetur, ut qui utramque linguam, & Graeacam &Latinam nouerit, sententias integras Dioscoridis, quasi uerbum ex ue ho a Plinio translatas agnoscat. Galenus praeterea, homo cum in omnium liboralium aruit, tum in medicinae praeserturi disciplina praecipuus, in suo desmplicia hus medicamentis libro se a describendis herbam imaginici sit persed delatetur, quonia abunder in hoc studio fuerat a Dioscoride satisfidiu. Nec Serapio Arabs herbas describere aggressus,aliis eas notis indicauit,* Dioscorides: quavi, re ip yse,no recte in omnibamitando Dioscoride, libros suos innumeris impleuit erro
ribus. Quos nisi sperare aliquando inlissem fore detegendos studio as diligetia inclis