장음표시 사용
31쪽
inclyti praesulis Homini Barbari, patriarchae Aquileienci, uiri omni si di l narum peritis limi, libentius sane aliquando notare, quam hosce Plinii in praesemria sim recitaturus,tum quia magis me iuuat contra homines barbaros, quam Latinos agere, tum quia maius humano generi ex Serapionis inscitia, quam ex Plianio periculum inuninet. Siquidem sate nostra omnes serer medici in simplicium: medicaminum cognitione cierapionem sequuntur: Pliniu autem nec legendum quidem existimam, quod eum in numero Ommaticorum,uel oratorum,n5 a tem philosophorum aut medicorum habendum iudicent. Ego uero,etsi non inficias eo Plinium omnium do strinarum studia excoluiste, multa tamen, de quibus in suis de naturali historia libris conscripsit, non satis illi comperta at in exploratasiisse crediderim.Ex quo illud secutum est, ut cum non ea scriberet, quae ipse nouisset, sed quae potius a diuersis autoribus uariὰ scripta collegisses, saepius diuersa pro eisdem,atin eadem pro diuersis retulisse uideatur. Quam quiderem me tibi homini do 'istimo faciter probaturum spero, si paululum seposito affoctu, n6 tanquam Plini j patronus, sed potius iudex, haec quae in Plinio notaturi sumus errata, diligentius perpendere alis examinare uolueris. Vale.
ANGELVs POLITI AN Vs io VINIANO PONTANO S. D.
Di magnum te dolorem Ferdinandi regis interitu cepisse no dubito, propterea quod in illo re autoritas 5c sapieua tanta sitit, quantam uix
in rege inquam alio meminimus, tamen cum mecum ipse considero,
quis ei regi rex succedat, peneresse nesta arbitror, uel te, uel quenqua ex iis qui rebus uestiis fauentiquora de numero nos quo siimus,maiore aliquo
in luctu moestiriaq; uersuibani cu uobis regrii haeres quod felix Lusium , lit
Alibilus alter maximus natu filius obtigerit,cuius excellens ingeni um, singularis ulmis, incredibilis sapientia, bello ec pace claruit, ingrati prore sto fuerimus, Rnon quantum relis tu,sed quantum sit ademptum, reseexerimus: praesertim cum subsidijs tot tantis , regnum sulciatur. Dux enim suste 'his Calabris Perdinadus alter Alsonsi filius, quem oc ipsum nobis sima resere omnibus corporis, animi ipdotibus excellere, ste ut multis magnis rebus non dubium iam regiae cuiusdam indolis specimen dederit. Accedit eo Fedeticus triagna prudentia, magna dexteritate,magno usu rerum, sed maiore in regem satrem beneuolentias , pietat Mitto necessitudines alias, opes,exercitus,duces iocios, tirdia,popularium prγsidia, munimenta, propugnacula, quae nullis pene humarus uitibus labefietari posse uideantur. Opem uero diuinam quis rogo uel sperare, uel polliceri mimams potest,quim qui Turcas impios serro igitu. sequens non tam ab oppido Hri quoniam uigiliam quasi s
regem'que pro se, quem potissimum uolint, reliquit, in omnes genere laudis execellentem, non debetis ullo pacto, mi Pontane, quicimque iliter ossicia regis estis, moerori uos dedere, sed animo praesenti, quod equidem te sacere arbitror, praesto esse , diligentiam 'que omnem uestram, uidelicet ad eum quantum quiadem fieri potest eura, labore, molestisque leuandum conferre. Te uero eum seorsiam Gratias agere deo maximo conuenit, quod eum quem in hanc spem itenero eiacam, quem disciplinis ornasti, quem praeceptis institiusti, regem iam sudes: atque ita regem,non modo ut regno pulcherrimo isto quidem, atque opulenusti mo
32쪽
l entissimo sed ut etiam sti bis terrarum imperio dignissimus habeatur. Haec ego ut ad te scriberem,praecipuus quidam meus erga te, D ncipes , tuos,amor impulit.Sed oc multum quo p adhortatus est alumnus hic meus,idemq; patronus, no si ii reipublicae columen Petrus Medices, cellenti iuuenis re animo S ingenio, quo nihil fieri potest, mi Pontane,tui amantius. nam regi ipsi tuo, quam sese idem totum, penitusci traditarit, nihil attinet stribere, praesertim ad te, cui nota sunt omnia. Sed tamen ira de illo semper A honorifice loquitur,re amanter,ut ceteris pene reliqui nihil faciat. Atm haec haeienus. 4iod autem superioribus di h us excussisti diligenter occupationes tuas, propterea quod epistolae cuidam nostrae non responderas, nimis ossiciosus homo es ut uideo nimis humanus. Me enim, quamuis omnino equidem literas tuas gratissimas habere, nihil delectare potest, quod cum tua ulla molestia tribuatur. JGntum illud ignoscas uelim,quod dum studio in te meo, re amori obsequo non sum ueritus,semel iterum* tuis occupatioitibus obstrepere. Licet autem per me tibi dummodo amare non destinas non solum non respondere ad literas meas, sed ne legere eas quidem, si ita sit commodum: Vale. Hi ERONΥrivs DONAT vs IOANNI PI co
Vae meae partes esse debueran .eas omnes tibi sumpsisti, Pice doctissL
me, teipsum apud me negligetis insimulans,& in eo crimine,cuius ego apud te maximer reus sum, excusationem ciuinem. Parum tibi indetur alios ingenio&eruditione praecellere, nisi modesti a quo ,&huni nitate uincas nod solum alios Ad teipsumat uero obsecro, harum uirtutum manera ita amplectaris,ut nobis quo aliquam obeundi ossicii nostri occasione rolinquas : ne dum harum omnes tibi partes uendicas, nos inhumani ali inciuilesii abeamur: qua ego in re quae mea impudentia iam non excuse negligenti used accuso humanitatem tuam .Quod seritas te non temporariam meo, sed per petuam amicitiam statuisse, no solum ea causa tibi me plurima debere intellino, uerumetiam recte mihi amicitiam desilia uideris: quae temporaria cum sit, iam amicitia esse non potest. Illud scito, me eam in meorum omamentora delectas posuisse.Quid enim mihi accidere potest praeclarius, quam a tanto uiro non Ia dari selum, sed etiam amari: Hermolaus noster incredibilem doctrinam tranquillitatem,ec studiorum curat maxima utilitate eruditorsimideo esse summum, ac rarum quiddam, quod sperare possunt ii terae,eo incolumi. Eius ego con suetudinem, quam mihi tantopere inuides, eadem penu seruo, qua & amicitiant tuam. Nihil praeterea adeo θωμας- censeo, quod assequi ingenio & eruditione Mon pol Iis,praesertim quia audio te λ εν, Γώι e mmclaree istuc demigrasse. Quod eao consiliu ita laudo, ut magis laudare non posssim.Nam γλυκυτ-- α - o Politianum tibi inuideo, hominem fertilissimi di iacundissimiansenti,cuius Rusticum nuper legi: uisus est mihi splendor aetatis nostrae, ec ...
in πέπλασιανον ἰκλὰ σνer. Cui ea de me polliceri te meis uerbis post lo, quae ab homine amicissimo cum lare potest. Vtor autem te internuncio, inauspicanda mihi cum eo beneuolentia, cum sietus humanitate tua, tum quod τίματι per te,qui eruditis limus es,me conciliaricduenit. Vale,rei puta nillil mihi tuis literis esse iucundius.Plura laxiore ocio ad te scu- , bam. Venet ijs π v i i. Calend. lamiarii, M. cccc Lactatam I.
33쪽
N istola quadam tua ad Picum nostrii, cum me pleram delectassent. tum ut ad te scriberem sibinuitauit iudicium, quod asseris de Rustico:
utinam quidem tam uerum, quam honorificum. Quod ego tame non iudicium adeo de me, sed studium potius in me, ac beneficium inter pretor. Nem enim ita mihi sum inexploratus, ut rihi amicissimo homini, atm ob id minus integro iudici,plus de me credendum statuam, quam ipse mihi: nisi se te ita me ludit illa poetara quod Horatius inquit amabilis insania,ut nunquam congrediar mecum,nunt de tergo in pectus manticam reuocem. Quid si pomticen sequitur,uesut umbra corpus, caecus ille amor sul,qui φιλαυτia dicit, quaei, plerosi inseruat, attollens uacuum plus nimio gloria uerticem: fateor iam nime piget me candidatum poetices haberi tam ingrata uice, tam tristi ae poenitenda mercede. Alioqui ne Lycius quidem ille me uestior πλκειων demutau rit ista: τόμβοια φνεαΔιων. Caeterum nihil minus debemus tibi, uel seritienti de no-- his uel sentiri ab alijs postulanti,quae nec agnoscat coscientia nostra, nec serat pudor. Sive enim ut caeteros salsas,rie tua quidem ornamenta, hoc est, laudum tua rum supellei ille mihi inuides: siue ipse latis potius, meacp te uel uitia desectari utrun* amoris est, requidem non uulgaris: siquide Achilles quo Patroclo sua arma inducit,& Alcaeum uatem naeuus etiam in articulo pueri delectabat. Quare si me amas,id quod scio,iam scilicet dubitare non potes, quipn ego te redam . Siquidem aiunt amorem nullo magis emi,quam seipso. Nel tanam,sicut amata tem mutuo amo,ita laudantem uicissim te laudo. Quippe in reponendis benem clis lex est illa Hesiodi custodienda, ut eadem mensura reddas,aut etiam cumula tiore,si possiis.Sed cum tu,quas habes orationis diuiuas,cum tu, inquam, isto in genio uir, istam doctrina, in me unum er medio homunculum laudes tantas ipsis quod aiunt horreo cogesseris,quῖ possum ego de reditu maligni, inculti is soli, statem alterum tantinn tibi, nedum plus inciuid remetiri r m si tamen uelut Echo illa tuas tibi uoces regeram at* refundam.Sed uereor, ne si quaecu* dederis, re signauero,tibita laudes tuas,quas precatio possideam, remisero, nudum ipse me statuam,& ut ilia Aesepi corni cula, plumis ablatis, moueam risiam. Atqui tamen nec illud saltem me potes ingrati reum peragere, cum incariam pro me seluti nem sponte suscipiat, ac meas parteis subleuet sacer hic Picus, dica, an phoenix e cuius tu semper in ore illo es Musar Graiiarum p pleno. o scilicet inspirati te nos quo impellimur ad te, supra etiam quam uesemus,sed tamen adhuc intaquam cupimus,esserendum. Nam par quidem tanto perserendo oneri ipse solus.
Nos aute de eo sic pendemus, ut de mamete Platonis annuli senes. Ipse in noxium qirandam arcanam depluit,quasi GDMασμόν, qui plus etiam posse nos cois est,quam sponte possiimus apse quas Pausarius modos, α incitamenta dat nobis laudandi citi,laudandi una tecum Hermoles Barbari, hominis,ut mihi quidem iudetur, unius ex reliquiis aurei seculi, quavis ipse longe doetior,& no illi sanctu res. Sed ingressiss plerimm nos super uobis aliquid tam multa in coela aura leuat,ut Icarium quandoin casum se idemus. Vides autem Me quom me quasi etiam in epistola nescio quid exhibere μθυραι ρυ--ρον.Qciatui sit urseontem obducis r An scilicet te fugit indulsendum hoc mihi, quicquid est turoris: uel quod omnis paulo humanvires iuxtndamo, ac sum quod dicis
amussis albae uel quod utii quo non abhorrct indeor a Musis, Picoc, item τ' eclariasse Hermolao, uiuinuitis scilicet literarijs: qui si me uel innitatu probatis, iam
34쪽
asiam nunc medium ostendo digitum no popello tantum, literatoribus, sed phialosophis adeo ipsis,ne excepto quidem Platone,sed Florentino. Vale.
Go uer5, Politiane doctissime, tui erga me amoris fruictus gratis limos&iscimiussimos cepisse me sentio, nem aliunde uberiores honorificentiorest prouentus expecto. Nam re in amicitia respondisse te ubdeo,cui πω κί -te, id quod nunquam dubitaui, non Politianu modo, uerum oc πιλιτι ει -ῖν esse percipio, ciata tam rara, exactam, cloquentia infinitor prope humanitati at* modestiae. Quod si rationes negotiorum meorum excussero, ait inuicem retulcro, nihil me ab eo die quo ad Picu nouissime scripsi, pra tantius lucrisecisse competiam tua hac epistola, d i boni,quantum Attica,erecta, exculta, quantum denil amabili,ut in casummus amor, summa peruditio cotendere uideantur: neq; ficile utrum excellat dignosci possi. utrius prei evidentissimas causas cdiectati iacitimum est. Eruditio enim diuino ingem in studio infatigabili,tota ex te ipse summa est: beneuolentia uero,no ingentissima esse non potest, qua me, Pico autore,complexus es. Ego tamen iam antea amarere coeperam, sed defuit illa, Me πιαλοον σω/hdis .mλiae, qua tamen in posterum be- nescio literaru non indigebimus. Attamen meministe te suspicor, serer enim quinquennium agitur,cum apud nos uersabaris, te Hermolao, ac mihi tunc parentis patrui morte squalido aenullato carmen illud aureum de sacrilega ac sanguia naria Iuliam: caede recitasse.Ex quo nunquam apud me eruditorum hominu men De me M.tio saeta est,quin mihi ex omnitius primus occurreres.mox in tua illa Rustico He lio gantissima, magnus a me semper habitus, maior inuentus es. Q iamobre id tibi persitasum uelim,ea te mecum amoris di officii fiandamenta iecit se, ut nullo casimere,nulla uin conuelli possint.Cuius stactus candidissimos, ec mihi omni u lo ger gratis limos hoc est,titeras tuas,expecto. Neo solum literas,sed interdu quo riamoenissimas Musas: quae cum ad me uenerint, tunc maxime Theocriti carmen
Vale,5c me ama, a quo amatis plurimum. Venetiis V r.Idus Iunii M.ta iiD.
Alue Politiane mi. Tandiu humanisssimis literis tuis reseodere distul hut pute me nunc potius ad te scribere quam rescribere. Imputabis siue occupatives publicas, siue priuatam desidiam, modo abdices omnem aut obliuionis aut ruantiae suspicionem. Equi de Politiane mi,nulis , tum ego minurum coparari posse censeo amico,qui oc probus &doeius sit, nee aliunde homini locupletior felicitatis prouentus accedit, quam ex uera incorruispia et amicitia, quam uirtus probitast cociliat. Quo fit, ut ego saepissimcr uestram Aniostia. istam sub parente patriae Laurentio academiam absens mirari, & amare maxime soleam. In qua praeclara simul optimarum artium morum p precia contra pertinacissimas alumi sord es,uitium at inscitiam conspirauerunt. Quorsum haec: ut facile tibi persiadcas me quan* tardius rescripserim, summopere tamen delecta
itum esse humani illinis & cruditissimis literis tuis. In iis praeclarum istud uestrum otium intueti licet & doctrinarum quietem uobis inuidere. Nam nos ec publica
35쪽
re priuata distringimi, de nosti a sere sunt temporis furta,non midia. ratulor uobis amoenissimas Musas, literatissimum otium, quibus absciis impete fauco, sub scribo,&bene opto, cum uestra tum bonarum artium causa. Sed haec setis. Scio isthic apud uos esse complura Alexandri Aphrodisci uolumina in uar is generitibus do strinarum, praecipuer uero in philoBphia naturali. Sunt item apud me hie nonnulla illius opera mire erudita 8c grauia.In his habent duo uolumina, tve,quae per hos dies perlegi. Alteru ex his uoluminit, principi si habet riusinodcτ'-1σα τιρ- ουάιeas libellus apud me sere post principium mutilus est.Cupio me certiorem reddas, nunquid apud uos in delectissima ista Me
dicum bibliotheca totus alcv incolumis sit. mod si ut spero illaesus ocinteger, mihi gratissimum ficies, si primum huius libri caput trans tabi seceris, Sc ad me
mitti curaueris: si negotium librario commiseris iaci praeceleri,uix horam abs mei. Vale. Picum meum saluere iube Cum dico Picum,do 'os etiam omnes ii tellego.lterum uale. Mediolani, pridie Cal.Aptilis, Μ.c c cc Lπππα.
Tn literariam tuarum semper incredibilli desiderio teneor, propterea mmihi ex eruditione fiuctus, ex elegantia uoluptas, authoritate sum .mus honos conciliatur, iaciter tamen id ego differri nonnunquam patior, uel ne te a studiis auocem potior iis, uel certer ut exemplum mihi tuum sexcentas iam debenti epistolas patrocinetur. Roges causas tanti debiti. . . No inficior desidiam esse primam, quae mihi semper, nescio quo paelo, fuit in deuriis. Sed tamen re occupatiunculae uel trichae potius ineptae quaedam, molestam nimis, otium omne meu pene inter sese scriptilatim partiuntur. Nam si quis
De dictum, quod in gladii capulo, uel in anuli legatur emblemate: si quis uersumile sto, aut Diculo, si quis insigne aliquod non argento dixerim,sed lictilibus omnino suis desiderat, ilico ad Polisianum cursitat omnest iam parietes a me quasia limace uideas oblitos argumentis uariis,di titialis. Ecce alius Bacchanalib.FO ' scenninorum argutias, alius conciliabulis sanctas sermocinationes, alius citharae miserabiles naenias, alius per gilio licctiosas cantilenas inlagitat. Ille mihi proprios amores stultus stultiori narrat. Ille symbolum poscit, quod suae tantum p teai,caeterorum Histra coniecturas exerceat. Mitto scholasticorum garritus i tempestiuos,uersificatorum nugas, se ,& sua de more admirantium, quae quot die cincta demissis auriculis perpetior. Quid plebeculam dicam, uel urbanam, uel agrestem, quae me tota urbe ad suu negotium,quasi nase bubalu trahit Ergo
dum proterire instantibus negare nihil audeo, cogor & amicos uexare caeteros,
re quod molestissimum est ipsius in primis Laurentii mei Medicis abuti facili
tate. Quare adeo mihi nullus inter haec scribendi restat, aut commentandi locus, mraria osa ut ipsum quom horarium sacerdotis ossicium pene quod uix expiabile credo sciam. minutatim concidatur. Postremo cum nihil faciam, nunquam sum tame otiosus. imo dum cuiusuis esse compellor, nec meus cile plane, nec cuiusquam possum. Proinde sicubi distulero posthac, aut omisero ad te responsum,scito me statim, sicuti soleam,nugas agendo fuisse occupatum. Laurentius Medices noster uel ex epistolis tuis,quas ei semper honoris mei causa recito, uel ex huius magni Pici testimonio quin tibi plurimum tribuere solet, ita te iam diligit,ut nobiscum serer contendat.Hermolau uero ipsum Roms,hoc est quam oculatissimo loco, legatu re,mirer gauisus est etia studioru nomine. Quem sic expectamus auide,ut spe iam
totum pener contriuerimus. inod si semel in itinere exceptus abire a nobis pro Perabit.
36쪽
quos ais de anima libros,nullos ipsi prorsus hic habemus, sed nec extare quidem suspicamur, quod ex indice quot ipso,que Seraticus ad te misit,animaduertes. Qii in rogamus ego ec Picus, ut cum Venetias quod propediem fore nuntiant remeaveris,eius describendi copiam Laurentii Medicis librario facias Equidem nonnullas Alexandri huius peracutas in philosephia qua tiones, anno iam tum si periore Latinas seci.Sed & te quaepiam scinptoris hiusdem narrat Seraticus in terpretari. Tum Grimanus proxima aestate missurum se mihi exemplar alterum, quod tibi pridem c5modauerat, ultro est pollicitus. Qua de re coiecturam facio, potuissse illud accidere,ut eundo, uter* lortesertuna librum couerterimus.Hoc si non siis 3 ratiocinor,iam scilicet sponinam cogito, rogota mihi de eo quamprinissim significes, ut ipsum saltem limae laborem lucriticiam. Vale,me que Iacobis duobus, Volaterrano re Antiquario, hoc est, humanitatis ac probitatis geminis
I Ccepi Miscellanea percurri: iucundis lima lectio, in qua delectari 5c iu uari uel docstissimus qui': possit. Ahinquies,praeceps iudicia est, quod
obiter sertur.Sed cum de re literaria agitur,iudicare de te possiimus ab i dicacis iuris solennibus, etiam stantes, adeo cui 3 securum est de erudiasionum controuersiis cum Politiano in tenebris quo dimicare. Mihi autem in eo opere tantum tribitis, quantum nec agnosco,nec postulo. Perge quod facis iuuare bonas artes,ne' formides blateratorum,& sciolorum aculeos: nunquam caruere inuidia egregii sorteso conatus.EM' 'Μων-ψὲ καλα,-δκα- , Latinas literas. Fortasse enim hi maximer ex eo ere profecturi sunt, quibus id magis sordescere uidebitur.Vale, Mediolani tar
On est is autoritatis meae rigor, ut inuidentium flatus quasi uentoriam tuto possit excipere,ni uestris paucorum testimoniis, uelut adminicuis; lis, ipse per se decidua siliciatur. Equidem multorum accepi literas, exi quo Miscellanea publicaui,laudantium stilicet ut fit 5c gratulantiae S ed nescio si pacto de tuo de Barbati, de Pici, de istiusmodi perpaucoru iudicio,
se ipse me censeo, ut tum dem stare uidear,cum puncta omnia tulerim sussiadi vestri. Quanquam etiam isthinc reddita mihi nuper epistola est Iacobi Antiqua
xii mire grauis oc erudita: quem mihi uirum minime alioqui ficie notum,saepenumero tamen Laurentius Medices meus a litetis,a moribus, a prudentia commenclauerat In ea prosecto epistola nec honestam indolemnec expressuri quandam uetustatis imaginem,nec textum illud operosius, quale uestrum est, nec ultu denique styli cultioris ornamenta requisiveris,ut admi hi sallor,in istam quasi praerogatiuam tribuum iure debeat. Sed de hoc ipsi uideritis. Epistolam uero ad metuam idem legit Lauretius,5c quide no incuriose lectam 3 verbis exquisitissimis laudauit,sic ut mihi quom apud illum magna accesserit de tuo selici amo commendatio. Nam quanquam mihi ilI e uir plus meritis semper trihuit, tame ut tuas Ang. Politi Laurern
37쪽
asEPIsTOLA Rura Laurentius ipseplaceat,quod ego non disipliceam Quare te rogo, cum tibi a publica otium fuerit,s Das aliquando ad Politianum tuum , putesci; te non epitiuolas ad ipsum,sed stipendia mittere,sed sacerdotia,sed honoris titulos,omnia pdeni uitae humanae commoda. inrorum cum semper autor ei Laurentius unus extiterit,tanto subinde potiora collaturus uidetur, quanto eundem gratiorem uobis, hoc est, religiosissimis artium bonarum censorib. intellexerit iloannes Picus Mirandula,lux omnium doetrinou,salutem tibi adscribit: re ut item Merulae Puteolanownuncies,uter progamus. lGFloretia Cal.Decta. II. cccc xx
T si uideo quae tu de me sentias, prsdicesch, amicius multo,* ue rius & sentiri, re praedicari, tamen gaudeo ea mihi tribui abs te, quae ipse in memet neutiquam agnoscam. Quid enim non ga deam me etia prostigia quadamsensum istum, praedicationem tuam lumiacere haud dubiu mihi quidem est,quin tu tibi ---que scribis, etiam uera esse persuaseri quando necu tu ex ea nota es hominum, quos Homericus ille heros tantopere se perosum cohrmat, aliud in linguipromptum,aliud clusum habentes in peeiore: nem ulla est causa, cur Poliatiano Callimachus paleum obuudere postialet. No sillis ita me,sed ipse abs te
magis silieris: at , adeo non falleris, uera sentis, uera de me praedicas. Gratulare igitur iudicio de nobis tuo,aim isthanc opinionem perpetuo obtine, dum amo rem, dum beneuolentia obtineas: quin lauda me quo ut coepisti, ut ego ille Iam datus uir laudati me cum Naeuiano Hee ore gaudeam. Fiam autem, te Iaudato re,uendibilis potius,* uaenalis Nessi enim sum unqua dominu mutaturus,quare quincquid mihi astruxeris, ti bi accreuerit. Sum quippe in tuo aere,& sersitan locet
tof isthinc usi ad me misisti , gratiet simi, scilicet quia festiui, quia tui. Sed gratias 'o ago,tute enim beneficiu dando accepisti,no Quia digno,sed quia tuo, imo tibi amicus em alter ipse est at* ob id digno, hoc cli, Callimacho ipsi dedisti . Vale.
A quae mihi obiicis in principio literarum tuarum,adeo subinde argu ter purgas, 5c eleganter, ut respondendi ficultate simul & causam mihi interceperis, planec, indicauita id quod prioribus literis meis asseu 1 raui diuinu ingenium tuli omnia pol se iram opus lis illis quae necν ni lius ne* subtilius dici pro me possunt,st dieta sint a te, ammo amice, sed & uere, necp enim illud, rusi & hoc quod nisi iampride mihi proper unicus uisus esses,
cuius carmen utile dulci comisceat, nunc certer uolente adduxisset me in eam sententiam.Rusticus tuus sener urbanis limus, dodirilia , Sc elegantia plenus, ec quiuerer ex fumo clarissimam inoem efferat,at v ob id eo titulo indignissimus. Vidi, dc legenti placuere multa scriptorum nostri temporis, sed Rusticu hunc non satis, est uidisse semel, iuuat usip morari,& consore pedem: nihilo in eo no summe placet,nisi quod desim sicum tamen desit nihil,ut tam multa nemo alter, quam tu as. . ferre potuerit pro materia. Habeo iram tibi gratias, quod loccllos meos tanti d . xeris,non poterant uendi carius, i donare instituis lem: uoluisti, ui in caeteris om. nibus,esia libpalitate me superare, in qua hoc genere copensandi ustici re cupio. cipalior.Valelit ara decus,&do nae Leopoli, liai.Cal Octob.M. XV D.
38쪽
J Is mihi de liberalissimis moribus, di humanissimo ingenio tuo constire lilianc nuper ad te scribendi prouinciam no desumerem, potiuso in antiquo silentio pressterem.Mirum enim tibi sertas te uidebis,cur ego tecum exigua admodum,& quatuor horarum spatio contrae familia aritate deuinctus, qui plurimas tribus abhinc annis ad te scribendi occasiones miserim, quas undequassi aucupari debueram, nunc ad te potissimu seritiere u luerim,meam4 ut opinor temeritatem incusabis, quod nunc scribam, uel negligentiam,quod antehac non scripserim. Caeterum quia non tam ex alioru stimo ne,quam ex mea opinione mihi persuasi, te eum esse,qui omnes icti ac uirtuti tus deditos,nullo unqua tempore reiiceres, ea propter has nunc ad te literulas amo
ris duntaxat ala obseruantiae in te meae testes uolui,quas ob subitam oppon tunitatem cuiuidam isthuc proficiscentis exaraui. Quanquam igitur me prorsita ab omnes uel ignauia,uel rusticitate prsteriti silentii non excuso,spero tamen fore, ut reliquum meum erga te siridium boni consulas.Nam praeter hanc scribendi diligentiam,qua ego iampride initam Patauin familiaritatem confirmare debui, millum a me cium benevoli,tum obseruantis amici ossicium praetermissum puto. Sia quidem a superioribus annis, quo primum tempore tua mihi uel do strina uel humanitas innotuit, sui semper honorum,ac dignitatis tuae studiosissimus,ae saepissime cum apud alios eruditis limos uiros Venetiis & Patauit, tum hic apud prini pes meos de te sum honorificentis Imer locutus,effeci que ut opinor) praeconio meo,ut claritati tuae maius quippiam splendoris adderetur. Quo sit,ut non dubiatem me abs te in eorrum amicorum numero collocari possse,qui ut Isocrates tu asserit)non tam praesentes amicos uenerantur, quam absentes etiam ample 'umtur.Principes s me mei, quibus cum de te fiequentissimum sermonem habui, demo us atm eruditione tua optime ac magnifice sentiunt. Qiiid itas quia ego in eam opinionem adductus sum, ut existimcm eum te fore, qui literarum studiosia emolumentum,tibi uero gloriam immortalem sis allaturus. Cuius rei periculum
fecisses, sunt eum praestantissimo discipulo tuo Roma discedens superior uadiebus, Urbinum ex condicto uenistes. Quod si me nudiustertius audire potuis. ses de te uerba facientem una cum Nino Bononiensi sedecimuiro, li omine mea quidem opinione plurimi iaciendo,si nobilitatem, si diuitias,s liberalitatem morum , si literatura inspicias, prose sto intellexisses ea praeterquam ab amantissmo
homine die aut excogitari non potuisse In eam conubulationem umeram , ut
de uiris hoc tempore doetis limis loqueremur. in quibus flecter tu principatu obistinere uisus es.Nec me amor,aut adulandi midium filiit, a quo semper tanquam intestino morbo abhorrui. Sed quorsum haee tam multa de ossicio erga te meo e Nempe ut intelligas me tibi esse, ac fore deditissimum, & si magno montia aer gionum interuallo secludamur,teQ habere neminem, a quo maiori uel beneu lentia uel obseruantia fouearis. Qiod si ulla un* mihi occasio euenerit, in qu piam in re tibi morem gerere possim, id uero in primis mihi iucundissimum erit.
Quam qui dem occasionem abs te aetatu rsu ra cupio,ne me in pollicendo quam in praestando liberaliorem autumes Demetrium uero uirit eruditissimum,
P rumi, in primis discipulum tuum elegantissimae at amplissimae spes adole
stentem nomine meo saluos iacito: cui librum ex Plutarcho traduciam,unum remultis ineptiarum mearum monumen ,,dedicaui multos iam menses, misis ni,ha fimus,si dignum putassesn,qui in manus uestras eruditissimas peruenire mitistetur tamen clementia uestia potitia allectus,quis iudicio deterritus. Vale.
39쪽
Eprehenderunt me in actu literae tirae,ideo , lectas paulim in pnesens seposui,diligentius dein per otium recognitimas,ad east ut par erat
cum primum possem,responsurus. I ι -
ia It . Id si serius quam aut tu pateri , aut U ego uoluissem continoenest tamen humanitatis tus quicquid hoc est, quod facimus, bones consulere. Nem enim tam opellam aliquam alter ab altero, in ipsum animu requirimus. Nel em continuo parii amat,qui paru ossiciosus est. stare ne illud quide in epistola tua ualde Obo, Dic tam scrupulose excusas,cur aut antea nihil ad me scripseris, aut nuc demu scripseris.Si em amamus ex animo inter nos,sicuti certe amamus, quicquid alteri comodat, 4 secto utril comodat. arenem dissoluere,sed nec laxare uolutates nostras, quasi nodo Herculaneo cohaerentes,aut silentium pol si haut ulla ossicii,praesertim no necessarq interminso Quo autem amicis ista literarum uicissitudo cum ad absentes tantum missistentur: amor autem uerus etiam absenteis praesenteis faciat, nisi uel ipsis testatur, ues at is ostentant mutuam uoluntatem. Sed neque testibus eget amor syncerus,
quippe oculeus totus,ac lynceus, di qui Momi quoi iudicium de positu hurnani corculi despuannem se populo ia fiat,cum sint amici κατ-satis magna theatru alter alteri. Quin illam quo , pcne dicam, superstitiosam probationem
amoris in me tui totam tibi remitto.Est enim mihi, est est ad manum semper ami ...citis examen. Est & Hecatonis amatorium,quo te uel ingratis ad amandum compellam Sed nec te monebo,ut principibus me tuis insinues,necp inuicem mone ri me patiar, ut patronis te meis adiunga. Quoquo enim tu irrepseris, ego sequar. ubi ubi ego me adglutinauero, inde scilicet tu pendebis. Vt enim militem,custo demi cadem catena,ita par legitimum amicorum una tenet copula.Plutarchum Latineriam per teloquentem cgo at* adolescens meus auidi expectamus, minime quidem dubitates,quin sit δsolutissimus futurus,uel ob id certe, ut alicui eriueteribus Graecis τα διδακλα reseras, quando ita insce ab eis didicisti,ut nouos docere iam omneis possis,& quod dicitur αντιπελαργῶν.Vale.. LODOVic Vs o DANIVS ANGELO PO LITIANO SUO S. D.
i Lutarchi libellus ad leuem sicivi si ullam potius elegantiam quambe i nevolentiam profiteretur,erulbesceret profecto,nec ad exactissimae is ruditionis ossicinam sese,nisi uerecunde conferret.Nunc autem laetus --Σ 5 securus accedit, humanitate tua magis quam ullo ornameto suo fretus.Proinde meretur,ut eum ad te proficiscentem benigne suscipias, illi Q prima tiam amoris operam sedulo impertiaris. Siquidem ego illum,quem alioqui inuolum abiectum,& uile munus existimarem, non indignum tamen putaui, qui ad exhibendum stud' at obseruantiae in uos meae pignus adueniret. Vtcunc, erit, re quanti n* erit,in honam accitias partem rogamus obsecramus*. Nudius tertius ab Hermolao Barbaro,5 Petro Cotareno, qui duo uel nobilissimi uel ornatissimi, uel eruditissimi sunt, Venetiis mihi literae uenerunt, in quibus admo neor, ut si unquam ad te scripturus sum,eorsi te nomine siduum esse iubeam Omini me autumno superiore, cu Venetiis essem una cum his,de te perinde ac d ctissimo homine sermonem habuisse.Illi aut se familiaritatem tuam iniisse aster hant,cum triennio aut quadriennio proximo uisendae ciuitatis gratia eo conces
sisses. Digni homines sunt,qui a te quo' diligantur. Vale igitur, es me ama. lgubii, quinto Calend. Iulias,
40쪽
Lutarchi lepidum nouum libellu,quem tu scilicet latine interpretatus adolescenti meo nuncupasti uidi, cepi, legi, 5 qui dem simul omnia adeo cupide, ut prius pene ad calce prae studio peruenisse, quam ex carcerib. promovi θ' me senserim. Illo mihi fuit statim suauis odor qui dam uerboru tuorum plane ambrosius, tum sententiaru ueluti sapor quida austerus ec dulcis, no secus illecebris orationis tuae, j myrothecin cuna mentis imb tus, ita quod dicit) palatu initauit,ut quasi helluo alis uis, uix comansas epulas Iras tam lautas,tam oIsaras deuorauerim. Et sum prosecsto miratus,sce latuiti Plutarchum loqui didicisse iam mortus,cui uiuenti quonda sic em in scribit ipse deo sermo Romanus repunnabat. Videri enim potest non tam obiisse, quo die obiit,* secessiste ad studiu Romanae linguae, ut qui Graecoru Latinorumq; uitas illustriu hominu inter se contulerit, cum quo ipse se conserat, non inueniat. Nam sese conferre sibi in utrius p orationis facultate certer non ausit,quia scilicet in no stra praeponderat. Quod aut princeps iste tuus, at adeo noster noster enim est profecto, qui literaru studiosus est quod,inqua, bonas artes cople 'itur, alladomneis parteis bene audiendi se coparat, parentis ii sui ab lutissimi hominis uestigiis iniistit dici non potest ut gaudeam,ut exultem at* triumphem,ut tibi
gratuler mi Lodoui .Duos mi ii uiros tulisse aetas nostra in debat vir, qui rem literariam,nd quide cuia stando,ut ille uerrucosus,sed multa agendo potius restitu renia edericum Vrbinatem,principem olim tuu &Laurentiu Medicem patro
num semper meum, utinam , semper.Hi duo ni fallor ausi in tantis seculi huius tenebris lucem sperare, quaricii contra torrentem pessimoru morum brachia dirigere: ergo Mibrurii pulcherrima supellectilem sibi copararunt, ec doctos iuue
runt,et ipsi studia tractarunt. Nam ut de principe tuo tacca,de quo Iongiore su sellio agendis puto, dicam aut de Laurentio meo, caue putes quen* cile ex no stro ut se dixerim seminio, hoc est, ex iis quin omnem aetatem in literis consum ipserunt,cui cedat hic uel acumine in disputando, uel prudentia in iudicando,uel in explicando quae sentiat,facilitate,copia,uarietate,gratia. Acer illi sermo,&gratiis S cum res postulat, salibus scates,sed ex illo mari collectis, in quo Venus est orta: exempla,&historiam ueterem sic habet ad manu ,ut eis perinde uti semperat* suis stipatorii, uideatur,sic ut ingentu habere in numerato, & esse quasi pro mum,condi ut Plausino utar uerbo totius antiquitatis facile credas. Extimcto
igitur duce illo tuo,cum videre nostras iam artes unica spe niti,fateor, uereri cor pi, unius ut hominis uires tanto perserendo oneri pares csse postent.Quare cum
ostedis rediuiuam illam uirtute Eederici resurgere in filio,iisdem adolescentem artibus quib. olim clarissimu patrem delectari, reddidisti mihi quide animu at aquam quod dicis asipersisti. inare gaudonio tanto bono,gaude tuo laborere diligentia,& quod iacis perge protinus exercere principem nostru in stadio
Musam. Assuescat iam nune a tenero amare literas, fouere literatos, coplecti re colere. Scis autem messem plerump respodere sementi,tibici potissimum primitias seugum deberi ab hoc agro: quippe ut ille inquit Mora quos secit praunia
doctor habet.Sed & Petrus nunc studiis acriter incumbit, & humanitati. Habet indolem paternam,habet ingenium,ludit 5 ipse nunc uersiiculis, nunc soluta oratione,& libera. Graecis plurimum dele statur. In summa, dignus quin sit principi
tuo charus, quia similis. Similis autem, qua ratione parua magnis componum xur. Is nunc, scribente hanc epistolam me, alteram seorsum commentatur episto Iam. Quae cuicuimodi erit, etiamsi minus apte exierit, mittetur tamen ad te,