장음표시 사용
591쪽
ss4 ANG. POLITI AN Quam prope ridentes submittunt prata colores,
Pleia , florifero germine uernat humus. Hic dum cornipedes primi sub carceris oras Tyrrhenae expediant signa canora tubae, Regia nata leues gaudet celebrare choreas, lamet nurus certa brachia lege m ouent. Emicat ante alias uultu pulcherrima nymphas Albicta,& tremulum spargit ab ore iubar. Aura quatit lasos in candida terga capillos, Irradiant dulci lumina nigra sice. Tam4 sitas uincit comites, quam Lucifer ore
Purpureo rutilans astra minora premit.
Attoniti Albi eram spectant iuuenes , senesq;:
Ferreus est quem non forma pudor ue mouet.
Mentibus Albi eram laetis,plausu . secundo,
Albi eram nutu,lumine,uoce yrobant. Vertit in hanc toruos Rhamnutia luminis orbes, Exiguo . mouet murmura parua sono. Tum miserae letale fauem,oculi si nitorem Adiicit,& solito celsius ora leuat. Tanta et perturbans extemplo gaudia, tristem, Qua pereat uirgo,qu. aerit acerba uiam. Hic Febrim aethereas carpentem prospicit aura' Exerere Icarius dum parat ora Canis. Illam Erebo Nocte , satam comitantur euntem Luctus*,8c tenebris Mors adoperta caput.
Et Gemitus grauis,& Gemitu commixta Serela, Singultus , frequens, Anxietasin ferox: Et Tremor,& Macies, pauido. Insania uultu, Semper & ardenti pe 'ore anhela Sitis: Horridus at Rigor,trepidaeq; Insomnia mentis, Inconstans Rubor, terrificus p Pavor.
Narmaricim trahunt dominae iuga curua leones, Ignea quess rabido murmure corda fremunt. Vertice diua seras ardenti attollit echidnas, Quae iam em Stygio semper ab ore uomunt. Sanguinei flagrant oculi,caua tempora frigensi Colla madens sudor, pediora pallor obit. Aloe animi interpres liuenti lingua ueneno Manat,& atra quatit seruidus ora uapor: Spiritus unde grauis tetrum deuoluit odorem. Letifera strident guttura plena face. Sputa cadunt rictu croceo contacta colore, Perpetuo naris laxa fluore madet. Nulla quies,nullire premunt membra arida semi, Faucibus in salus tussis acerba senati Risus abest,rari squallent rubigine dentes, Sordida lunato prominet ungue manus.
592쪽
Dextera sumiseram in uigens lampada quassat,
Sithoniam, gerit frigida larua nives. Olli templa olim positit Romana propago:
Abstinicit simas nec tamen inde manus.
Sacra illam Actiaco tenuere palatia Phoebo, Quic, olim uicus nomine Longus erat. Area quinetiam dine templa ardua febris Ostendit, Marii quae monumenta tenet. . Hoc ubi crudelis uidit Rhamnusia monstrum. Exacuit ceuo lurida corda sono. Micis hanc,inquit uirgo sata no ste puellam, Cuius 5c hinc radiis ora serena micant.
Quae gaudet sati, sortis ignara futurae,
Quam digito atqi oculis densa caterua notat. Hanc nive tu Relida,rapidis hanc infice flammis. Sic opus es uires sentiat illa tuas. Dixerat,& pariter gressium auertit,& ora:
Non oculos poterat iam tolerare truces.
Continuo ardentes stimulis citat illa leones, Saepius Sc dueto uersat in orbe ficem. Interea humentem noctis uatiantia pallam Hesperus in rutilo sparserat astra polo. Albiera in patrios iam candida membra penates Intulerat, molli constiteratio toro: Iam tenero placidum spirabat pectore somnum, Venit ad obstrusos cum dea saeua lares. Quo deas quo tendis non te lacrymabilis aetas, Non te forma mouetr non pudor aut probitast Noisne mouent lacrymael uiri clacrymael parentum e Mortalem potes ali perdere saeua deam rLimina contigerat, tremuerunt limina, pallor
Infecit postes,& patuere fores. Virgineum petit illa torum,pauidae , puellae
Pectore ab obscoeno talia dicta refert: Qtiae placidam carpis secura mente quietem, Et fati & sertis nescia uirgo tuae: Nondum serua meae sensisti uulnera dextrae, Quae tibi ego,& mecum quae tibi fit a parant. Stat vacua tua Parca colo moritura puella, Ne geme, cum dulce est uiuere,dulce mori est Sic ait,aesiiseramc, excussi lampada, acres Virginis iniecit dura sub ossa faces Tum letale gelu invergens, guttasc, uenens,
Inserta heu uenis emigit inde nece. Excitat idia graui geminos clamore parente Advocat absentem nuntia fama uirum. Vicinae extemplo matres, trepid. ael puellae Conuiniunt, tinei as imbre rigante genas.
593쪽
sss ELEGIA Iam sera uirgineas populatur flamma medullas,
lam gelida torpent horrida membra nive. Liquitur infelix non ars operosa medentum, Non tacta a misero coniuge uota iuuant,
Liquitur,re quan* dirae uestigia mortis
Cernit,& cxtremum sentit adesse diem: Corde tamen gemitum premit,& spem fronte serem Tristitiam 4 acie distimulante tegit. Scilicet augeret trepidi ne dura mariti
Lamenta, & curas anxietate graues.
Iam decima infaustam reserebat lampade lucem
Cynthius,5 picea texerat ora face, Cum miserat extremus iam presserat error ocellos, Fugerat heu uultus,fugerat ore color.
Aspicit illa tamen dulcem moritura maritum, illum acie solum deficiente notati Illius aspectu morientia lumina pascit, Mens illum er media morte reuersa uidet. Quis tibi nunc Sisinunde dolor,cum uirginis artus Aspiceres anima iam fugiente mori Non tamen illa tui non illa oblita parentum Te uocat,& tales fundit ab ore sonos: Pars animae Sismunde meae,si coniugis in te Quicquam iuris habent ultima uerba tuae, Parce precor lacrymis, uixi, cursum . peregi,
Iam procul a uobis me mea sata uocant.
Immatura quidem morior, sed pura sub umbras Discedam 8c nullis serdida de maculis. Discedam uirgo facibus nec ut sta maritis Cessii, coniugii nil ni si nomen habes. Est mihi dulce mori,uit Q impendere Amata
Edita mortali conditione sui. At nisi nunc morerer fueram moritura subinde, Est mihi dulce etiam te superante mori. Nil mihi iam poterant anni consore seniles, Vita breuis longi temporis instar habet. Mi dederat teneri leges natura pudoris, Mi dederat mores cum probitate pios, Nil mutari in me cuperes,nisi tristia rata: Humanae uiri conditionis opus. Vidi ego te summi desumstum munere honoris, Vidi omnem sessa pace nitere domum. Et nisi me gemini possimi nil flere parentes. Parce igitur manes sellicitare pios. Parce preco lacrymis coniux: sic laetus in auras Euadet tenues spiritus inde meus. Moesta sed amborum nimis ah nimis ora parentum Solare,heu nostro torpet in ore sonus.
594쪽
Heu raplasitu uiue mili tibi mortua ui iram, 'Caligant oculi iam mihi morte graues. Iam o uale o coniux,charii, valete parentes. Heu procul hinc nigra condita no ste feror. Sic ait, oc dulcem moriens complexa maritum Labitur,inw illo corpus inane iacet:
Corpus inane iacet chara ceruice recumbens
Coniugis heu fili tristia iura grauis. Hoc licuit uobis,o serrea pectora Parcae. Credo ego iam diuum numina polle mori. Quis nunc quis gemitus miserorum 8c uerba parenturi Nesciat in tantis heu repetita malis Ora rigat lacrymis frater,rumpiti capillos Moesta seror, teneras 5c secat urisve genas. Non secus Hectoreo Troianae in funere matres
Fleuerunt scis Iis publica sata comis. Implentur clamore lares,clamore resultant
Atria lucti nis fletibus aula fremit. Heu quid agas coniux quae uoccm in uerba res es: Quo fletu incuses tristia fata miser rNon lacrymas miserandus habes, non uerba dolentum, Attonitus pigro torpet in ore sonus. Extimstae ingeminas tantum misera os uia, εc arctEImpedis amplexu frigida membra tuo: Dilectos , premis inlitus, premis Ora,nec ullum Inuenit inclusus pectore luctus iter Quoi magis mersum premis alto in corde dolorem, Hoc magis ille furit,aestuat aloe magis. Sic magis inclusiis furit intra obstacula torrens, Quae si dimoueas lenior inde fluet.
Quin etiam inuis e rupisses vincula uitae, Coniugis ut manes prosequerere pios.
Sed prohibent fratres,ec blandi cura parentis,
Sed prohibent socii pectora fida tui.
Iam uirgo effertur nigro composta seretro, Desectas humili fronde reuincta comas. Heu ubi nunc blandi risis, ubi dulcia uerba, Quae poterant seni frangere duritiem. Lumina sidereas,ubi nunc torquentia flammas, pHeu ubi puniceis aemula labra rosis Proh superi, quid non homini breuis eripit horae Ah miseri, mnus,& leuis umbra sumus.
Non tamen aut niveos pallor mutauerat artus,
Aut gelido macies sederat ore grauis: Sed sermosa leuem mors est imitata seporem, is nitidos uultus,orat lanMor habet. Virginea sic lecta manu candentia languent Liliau, oc niueis texta corona rosis.15
595쪽
Hie eo nulla prius silerint lamenta, nouatur Lud us,& indignis imbribus ora madent. Praecedit iam pompa seequens,iam moesia sacerdos Verba canit,sacris turribus aera Gnant. Funerea ciues pullati ueste sequuntur, Et spargunt moestis ore madente genas.
Densacp plebs uidui deplorant sata mariti, Atm illum digito,luminibus p notat. O quantum imperi crines,oculi Q,genaeo Nodiis habent quantus nubilat ora dolor Quid nunc exequias celebres, opulenta , dicam Munera r quid donis templa reserta piis romnis ceratis radiat funalibus ara: Omnis odoratis ignibus acii calet: Aeternam4 canunt requiem, lucem , uerendi Sacricolae, & lymphis corpus inane rigant. Et tandem gelidos operosi marmoris artus Includit tumulus,& breue carmen habet. Hoc iacet Albictae pulchrum sub marmore corpus. Nulla quidem tantum marmora laudis habent. Exornat tumulum corpus,sed spiritus astra.
O quanta accessit gloria, laus Polo.
Cita reseram attonito Medices tibi carmina Neelio, Ingeniuml tibi seruiat omne meum, Quod tegor attrita ridet plebecula ueste, Te ina quod pedibus sint recutita meis, Quod digitos caligae distupto carcere nudos, Permittunt coelo liberiore sevi, Intima hombi cum uacua est quod stamine uestis, Seetalde caesa iuncula filiit oue, Ridet,& ignauum sic me putat esse poetam, Nec placuisse ammo carmina noluatuo. Tu contra etasas toto sic pectore laudes Ingeris, ut libris sit data palma meis.
Hoc tibi si credi cupis, & cohibere popellum,
Laurenti uestes iam mihi mitte tuas. AD EvNDEM GRATIARUM Ac Tio. Dum cupio ingentes numeris sibi Blured grates Laurenti,aetatis gloria prima tuae,
Excita iamdudum longo mihi murmure tandem Astitit arguta Calliopaea lyra: Asti tit,ini meo preciosas corpore uestes Vt uidit, pauidum retulit inde pedem: Nee potuit culti iaciem dea nosse poetae, Corporacp in Tyrio conspicienda sinu. Si minus ergo tibi meritas ago carmine grates, Frustrata est calamum diua uocata meum.
596쪽
B p i G R A M M A τ v ΜMox tibi sublato modulabor pectine uersus, Cultibus assiderit eum mea muta nouis.
IN ARIDAM POPVLVM, VAE REPENTE ante domum Laurentii reviruit. iod rediuiua nouas diffundit uertice fiondes; ante domum, o t cum sacra Lyaeo, ebria turba faces. Quid mirum noculeis nam cum Laurentius armis Emulus,Ausonesos temperet arte lares, Ipse suas iuueni Tyrinthius explicat umbras, Implicet ut meritum te fia corona caput. Sic quoniam dextro modulatur Apolline ea e Ante sitas Lauti circumiere comas. Nunc igitur duplici crines lambente eorona, Se bello ostentet, set ualere toga. DE cANE HEBRO AD LAUREN-tium Mediem.
Quod eanis Hessierio Medices tibi missiis ab Hebro
Terribiles uasto strangulat ore feras: Ast hominem pauido metuit contingere ridi Nil mirum, domino conuenit ille suo: Sie tua nam sontes Laurenti poena coerce Sic reserunt abs te praemia digna pii.
Dulce mihi quondam missium fuit,inuida sed me
Paupertas laceros territit uneta sinus. Nunc igitur quoniam uates fit labula uulgi, Estereor sinus cederetemporibus.cAROLO MARSUPINO. Carle quid obstiuso sapientum quaerere mente inrid properas tetricos conssiluisse senes: Te decet exa stos mordaci claudere uersia Pumice,delici hcelebrare tuas. Vt cantata nouo se carmine iactet amica, Sub aciat c, leues nuda Thalia iocos. Par est nequitia iuuen* gaudere proterii Hanc Venus aetatem uendicat ipsa sibi.
Si apis ergo graues procul O procul exige chartas.
Non iacit aetati musa seuera tuae. Vince Philetatos molli cum carmine Ictus, Invideat teneris Graecia docia modis. Sic tibi purpurea geminus cum matre Cupido Imponet meritae myrtea serta comae. Aternam seres super aurea sidera funam,
Quae tibi post cineres alasuperstea erit. g. Politi Da
597쪽
r. rn r RAD PONTI cvri M. cccc LN π tr. Pontice uis nostro cumuli sit peraddere ani . In ν dies fieri semper amabilior Vis mihi uel tenera iucundior esse puella, Vis mihi uel geminis charior esse oculis
Mitte leues numeros,calamo nec parce iocos Mitte tuae testes carmina nequitiae.
Si facies, charo ses mihi chatior auro, Et nitido Phoebi sidere sulgidior. At si non secies uidi mihi uilior alga, At asini fies stercore sordidior.
iM PAvLvM M. cccc LππH. Quae tu condideras danainaui carmina nuper, Nec tua damnaus carmina Paule tamen. Autor eras, iateocsed cum sunt edita Paule, Autoris non sunt carmina,sed populi. ANTONio BENI VENIO MED Ico. Elegia. N. cccc LππM. Vt sonipes geminas attollit Martius aures, Cum raucae belli signa dedere tubae: Sic mihi languenti surgunt in pectore uires, Ingenii laudas cum monumenta mei. Et merito, nem enim tanto sub iudice tutus Pertim eo uulgi scommata uana rudis.
Nam quoniam Stygiam iacile est tibi pellere mortem: Quam sicile inuidiae frangere colla potes Felix cui liceat lati peruertere legem, Quem propter cymba stet leuiore Charon Stamina qui ualeas inuita ne fiere Parca, Ai in animas uacua restituisse colo. Felix grata domus Lycio Beniuema Phoebo, Cui sua concessit munera cuncta Deus. Nanoe Coronidem tibi cedere iussit Apollo, Iussi S A monium cedere Phylli idem Ast alius simili frater uirtute recenset, Quae medicam surgens herba ministret opem Tertius Aoniis satur ille Hieronymus undis Ad querulam do 'o barbiton ore canit. Bis senos alius modo cum transcenderat annos, Pectore iam canos uincit de ore senes. Cederet huic Thamitas do fit certamine cantus, Cederet aurata Calliopea lyra. Argumenta etiam logicis miranda figuris Implicat,ec magnum uersat Aristotelem. Dii tibi dent Pyliam longe superare sene stans Antoni, Euboicos ec superare dies.
Din tibi dent geminos longumsuperesse parenter: Dij seruent taues pignora citara i M
598쪽
modo praecipiti quae nuper carmina penna
Scripsimus,ingenti munera parua mei, Excipe,mel tuum memori sub mente reconde, Mut Q sternus pediora seruet amor. ΑD π Ys TvM cARDINALEM.
Quod dubia incerto uariantiu nubila Phoebo, Dum petis Hetruscos maxime Xyste lares. Quid mirarer tuae ibi ipse umbracula fronti obiicit,&radios temperat ipse suos. Sic te Xyste uidet,sic te non laedit,sc uno Tempore,sic geminum perficit ossicium. Iure igitur parent homines,cui sidera parent. Spes hominum prima es,prima p cura deum.
Tenderet Hetruscam nuper cum Xystus in urbem Aurea qTe magni signa leonis habet, Viderat assiduis pallentes selibus herbas; Et caua limo flumina sicca sinu. Viderat oc querulis poscentem uocibus imbres, Efiuias populum congeminare preces. Ergo salutiseros suspendit in aethere nimbos, Dum pergit Lydas Xystus adire domos. Inde ubi iam laetus mediae sese intulit urbi. Obtulit & Tuscis ora serena piis. Ardua laxato discussit nubila coelo, Et liquido arentem nectare pauit humum. An quisquam neget esse deum te Xyste,tenentem Imperium terris,imperiumcppolor
Verba dedi Xysto,decet haec dare dona poetam,
JEra decet Xystum reddere,verba refert. Verum habet ille alios, qui dent sibi uerba,fatemur, Ara tamen qui nunc det mihi, nullus adest. AD EUNDEM PROPTER ALi vos poetas detractores.
Credebam demens Xystum mihi uerba dedisse, Fallebar,uates nam mihi uerba dabant. Nil queror, insanis mos est dare uerba poetis: Dii faciant ne sis Xyste poeta mihi.
Dicenti te Xyste deum si dona dedisses,
Quae petiit,iam te diceret esse Iovem. IN PIc TVRAM PUELLAE QUAE IN deliciis Lamentio Med.est. Ne dubita,picta est quam cernis uirgo,sed acres Hisce oculis flammas eiaculatur amor. Hisce oculis uocem dedit ars, linguae* negauit,
Heu fuge, sed nulla est iam fuga, lnus habes. Molit. Dd α
599쪽
AD PRAN cIscvn s ALVIATVM. Qirum peto si dederis,dulcis Salutate silutem, O quam conuenient nomina tanta tibi. Parma peto,dare magna soles,da parma petenthParua tamen nescis si dare, magna dato. Parva ti bi,sed magna mihi sunt ista,rogamus, De nobis Xysto haec dicere uerba uelis. Est iuueness,te Ayste colit,ueneratur, amat Spes sibi tu prima es,primat cura tibi. Nec malus est uates,nec pellima carmina condit, Sed nullo hic vates est tamen aere grauis. Hoe satis est,diuo mandamus caetera Xysto, Sat bene perspiciet,quid tua uerba petant.
Audit Marsilius missam,missam iacis illam Tu Domiti,magis est relligiosus utere Quis dubitet tanto es relligiosior illo, Quanto audire minus est bona,quam secere.
Di PAMPHILUM. Mittis uina mih mihi Pamphile uina seposunt: Vis mage quod placeat mittere,mitte sitim. iN co RYDONEM.Sum puer exclamas Corydon,subigi fateri: In te reclamat sed tua barba, uir es. IN EI AB ILIUM. Innumerae tibi sent Mabili in carmine mendae, At ubi sint quaeris,per mare qineris aquam. DE ANTONIO TVsco EXTEMPO rali poeta, ad Fabianum.
Tuscus ab Othrysio Fabiane Antonius Orpheo Hoc differt,homines hic trahit,ille seras.
iN LAURENTIUM MED IcEM.'Ante erat insormis Laurens tua patria truncus, Nunc habet ecce suum te tritiuente caput.
Nam* tuis nimia est iraenata licentia nuper Legimus,hoc patriae quis neget esse caput Caeca fuit quondam tua di csta Fluentia, sed ne Cuneia oculos illi te tribuente indet. Ccia nam p p is statuisti dulcia musis, Quas patriae ueros dixeris esse oculos. Consilium dic esse aures,quo consalis illi: Quod figit insidias te suce,nare ualet. Cum dederit largastuli tua dextera Hrges, Os habet, hoc totum patria corpus alit. Impensis duetiit tuo Volaterra repulsas Accepit leges,haec sua dextra fuit.
Pene puer laeuam , manum,clypeumo dedis Cum tuta a miserra seditione
600쪽
EPIGRAMMATVM Praemia eerta manent iustos,rata poena nocentes: Hisce urbem pedibus comprobat ire Solon. eterea auratos posito sciualore capillos Compsit,& aurata cancnda ueste nitet. Hoc decus educiti templorimi ad sidera sumptus, Hoc Medicae praestant ardua tecti domus. Sic patriam gignis Laurens, educis,N Ornas,
Patria sic uero te uocat ore Patremi N EUNDEM.
Cui tua gesta licet breuibus comprendere Laurens, Ille breui coelum claudet oc astra manu.
IN PHILIPPUM FRATREM pictorem.
Conditus hic ego stim picturae sima Philippvh
Nulli ignota meae est gratia mira manus. Artifices potui digitis animare colore' Speratac, animos fallere uoce diu. Ipsa meis stupini natura expressa figuris, Mec, sitis fassa est artibus esse parem. Marmoreo tumulo Medices Laurentius hic me Condidit anter humili puluere tectus eram. AD LAvRENT iv Μ EXTEMPORA neum Epigramma. O ego quam cupio reducis contingere dextram Laurenti,& laeto dicere laetus aue: Maxima sed densium capiunt uix ama uulgus, Tota salutantum uocibus aula semita Vndi purpurei Medicem pia turba senatus Stat circum,cunctis celsior ipse patet. Quid ficiam accedam nequeo,uerat inuida turba: Alloquar at pauido torpet in ore sonus. Aspiciam licet hoc toto nam uertice supra est. Non omne ossicium turba molesta negas. Aspice sublimi quem uertice fundit honorem, Sidereo quantum spargit ab ore iubar. Quae reducis facies,laetis quam laetus amicis
Nil agimus cupio selitam de more salutem Dicere,& ossicium persoluisse meum. Ite mes uersus,Medicia haec dicite nostro, Angelus hoc mittit Politianus, aue.
Invideo Pisis Laurenti,nec tamen odi, Ne mihi displiceat,quae cibi terra placet. IN EVNDEM cVM RURI VERNA eo Roona fionte redimitum uiderem,o tempore.
Quam bene glandi sera cingis tua tempora querci inii ciuem sermo non modo, sed populum.