Jac. Philippi Tomasini episcopi aemoniensis Titus Livius Patavinus

91쪽

T 1 Tu LIVIV s. 83 Facies imberbes virorum ita similes sunt, ut interdum una pro altera in statuis capiatur. At cum certo certius perspectum cognitum habeamus, ab Alexandro Bassiano, antiquitatis studiosillimo , monumentum hoc pretiosissimum patrie dono datum, an non is, si Monumentum illud alterius fuisse comperisset, quam LIVI , dum eo patriam suam decorare nititur, amantissimus civis , eandem in raudem induxisset Neque vero Gil la in fensιι T. Livo nomini Imperator,

illius ima ines Tranquilli verba sunt in ejus Caesaris vita abolevit, edpaullum abfuit , quin statuas ct πι-

a T. ab omnibus bibliothecis amoveret. Quod si illas abolere jussiisset , nequaquam Probus Historicus Tranquillus, qui Tra-jani, Hadriani P. Im aetate vi

gula historiam scripsit, dixisse Diu dis lum

92쪽

8 I. P. TOMASINIlum abf- , umstatuas scripta T.

Livi ab omnibus bibbothecis amo υeret; sed T. L IIII ima ines, Cal uti Imperasore jubente , uia. ciιm seraptis ebus aboletaesunt. Credendum vero est, T. IvΙIimagines non secus, ac illas Caesarum, in honore ac pretio tum fuisse se , ob existimationem summam,

quam illi scripta sua conciliarant singularia propemodum divina indeque factiim , ut una illarum in manus Bassiani devenerit, qua patriam suam eximii loco muneris exornavit. Hanc nos uti veram T. I imaginem absque ullo dubio veneramur. Nolumus enim antiquitatem illius in dubium

revocare.

At enim imaginem Patavinia I VII conata fuerit antiquitas abolere, ea re quidem certe minus idco nobis dolendum est , quod redivivum illum intueainu in altero Patavino

Cive

93쪽

AEREN Go, cujus scriptis, quam diu Latinae, Etruscaequei orebunt interae, semper honos, nomenques se, Lud que manebimi. Hic enim seculi nostri L Uva sjure omnium ore colitur , salutatur cum nullus eo propius I vi stylum attingat , sive locutionem ejus gravem candidam, sive rerum gestarum narrationem , sive locorum descriptiones spectes. Novit id ingeniorum acerrimus aestimator Perronius, S.R.E Cardinalis, qui, cum Henrico IV. Magno praestantiam illius suis ex meritis adum brasset , in causa fuit, tit ab eo Lute tiam Parisiorum, magnis propositis, mus, fuerit vocatus, quo sua egregia , regiaque facinora litoris

consignaret Novit Manutius Farnes1uS, magni aeque animi, ac ingenii Princeps, qui unum illum Parmam accersit,

94쪽

8ς P. et o M A CUNIut is sibi pro dignitate scriberet res in Belgio, alibi ab ALEx ANDI patre, Imperatore fortissimo ge ditas, quod egregie re ipsa praestitit, ηsecutus tanti Principis judicium, simino feliciter assecutus mulatur illo scilico ea in uberrima segete pulcherrimarum aerum Ι- VIVM concivem suum, eundemque inobis graphice repraesentat. Extat ejus porro divina scriptionis, nondum typis edita in commentario brevissimo, exemplar unum, quod vidi penes virum clarissimum iratris ejus fit iura, Fi Asa V MI' EI E N G, 11, athedralis Ecclesiae Patavinae Canonicum, cujus dignitatis personam atque in illa digne sustinet, ac Philosophice Moralis interpretis in publicis Patavinis scholis. Alterum apud Hispaniarum Regem. Terrtium in bibliotheca sarnesiorum

Ducum Quartum in Musco tuo

Illustrissime,ac Excellentisssime Mo

95쪽

TITV LIVIVS. 87L qui prae caeteris ingeniumviri tanti facis, hoc titulo.

ANTONII QUAERENGI

De rebus gessis Alexandri asensi Parmae ct Plac Ducis ΗMoria.

Et initio tali ALEXANDRO -nsio primae rudimentum disiae Hismaritimo priuio Turcae ad Naupactum fuere.

Talique fine. Hi secun Tamsi in Galliam transiuisfait sit tertium,

ut reor comitin interesset, quamquam se remo morbo implicitW apparabat, cum militaris disciplinae, ac virtutum omnium praeclaris laudibus invidiam I sepeliresso,immicumfelicitati Belgicastum manus injecit.

Auxit itaque Scriptor hic nobilis adeo praestanti divini sui ingenii monumento patriae suae decus, ut L Ι-vivs Historia Romanarum rerum auxit

96쪽

auxit & ornamenta domus, non hoc uno nomine toti terrarum orbi notus, scd Theologiae, Philosophiae,

Juris prudentiae, Pota' in moeniorum quorumque studiorum cultu, quibus veluti radiis, Solis instar,longe lateque conspicuus,cum Auta Farnesianae micuisset satis,Romam illustra re coepit, ibique summis continenter Pontificibus illius, ut in Univcrsit Centro , noVum exemplo suo. Ἀ- CHONis Systema confirmavit, sibi semper aequalis undique, Vitaeq; semper integerrimae cruditionis, ac doctrina sanae solida jubar unde quaque cum amore partico admiratione diffundens. Sed haec alias phiribus in Elogiis nostris. Satis enim hic habeo demonstrasse leviter, in

migrase Li v I v M,ut eo nunc sospite magni illius luminis,cxtincti dudui Stylum&imaginem habeamuS, cujus nos aspectu aeternum pasci Caelites patiantur. C A P

97쪽

coronidis loco.

CLaudent T. Livo vitam ejus Encomtastae, hactenus non allati, ducetque Paterculus familiam reliquorum. Ejus enim ista sunt Libro Ii Peneotidia est inhaerentium

ocidis in reniorum enumeratio inter augmaxime no tr3 υι emnent, princeps

carminum Virgilims, Rabiriuseue, consecutus Sallusium LI LV βι- lusque, et a se perfectissime informa operis sui. nam vivorum , ut magna admiratio, ita censura difficilis es. Philippus Comin reus putavit LI

vi ura , Latinorum Polybium, omnibM Senatoribus, accubernatoribras rerum- publicarumperlegendum.

Isaacus Casaubonus ad eundem

98쪽

Oratorum Principe encomitam Fopulum Romanum hujus unΠιs genium par imperios habuis . Georgius Corvinus,& Sigismundusae trabentus, Bibliopolae Franco furienses, in Praefatione operum ejus, a se editorum A. V. L I v I vis Historicorum horum omnium Principem , ct rerum Romanarum divinum explicatorcm ocaΠt.

Iidem in alia uncupatoria ditionis alterius inra ita de illo scribunt. Om, quod ad iι lorem attinet, talis esI, ut viυus tu leo eloquentia fonte no des, ιιos Roma ad sheontemplationem trahere non potust nominu fisama , ut Hieronymus Paulinum refert, de ultimis Hi*anta Galliarumque nibus pertraxerat , moriens ob eorsim , quae describιt, magnitudinem, varietatem , praestantiam utilitatem, ac licunditatem, dign

cogni

99쪽

TITVs LIVIVS Ieognitionem , prudentiamque civilem clim eloquentia comparandampra cateris in mambus ommum teneretur.

Philippus Beroaldus in oratione habita in enarratione ejusdem ac Silii Italici, praeter ea , quae supra produximus ex eodem , haec alia adducit. Eodem animo Livius bellascriptii P tavit, quo Romani gesserunt, eodem in 'oeni fulmine Ilum exercuit, quo Romani populum arma tractant, eadem vigilantia incubuit chartis qua Romani milites disciplinae militari Incubuerunt. Et medim d videtur poputi Roma-ο ni, vel ob hoc unum tam memoranda fout inora erere voluisse, ut illa tam a luc buto Scriptore descraberentum, quἶ resi, haud dubie luculentas verbis luculen- tis aequavit, quem quotiestumque mi manin sumo, non legere video bella, is sed trusiare, , ut inquit Hieronymines de Paulo , non audire verba, sed to- nitrua. In Liviani voluminibis vide-

100쪽

92 I. P. TOMAI IN Ire videor Imperatores concionabundos, mititesque ιos exhortantes ad praeba alacri animo capessenda , Senatum de rebus dubiis consultantem , hostes hinc formidolos trepidare, Romanos Lucfuribundos in Dadere. Dent ite apud LIVIUM omnis re nubturis disciplina continetur, omni rata enixa , Omnes calliditates Imperatoriae demonstrant lιr. Leges Sena , Popunq; decreta, omnes denique artes, quibu domi, foris 'ue Ivitur, conspiciuntur. Sed proh dolor qisantam adiuram passi sunt omnes hierarum ludis ex centum decem voluminibin L IvIANI deperditis Z qui

omnia, et inquam Romam persepirngentos annos gesserunt praeclarafacino ra,υeluti in unum redacta corpus noster

potuissent ouanto distendio Uectus e lPop. Rom. I in tot,ac tantarum reris gestarum memoria, cum libris LI VII pariter Interiit uuantum erae famdetrimentum Iduursi. Imperatoressub rerunt, quorum nomina uigent sempitern