P. Virgilius Maro varietate lectionis et perpetua annotatione

발행: 1821년

분량: 616페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

- , oisse Virgilio ante oeulos misso contendit et poetae injuste his uiuum sit Oitiam in de arguit, qkiod in I toli hoc ad He nicos transititit, qui Pelasgica stillio orti ala Hrginoa latitur, a qua etiam toti figinem hab anti. Loetis est satis coitiosita; sed totum Macrobii acumen ut ex antrito die in idolie sando caret Virgiliunicum Iulio 1 Inino IIernicos ab IIornico duce Pelasgo ducem. nu quain aliiviret. Si uitiam duxisset, nimis Ion icti a res erat, propin ea eiu is ab A Pso tot rixae tuo oritina erant, transferre des I i-em, qui nihil cuni Ttoli con intino liabent, , qui di de Actoli narrata

uni Sed itine Virgiliu lIemleis id praecipue tribuit, ut in pode alia

ccato, alter nullo, ilicedant, Craim Omnino I nostinorum et sin ii nam amnitu ne quo ille habitus adeo insolen cxcogitandum dissicilia erat ut porim I -ἰmuni venire non Po ct uindon turi cosallitur Maerobius, quod hune motum in Itali fuisse ui cuto inter nudo iretur ad bellum nutissum repererat. Nam occurrit ille passim ut in Urticis Me in Etruscis inonumentis, iiiimimis in vasis,

ut apud Demi' torum In Etruria mali in c. mero, ut Silii imbliuionem omittatu, qui dat lib. VIII. 21 Satrinis lato egmina, utre nain gentem Libycam iiii in orantur lib. III. Is eui sunt to termi crure , apud Livium quoquc IX. Samnitium armatura cliis niodi nar

mi domnullum, di xtrum ocreatum trihuerat Thestii liberis . totorum mire: iam apud licri contrariunt moretii obtinuisse ita iiiiii Ari, ε totelis verba ab Euripideis sejungo . et id quidem merito i non enita vulti, sed dextruatae letu, tanquam aliteriorem et Privgredientem, nuduni et expeditum es in debere. Contrarium tamen oeutus est virgiliu , nee iiiiiiiis recte. Nam Euriiradi reprehensio proprio di tionem albee tam .es iste o γένου ἔχων spectat ut inistrum crus recte nudari potuit, tu do i iidem M ut togebatur. Ita do priscam nlatiorum militii Vmoti lib. I. c. 20 Podates euia i praeter cuius uerax et galeas, etiam terrea Dereas in dextris cruribus Og remur aeci pere es Lips do Nilitia Itomanor III, 7. Utraque adeo ratio auri co illa defenditur. Nam ne uitaui laeto pes qui in gradu miti arii Montis tia mittam en istentia iante ior ost, ut ins X, 58 proreto dum me Irto usu a pugnae eum scuto tegi non pomet, oerea munitii

tuit ac debuit verum iani si scuto tegeretur, vel Meuunm ille ocreanniniri potuit, dexter nudari, iliando in gradu militari hic retro serebat nimur urat ut . c. in gladiatore in opere stoli, o temni

142쪽

ias EXCURSUS MI

1 R. 3. St. p. st Cotonini Ruripidoum fragmentum ex Meleagro post Scimidi riim illiis travit alti nar ad Plicentes pag. 623 et in Dialtibede fragm. Eurip. pag. Il 5. cons. Tolip Tom. I. pag. 2ol. diti dat aetolorum inor a etiam Schol. I finitari Idith. IV IM, sed nihil inde novae hicis expoelandum. In armine Anthol. Steph. Pa'. SIS. An leti Tom. III pag. 2II, 297 Lyeurgi Thracis si signtina, quod νον

κροπιca eum exhibebat h. e. uno tantum crure ocreato : ut tuleo saI--m Uie sic te itistῖgore posset. Copim aetas J Iessa lux adducit. v. 691 sqq. ex Etruria veniunt tirli iii in tu Gnrcam originem hab re erodebantur eaque do caussa ipsis diversas a ceteris partes sequi cxistimandae sun De Faleriis Poeci uia, soracto et a pona ex Dionysio, qui adeundiis in lib. I. 2I, tum x liiii et aliis uolo enim itota repetere pro certo id constat. sed MesMiptim cum in his eommvno aliquod aut fictum inv ntumque nomen ponere non liceret, unde poeta arcessiverit aut in Etruriam transtule rit, nouis deo. S:ine ira extrema Italiam Ustia est, Graeco nomino,

ut Strabo ait lib. I. p. 25 B, eadem Isthmia dicta. Eam oram, riis temporibus varios aceepisse cum ex Illyrico tum e Graecia colonos mirum non est. Ex Illyriis utique suere Aprili. Antiquis jam temporibus Peltiso eire ea loca eoiis ederant, χιι etii d cti a P uc tio, quem innotri fratrem odiderunt. I otium. Iam gem, et ait num fratres memorax in Nicander apud Anton. Lib. II. Sane Daunii non nisi Pars Peucetiorum lucrunt, ut tu . VI, p. lb7 B., et Anton. Lib.

143쪽

AD LIBRUM AM

si olligo. Sin t m, ab Idomeneo dedi i , I b. III lo virm .es Strabo VI. p. ictu A. Herodotiis lib. VII, c. I 70 Crete v , qui cum Mino in Siciliam venerarit, pi,si iiiiiiii inde discesserant, ad Iapyriam appulisse, Ityriamque condidisse narrat in m 'at, Ha

barbaros, II sapygas vel Messapi dictos. quorum i initio ipsi dein celixi sinat. Illyrieos hos barbaros suis o credere licet. o hoc inter critera sabulose narrata recte tradit Nicetvide apud Antonin Liber. II. Parii ex II, In Thraeiam mecἰt, ubi Bothi αἱ unt appellas, nome. 25, Strab. l. e. VI p. 27 n, et ibi Not. et mansit adeo nominis memoria in monte Messapio Macedoniis apud Aristotelem Hist. Arum. IX, 5. Supra memoratam ex Herodoto an alii respicit Strabo lib. VI, pag. 2T B. et pag. 431. 432 At ubi illo dum rapta monto agit, lib. IX, p. 62 A. B., cui Antii ori urba subjeeta est, monte Lune Boeotia ait nomen a Messapo habuisse, qui ad Iap iam aceexurit eamque inspiam inpellarer . vid ibid. Casauli. Cons. Sum ad . n. VIII, s. Pallitur vero Stephanus P. qui Messapum Euboea montem edidit. Num vero Messapus e Boeotia homines deduxerat, et mini inporem Boeoti ad Italiam appulerint, et an nominis Bottiae or una iis milituit narrationi siligende licentiam secerit, mitidem non dicatim saltem Mempus es uis conditor et re M inpiorum inter ceteros l. aliis suit Plinius III, i s. Is Colubria Crine Mogga Piam adue προ-ere eons Solin. 2, p. 10 R. Apud Silium lib. XIl. Immaius antiqvi Messapi ab origine regum editur et Servius ad nostr in locum . 69 Abra innitu dicit re originem dueere. Audiet enim tu Iapygia seu Messapia cis erant. Qui eum ita se habeant, ad assequendum dii ieile est. Ulomodo ii uno in loco Vir lius veterem famam deserere et Messapum citi in extrema Italia sedem eonstanter Minnavit et iuuas. Fescenninis Fali- eis, ecterisqii enarrat Is Etruria popul s dueeti dare malueiat. id tur inerte poeta secutus eis aliquid quod nunc unoratum nam exor nat hunc Messapum Giutius copias et Ling alari ritu illustrat,miuod cum rhythmo et cantu incesserint. An Servio aliquid tribuendum si di blio, dum ci Me iniqN, Ennius Pit se orionem duceret acie

mune et infantes inducitis' socios et eos e parat evenis. Inc κκum qui

dem talem eiuniantu, et instationi nunte rosa, similem inultis barbaris nitatuni uim intra constat. s. Corda ad h. l. Ad escenninorum eurminum licentiam et docos vero respicero poetam non credo. Quod Neptuni filium laeti Memipum Vir lius, tecto ex vetero more i

144쪽

EXCURSUS VIM

quendi explieat Servius Hie Messapus per mare ad Italiam eruit Neptuni dictus est stius. Ita enim multa passim Neptuni aut filii

nati: i oppellati sucro, quoniam mari advon rant: v. e. Pelops npud Pindarunt. Ol. I. Undo aut ira in mentem venerit poetae, ut hunc M

sapum indomitiis igiti et ferro laestret ita lore iugoqui utilii videor, quod i iter eos, tuos ducit, Soruetis montis accolae sunt, II irpi illi suo nomitie dicti, qui sacrificio unituo, quod ad eum in tem sobat Apollini, sum ambilulam ligna atrum ambulantea non Murebantur. Plin. VII, 2 coiis. En XI, 587 sqq- v. IT. Ecce Sabinorum prisco se Mis ne magnum Aginomen Claus - is ingens Amiterea cohors etc. Fines agri Sabini poeta paullo uitiis comi tui quam ad sequ nilum aetatum at Oile , queis Strabo et Plinius anto oeulos habuerunt. Saltem latus septentrionale iisque ad minitem Fuscellum extenstit, sub quem Nursia Positae erat, et ab occidente IIortam, ultra Narem Tiberi tintilissum uiemorat. Am terraim, quinque cire ter millia ad , qti tu ergos Alteri sontem in loco situm, qui . Vilior ima vulgo appestatur, non infrequens pris ea aetato oppidii in Esse debuit, si quidem poeta ingens Anutem euhora dicere potuit prisci Quirites respectu Rouintiorum, qui et ipsi Quirites dieti ex iis abiit Curitura oriandi citra T. Tatio Romam venerant. Cures autem antiquissimum Ab g num oppidi tin, Non utitiari debuit Quires vel Qui is, si bie, unde Quiritidieti pro Curemibus Situs Cit. rium sui in Sabina regione non, quod Iuverius P. 675 putavit in loco Vesobuis nune dicto, sed Paullo inserius ad sinistram ripam amnis Corrae in agri P ire in loco Monte muta ore leto, id quod docte de-elaravit Caprear tu de Chaun De oueteri de a Maiso de Campo nec uorace, Tom. III pag. 75 sqq. . qui in tio codem loco villam sibi redemit et instruxit. Id mang. M sqq. tinum Poeta locunt grogio illithtrat unde uan sero mi is uoti nulla in i . l. qualidoqui dominu quana alibi tam aeeurato hae tractata vidimus. Eretum vulgo in colle linudprocul Tiberis ripa, II le Icuomso, qu iverunt: idem vir doctus situm aliquanto propius ad Tiberim in ossicut e priri vita appellatur locus

bus et ruinis deprehenso cire temptui S. Victoriae fuit, mille passibus a vico Monte Leone, IV millibus supra Reate, nune ista ibid. p. 93. Ne longe abest vicus Olivetia dictus, quod ipsum nomen 6-

Latina xii p. VI, II eommemoratum vidimus sed iii agro Sabino ituria oppidunn, vestigia habet satis ei ta vito Nomentanae et nominis in

145쪽

Qeo Molona niuea rura Velim Bosea seu carnis nos , in agro Reatino ad eum Veli viti, stimini oliui sertilitati . x Plinio, a rone aliisque Latis noti sunt vid. Cluver. p. G79 et Umminus . l. 99 sqq. Magna pars liorum camporiura ac demum I clino emisso Mna coisse videtur aquamini alit a stirpitur earum limus ad sortilitat omsoli haud dubie profuit. Is Tetruo fior tis rupe modi oraque re

rura in montiunt jugis sui se qui ad orientem uni in Piceno orant, dubitari nequiti es Cluvet. p. 692 693. Ultra oppidum Leonina in

sus Huuellae fiuvii, qui nune Aia est, sontem tam eam esse, vi mine Axpra, satis comtat es,misso tamen ali altantum ab hae urbo, et in valle resciviano miluas eonspici tradi Capniartii, iis pag. 22 M. Toru In loco inter vetus Ainiternum et Mentiorem eivitatem Aquilia sitos, nunc iris Tomis a metos sati 'xploratum est. Quod tamen poeta Forulos intor Casperiam insumen Himelliniis aravit, transve sum egit virum doctissimum modo laudatum, ut Torum ita n, quod taream mellam situm stat, et omnimii poetam respexi elutaret. Sed opis holeon lonandum est, it in regionum situ geograpti eam xubtilitatem deserat. 15. Tiberim xc qua patet inter Narem et Ante nem. Tubaris, aliis Tamsaeua, nune Tarsa ad Tiberii deMendit. 7l6. Nurma, nune No et a versu sontes Naris inter Onuum rigora, et Horia, ad Otia Naris qua Tiberi tinmittitur a Plitii opitidis Et is rivi anniun ruta, nihil dissiduitati ha boni populi Latra intelligondi

sive de coloniis Latini in agrum Sabinum deductis, sive de oppidis

a Latinis conditi et habitatis, quo temporum successu in Saluitorum ditioitem e Merunt. Hoc Cluver pag. GAI statuit. Cons. Capniamin.

g. I 6 sqq. III. Allia, exiguum stimon Romanorum clade a Gallis aecepta satis notum, dubitatur, quo loco defluxerit Cluverius esse credidit amnem ista moam, Capmartinus amnem S. Gis: cani de a Torre, qui insta coit et G tibile Tbe uiuigitur vid. bid pag. l48 sq. Ceterum in Sabinia abstinuit poeta ab origine variana e memoranda, cui collimitii cende morum severitas Raportunitatem se eerat. Vide vel Sem . ad IlI, 635. 22 seqq. Nalmiara, vel Alexus, ver iis Itit ista vel Iesus v. v. L. QVII, 21 addueit populos e princi Auruneorum et D eoeum sedilitu Fuerunt ista veterum Ausonum reliquiae tan in tu a Romanis deleti sum. Halesus, A mraxmniiu dictus v. 723, quod accipiunt ut sit Aga me vini filius. Id vero alllenum a poeta. Nam iiis lib. X. li inice ipsi satis traditur rares, citu senex obiit et filium eia iis sata praeviderat.

146쪽

EXCURSUS VIII

ii silva educavit Agara non ius igitur ad oti nem geneia reser in cesse est id quod commentis, super Grare altaticarum urbium origine, qum fit p coinmemoravimus, debetur. Plinius III S I GeM A aorta, ut metor e Cato, me cognominatur Etruscorum. Ab Argivis igitur repetitum est genus Agum mi e caeso. Di esua et piarim fugit Π crus opes Ovidius Ailior. III, II, II. Iri ut alleo inter Agam annonis copias et comites Mycenas reduces Halesus sui in credendu sit. Sod diaeedit ab at is Maro in hoe iiii od Cami,atior uiri ducem aestHalesunt. Nam alii Faliscorum originem et nomen ubis repetunt:

Oxidius Fast. IV, 73 7s, et Maor. III, II, 5 seq. in qua Hosa

Junon a Faliscae aerum in pompam narrat Solin. - , Sorvius ad VII, 6M Alsium alitem Etruris ei tribuit tanquam eonditori Silius VIII, 76. Facilius tamet ad assequendum est, tuomodo a dialogum Falisci revocari potuerint fuere enim Faliscorum niterii, opseduin T, olicum digamma, adspirationis vicem subire, tot ex misis comstat itaque, Halestis, II esii, Polarii. Uerii, oliui saeti. Nune video adem equi eklael. Doctri num. T. I p. I. Mox Aura ei v. 726 intelligendi, qui ultra Lirina habitariint, itorum Suo S Aurun ea sitit. Nam alia Aurem orum pars Cis Lirim Latii partem coluit. Ex is sunt inraeae manus, quo Turnum sequuntur ius VII, 9 5. Potest Aurimeorum pars ab eo perdomitii suisse vii Ieri sieinim lib. Xll. 3. si . urtius iar lain gestabat actoris Aurunci possum et

oppida musta apta a dam ante v. 22 commemoret verat. Quid quod etiam Aurim cis Rutulos acie versus Sicanomina fines non longe a Tiberi colloeat poeta lib. I, SI 6 SIS quo faciunt ut inter cos niten, qui Tumum seqiiuntur, lib. VII. 795 Siculi ponantur: ut D exque maniis Rutuli, terraque Sicani. Inter Oseorum populos etiam S dicim oriant vid. Stratio lib. V Pag. 23 C., a quibus ealium Sidie inum nomon retinuit. At citra vetus Ausonum, tum Campaniae uri situ.

VIII IG. Etiam hujus urbis originem Graccam effinxit Silius VIII,

5 Ib ii l. v. 729 Padoxi v urni, qii alii poetis rapti.r celer, onori , quain fluvii naturam Psuiu noliten, vulture et ictum. r spicere videtur.

Sod idem nuxius pro divorsis locis, per irae cursum se id divorram alvei et cursus naturam habere potest cons. Bur mannus ad h. I. ritis εus eat prope mare, ait etiam Pomponius sed salso adjicitur tibi ιLinternum. Mileuia Caii Panire urbs. inde Saticulam Priscis tem-Potibus Saticulos, ab Ausonum stirpe colonos habuime videtur Epi. laeton. a. mr ad locorum situm Tisatis stilliectum spectare arbitror.

Iidcii colles, Tifata, Captim immine n Liv. VII, 29..ilius XII, 487.

147쪽

AD LIBRUM III iii

Ostorim tutis oples, Opse i et Osci, vetita Ausonum erra Umtamen teniporis succrevi, ut sit, a communi stirpe ita abalieruit fuit, ut pro diversis Populia haberi post en Auaones et AH, cons. Stratis , pag. 2M C, antiquit ira ei Et ultra Lirim Labitariint. Sed in Lutio maturo nomen defecit, serius permansit in Campania Pritrii lii Omia terris advenaei una condidere Chalcidenses ex Eubi , mox Etruscorum viros in iis locis increbuere, tandem a Samnitibus, uomunisve iugiam loquo gentis excisa sunt, quae supererant maxime circa Atellas.

733 7 I. Iterum est de Mea Itali arum urinum origine si ilae.

Te o Taphum, unam ex Echinadibus, incoluerunt, in quam ex oppoMia Ammiama transierant. Relicia Tapho, Capreas insulam, Fusrentino promontorio Campaniae objuetam eos adiisse, hoc ex Ioc

constat. Rex eorum Telo ex Sebet iide nymptui Sebeihi si ii ad

Neapolim si illa, suscepit Ebalum, qui in eootinente Italiae, ex adverso Crimito, occurasse narratur loca rea Sarnum inmiti, is et ita in trema Campama. Fabulis ex nostras petierunt Silius et Statius quia Vir lio Praeiverit non constat. Surra tibua Sarn n. accolis G eam olim originem tributiun a nonnullis su line, ex Servio constat: mum videtur sabulosarum narraui nun auctor suisse in re libro, quem de Italia seripsit, quoslam Pelasgos aliosque eae Pelop-neso eou Mas ad eam Deum Italia enisse dicit cui nullum ianica nomet fuerat et suMini. quoin imoωι erit si quod accolumni o impo xi e ex sin titio in Hatria Iumisia deritio nescio an aliunde constet et e Sarra area Apellasse. II inter multa oppida Niseeriam eo aderi ait Selli t olim Sarem pronuntiatum eas necesse est. Neque ali lusinitam super Sarrastibus et eorum origine affert millius Per militis de Campati selie Dἱ . II n. 24. Qui vomnia requirit, adeat μι- ei tu ori di Napoli p. 2Gs sqq. qui liber Neapoli sub mei. Mi e Vargus Marciucca normite vulgatus est. Rusinae vel Rufrium in Hirpinor iun finibus, in Samnitium potestate habitum, nune Rim in Terra si Barici circa eadem loca Bastarum in Celemi sita suisse H letatur At beta notiani Campanis Oppidim , inter Chaleidonsium coloniis numerat uni a Iustino XX l lx Quod milliena appellatur, etiam

x uera auessant nomine firmatur. 7 1sqq. Dut, y qitiam vel nitiaeulv. vel a gae uti εἰ xigviam ad utrum

quo Auionis ripam tractum intor Marsos, Pelignos et Sabello montes inhabitarum, agrestis et scri gens a Romam vicinit extincta : undopo et Lorri Dicit astutia ν musto emi μα- - si ris quicula

148쪽

EXCURSUS VIII

xMis. Neram a nemine alio mentorat vidi. Ufentia nomen abnmne, qui per Uolicoriam sines juxin Goacinam mare insertim intriit, duc uim videtur Inuviunt codem nomine in I quiculis suisse, tradit Ponitri u 750. Narruria de gente. Varia sunt veteriim et recensorii ni commenta. Res ita in ordinem redigenda. Videntii Marsi ab initio suisse Murri, aut urbs eortim Mawrub um Trudit quoqtie gentis et Nomiuis

auctorem Marmar Silius VIII, 507 sq. Sed pro more, ilia in toties alii mus, etiarii Marsas e cἰrurca saliuia originem circumspexerent Romani scriptores, partim a Marsya, Phryge, partim a Marso Cire set Ulrfi, is illi in quod commentum L incidererit locum secit partim fama voluit de Maraorum v neficiis, partim promontorium Cirmum, quod Cireo insedisse narrata fuit. Jus soror Anguitis cujus nemus allo post v 759 occurrit. Uti autem ire veneficiis olebrata suit, ita Mare nobiles serpi nisi ineantationibus via Plin. VII, 2. XXV, is 5. Silius VIII, 49 seqq. eons Cluveri, ubi de Marsi pag. 759. Iaeredibilis est superstitioste credulitatis vetem in circa venena oriumque medicamina varietas. Videat aliquis vel Indicem Plinii in re via re Medelis A ch. p. regis nomen Poeta ex historiis Meepiti Plin. III. 12 Gem ui auctor est, laeuaueino haustum morum oppidum Aria elippe, conditura a Marava duee I.t dorum Similia Solin. c. 2 pr. 76 I. Inter urbes Italiae, quibus Graeca origo tributa uiti Ariesu quoquo egi, Latii haud ignob lo oppidum. In proximo nemore Diana

peregrino inore sui multa cum sacris praeesset fugitivus sito ui , cui

gladio depugnandum erat adversus quemcumqae alium gerulim, qui ei victo in acerdotium succedere Poterat ἁγῶria toxo IaxItae appellat Palu II, 27, p. I 3. Videtur religio ludos gladiatorio constituisse, sed inter fugit vos ut victor pro ego Nemorali esset. Quae religio cum Scyllaicum ritum roserre videretur, narrari ulgo coeptum, Se initae Dianae simulacrum ab Oreste de Taurica deportatum in eo loco s Cons Cratam vid. Osin. 2 pag. IS C et alios apii Cluverium

pag. se Reqq cons. sup Toin I it Virgil. s. 5. Egit orarie indiligenter post Cluverium Vulpius et Latii lib. XIII. m. VII pag. 17 seqq. et nuper munue Luciduam me tori ele-diaria Pelationi o IT . In eodein Diatu tomplo heros indigena Virbius aritio et e ollis tibias nomen duxit, de quo, Coimopti de Cluum Maia de Campo Ilorate, Tom. II pag. III seqq. domestie religione

cultus fuisse videtur, quum ex aliqua seu formae et attributorum seu sorte tabularuni cui litustine Ilippolytum seriores interpretati sunt:

149쪽

nisi in eo nent uni illud nemo Virbii, bis viri, παλι Hio, filia uomitosus arcendi equos a luco iv ins. 77s duxit ut veteris cladi memoriam renovari heroi nollent. Addi in hinc tui mulio de Itypobio e mortuis reducto et in nomiis Arisaiunt a Dialis abducto. v. Ovid. Met XV, 5 2 g qq. Eam tabulam Arie norum doni ticam suisae ex Pausania intelligitur lib. II. e. v. iiii e poeta Ariciam ruptum facit quod ringis Placet, quam ut Aricia urbs sit, etsi sic lib. X. 72 Populis a viter, quin ex ἰppolyto peperit Virb um. Ninia nodis tractata est sabula ab Ulia unde diversa illi Gramis

maticorum rationes.

763 seqq. De Tum cusque ori ne dictum est Excursu VII. Tribuites poeta v. 93 e a i regnum in Iuliae . quorum caput Ardea Ae

O i hi Luttiis hi etsi iiit ordo de iis ita te litiir, ut eos aliunde tu mi is puto nisi hoc ad Daunum tantum speerat. Tum patrem, qui eum Dauniis terram insedisse videtur Saltem XII, 22 Mn tra ma muria Dauni, set Erida cap a Uula manu. I Exemptis Arriani lib. I Ruttili T rrae ira mem rantur viii et quod trunmonuit nuper i Editor Copiis a Tum adductis aceelixet poeia ei iam auri eos, cis Litam scilicet habitantes, aliosque a Tiberi inde ad Ustiuem usque incolentes populos quos une nunc sub imperio Ira io videri debet, quoniam Latini bellum recusantis, paries o munia ipse sufenerat cons ins not. ad XI SIT. Et inter hos quidem te ui a Tiberim videntur a poeta collocari lib. XI, II in finibus Rutulo.

u seu quod poeta Sicanos pro Siculis Posuit eous Excura H ad III, 314. 428 seu quod alios auctores, qui nunc litteriere Decutio est Inter populi, quoqii Latinos memorat is os Ilisius III, 9. Forte suere ex pii aemula Sicanorum reliquiis, qui hic primis sedes tinuerant. κνι n. aciis pro Ardeatibus diei videntur, quoniam merama in Deum Mattia a Saetani su cepta Linobruit. Certe hoe Raetino is norasino Saeerdotum fuit ollegium in ea urbe, qui Matria magnae Deum sacra citrarenti mamora bina in eam rem jam laudavit Bu mannus e Gudio pag. XX, s. D. Vide eadem illustrata a Vulpi, M. V veta Latii pag. 209 Miri Foni locum Jtim laudarunt inti p. inuerant

v pectini, lineat orti, qui ei eptimonii Ggure Siculo Uue regerunt num Per sacro orti e unt: x quo loco Servio daetitia petita ad xii.

150쪽

v-- ad Italiam et tenuisu ea, quae nune M tana sunt et ex eo populo dueente originem Sacranos me inpellarea nam sacrae sunt matri Deum Corybemres. Sunt hae commentis imiliora a sacra tamen Cyhelas nometa Saeranorem ea ipsa reserunt. Propius ad Festum spectante quae aequuntur in Servio Alii Samaaias acies Ardeatium volunt, qui a uando, cum pestilentia laborarent, ver aerum v mmi immo: quos parentes voverunt . unde Sacrani disti unt. Julius S in

Silii vecta eo trahit lib. VIII, 359 Saera manus Rutuli Latita, moppido Labico, seu pro oppidanis Labicanis, quod pieta scula hahent, non apparet, poetaena ingenio an veteri famae debeatur. Ager abi eanus contiguus sui Algidem l Gabino, Tusculano ac Praenestino. Labiei intum non longo in oppidulo la colonnamolatenius constituit, melius quam Cluverius in am oppidi agarolo ut docet Uulpius in Vet Latio T M. um p. 286 sqq. lib. XV, cap. 5 . Erat autem inter

Latii pinea antiqui ma, Albanorum colonia eo delucta. Quin Servius ad h. l. habot, inepti Graniniatici commenta sunt. Numis saera m uarie ho vid sup Excura III ad h. lib. Reliqua in Notis axe. I. pera uti gum .

SEARCH

MENU NAVIGATION