P. Virgilius Maro varietate lectionis et perpetua annotatione

발행: 1821년

분량: 616페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

611쪽

Antequam vero ut singula descendam monenda sunt nonnulla um. Wrse,initio id judicium ii eo di rebus serendum sacere possunt. Fidem iis orieani et probabilitaten rerum ad fidem ficumiari non prorsus rivilem in bus teneri a multu motitium est: venero multa, quae probabilitatem non habent stitit alia probabilia, qtur ipso mitia inprobata non sunt. Porro in probabilitate filigentisim ad delectationem non tam id quaeri, num nihil alicunde elici inint, quod rerum ord nem, mostum vertatu Ita cri7m ocim a sublata esset et fictio et Nisa telectatio : verum ut nilii sit, quod legenti vel audienti succumrat, scriptor ve vitio olijiciatur, quod admonete possit, fraudem his suberae, nee lioc, quo expositum errat, modo res aut gestas esse aut peti potuis*e. Nullum facile fit aut esse pote fit ullius operis, quod ingenium humanum peperit imprimis epici vel dramaliel argumentum ita, ut paratum, quin insint nonnulla, q nec triactari bene nec sum. ni arte tructilia nitere satis possunt omittere illa tutissimum est,

alit quaeamque alia via sit nere illa et obςeurare Adio tae itaque artem pem lio vel inaxime ut, quae namini in se premant, ex ad I ectu, sensu, et meitioria legentium removeat seduloque curet, ne id, lirod argumenti in noniiullis sorte vacillantis nati ira et ratio, aut temporum rerumque memoria ipsaeque historiarum veritas, pariam commodi habet, sensum legentis repente seria et voluptatem interpellet. qua delinitus nihil curat, nihil ad se pertinere tittit, quod extra rem P sentem po itum o t. Facile idio ta consequetur ab eo, qui Irvi rum rerum phantasmatibu pereu sum animum habet disseilius ab

illo qui aut natura ininiis aerem rerum sensuin, aut aetate. Curiis, re rum usu exercitum animum ad poetam legendum asseri, adeoque, duremissior est animo, ad immadverte mla ea, quae sedatius iudiciusuggerere potest, magis fit ompositus.

Ex his adhue clictis intelligi arintror, uti sensus cui alio suus in his reliquendus est, ita in reprehensionem poetam vero in his tantum iti-

Curre e quae paratin sedulo cavὶ no primo I genitis obtutui statim e

currerent. Contra a. quae subtilior iudiei et eo latione intentior elicias in censuram venire non possunt, nisi tollim hoc genus Psai que Iliadem et dysserini cum Eneide sublauim esse velis. Quam multa enim uixi, ut xcru Palum faciant, fi de Penelopes etate sub VIPsis reditum aut de Telemaelio euriosius quier Multo miti

612쪽

sor ndi stunt, qui ritilla poeti eos sensu In ut ad dialecticas ratioties aut ad historiere critiees eanones epi am poesin exigunt, aut ammaticis minutiis impediti inmittiantur poetas, qui tamen non nisi eo ingonii contactu, ue sensu, quo ipsi scripsere, legendi stini. Ex eo gen resecte Zoili totquo omeromaΑtiges, Uirgiliotitasti in i mu- moro nuper Britantius aliquis, qui sibi valde doctus videbatur Henoci Leuera o Literature. Lila. 23 . Iiadratiititibus jam inter poetain et u e.

ctatorem facito in id conueritum est, esse nonnulla, quae, i sita natura rerum aliena, in eo inliter es e nequeant, iis igitur Pro conce is uti poetam. Itaque ea, quin a stema temporat rati mei in aeneide moneri possunt, o i ii do soti,ioueti, et uidi ni illatri adm tterent, cium Exe. II ad

lib. III et Exe. II ad lib. XII dedimini, non tamen ad poetsi laudem evertendat vim habere putabimus. Nuntia is ob iurii mimie, ι ἐν rpiam auri. Est in his illud, quod nuper in Ilientoni veniebat Scilicet Evandrum adit Eneas atqui idem se Iercule tu ex Cepi e liospitio narrat, qui aliis tot intatibus ante bellum Trojanui vixerat. Verum Ioeum hi haberet quod apud 'instariti Exi: κω oc rie, e Ispei λε oros ci a tropa I λei I'yth. IX, 252.

Aliud est, in quo octa sui oblitus videri Poterat, quod deorum

monita de adεunda a Trojimis Italia modo elarius modo obselirilis, quam par erat, apposuit. Ab obscurioribus moniti exorsus erat: idque recte nec nisi in ipso Italiae aditu et sede occupata vaticiiii

xum eventas pleno xplicitias eme videri debebat. Ira autem in e positum si unum oraculum, quo maturicis quiu par erat, Trojanis de

sede nova, qualis illa sutura esset, coiritare debuit Creusae inquam monitum uti ipsum itiscessum ex Troia lib. II, 780 7SI. 752 7SI, quod etsi quantum licuit excusatuni dedi Exe XV ad lib. II et Di quis II, p. 25, malim tamen illii Rublatum eo enim omnes reliquae rationes turbantur, quoties accuratius in haec inquirari

Sane Hesperide nomen bene convcniebat vaticiniis, quando occidentiai regio igniscabatur, qait illa aetate inter incognitas torretis habebatur a rixeis. Hactenus bene Ad terram Hesperiam re ira et condonari poterat, i quacumque in terra ad Occidenteni sita sedea figere volebant. Modo Tiberis ineinoratio nulla acta esset ita

recte iocii, Creta de Hesperia vitisest ius dedistia seri poterat III. 63 m. E, Leua, Hesperiam Graua eo nomine dicunι c tri fluere risi et clim de exteriore Italia hoe accipi posset, mox ad interiorem ualiam vocati sunt ab Heleno III, G sq. via. Dis luIs H, . VI.

613쪽

EXCURSUS N

Ascanii nomen et prosuit poetae plurimiam et obfuit Palpavit misAugusto et Romanis et dulium idus novum εplendorem afferre o. inini debuit . Uerum sunt alia, iuibus tanquam scopulis pomari iuge nitu Pariani aut unici regisse videri potest. In majore opem arte Ascanius est Puer alti satis adultiis, uiprimis in ludo 'Troja lib. , 5 5 Miti sub P vinei, prudenter impubcin Iulum dixit , tum in protiam Misoratii A IX, 25 Miq. ei in pugna ea monti IX, G22 sqq. X, M. Etiani lusius inni initio eum in selea gerent Tro iii odia ei seminent in vetiationem, At puer se ius incisio in missi moeri Gaude

epio et c. lib. IV, 256 sq. Et se tuu in Latium actora mi Gis cum quesera agitabat Iesus VII. 479. Iam M annos con putea, Ilaua uultum obus aetas a Pubertato tum inesse potuit exieria ille ani se Plemannos urbe Triua Patris uianu ductus sua cum Kennem vel in pto ei fingi jatii tam natum, cum Patri comes seret MAE Idem dorirae se paret Uuias Implicui sequiturque patrem non ambu aequas i.

723 At primo illius in locum Cupido succedit, qui armen Didonis

gremio insidet lib. I, 718. tum c inparatur illo ob Andromacli cum Astyanacte III, 9 H. Videamus, ni reprobelisi illa usta inti irius illud defensioneni iubet paratam nam Cupido veteribus puer est ad pubertatis annos vergento retate, ut ex ignis veteram constat quod ille arcii iugostia imi tere dicitur, e more Meuitibentium est dijudiis

candum Poterat ille bus e tori acclinis edero : s. m. n e l.

Quod aliorum attinet, quodH ximus. Λndromacho Ascanii eonspectu

commotae O mihi sola mei, inquiit, super Staiunariis magos Meo εκ nanira, ore ora Ierebot L nunc in uasi teci subeaceret avo. Sicut Astyanactis a vir ulnis gestati ex Iliad. memoria in 'torit, isti ni nix teneros annos Ascanium revocari putabit Iloi tantis lectoris, qui argutae a quio remota sunt, arcessita coiri parat, Potitis rix Poetae cutim fieri dicam. Nat priinum Astyanax a lintre gestaritus tanquam pueri triennis vel quadriennis Hectoris sedes nantoverti excidi uin Trojin anno in septimo ad Epirum Ani lim in haud malium abfuturiis suisset adhue superstes Astiuax ab ea aetate, qua Ascanius tum erat. Absolvendus itaque in iii Maro crimine neglecti temporii oratinis . Gravior dica oblivioni

impingi poterat Virgilio in eodem loeo de Andromnelie, quod illa Ascanivi interrogat, num matris amisgae desiderium retineat III. M l. cum lanieti de Creusae suto nihil illa comperite potuisset. . Sed locum

interpolatum videri declaravinius. Si lii liis Poet caussam mi, conclauacitam ullum inussum essu a

614쪽

AD LIBRUM XII

tendum cst. qitando diiplici narratiotae Ile lenae recti peratio si ea ex. Posita est lib. VI, 510 sqq. in quo, quantum intelligo, retinum in Ilii excidio ante oculos liabuli, et lib. II. 567 H. Verunt in hoc nulli morat sacere non licet, ciuandoquidem ad ipsa loca satis hae de re est

dissilitatum. In xc d o urbis Troiae sunt laudiauea a nostrum iactum Pamn Probabiliter narrata, imprimis quae do quo Troiiuio exposita sunt; tum de miliato liscosmi et lasso post Tenedum latente, quae amouimul in convcctu Crat Atqui hanini roruli fidem nullam Pro Larud but Poetn, quas ex inti xii Siliis poetarum ingeniis malis adsci. crat in his priscu siles Heio, o Ian. p retinuet IX. 79 quo ipse poeta arguiuento iturrationem de navibus in Nymphas mutatis tuetur.

Paratam Virgilium laude in ex eo liaberi dixi, quod fabulas lyssis

e piam rerum narrandarum nactus vid. Disquis. I. s. VIII . Magnae in his incidor dobuoro difficultates eum multa a divinfiis M. inla essent haud satis inter se congrue sitia i multo magis, si, quod docui, tragicos multis in locis Oxprcssit. Ucrum in his satis crat, si nihil in ii, sam innati otio admitteret, quod dissidereis et ris videti su et ut vero nihil apponeret, quod sorte erui ab aliis narratamuli ordini repugnaret, id nec cavendum ipsi erat cuna xim urgumenti xi eous Ili fines Positum ess t nec in tanta taurinii ut diver uilo Ca, ripotuit. Itaquo vitio verti Maroni non potest, quod Aehenienidem ab Ulysse ante tres mense in Cyclopum litore relictum artatuit, ina ex Ionae. Hea narration P imo statim a Troum exeἱdio anno b ea ad SicilIam appulerat totis Not ad III, 6II. Est enim hoc extra caussam, titita dicam, positum, quod alius aliter eandem fabulam exposuit. Eodem modo diluendam puto aliam accusationem, quam viri docti amimet in medium assi ut in Odysso sub extrema errorum Uris tempora, adeoctu non sere decimovo mino post Troiam captam, Telemachus ad Menelaum vetiit qui anno superiore, octavus erat, domum redierat Od. Γ, M. Δ, 2 . Incidit clemachus in ullinitum nuptia mIIermiones ad Prrritum mittendio, d in Pr. Iam Iberliuni occidit

Orestes En III, 330 sq. quo facto ejus condux Andromache, cessit Heleno uita clim regno partis Epiri v. 294 4 l. Tempora in lita a Uir gillo perturbari, si Homeriam compares, manis tum si lippulsus enim neu ua Epirum quarto a Troua capta anno Mius erat: v.

615쪽

Exe. II ad I b. III. II, p. 33. Enimvero ratio in hoe eadem ea qui ili stiperiore reprehensione. Tum omnes sabulae res iis P ob et Heleni tam diversis modis tractatio suere, iniprimis a tragicis, ut fingendi liberium einet arbitrium. Ieta iniis de hoc quoque, Exe X ad lib. In Tom. II p. 7 sqq. Exe. XII, p. 449. De iis, quae in sex posterioribus libris occim uni simili diis linti

implicita, suis passim locis aut expedita aut item annotata sunt. Unum est, quod non habeo quomodo Eatis defendam quo templum in urbe Laurentur a Pie eonditum non modo tam splendide Ex oum et omatum commemorat, signa in oritur in vestibulo apponit, verum etiam spolia, exuvias et troPina VII, IS3 sqq. et in lita adeo erepta rostra ear nis ae si illo tempore jam bella marium seri Pot issentis Graviorem tamen inliam consuram subjicit vir doetus. quem supra honoris caussa nominavi, quod cum his ipsis astuti perpetua pace vior isse aliis Ioela narravit. Iter arria inimis et wr ea Iam enior ut a phiridas ii pace regebat. VII. 45. Itaque besto mox noto Ardet inerrira ausonia atque immobilis anter VII, 631. AntoLatinum fuerant a vi, Piciu et Saturnus Primu ab aethereio Sustinus venit Olympo-Aurea, qui peredibent illa sub rege fumi αι acuti e

si placida putilos in pace regebat VIII. SI sq. Vix hii rerum ainales promittere videntur tempora belli tompestatibus gitata ut spolia ae tropaea ex victoriis parta reponi possent. mi tamen poeta ipse suae

caussae pro pexit nam eodem loco, quo de Saturno egum, versus in*Ieitc 32 sqq. Deterior donee titulista e decolor orsa Drabies et amor suctem habenis Tum manus Amnia et gentes rene e Sicam reges, asperque immani eoipore lubris e te Et si qua quo rege geHielta potuerint, Picum designavit Picus equum d matur,

VII, 189. Ita quo Latini adeo inter populos bellieosos liabili. Apud

Ovid. Fast. III. I D tamen ante omnes Martem oluere priores: Ledederatistudiis lica turba suti Mars Latio venerando exui et Apua Maerobium lib. III. IV V et VI inter laudes poetae ii di as, sudio in ter uioribus oecupatas, reprehenduntur quoque laxum palim sine idonea ratione, et ex subtilitate grammatim digna Soret tamen inalis nonnulla, quae undo suo destituta non sunt, etsi prosecta

616쪽

pleraque ex eo, quod meus haud contigit operi ultimam mmum admovere. Ita Erum est, quod lib. . Is inmatur, nominam mimviro sorte et omari, quorum mox inter melia nullum inmmua -- ni commemoratur, ut virbium M. VII, 52, et cupavonem X, a M.

SEARCH

MENU NAVIGATION