P. Virgilius Maro varietate lectionis et perpetua annotatione

발행: 1821년

분량: 616페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

411쪽

P. VIRGILLI MARONIS

U pro mo hostili paterer succedere dextrae, Quem genuit Tuane lite genitor per vulnera cruor, Morte tua vivo us Heu, nunc misero mihi demum Exilium infelixi nunc alto vulnus adae tum i 85 Idem ego, nate, tuum maculavi crimine nomen, Pulsus ob invidiam solio Sceptrisque paternis. Debueram Patri P nas odiisque meorum: Omnes per mortes animum Sontem ipse dedisse nil Nunc vivo neque adhuc homines lucemque relinquo l

Sed linquam. Simul hoc dicens attollit in aegrum γ

i erepto l

412쪽

S semur et, quan ii iam vis alto vulnera tardat,

II aud dejectus, equum luci jubet. Hoc decus illi, Hoc solamen erat belli ho victor abibat omnibus Alloquitur moerrentem et talibus infit 860 Rhoebe diu res si qua diu mortalibus ulla ost Viximus ut hodie victor spolia illa critenta Et caput aeneae reseres Lausique dolorum

Ultor eris mecum aut aperit si nulla viam vis, Occumbes pariter seque enim, sortissime, credo M GIussa aliona pati et dominos dignabere Teucros. Dixit et excopius tergo consueta locavit

emplo in leuioris et iii Achiilis

suis alto insideat.

413쪽

408 P. VIRGILO MARONI s

Membra manusque ambas jacillis oneravit acutis; aere Caput sui gens, crista late hirsutusAEquina. Sic cursum tu medios rapidus dedit aestuat ingens Uno in corde pii do mixtoque insania luctu. 67l Et Furiis agitatus umor et con Reia virtus a At quo hie aenean magna ter voce V avit. . AEneas agnovit enim laetusque precatur: Si pater ille delim saeiat sic altus APQo,. 875

Incipias conserre manum.

Tantum ossatus et infesta subit obvius liasta Ille autem Quid me, erepto, Saevis me, naiis, Terre 3 haec via sola sint, qua Perdere POSSCS.

Nec mortem horremus, nec divum parcimus ulli. 880

414쪽

Desine. Iam venio moriturus, et haec tibi porto Dona prius Dixit, telumque intorsit in hostem: Inde aliud super atque aliti digitque volatque

Ingenti gyro : sed si istinet aureus umbo. Ter circum adstantem laevos equitavit in orbes, SSI Tela manu aciens ter secum Troius heros Immanem erat circumfert tegmine silvam. Inde ubi tot traxisse moras, tot spicula taedet Vestore, et urguetur pugna congressus iniqua: Multa movcns animo jam tandem erumpit, o intor 90 Bellatoris equi eava tempora conjicit hastam.

Tollit se arrectum quadrupes, ct calcibus auras

modo ob naturalem miti flexum intinuum. O id Marcimo equitabat,

ut ripis Ireva cliste tectus, et dextra xpellit, A neae, iiii ei Amnper alis, a in interior rari orbe ributi

lex triani latiuio eret quod a clipeo

λην etc. ibi equus primuin exultat

415쪽

Verberat imisumque equitem super ipso ecutus Implicat, ejecto D incumbit cornuus armo. Clamor incolidunt coelum Troesque Latiniquo 895 Advolat Encas, v naque oripit ensem, Et super haec: Ubi nune Mezentius acer, o illa Effera vis animi' Contra Tyrrhenus, Ut nur Suspiciens hausit coelum mentemque recepit: Hostis amare quid increpitas, mortemque minaris l

- . Oetam,tipsisse pro babile sit.

da, Ni Ioelia expediatur eouit a rem rectum, Prioribus Pedibu erectis haud utile eons in . XI. Gaz. Garu s et Leti inter multa initati Cis

ea latita ii Lixi locum VIII.

Adile Silium Ilia LX, M seqq. utramina rei in num iri eta. -- eo PMteriori dii, pedis is accipio:

quis uir neget e tui natum Moseo ratim stolore calcitiet. ---- hoc ipso poeta dilucidat: re mus

diuis enim aliter Meipiati domino

416쪽

N ullum in caede nefas nec sic ad proelia veni Sol

Nec techini lineus haec pepigit mihi si dera Lausus. Unum hoc, per si qua est victis venia hostibus, oro; Conius humo patiar tegi. Scio acerba meorum

Circumstare odia: hune oro, defende furorem; 905

Et me consortem nati concede sepulcro.

Haec loquitur juguloque haud inscius accipit ensem, Undantique animam diffundit in arma cruore.

417쪽

EXCURSUS I

I, in X, 16 sqq. Non omnes meris Etruria civitates immorari a poeta, eum copias Itid nou uis recens t. manifestum est Ex iis quoquo duodecim numero, eivitatibus, quae rempublicaui triti cori constituebant, Clinium in Caere tulitum nomine posuit, reliq sim terisiit. II ui lotur dilectum at te utere a posuit, qu in mentem veniebant 7 Si nostrum Virgilium beno novi, habuit ille haud dubie quod elim judicio et veteris memoriae respectu in hoc loco sequeretur: in aliis iiiidem liod ear maritima urbes erati et navium comam sup- pectitare poterant in aliis micitiam cum Rornariis, in aliis tabula, priscas, ut in Mantua Cirreri aidein summo eum stileeta primo lo posuit quonii Megetitium regem Pulsum bello persequi decreverat ea civitari, castris in propinquo urbis poestis, quibus uos exceptus cunei statim ad prosectionem parat reperit su P. III, 478 91. 603 sq. quod nisi opportuno Meldisset, ad paranda copias mora lacta esset, quae poetae totam narrationem perturba ut Mature auteta eunt Romanis Caeretinui in nucitiam et ocietatem venere, ineris Itinnianorum o saeerdotibus, Cui Galli advenissent, receptis vid Liv v, o M. In civitatem quoquo adscripsi sunt, et si sino suffocio. retanu societate adjunxit poeta civitates Ioco vicinas, plerusque litoralem Etruriae regionem incolentes, tu longinquis Iocis copias arce ora non potuit Potuit alἰ- quoque rationes Pe toro, qu Gntantis historiae Etruseoraim tenebris nune ignoramus. Illud tameti vesmaxii io nitror, quod uilla Cortonit seu Corythi veteris, mentio clacat, cum inde originem trulier die is esset Dardanus, etsi Acron inde oriundus itis. X, I memoratur. Sed si recto coniicio eum Agylla seu Caero vetus P lasgorum urbs esset, in Mimam adscripsit Poeta alias civitates, quas Pelasgi inhabitam dicti sunt. Di P. I, 20 qui classicus locus est, multas os urbes par in Siculis vrcptas, partim a se

extructas, liubitasse ait Ommunitor cum bot Irin biis, eo in numeroos te rere, inuam, Saturnicini et alim quantum urses, pinu pria, te ora

progressit, traiae eripuer l. Otuor ergo intorias urbes, quas P iam tenuere, e illini,so, iura poeta recensuit Nam Veios, Palurios

418쪽

quiluos non bene potuit adjungum , quippe ali litanido torrit, ni

infestos futuros. Noque potuit ad urbes remotas mariino excitatori

fibus terris provom quomodo enim in tam brevi tempore copiae inde duci potuissent . t navibus e maritimis civitatibus arcessi poterant.

Crustum, Camosvo Camars olim dietum, inter auxiliabenoerri Potuit quandoquidem in soci talem c amicitiam. in inanis re

ereptum Gallorum uim ui Loin os avertit: au. V 26 sq. Erat urbs antiquissima, clua Etrusci Umbros Hec rarit de qua et aliis, quae se Iuuntur mi nunc doctis . Lanai Magia cla I gua Drme Tom. II vel Cosa ad mare supra Herculis portum siti, Commincientis ilinio medio lib. III, 5, S. oli videntur esse deductae antiquum id Euutiae oppidum, sorte ad ipSura Clusium originei retulit, aut sub Clusinomun potestatem olim suἰt: Certu ex his unum Aginene statum videmus in Virgilio. Diiei illud Miusteus gub quo Clusinorum Lar esse debuit Osinius, qui infra v. 655 memoratur Alterum agmen est ex Populonia seu Populonio et ex insula res seu aethalia,

uane LIM, H objecta, coactum. Populonii origo incerta est vid. Serv.

ad h. l. lisa Etruseorum colonia vid Stephari in Αἰγαλη , olim rem, mox ferri sodinis nobilissima vid Strabos, P. 3 2. Diodor. VII etes apud Iuver Ital pag. 502 sqq. et Serv. ad h. l. Misso viros irim

adductos videi nus v I 5-lso PiXam autem inter urbes a Pelasgis

ab Aboriginibus habitata paullo ante vidimus ut inter antiquissimas illam misso necesse sit Lycophron ipsos Lydos advenas Pisam oec passe tradit v. 1359. quod ex opinione veterum do Et semim ex Lydia origine intelligendum. Pecit tamen scriptoribus fraudem et hae nominia similitudo ut a Usa Elidis profectos dieeront, qui Pisam Etruriae cotiderent vid. Strabo , pag. 40 D. Plin. III, 5. Justin. XX l. Solin. s. et o nostro Rutil. Itin. I, 56 sq. Addit trabo

misso eos ex iis, qui Nestorem ad Illum secuti in redit via ubere vorant. Homerus tamen Pisatas non commemorat inter eos, quos

Nestor adduxit. Adde Serviana ad . I 7 h. l. unde pluet plura suisse Poetarum vel historicorum commenta de Pisae origine. Alia tamen in Servio legerat Iul. Subiti. Se i itur . IM-Is Astur cum trecentis ex ossa seu Caere et vieinia loei addueti , gellico ex aras ac vicis circa Minionem fluvium nunc uoue haud longo a Centumcellis exiguo intervallo versus occidentem sui Gravisca vel Gm eiacae ultra Minionem ab oriente, versus Cisere, I o. Egit de utrisque diligenter Cliaver. Ites P. S.I. 695. Servius ad h. l. ' os ait tellum fuisse nobiliasimum ea temo quo Titicipia uti in eremserint

419쪽

EXCURSUS I

sum tui me repolii fuit ab indoeio homini sui adjectumὶ Po

res a Diodoro XV II., ubi cinis Wosse ling, de ο uellitur Semia Pyrgentia. Pur icium Rutilii mate ineunte Sine. v Nunc culis

A an Ies, ypida pureia prius Itin. I, 223. m. miihi tinti illo Rutilii locias eum lia carinitus parte comparandus est Quod Gra--

tempestria dixit citum respexit in hii iii ae palustri planitio subtilius Cometanis a laeva Martio luminis. Rutil. Iun. I, 282 Gravi me,

Quia premit iratitae saepe palinti odor cat,in rigg. apud Serv. ad h. . Idco Graviae divitie arant, quod os in aerem sustinent quod si ita est nomen a Romanis demum vel a Latinis instituim esse debuit Inde a v. 185 Ligures Etruscis comites dedit, vicinum populum, qui- cui multa bella go erunt veteres Etrusci nunc vero Hi - eos videtur Propter a ellioniam omnium dabat carmini qui pro do

qua veteres stibi illi . Poetarum carniinibus decetuitatae suere pluris: quibus cauisam dedit Graecorum prisconii ὀνι-ορ i milia in his locis, dum P dum s. Eridanum i LIgurum finibus ex monte eges ortium ima eum os illa et fac ino, tuli Phaethontem et Cygnum ad uitres retulero. Pliorco des primi in fabularum haruni aucto fuisse videtur: esten is primus Eridanum edidit secundum Hyginum ab QSi sabulin de Pliaetiionte et Noliadum Mocuo prim iriel lus Pli lox nus, Niexnder Euripides Satyrus, ommenti esse videbantur Plinis

XXXIII, 24. II, 1. Imprimis Tragici in his sabulis sibi placuerant, unde ha tabulas τραγι νιν ἄλην appellat Polyb. II, Is is sui in V,

qtio P e qilodio pudi ad Padum atris vestibus utebant ira Wλανeim, erant quod a luet propter Phaethontis casum in morem iis, mi ratum erat ' De eteris vid Not ad v. 185 xii colas sup Excurs Iad lib. VII.

claudunt agmen quingenti Mantuani duce esto v. I98 12, quom, ieris et Mantua filium Mantuam eondidisse et matris nomen urbi imposuifis acceperat Maro. Iautuae originem antiquissimani fuisse nece e est, cum poeta ad haec tempora eam referre ausus Ut Tiberis sidius non id habitus innitar cum ab Etruscis condita puerit Mainuatum, cum iis, ii ii ea loca incolebant, barbatis expultis loca ultra Apennitiunt illi tenerent. Munt autem I iresiae filia mater ei data. Secundum eundem vulgarem Romariorum errorem, quo urbium Italae nomina et origines a Griccis repetebant qua de ro fiatis in Excures nalib. VII dierum est. Oenus autem hie, vel Aucnus, uullo modo cumGrae eorum cia est confundendus, quem in locis inseris colloc ant

420쪽

nonnulli exi tu . Diversa de Ocno Hios et de rint dirigino in didisso, o Servio ad . Is colligi potest: sierunt iniuimii Bononiarn quoque olim Felsinam. conditrui traderent: at Mantuam a Tarchonte eonestam ita verant Hii, Mantuantitue ideo nominniam, quod truse a iiii a Mantua Dis palor est, cui urbem citra ravit. Qiit sequuntur . 20I-2 3 milua hetes avra m ne genua omnis Udirum Grai illi triplex, populi sub gente quare caput spum, Timo de anguine vires, Plurimum habent obscuritatis servi nota iam mi et M admoduni orium et obscura est et quantum intelligo ex Mnu interpretationibus diversis contata. Alterit e ut Mantualm habuerit tritus, quae in quaterno eurius dividebatitur. Ita dicerem

in Gallorum incursionem Etruscos ex evertam Civitatibus cireum-padanis Maritum confluxisse, o suisse in tres tribui deseriptos, quamam quaequo quatuor demo haberet, quos Virgilius myuto dixit. Verum sic non poterat Mantua diei copul iis populis. Attigi loeum M. D. Gron ius ad I iv. , si s et g tem tripli miseeipitri region s. Doeet ille quidem eo I rivom, rem et Ophilo saepe eoisangi apud scriptores, et patere gentem latius, ac posse sub se inprehendere plures populos, de quo nemo facile dubitet verum haec omnia Virgilianum locum Pariam ex pessiuait Pac enim hoc itas habore Mantuam aut quod malim, agrum Mantuanum habui euc regiones, quarum quaeque comunere trillat lor populos h. convola. tum si i ci an de prisco Metuit e statu sic constat melius an inveterea sines quicquam est, quod eum a memoratione consent; at pNee vero versus praecedens convenit Mantua dives otia quid enimbis elim illa divisione in regiones coniniune est 3 Cluverius in Ital. Mat. p. 255, cui populos quaternos proreus explodit, tanquam poeta

conamentum, tio diversia liis torias compilatas iis erit genti m a.

mon tripliem agnosei et ad triplico eolono refert, qui Mantuam in. sederunt. Fuerunt enim conditores urbis Etruses iis ex agris cir cumpadanis expulsis, Galli urbem tenuerunt aut Etruscis fuerunt aditi si tandem ex finitimis Venetis nonnulli inter cives adscripta suero. Ea vero ratio ne illud expedit diro stetis nee reliqlia imprimis hoc ipsa capti popum Servius M, NI primum a Thebanis, deinde Tuscis, novissime a Giulis, vel, ut alii dicunt, a Sarai tibiis, qui in

rusit conmerant, onditam nauat Mantuam quin undo cccPerit,

cum inepta prorsus iant, nemo sacile meat Thebanos intulit sorio propter Manto Meo quidem judicio haec innia facile exliedias, si

rininori Etruam antiquitus, cum trans Aperui inum lato nulla tense

SEARCH

MENU NAVIGATION