Quaestiones logographicae.

1쪽

EX ORDINIS PHILOSOPHORUM MAΝDATO

RENUNTIANTUR

PHILOSOPHIAE DO RES

ARTIUM LIBERALIUM MAGISTRI

PHILOSOPHIAE DOCTORE PHILOLOMAE CLASSICAE PROFESSORE P. O.

FERDINANDO LIBERO BARONE DE RICHTHOFEN

INDE A DIE PRIMO MENSIS NOVEMBRIS A. MDCCCLXXXV USQUE AD DIEM ULTIMUM MENSIS OCΤOBRIS A. MDCCCLXXXVI CREATI.

Praemissae sunt Iusti Hermanni Lissii quaestiones imo a piacα6.

3쪽

00rgius Curtius tristi nuper fato uniu0rsitati n0strae littorarum ereptus quae ante hos uiginti annos de duobus artis uocabulis Graecorum in actis s0cietatis litterarum Saxonicae disseruit nunc in opusculorum UOlumine altero repetita, ea miram experta sunt fortunam. Nam plausibilis υποκριτνης uocis eXplicatio, quam ueteribus iam probatam n0uis ille argumentis firmauit, aduersarium ae0rrimum inuenit Iulium Somniorbrodi, quitur γκριτήν non ab eo quod Choro in certamine succedit eique respond0t,s0d qu0d p0etae mentem interpretetur, nomen accepisse et sibi et aliis persuasit. Quamquam id non admodum miror in eo homine qui uolΗ0ims00thii incredibile commentum ampleXus υποκριτας in scholiis Euripideis pr0miscue et histri0nes et grammaticos dies potuiss0 statuit. At λογογραψους qu0d Curtius celeberrimo Thucydidis l0co non hist0riau sud prosa0 0rationis Script0res esSe adfirmauit, adsentientes habuit plurimos, 0bl0quuntem qu0d Sciam neminem. Mihi uero eum plane contraria prObetur sententia, quas ob causas aliter eXistimandum esSe arbitrer, paucis exp0110re haud inutile nidetur. Phueydides qu0d extremo prooemio Ι 21 r0s antiquas tales existimari iub0t qualus ipse d0scripsserit neque maiorem fidem iis haberi ουτε ως ποιηταὶ

ὁ νηκασι περι αυτων ἐπὶ τι μεῖζον κοσμουντες - ουιε ως λογογραφοι ξυνέθεσαν

ἐπὶ το Προσαγωγοτεοον τλῆ ακροασει ἡ αληδέστερον, λογογράφους eum historicos intollexissu totius l0ci s0nt0ntia efficitur. Sed ea notio utrum in ipsa Voce insit an s0lo sententiarum neXu contineatur, non poterit iudicari nisi eX reliquo usu uel huius substantiui uel cum nemo Thucydido pri0r aut

4쪽

90qualis illud usurpasse reportatur synonymi λογοποιος. Quo nomine ter apud Her0d0tum II, 143. V, 36. 12bi Hecataeum Milesium dici constat n0qu0 p0t0rit dubitari, quin non ali0 senSu id accipiendum sit, quam quo VI, 137 Hecataeus ἐν τοῖσι λογοισι rettulisse aliquid narratur. Νimirum λογους uel λογον Horodotus hist0rias suas dicere ita c0nsueuit, ut ne 'Aσσυρίους quidem uel Aφυκους uel Αἰγυπτίους λογους alios int0llegeret, nisi quas ipso do Assyriis Libycis A0gγptiis uul tradidit uul traditurus fuit λὶ. Sed cum neque ipse neque qui ante eum SeripSerunt Omnia ex ore hominum exceperint, angusti0ribus finibus Mu0gerum ad Dionysii Halicarnassensis historiographica p. 496ὶ λογοποιου Siue λογογράφου notionem circumSeripSiSSe patet, quod eum interpretatur qui quae fando tradita accepit conscribat: quamquam prudenti iudicio Creugeri errorem spreuit, qui fabularis historia0 script0rem intullexerat Histori scho Κunsi dor Gri0chon p. 140. 26 b). At de fabula cum λογος uocabulum non Secus quam nostrum Goschielite' usurpetur iam apud Herodotum I, 141), accidit ut idem etiam Aesopum λογοποιον nuncuparet II, 134) notione uocis leuitur infleXR. At enim quum adhuc stabilivimus λογοποιος uociS uim, eam Curtius in Thucydidi0s λογογυάφους conuenire infitiatur, Sed Κru egerum SecutuSapud Attic0s utramque u0cem quicunque pedeStri Sermone scripSerit frequenti usu significare contendit. Quod ego uerum eSSe ita nego, ut neque eorum locorum, quos ille ex Atticis scriptoribus attulit, neque ceterorum,1 in I, 184 των ἐν τοισι Ισσυρέοισι λογοισι μνογμην ποιήσομαι. II, 161 την θω με- ζονως μἐν ἐν τοιοι Λιβυκοῖσι λογοισι ἀπηγησομιαι. II, 99 Mχρι ι ἐν τουτου oφις τε ἐμὴ καὶ γνώμη καὶ ἱστορέη ταυτα λέγουσά ἐ- ' eo ει ἀπο τουδε Aιγυπτίους ερχομαι λογους ἐρέων κατα ῆκουον, προσέσται δε αυτοῖσι τι καὶ τῆς ἐμῆς οφιος. Nam Λιγυπτίους λογους

ne quis ab Aegyptiis potius quam do Α0gyptiis traditos oXptiost, uetat quod duas eorum

partes perspicue distinguit Herodotus c. 142 ἐς μἐν τοoονδε του λογου Αἰγυπτιοί τε καὶ οἱ ἱρέες ελεγον oll. e. 146 orir. ταυτα μέν νυν αυτοὶ Αἰγυπτιοι λέγουσι et c. 147 tu. ooα δὲ οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι καὶ Αἰγυπτιοι λέγουσι ομολογέοντες τοισι ἄλλοισι κατὰ ταυτην τον χύνρ ν γενέσθαι ταυτ ῆδη φράσω ' προσέσται δέ τι αυτοισι καὶ τῆς ἐνιγῆς δ ιος.

Quibus perspectis ilico c0ncidit fundamentum, quo nixus C. s. Nitetsch n. musei Rh0nani u. XXVII p. 227 sq.) λογους H0r0d0u narrationes ess0 continua serie traditas addirmauit.

5쪽

quibus apud h0s ea substantiva leguntur, ullo istum intellectum requiri, plerisque ne admitti quidem adfirmem. Et λογογούφος quidem au λογογραένια u000S apud Aesellinem Demosthenem Dinarchum non referri nisi ad iudicialium orationum scriptores nemo unquam dubitauit neque aliter intellegendum esse qu0d apud Platonem in Phaedro p. 257 C Lysiam των Παλιτικων τις quem Archinum esse probabiliter Suspicantur δια πάσχ)ς τῆς λοιδοριας λογογοάψ ον appellaSse narratur, iam scholiasta uidit. Sed quod in 00dum dial0go paullo infra p. 257 E Socrati uidentur οἱ μεεγιστον φρονουντες

των παλιτικων 3μώλιστ ἐραν λογογρας ίας τε καὶ καταλειφεως συγγραμματων, id

et ipsum de s0lis orationibus quamuis non iudicialis tantum genoris diei contraria Phaodri quam ille impugnat s0ntontia p. 2b7 D luculenter d0- monstrat. Nimirum phesiplima est Socrati λογος συγγεγραs ρεενος quare qui rogationes ad p0pulum ferre uetatur ἄμιοιρος γίγνεται λογογραφίας p. 268 B. Unde quis α θάνατος λογογραφος p. 258 C dicatur iam apparet neque p. 278 E λυγων συγγραφεα alium esse nisi oratorem dubium uidebitur conferenti superiora p. 278 C. Eadem est ratio Aristotelicorum ex rhet0rica locorum, de quorum duobus iniuria dubitauit Curtius utrum orat0rdiceretur an prosae orationis scriptor. Sed in illum unum conueniunt quae III, 7 p. 1408 u. 34 leguntur πασχουσι δε τι οἱ δεκοοαταὶ καὶ ω κατακορως χρῶνται οἱ λογογράφος τις Ουκ οἶδεν απαντες ἴσασιν. CauSarum Butem actorsem indicari III, 12 p. 1413 b 1 3 βαστάωνται δἐ Οἱ αναγνωσμκοὶ οἰον παιρνημων ακριβῆς γαρ ωσπερ λογογυάφος) c0ncodes comparatis his quae sunt p. 14143 10 η δἐ δικανικνη sui H ακυφεστερα. Tertio loco II, 11 p. 1388 h 22 γγλωτοὶ ἄν επαινοι καὶ ἐγκωσμια λέγονrαι j υπο ποι ir ων ἰὴ λογογράψχυν Curtius propter poetarum uidelicol oppositionem de prosae Scriptoribus cogitare maluit paritor atqu0 Platonis et Isocratis locis quibus

6쪽

λογοποιων Περσέως του inoc καὶ Λανανὶς ' Ηρακλεα μι ἐν εἶναι τετταρω

γενεῶς νεωτερον, Βουσιριν δἐ πλέον ἡ διακοσιοις ετ εσι πρεσβυτερον, quol000 hist0riarum Scriptores 110n minus dies quam in Xenophontis Cyropa odia VIII, 5, 28 ενιοι δἐ των λογοποιων λέγουσιν ως τλην τῆς μνητρος δεδελφὴν ε; γημεν αλλὰ γραυς αν γιανταπασιν et ν ἡ παῖς ne CurtiuS quidum infitias luit quamquam de Atticorum sermone ex hoc quidem loco nihil o0lligitur, quem grammatici alicuius adnotati0ni deburi iam Schnoiderus p0rsp0xit. Neque dispari intoll0ctu Plato siseipublicas IIIp. 392 p0stquam poetarum d0 dis daemonibus hor0ibus rebus inferis narrationes sexagitauit, d0 hominibus qualia iuuenes audire deberent exp0siturus haec Scripsit οιμαι ἡμιας ερεὶν ως αρα καὶ ποι ταὶ καὶ λογοποιοὶ κακως λεγουσι περὶ δενδροψων τὰ μεγισrα ora εἰσὶν ἄδικοι μεν, ευδαιμονες ει

πολλοί, δίκαιοι δἐ ia 'Lοι de quibus dubitare non sinunt sequentia καὶ τὰ ἐν τοιαυτα οἶμαι υμῶς) ἄπερεῖν λέγειν, τὰ δ ' ἐνανrια roDrων προσrώξεινμδειν τε χαὶ μυδολογεῖν. Euthydemi tamen p. 298 CDE λογοποιοι sunt oratores lati0re quidem illo sensus quem λογογραφος u0oi in Phaedr0 identidum si bis in Aristotulis rhotorica subsesso uidimus, Siquidem ars eorum

ειπλῶ δ' ου δυννήσονται cui plane simile est illud apud Dinaretium contra D0mosthonem g 35 περιχ εις κατασκευάζων λογοποιους. In eundem tamen significatum iam pridem abierat λογοποιεῖν uerbum, quod de fabularum ficti0nibus usurpaverunt Plato B01publicae II p. 378 D καὶ τους ποινὶrὰς εγγυς τουrων ἄναγκασαον λογοποιεῖν et de legibus I p. 636 C παντες

7쪽

Theophrastus characterum e. 8 interpretatur συνδεσιν φευδων λογων καὶ πραξεων qu0 eodem sensu praeter λογοποιεῖν uerbum etiam λογοποιος

substantivum adhibuit. λγοποιος igitur uoci uarius manSit u Sus: λογογοαφος et λογογοαφία mature ad solos oratores reuocari coepta sunt. Unus inter Atticos qui aulat0m tuturunt Thucydides sicut historiam suam λογου nomine appellauit I, 97 τνην ἐκβολην του λογου ἐποιησάμην διὰ τυδε), ita λογογράφους dixit historic0s. Cuius exemplum secutus est Polybius, ut posteriores omittam,

VII, 7, 1 Hνἐς των λογογραφαὸν τυν υπερ τῆς καταστροφῆς του Ἱερωνυμου γεγραφοτων. UniverSe autem qui λογογραφους intellexerit, inter pr0sae orationis Scriptores nominem reperio ante Dionysium Halicarnassensem dec0mpositi0ne uerb0rum e. 16 καὶ αὐτοι τε δη κατασκευάγυσιν οἱ Ποιγηταὶ καὶ λογογροφοι προς χρλ μα-ορῶντως οικHα καὶ δηλωτικὰ των υποκειμενων τὰ ονοματα ωσ1 ρ εφρην, quo de loco dubitari n0quit propter alterum ad quem relegat o. 15 οἱ χαμστατοι Ποι xων καὶ συγγραφέων τὰ μεν αυτοι τε κατασκευαγυσιν ονόματα κτλ. Et συγγραφευς quidem uocem eadem ut iam Plato usurpasse uidetur Phaedri p. 235 C δῆλον οτι τινων iaκλγκoci μελτι ) η που Σαπφους τῆς καλης ὁ Ἀνακρεοντος του σοφου ἡ καὶ συγγρα- νεων τινῶν quamquam frequentiorem apud hunc esse ποι iτων et ἰδιωτῶν

0ppositi0nem demonstrant quae ad Symposit p. 178 B uerba infra HXScribenda collegerunt Ru00k0rtus et IIugius. Sed Thucydides cum non potuerit nisi de antiqui0ribus historiarum scriptoribus loqui, non tam ineptum quam Curtio uidebatur iudicabimus qui post Creugerum inualuit λογωγραφος HOCiS HSum, quamuiS eo Sane ab illius exemplo discedat, qu0dis Her0dotum logographorum numero includit, recentioreS excludere con-

8쪽

L0g0graph0rum quae ferebantur Scripta magna ex parte subditiva UiSa eSSe noto c0nstat Dionysii Halicarnassonsis tostimonio de Thuc. 23

oratione conscripsisSe Credebatur, non magis a quoquam lecta fuisse uidentur quam theogonia, cuiuS mentionem cum illis iungit Suidas u. Ἀριστέας εγρα με δἐ ο ος καὶ καταλογάδην δεογονιαν εἰς επλγ α: ubi p0St καταλογάδην cum Κustero inserendum uidetur τινὰ καί Cadmum ad utrum genus rettulerit Dionysius magis dubitari p0terit quamquam exstitisse libros eius n0mino inscript0s fidem facer0 uid0tur Diodori de Nilo narrantis indicium I, 37 οἷ μἐν γαρ πεοι τον Ἐλλανικον καὶ Καδμον, λι δ' Ἐκαταῖον

καὶ πάντες οἱ τοιουτοι παλαιοὶ πανταπασιν οντες εἰς τας μυθωδεις ώποφάσεις

πέκλιναν. Veruntamen fueritne unquam Cadmus Milesius historicus ut iam antiquitus dubitatum esse Plinii indicant uerba hist natur. V, 122 n e fraudanda Milotus, ciue Cadmo qui primus proSam Orationem e0ndere instituit', ita n0stra mem0ria iustissimas mouit dubita fi0nes Carolus ueller histor. Graec. fragm. II p. 2 sq. , qui ex Cadmo litterarum inuentore illum confictum esse existimauit. Cuius iudicium secuti sunt plurimi, impugnauerunt nuper, non refutauerunt Beroius et Bernardus Heli L0gographis qui dicuntur num Herodotus usus esse uideatur p. 47 sqq.). Quorum ille setiam hoc Clementi Alexandrino Su0m. VI, 2 p. 752 P. credidit, quod ipsum aliis maximam excitauit suspicion0m, quae Cadmus uberiore narratione persecutus fuerit, ea in compendium coegisse Bi0nem Ρr0eonnesium nequo qu0niam hic Phero di Syrio a0qualis fuisse traditur Di0g. Laert. IIII, 58), Cadmum in olympiadem quinquagesimam uel olim ad00 in quadragesimam reicors dubitauit nimi0 interuallo artis historicas quae ipsi uidebantur primordia seiungens ab eorum logographorum tem-p0ribus, de quibus certior0 fide constat. Heilius autem quod Ph00nici

9쪽

Cadmo libros supponi potuisso concedit, negat potui880 . Mil0Sio, gramm9tic0rum n0gl0Xit testimonia, quibuS litt0rarum inuentorem ex Phoeni 'osuetum Hss0 Milesium iam Muell0rus pr0bauit. At imm0rit0 in eiusdem suspici0nis communionem uocatus est A cu- silaus Argiuus. . Cuius genealogiaS haud raro a ueteribus usurpatas nihil sesset qu0d in dubitationem adduceret, nisi apud Suidam u. 'Eκαταῖος)legerentur erba τα 'Aκουσιλάου νοθευεται idemque quae de uita Acusilai

habet satis mirabilia essent. Unde pr0laeti Mu0llorus l. d. I p. XXXVII sq.) qui p0steriore tempor0 Drobantur Acusilai libros Al0Xandrin0rum aetate confectos esse consuit, Carolus Fricli Boitrage gur griechischen Litterat urgeschiulite und Chrones0gi 0 p. 3 sq.) dubitari non posse iudicauit, quin Ν00platonicus quidam oum fraudem commiserit, Gutschinidius deniqu0 in Flachii Hesych. Onomat. p. 7) Platonis sterte aetate non p0SSeiraudem quam et ipse statuit 1 000ntiorem esse int0llexit ita tamen salsarius iste a u0r0 Acusilao satis exigu0 temp0ris spatio disturet atque ea aetato libros illi supposuisset, qua eiusmodi fraudos faetas eSSe neque ullo eXemplo probatur neque omnino credi posset, etiamsi notum sperneremus Galeni testimonium in Hipp0or. de nat. h0m. I, 42 u. XV p. 105 K. Sed uidendum est d0 Platonis loco cuturisqu0 do Aousilai principio testibus paullo aecuratius. Platonis uerba in Symposio sunt haec p. 178 AB το γαρ iν

modo, δἐ καὶ Ἀκουσίλεως os ολογεi. Explicatius de Achisi tuo testim0nium eSt apud DamaSeium περὶ Irρωτων απων c. 124 p. 383, quem locum paullo plenius quam a Muellero faetum apponi nec0SS0 0St, qu0 magiS patent, quantum in err0rum implicatus sit Frichius, qui indubia ratione nodum expedivisse sibi uidebatur. ' κουσιλαος δε inquit oς s ἐν υποτίδεσθαί

10쪽

In his quas Aousilai quae Damascii sunt, qui diligentur dign0scit, den00platonissanto Aousilai libro cogitaro omnino non poterit. Sed d0 Aeu- silao quae traduntur non magis quam quae praecedunt de Orphicis, s0quuntur d0 Epimonide Phor0cyd0 Babyloniis Magis Sid0niis A0gyptiis ad

DamaSeium redeunt saeuuli p. Ch. n. sexti Scriptorem, Sed ad Eudemum Rh0dium nobilissimum Aristot0lis sectatorem, cuius inter fragmenta totum locum suo iure rottulit Spongelius n. 117 00ll. praef. p. XI sq. Accedit igitur ad Ρlatonem tostis aetuto sutis propinquus neque sententia ab ill0 disci sepans ut 0biter rem inspicienti uideri possit. Nam Platoni concordantum cum Hesiodo Aousilaum facere licuit, quamquam hie ' φαντα non sicut H0siodus ex ipso statim Chao prodire u0luit, sed medi0s interutrumque ins uit ' φεμος 0t Νυκτα qua in re ita oerte cum Hesiod0 00n

Studiosius sane quam uerius Phaedrus testimonium Acusilao donuntiauit 90d id0m eadit in Ρ9rmenidem, cuius mentionem qui ex interpolatione prosectam esse opinati sunt, 00s satis iam a Stati baumio r0futat0s esse uideo, qui idem etiam de uerbis τλμ Γύνεσιν λεγει recte iudicasse mihi uid0tur. Sed n000ssario t0llenda sunt cum Homm0lio Ialinio Hugi0 uerba quae post Hesiodeum l0 um in libris manuscriptis inepte inculcanturci Liσὶ μετα rὐ x ος δυο τοDrω γενέσθαι, Γῆν τε καὶ oirre: quae qui Seruare uoluerunt transpositis post H0siodea 'Howδου ει καὶ Ἀκουσίλεως os o- λογεῖ et ος articul0 addito W0lsus et Sohangius pugnantem cum Eudemo