Observationes criticae in Athenaeum

21쪽

κινοισι μυροισι τρί νουσι τον εμον. Fragmentum venustum, cuius eram lectionem non ει

sequuti sunt viri doctissimi Scribe: Ἐν Θαλάμιον μιαλακρος κατακείριενον, ἐν δὲ

Comicus P. Athenaeum Lib. I. P. 23. - μετὰ ταυτ ἐπίνομεν,

κατακείμιενοι μαλακώτα ἐπὶ τρικλινίου, τελαμιῶνος οἰμωοντε ἀψελοι μιέλη. Lib. VIII. p. 36 c. A. 'κπίχαρμιος, ῶ Θαυμασιώτατε ἐν οῖς Θεωροις l. Θεάροιο μεμνηται του βαλλις ις, καὶ ου μιακράν ἐστι τῆς Σικελίας ἡ Ἱταλία 'Κν ουν τῶ δράμιατι οἱ Θεωροὶ καθ ορῶντες τἀ εν IΠυθοῖ ναΘήματα, καὶ περὶ εκάστου λέγοντες φασὶ καὶ τάδε ' λέβητες χάλκεοι κρατῆρες ὁ δὲ λοιτοις γάμαν υ πωδέλοις καὶ λυοτε Mλλίοντες οσσον χρῆμα εἰ J. Ex corruptissumis Epicharmi verbis haec fecit Casaubonus, Animadu pag. 63o. Λέβητες χάλκεοι, κρατῆρές τε, ο δὲ λοιποὶ, μάν πο δεταῖς καὶ λωτι βαλλίοντες οσον χρημα ης. Tebetes

aenei, crateraeque caeteri aiatem praelucem

22쪽

emus factibus et praecinente tibia saltantes, quam erant res miraes Protuli,' pergit Cisa onus, 'hanc ex coniectura lectionem. non quod affirmemus ita scripsisse Micharmum: sed ut ostendamus, Propius ad veram lectio. nem accedi posse, quam factum esset ab intera pretibus, quorum absurdas sententias nemo sanus admiserit.' Puto ita scripsisse '

charmum: - - - λεβο τειχάλκεοι

ΚΟΙΛΩ τε βαλλουοντες οσσον χρῆμ' Aut vera haec lectio est aut saltem 'be mmo non indigna. In corruptis o δὲ λοιτοις Iatent δελοι re L. 'Oδελος enim Aeolicum est pro βελος. Corinthus de Dialeci. P. Ios. et οβελος ΔΚΛΟΣ λέγουσι. Nullum is, emptum inuenire poterat Men. Scholiastes vero Nicandr. heriae. 93 ΟΔΕΛΟΥ ΑΨὶτ οβελῆ, Δωρικῶς -- Αἰολικῶς. Proxime accedit quod . Cretensium Dialecto dedit Issim syμ ΟΔΟΛKAI, βελοί, Κρῆτες. aeterum antiquum Verbum οβελοὶ, lam Strauidis aeuo obscurum vid. Stratiis p. Athen. lib. IX.

P. 333. A. et instrumentum ad sacra necessarium, V Pollux. Lib. I. c. 1. 29. et hastari columnamque significat otius Lex. s. 'Oβε- λω, βελιρκος sunt hi columnae templi,

23쪽

mutandum esse, et Sopluouem respicere ad rumorem de morte Aiacis, quem memorat auctor Argumenti ad Alao Soplioci. παλα est pro πέλω. Si aliquid esset corrigendum, scriberem: - πάλω Syracusani enim teste Thom. mg. h. V. dicunt i πηλος, non πηλος et in hanc sententiam fuere Phrynichus, et Diodorus Grammaticus cuius Eustachius meminit ad Hom. Pag. 15v4. icharmi fragmentum cum alio cohaeret excitato ab Athenaeo Lab. IX. p. 4o8. E. En'ίχαρμο δε ιν Θεάροις εἰρηκε χειροι βαδα του- των κιθάρα, τρίποδεδε αρμιατα, τραπεδει χαλ-

24쪽

Titulus fabulae E icharmeae hoc in loco recte se habet saepe vero Grammatici Titulos informam vulgarem mutarunt. Fere semper enim adducunt Πυρία ἡ ΙΠρομιη Θευς, υβης τάμιος, Γῆ καὶ Θάλασσα, quam Γυοριαθέος, 'Hβας vel Ἀβας γάμος, Γ καὶ Θάλασσα. Hinc in Aelliano Var. Ηist. Lib. XIII. c. . cum Hemsterhusio legendum 'κπίχαρμιος uis ἐν βας γάμαν, και Γα καὶ Θαλάσσα και προσέτι Μωσαις. Inscriptio fabulae e qua sumta fragmenta quae emendauimus, fuit EA L citante Athenaeo Lib. III. p. 1o6. E. Ab antiquo enim Θεάω formatum Θεάορος, quod in Θεωρος flectebant caeteri, in ΘεαροςDOrienses vid. m. ad Corinth. p. 6. Hatili ad AdoniaE P. 3 a.

scripta, haec excitat Athenaeus Lib. IX. P. 393. D. Ἐπίχαρμιος ἐν ' βας γαμω, λαμβάνοντα τἀρ ορτυγα στρουΘου τε καὶ κορυδάλας φοινι- κονείμονα τέτραγας, σπερμιατολογους τ καὶ ἀγλαὰς συκαλίδας Καὶ ἐν αλλοις δὲ φησιν, ἡδ' ἔρωσιοι τε πολλοὶ μιακρον καμιπυλαυχενειτέτριψέ τε, και σπερμιατολογοι.J In ρ

25쪽

Στρου θους τε, καὶ ΚΟΡΥΔΑΛΛΙΔΑΣ ΦΟΙΝΙΚΟΥΡΟΥΣ, τέτραγαs

Σπερμιατολόγου τὲ καὶ αγλααs Συκαλίδας - - Trochaici vero duo, qui partim quoque Lih ILP. 65. Occuriunt, . ita scribendi: 'Hδ' ἐρωδιου τε πολλοι, -κρον καμπυλαύχου Tέτραγες, καὶ σπερματολογοι - - Hac occasione quoque emendaridus Aristoph.

ρακοσίον δὲ Κίττα. . Μειδίας δ' ἐκεῖ

Ορτυξ εκαλεῖτο καὶ γαρ εχ ορτυγιππο στυφοκομιπου τήν κεφαλην πεπληγμιένιμ Brun et Invernimi ediderunt Συρακουσίω cr ticum secundo loco. In verbis etrum Evotidis, laudatis a Scholiasta ad h. l. legendum Συρακο- σιος. male Vulgo Συρακουσιος. Lib. VII. P. 33. E. Enrίχαρμος δ'ἐν Μουσαις ι Μούσαιρ , τον ab αλοπα καταριθριεῖται,

26쪽

- a 6 - δὲ κάλλιχειν ἡ καλλιώνυμον os τον αυτονοντα σεσίγηκεν λέγει δὲ περὶ ἔλλο πο ου s, σὸν τὲ πολυτίματον ελλοπα, ο δι αυτος, χαλ- κο υσιος ἔνα μονον καίκηνον αεος ἔλαβεν ameελησατο, κατΘέριεν αυτο τε εἰκαίται δα- μιαρτι Θατέρω. cum hic descriptum, quem quidem in omnibus exemplaribus qua seriptis qua editis pessime acceptum, ita concinnamus, ut saltem oblinetur Vulnus: τον τε πολυτίμια- ωον ἔλλοπα ο δ'αυτος χαλκου,νιμ ἔναυκονον κα τῆνον ram ἔλαβεν, καὶ κελευσατο κατ-

Aliter emendare non Possumus Vulgatam sciipturam. Casia onus. Animadu Pag. 5o4.2 emus ad Corinth. P. 89 tentabat: κηκίλα σατο,

Contra sensum. Ego sic locum eleganter restituendum puto: Tον τε πολυτίμιατον ἔλλο π

ἔλλοκα micharmus πολυτίμιατον Vocat Vt Varro Ello a multinummum. De Chalco Siculo, vide Beruleium Resp. ad Bone P. 4o5.κ κελησατο ecte dedi. Est enim καὶ εκελη- σατο i. e. κελευσατο. mino Hesychius, Ἐκε

27쪽

-- λήσεν, κελευσεν. Voculae τὲ οἱ non faciune hiatum Epicharmi enim tempore spiritus asper vim consonantis habuit, et in huius poetae fragmentis, ubi Digamma locum eo Seruauit, exempla occurrunt manifesta rimnuotiandum quasi esset: τὲ οι καὶ Caetera sunt expedita.

ριαμβίδας ἁ δὲ γεγαΘει πυκινῶν κρεγμων ἀκροα-ἐομένα. Quid hac locutione contaminatius 'Lego, Σεμέλα δὲ χορευε in αυλοφιν καὶ κι- Θάρα καὶ παριαριβίδεο ' Casuub Aniinadv.

p. 316. Dubito an alibi αυλοφιν inuenies; παι σαλοφιν occurrit quidem in Hermi Pi Comici Versiculo. P. Athen L. M. p. 43o. F. sed thaec ratio nihil valet. Omnino totum fragmentum elusit virum doctissimum Scribe: - Σεμέλα δὲ χορευει, .

πυκινῶν κρεγμῶν ἀκροαο να. Hoc verum Semele saltat quod rarum est. Schol. 3 pison. Rhod. L. I. 636. Καὶ τήν Σεμέλην Θυώνην καλουσιν, ἔπειδή Αἰσχυλοs ἔγκυον αυτ.ήν παρεισηγαγε Θυουσαν καὶ ἐν Θεα- μένην. in Σεμέλας θίασον inuenies iussirit m Phoen. 7Φ3. σοφὸς ἐν , α. lvet

28쪽

qui et citharoedus CL Eustath: ad . . P. 1oa 3. μοι. Pind. Isthm. V, 36. γεγαθεῖν verbum, ut Grammatici notant, Siculae fommae; νεν Θα certe adhibuit Dionysius 6-rannus in fragmento de quo infra sermo erit. Sed in Apicharmo Vulgatam lectionem γεγα- Θει, praefero codd. lectioni, a M. Lib. VI p. a 35. 'Eπίχαρμιος ἐν 'Eληπίδ Πλουτω αυῖα λος ο δ εστ21η δε τουδε κατὰ ποδας τον ραδινω λα ιῆ, κω τοίνυν

καΘ ηνευ ονονόει σιτον ἄλλ' ἔριπα οδε αμυστινίσπερ κυλικα πίνει τον βιον. Epicharmi verba sunt deprauatissima, nec possunt a nobis corrigi.' Casaiab. AnimadV. βg 417. Admodum equidem hic locus cruciavit viros Praestantissimos; est vero ita 'cribendus:

Αριυστιν οἴσπερ κυλικα πίνει τον βίον. Legere quoque Poteris κοά άει non mutatii, vide Porson, aes inauT...Hecub. 4. ευωνος, vilis pretii. Hoc verbum alio quoque EVi-eharmi l o restituendum P Athen. LVII. P. 3 a1. E. Ἐπίχαρμιος ἐν 'υβα γαμω, ευον

29쪽

minime perspectum habuere viri doctissinii Onanitio scribendum:

κές τε πανα

Σαατοφάγοι, σαλ παι βδελυχραι, ἁm δ' D, τω θέρει. Eadem paginacia a C. conspicio fragmentum Epicharmi etiam ex Hebes Imptiis Petitum. sed pari modo turpiter neglectum 'H δὲ σαργινοι μελάνουροί τε, καὶ φίλταται ταίνιαι, λεπτα ριὲν, ἄδεια δὲ κωλίγου πυρρο Vltima

Tαίνιαι, έ πται μεν αδεῖαι δε κώλίγου πυρος. Φίντατος est forma Siciliensiuna. Eim M. F. 5D3, 48. Tarissima haec dat: το παρ ἡμῖν φίλτατον φίντατον, καὶ uλτα, δεντα quae ultima non sana. Caeterum de Piscibus ab icharmo memoratis consule muri Moyages Mittoresque de Sicile, T. I. P. 39. icharmi Versiculi ex Hebes nuptiis p. Men. L. VII. p. 3ao. D. omnium forte Siculi Poetae corruptissimi sunt. υτ πο δά- ναίων. γαυλοῖς ἐν φοινικικοι εἰ καὶ κάλλιστοs ἄδητα τηγανος γεμών ἁλιευομεν, legitur P-3 9 Κὶ σπάρους και σκάρους, τῶν Ουὸ το

30쪽

vix utiquam restituenda Mathen ad Eurip. Phoen. 65. egregie quaedain sic emendauit: 'Hκε κάλλιστον τάγηνον τηγανι μιεν σπάρους, καν σκαρου τῶν ουδὲ τ σκωρ Θεμιτον ἐκβαλεῖν Θεοῖς. Putat vir doctissimus Ποτειδὰν Sicilietis esse ho inen Neptuni Aser contra, ad Corinth. p. 93 tentabat: ευτος ο Ποτιδὰν γων γαυλοῖσιν ἐν φοινικικοῖς 'Hκε κάλλιστον τάγηνον - . Caeter Vialhen. Non credo Saculos unquam dixisse ποτιδὰν vel ποτειών. Dores quidem ποσειδάν e ποσειδάων fecerunt; sed ποτιδάν nunquam occurrit. Et cur tandem Neptuni hic mentio facta Forte legendum:

Hκε κάλλιστον τάγηνον ' ' -- Ι qui mercaturiae gratia Proficiscitur m Aio in Phoemes adfert, ete.' Potest quinque σης seruari eum lactentirit . Formae enim