Observationes grammaticae in Catulli Veronensis librum. Dissertatio ..

11쪽

pr0rsus diversa haec n0mina. Uli res t Achilles habent Armam Graecam in υς exeuntem, Hercules n0n habet itaque Euthyclei apud Cels. Oeclei apud Hygin. Alyattei apud H0r. Carm. III16, 1 exceptis eiusm0di genetiv0s ali0rum 110minum in es 110 reperimus. Neque igitur per synigestu legendae sunt v0cales Graedanidam, quae a Catulli inde temp0re in usum venit ut . 64 v. 120 Thes et v. 382 Peleia v. 229 Erechthei c0ni. ex freti c0dicum), ad quae s. eiusdem carminis v. 336 Peleὼ et v. 178 Idomeneis sne sic doneosne Godmoneosne G L C Idoneos ne i), sed ei illud h0 l0c nil aliud significat nisi i pr0ductam, de qua re infra disseram, et genetivus hic vadit Herculi. Ac tales quidem genetiv08 0minum pr0pr. Graec0rum in es exeuntium parisyllab0rum ut Aristoteli, Pericli, etiam Achilli, Uliae apud Plautum et Cicer0nem aepissime extare grammatici 0cent, neque desunt exempla gene

Bis apud Catullum habemus coetu pr coetui dativ0 64 385 et 66, 37 in his mortali ostendere coetu et caelesti reddita coetu, cuiusm0di dativi in v exeuntes cum apud ali0stum apud Caesarem extant, qui Gelli auct0r IV 16 in libris anal0gieisimnia istiusm0di sine i littera dicenda censuit es. Neuii gr. Lat. I g. 366 sqAD accusativ secunda declinati0nis et n0utr in om atque 110minativ in os sinit videatur infra pari. VI. De ablativ singularis h0c unum m0neam c. 68, 12 in omnibus e0dicibus capiti criptum 88 pr capite, quae Drma ut antiqui0r, cuiusm0di etiam carni, parti, sorti, sermoni, alia apud antiquissim0s invenimus, h0 certe l0c retinenda est. Extat eadem apud Tibullum I 1, 72, eandemque n08tri 0etae carm. 88 8 Drtasse rev00andam esse N0bbius censet de metris

Catulli, Lips. 1820. 21. ΙΙ g. 10), qu l0e libri manu scripti capite exhibent es huius dissertati0nis pari. VI).

12쪽

- 10 Minus rarae sunt 0rma tales, qualus 6, 46 0 64 212 classi atque 2, 43 ungui, quippe quae ex n0minativis in is exeuntibus descendant. Classi alterum, qu0 64 2l in libri 0ptimis praeteret, qui classem habet extat, addubitatum est ita a SchWabi0, qui nuper in editi0ne Catulliana ex Minturni

excerptis castae recepit.

Utrum Catullus 110minativ pluralis di seripserit an deian ι haud facile est a diiudicandum, idemque valet de dativ 0 ablativ pluralis iusdem v0cabuli. duplicatam plurimis l0eis n0n a Catuli scriptam, sed a librariis r ei substitutam esse adduc0r, ei diphth0ng ver eum in aliis v0stabulis tum in ill0, de ii agimus, plerumque nil aliud mihi videtur significari nisi i 0nga, qua de re sub finem huius dissertati0nis uberius agere mihi in anim est. Unam litteram pr0- diaetam illis scripturis indicari pr0bat imprimis rati metrica, nam fere mnibus l0eis quibus legimus dii et diis itemque

dei et deis m0n0syllaba sunt. Iam e0mp0nam exempla Catulliana.

Dii in e0dicibus inest 13, 2 14 6 et 12 28, 14 30 11 53, 5;76,17 109, 3, sed ubique m0n0syllabum Dei m0n0syllabum vn extat l0 0 76, 26. Eiusdem carminis v. 12 deis m0n0syllabum re8tituendum videtur ex de c0didum. Un l0e 4 22 diis deis p disyllabum a p00ta usurpatum est. At apud antiqui0res plurimum et dii et diis m0110syllaba fuisse, et in ptimis libris manu seriptis di et dis tradita esse, neque ver ab USU insequentium abh0rrere Nevius d000 gr. Lat. I g. 100 Sq., qui multa c0mp08uit exempla.

Iam pervenimus ad genetivum numeri pluralis, ac primum paucis genetiv08 in ut ex arum Vel orum c0ntractum ex elint sattingam. Eiusm0di genetiv0s ut 68, 13 caelicolum 64, 35b Troiugenum, inde deum 64, 23 0 66, 63 ubi deum me ex decumine c0dicis restituundum est), tum dinum 4, 2 et 387:76, 4 Drtasse etiam 8, 1l cum retinendum qu l o alii aliter emendandum i0niecerunt saepissimae etiam rapuit alius

13쪽

legimus, trum in c0mp0Siti ut duumvirum, decem Oreum sitatissimum simplex apud ueretium c0mpluribus l0cis, apud n0strum bis 64, 192 et 8 90 legimus atque etiam apud p0etas, qui p08t Catullum carmina c0mp08uerunt, imprimis apud Vergilium, saepius invenitur cf. Nevit r. at Ι g. 110). Nam Vergilius cum dactylicus sit, cuius aetas 110n ita multum dissert ab aetate Catulli, et ipse multa servaVit, quae antiqui0rum

Ex genetivis tertiae deelinati0nis, qui in m pr0 tum, qu0d quidem usitatum est, exeunt, h0s apud Catullum n0tand08 inveni: 64, 191 et 204 caelestum, qu0 apud Naevium et Luersitium VI 1272 extat 100, 2 Veronen Sum, qu0d, cum in e0d G et D insit, retin0ndum 8t, neque pr0bari p0test

ipsius metri causa est restituendum pr0 sonantium, qu0 inc0dicibus inest. Neque talia ab usu p0etarum Catullum sequentium abh0rruerunt.

Difficili0 quaesti est de accusativ pluralis tertia declinati0nis in L exeunte, cum hae in re multum c0didum scribis sit tribuendum nee r cert affirmari 088it, quid p0eta cripserit. Ac ne ea, quae pleri8que uni Π0ta, repetam neve trita rec0quam, de hac accusativi Drmati0ne, ut ali08 mittam, LNeuii gr. L. I g. 250 263, qui exempla plurima ex c0dicibus depr0mta assert, et F. uecheleri librum de declin Lat.pg. 26-30, cuius b8ervati0nes n0s 0eent, in inscripti0nibus saeculi septimi u. c. exeuntis, qu temp0re Catullus carmina sua c0mp08uit, eis in fine asseusativi pluralis saepius eriptum eSSe e es antiqui0re ortum. Si ver apud Gellium XIII 20)legimus, iam aecul alter p08 Chr. n. in c0dice manuscript0Vergilii tum pr antiqu0 habit et urbes et urbis eriptum fuisse, 08 quidem ex Catulli 0dicibus certas regulas statueren0n 088umus . Attamen perae pretium erit ingul08 0c08,

14쪽

c0dicem Ver0nensem is habuisse efficitur, c0mp0nere. En hi sunt. Ac primum quidem in medium pr0seram aestusati sv0cabul0rum genetiv pluralis in ium exeuntium, in quibus haud quidquam inest Mnsi0nis. 0minum substantiv0rum accusativi

hi sunt 33, natis nates '), 66,12 finis sines D M,64, 17 auris, 4, 233 collis colles M, 97, dentis in

00dd. 0mnibus, sed v0eabula quae anteeedunt et sequuntur c0rrupta uni). Iam ad adiectiva transeamus, qu0rum haec

mihi c0mp08ui exempla 2, acris, 2, 10 tristis 51,5 omnis, qu0 68, 26 80lus D 0dex exhibet, 4, 30 iugalis iugules D 9 64, 262 tenuis 68,7 caelestis 68,102 penetralis penetrales D), 62, 3 pinguis T li pingues ceteri), 64,40 talis 65, dulcis Musarum ex dulcissimus dulcissimoi harum GLCM 101, 8 tristis tristi GLCH p),97, 5 sesquipedalis ex e0dissum scriptura e0rrdpta redierestitutum, in quibus nauibus p0stremae ei te Syllabae datis insunt); deniqu0 64, 391 eo antis cuius in litteris infisimnes

libri praeteri, qui errantibus habet c0ngruunt et 4, 65

lactantis. At tiam n0minativum pluralis saepe litteris is terminatum esse c0 stat ita Varr l. L. VIII 3 hae puppes et puppis, hae restes et restis in usu esse dicit), qu0 pra cipue valet in v0cabulis genetiv pluralis in ium ea lentibus. Eiusm0di exemplum habemus 64, 276 linquentis in nauibus c0dd. praeter Cis, qui linquentes habent). tiam eandera Dymati0nem v0dativus pluralis praebet 62, 11 aequalis maiesc0dd. etiam 9 et eiusdem carminis V. 32, ubi c0d. saltem aequalis exhibet aequales L aequales' aequalem Cli . Ita h00G0c et 0 quem supra laudavimus, 2, 3 liber Thuaneus

Magis ssendimus in accusati v hominis 10, 16), qui in omnibus inest c0dicibus, quippe qui u0n ex radice in i xeunte descendat. Itaque dubium est, utrum h00 0et ipse seripserit,

15쪽

an libr0rum scribis sit tribuendum, cum Buecheler l. l. auct0re talium v0cabul0rum ecusativi in is in ptimis et antiqui0ribus inscripti0nibus n0u inveniantur, qui quidem in inscripti0nibus inseri0ris latinitatis et in libris manu seriptis saepius 110bis b- veniunt. Ut ver l000s, quibus hominis illud invenitur, asseram,

hi sunt 1 in titul libertini Caesaris aetati tribuend0 CI. L. In 1027); 2 apud Ter Andr. 4, 2, 12 0ni auct0re g. 252; quae quidem scriptura in c0dicibus manu scriptis exempli gratia inest lautinis Mil. H0r. 660 tris hominis9. Atque idem, qu0d de hominis Arma dixi, valet de libidinis 45, 24, qu0l0e Llid libidines habent . Itaque utrum in iis qua dixiv0cabulis p00ta n0str is sit tribuendum, id00que idem etiam aliis l0eis sit restituendum, an illis ipsis J0dis eis scripserit, qu0 saecul sere septim pr is et prius quam h00 scribebatur, ea de re nunc nihil discernere p0ssumus Satis habui J000 singul0s, quibus is illud legimus, c0mp0nere. Adiciam in fine disputati0nis de n0minum casibus Graecas Armas, quibus Catullus usus est, pauca prius praefatus de universis, quae legimus apud L. Muellerum de re metr. g. 3870 388): Igitur cum vetustissim auet0res rar flexi0nes externigenas adsumpsissent qui et illud valde amarunt, declinati0nem Graecam per metaplasm08 adaptare ri Latin - , iam ab Attii inde sit Lucilii temp0r minus versibus ut subveniretur quam iactantia studi0rum valde increbuerunt terminati0nes Graecae, qu0d et Varr0 testatur in libr0 de lingua Latina X- . At Vergilius cum e01180rtibus studi0rum abieetis aut ad 0di- eum usum redactis exi0nibus quibusdam externis alias pr0pri0

vere. Praeterea dignissimum est mem0ria illud, verb0rum Grae-c0rum, i pr0pria aut technica exceperis, mnin c0piam mai0r0mquam apud recenti0res inveniri libris 0rum, ad finem aestulia. u. c. Septimi qui vixere. Et 00 quidem partim c0mmunis serm0nis usu partim laetantia evenit studi0rum. Qu0rum in

16쪽

numer etiam Catullus n0ster habendus est, apud quem multa ut integra invenimus v0cabula Graeca et ad m0rem antiquissim0rum in fine per metaplasm0 0ri Latin adaptata. Ita 64, 54 Ariadna adriana GD CIU, qu0d iterum eadem c0dicum scripturae varietate v. 253 extat, neque alteram Drmam Graecanicam

1adminis illius apud Catullum legimus, 1, 29 nympha 68, 87gen. Helenae 45, abi Libya, quibus add0 4, 1 phaselus, qu0d 0eabulum apud Ovidium et 0ratium Graecum tenet 0xitum Nevit r. L. I g. 130 , et 12, 13 mnemosynum

μνζμόσυνον 00dd. nemo sinum rarius 68, 108 barathrum usitatius. Addere his placet etiam gen sing. peliotae 26, 3)0 aceus plur catagraphos 25,7 ut 0cabul0rum praetern0strum a 80l0 lini u8urpat0rum. Nisi, qu0 multis placuit, 29, idoneus c0dicum retinendum est praecedente haut aut

ydoneus idoneus Clip GD LCyp), illis adiungenda est

Drma Adoneus, quam Stati debemus. Extat illud v0cabulum apud Plautum Men. 1, 2, 35: Ubi aquila Catamitum raperet aut ubi Venus d0neum atque e0nlarmatum est ad 0cem Graecam Ἀδωνιος Adti τις ex Ἀneed. 346. Iam ad Graecanica pervenimus Π0minum Drmas, Has apud Catullum reperimus. e primum quidem utitur Π0minibus pr0priis in e exeuntibus et apud ali0s usitatissimis. Ita habemus Cybele vel Cybebe n0m et v0eat. c. 63 Acme 45,

Cybeles et Cybebes, qu0d 08terius v. 9, 20, 85 carminis 63 ut Cybebe v. 8 et 1 ex Cybele emendatum est ex Cybeles, quia l0nga syllaba media desideratur, p0strem Ar sinoes 66,54). ceusativ0 0suit 45, 1 et 21 Acmen 64, 11

Amphitriten nam is m, qu0 00dices habent eorrigendunt est; es euii gr. L. I g. 59 ex.). His etiam addendus est accusativus prima declinati0nis Booten x 0minatio Bootes descendens 66 67 nisi quis pr0bet, - em c0dieum retinendum esse, ita ut accusativus tertia declinati0nis sit). Ium secundae

17쪽

vis regula dicat Peleum, tamen Pelea dicimus in aceusativ0; similiter et in v0eativ 0 Tydeu. Nam Graeca declinati magis in istis casibus praep0nitur. Similiter ecusativum Graecum

bus aera 66,53. aeria Cli addam et aethera 63, 40), praeter p0etas etiam a Cicer0ne Surpata, p08trem Attin 63 42). 0 minus in usu est apud p0etas accusativus pluralis tertia declinati0nis in as, cuius exempla apud Catullum sunt: 64, 391 Thyiadas, , Cycladas 55, 27 plumipedas plumidas L plumipedes Di, qu0 Lachmannus recepit . Genetiv sing. Catullus 66,5 Locridos videtur dixisse exe0didum scriptura c0rruptissima restituendum. Quae nunc c0mp0nam muli minus apud R0man0s in usu

fuerunt quam de quibus supra disputavi, id00que ab illis seiunxi.64, 247 Minoidi e0dd. minoida et 66, 7 Tethyi c0dd. theti)legimus i 0rrepta, cuiusm0di bina praeter haec exempla Statii in medium pr0sert euius gr. L. I g. 309. - 66 660xtat dativus Callisto cf. I. R. eap. 5218 Erato addubitatus a Neui l. l. pg. 310. Etiam apud ali08 in usu est neutr. plur. Tempe, qu0 apud n08trum ter extat 64, 35. 285. 2863, 0n Ver item pelage, qu0 accus plur. 63, 16 0niectura restitutum est es SehWabii ann0t ad h. v.). Pelagi 0dicum Laeli- mannu retinuit, quem genet eiusdem v0cabuli 3 88 c0dd. pelago et 4, 127. 185 legimus. P0strem ex c0niectura Verisimillima habemus 66, 48 gen plur Chalybon celitum c0dd.), qu0d 0litian debemus, 4, 28 dat plur. aias in Minosim GD 4 p), qu0d Hauptius c0rrexit et Mitselierlichii lect pg. 133:ἡH0 tamen ex tanta lecti0nis varietate mihi adsecutus esse vide0r,

18쪽

latere aliqu0 sub his m0nstris n0men, qu nymphas et Graeea quidem exi0n Catullus indigitav0rit t. Eandem t0rminati0nem Graecam primus Varr0, inde aliqu0ties Pr0pertius Ovidiusque adhibuerunt. - Rarius etiam legimus Π0men appellativum tale. quale 61 194 parthenice pr parthenium Plinii, a Catull080lo adhibitum, et palimpseston accu8atiVum, qui restituendus videtur 22, 5 ex palmi septo c0dissum. - 66, 9 Catullus Dyma Oarion pr Orion utitur 64, 285 aut Penios ex libr0rum ptim0rum auct0ritate aut Peneios cum D scribendum est Peniosis Lli pentes C penetos Di peneos p). Restat, ut de adiectiv unum m0neam, qu0 mihi est in pr0mptu. Ρ00ta 110ster si m0d 29, 23 scripsit piissim ei, qu0 0e0 multum iam a viris d0ctis radiat e0dices GDΗ opulentissime et L C PU oppulentissimae exhibent, usum antiqui0rem retinuit, quem script0res mediae et infima latinitatis denu ad0ptarunt. Quam Drmam a Cicer0n Phil. XIII 19 ut 0n Latinam reiectam et in inscripti0nibus et apud script0res August min0res reperimus es euii gr. L. II g. 2. L. Muelleri lib. de re metr. g. 385).

B declinatione pronominis.

De iι pr mihi diet cf. quae infra pari. V in medium pr0tuli. 'et aestu8. geminatu8, qui c. 101,5 extat, rarissime invenitur apud Plaut. Terent. Cicer. Appul.). Nominativ numeri pluralis r hae Catullus hae dixit 64,320 ex ptim0rat in librorum metaritate, qui hec habeni l .

19쪽

Muelle de re metr. g. 386. . Usener ann. Jalin. 91 g. 226). Quam sermum antiqui0rem, quae e0dem m0d 0rta est ex haece ut hunc ex unco, hoc ex hoc ete , etiam Cicer0ni tribuendam esse d0euit Flecheisenius Mus Rhen VII g. 27 sq. eandemque Vergilius adhibuit aliqu0ties es. Nevit r. L. IIig. 1503.

Ut pavea etiam asseram exempla ca8llum ali0rum eiusdem pr0n0minis apud antiqu0s similiter conlarmat0rum, n0minativ pluralis maseulini hic Luditius, heio Pacuvius dixerunt, atque horun et harunc gen plur apud lautum et Terentium c0mpluribus l0eis segimus. Nee minus huc pertinet, qu0 Catullus 67 3 neutr pluralis dixit istaec isthaeo libri; iste in sit 50 5 ablativ sing. illo in his numero modo hoc modo illoc. Disseillimum est a diiudieandum, ut pauca de pr0110mine relativ disseram, utrum quo an cui eripserit p0eta, qua in re edit0res inter se discrepant. 0nnulli certe l0ei 0bis fi mare videntur Catullum quoi scripsisse. En primum l0ci quibus in omnibus libris cui legitur 22, 20 cuique 30, 6 cuire.

in 0die Ver0nensi cui videtur eriptum fuisse Sed 1, 1, 0di- eum vestigia si sequimur, Ver0nensi qui videtur habuisse, scripturam ex quo Catulli 0rtam, nec minus 2, 3 67, 47 24 5; quibus l0eis vel in ptimis c0dicibus vel in n0nnullis piim0rum qui illud legimus. 0rtasse ex quo antiquissim 17, 14 lecti0 libr0rum ptim0rum cui iocum sit pr0 quo cum sit ria est, et 107, 1 ex c0didum ptim0rum steti0ne si quicquid Drtasse cum O. Ribbeehi ann. Jahu. 85 g. 378 si quoi quid restitu0ndum est. Haec hac de re c0mp0nere mihi licuit, pauca quidem parvaque de subnixa, attamen, nisi sali 0r, digna, quae n0n pr0 nihil aestim0ntur. Extat ver quoi illud in multis inseripti0nibus et apud lautum, etiam e0mpluribus J0eis libr0rum manu seriptorum Vie0r0nis et orgilii ies. Nevit r. L. II g. 165). Qua de ablativ singularis set pluralis pr000minis qui quae qim e Catulli tarminibus rusero potui rastρ sunt uiam 82

20쪽

et quo et qua Armis abi sing. utatur, , Dymam quicum antiqui0rem exhibent libri r quocum 66, 7 pr quacum, HiUS etiam exempla multa alia apud Plautum Vergilium, Cicer0nem, alios invenimus cf. Nevi gr. L. II g. 166 sq. . Quis abi. pliar. pr quibus extat 68, 13 64 80 et 145, qu0 0e in GSuper qui manu recenti0 scripsit pro quibus. Utuntur hac ablativi Drma p0tissimum Varr0 Sallustius, Livius Tacitus Nevius i. i. g. 170 et 171). Et illis l0eis utrum Catullus quis an queis seripserit dubium est. Magni m0menti illud est, qu0d Catullus 66, 28 larma antiqui0re alis utitur, quam h0 l000 mnes praebent c0dides, et 29, 15 neutr0 alid qu0 Stati debetur alit GL CH ait Dyes Lachm ad Lucr. g. 286). Ac pri0 quidem Drma masculini praeter n0strum l0eum nunc n0 extat nisi in inseripti0nea. 696 u. c. temp0ri Catulli 0nvenient et Sallusti tribuitura Charis. II g. 133 l. Di0m. I g. 323 es. Nevit r. L. Ipg. 155). Ali quamquam saepius invenitur, praecipue apti l Lucretium, tamen apud nullum e0rum script0rum, qui p08t Catullum vixerunt, legimus. De illis ipsis ver similibusquen0minativis ut Caecilis, aeris, Clodis, aliis declinati0nis antiqui0ris medi saequi septim usitatis, qui p08tea ex usu evanuerunt, egit Bitschelius de declin quadam Lat. ree0nditi0re

pr vulgat unius in his nec pili facit uni, qualis genetivi Drma ut 0cabuli ter null0 0c ita V0cum unus, solus, ullus apud antiqui0res tantum Augusti aetatem praecedentes iuvenitur

es. euii gr. L. ΙΙ4g. 185 sq.). Deci genetivi unius c0rrepta 5, 3 et similibus ut totius 17, 10 37 9 illius 10, 3l: 66, 85 64, 348 68, 44 ipsi us 64 43 et i nunc n0 uberius

di88eram, eum, qu0d iam Supra dixi, pr080diacas quaesti0n08 secluserim. - At 0eat une, quem apud Plaut. et Augustinum iuvenimus, apud n0Strum extat 37, 17.