Symbolae ad historiam religionum Italicarum alterae

13쪽

L DE FORTUNA IOVIS FILI PRIMIGEM PRAENESTINA

Haro accidit ut arcana religionum talicarum spissis undique nebulis saepta introspiciendi facultas detur detecto monumento aliquo earum primigenio et a Varroniana doctrina immuni accidit autem nuper invento Fortunae titulo erantiquo aeneae lamminae inscripto,

qui p0stquam in ephemeride hancinallica bulleti de a sociore des antiquatres do Franco' anni 188 editus paene dolituerat, nunc tandem complurium animos advertit ad fidem ectypia Momatio transmissi insertus ab Henric Dessau Horma Roberti Κaibellique a. 188 p. 4534s. ac Dessavii quidem exemplum infra adscripsi:

et haec quidem omnia certae lectionis videntur esse aut certo visa sunt me editori, nisi quod dubitari posse is adnotavit p. 455 an primo versu extremo riis vocabulum perierit atque in aere quidem ΜοWatium sibi visum esse tenus primi elementi vestigium observare sibi nullum comparuisse in ectypo qua de re, ut nunc res est, quoniam non imagine ectypi verum arte typographi rem agor oditori libuit, ut discriptio versuum elemeniumnque qualis in aere sit, nobis nullium competat iudicium, certi nihil constitui potest sed tamon spero fors, ut siquis archetypum exemplar accuratius denuo intentis oculis examinaverit, certo agnoscat, id quod res ipsa flagitare videtur, nihil primo vorsu detractum osso agnoverit etiam utrum extremo titulo D scalptor dederit, an quod aequo iure, ne dicam molior requisiveris, EDE, denique e tumne sit is elementorum reliquias superesse tertio versu extremo, an bina Veteris A astas Sinistrorsum conversas sed, ut dixi, nunc acquiescendum est in ea lectione quam Dessarius suppeditavit leguntur igitur in tabella ista aeno - cuius monsuras addere eidem superfluum

14쪽

visum est verba haec Oremia Numeri furor nat musis oratis Fortuna fi Di ohs meis typrimo Verita hi donom dediss=. ac de sententia quidem tituli is sermone lina agemus dubitari nequit nisi quod nationusis ematia sive nationis gratia utrum pertineat ad liberorum proventum an ad pecorum feturam, de qua antiquis Vocabulum nationis familiam fuisse glossa Festi epit. p. 167 testatur, posse dubitari Mo senus Dessavio indicavi mihi certum videtur

eme, non OSSe matronam umeri uxorem donum Fortunae ob pecorum nationem dodisse scilicet ei deae in cuius sacello aedi primariae adiecto castissimo mulieres feruntur sacra fecisse sed ad caput totius quaestioni enucleandum properamuS. prodisse hanc lanistinam e praenestinis ruderibus, licet nemo testetur, iure suo statuit

editor tam propter reeViae gentis in eo oppido sedem antiquam quam propter numinis cultum poculiarem eidem et Tullii testimonio et lapidum attributum idem ex penu titulorum, quos colligit, praenestinorum duo deprompsit, quos inter plus triginta titulos Fortunae primigenias sacros solos ait ad nostri formam prope accedere sunt autem hi: Fortunae oris puero prim geniae bonum dbedit eae sorte compos factus Nothus Rumanae L. f. Plotiuae serrus serui. 76, 7), Fortu in Iovi puero eae testam uo Treboniae Symphe me P. Annius Herma herra, L . d. ib. 76,6). ita legi in titulorum nunc perditorum Mographis genuinis, Oniecturae

autem loco aestimandum esse, quod primo titulo Iacobonius intulerit, pueri, idem vir doctus auctor est locupletissimus apparet igitur verum esse quod ommSenu DeSSaVi an perSua-Seri l. s. s. p. 454 S. neScio, Fortunam Iovis puerum h. e. filiam primigeniam tituli recentis eandem esse, quam Fortunam Diovis filiam primogeniam perantiquae lamminae. nam quod essavius in titulo recenti utroque Fortunam coniungi cum Iove puer existimarit. viderit ipse quomodo quod in priore lectum est Fortunae oris non Iovi puero primigeniae explicet sed dissentiendum mihi os a MommSen consent in altero titulo recenti, qui sacererat Fortunae Iovi puero, explicando enim vidisse sessavium quis nim facile dubitaverit

cum haec tria exempla inter se comparaverit Fortu=rubi Diorosis sit tria si primogenishu, --mnae Iovis pureo primi niae, Fortunae rei puero, quin idem unumquo in omibus indigetetur numen, Fortuna Iovis filia primigenia quare ita censeo, in altero titulo recenti aut Ographorum culpa I i pro Iovis propagari, aut L ipti ero inducta interpunctione legendum, hoc est Avis puero hoc solum aliquid dubitationis excitat, quod cum puerum pro filia dirimo

audiamus antiquo solumque eius Sus praeter haec nostra, quae Sunt admodum recentia, Gemplum ex Odyssia Andronici supersit, in antiquissimo monumento non puer sed filia Iovis audiat Fortuna neque vero haec dubitatio quicquam detrahitis tituli illius, qui est Fortunae Iovis puero primiseriae, perspicuitate et cum hoc cascae dictionis teste, qui est Formnali Di obs=mribai primo omissu, similitudine absoluta e quibus laqueis no Hercules quidem Vaserit, nisi in titulo recenti tres viro illos, qui saeculis decimo Sexto septimoque eum descripserunt v. Dessau p. 454 adn. 1), Veram lectionem, quae fuerit Fortunae primigeniae, Iovis puero, de

consilii sententia atque eventu promus miro eundem in modum pessum dedisse scite demonstraverit.

15쪽

solam hucusquo lapidum raeneste oriundorum condicionem aestimavimus e quibus

incitur, ut Fortuna ibi Iovis filia sive puer primigenia et habita sit et dicta quae cognominatio quo pertineat, in videbimus nunc Tullii instimonium illud permirum in causa est, quod libro do divinations secundo 41, 5 s. insertum legimus: Numerium SQ stium . . . perfracto sum Oriis erupisse in robore inam is priscarum litterarum notis is est Mine Deus saepius religiose propter Iovis pueri, qui laetens cum Iunone Fortunae in gremio sedem mammam ad Mens castissime olim a matribus eodemque tempore in eo loco, ubi Fortunae nunc est aedes, mel eae olea iurisse Eerant ex ea autem olea factam esse arcam eoque condita sortos easque Fortunae monitu ure manu misceri atque duci fani pukhritudo et vetustas praenestinarum etiam nunc retinet Ortiti nomen atque id in volgus non immoror enarrandis Vel ratiunculis inanibus, quibus alter emblema sat amplum verba Ciceronis occupasse in animum induxit, vel Verbosis commentis, quibus alter sinceritatem totius narrationis tutatus est deniquo Verbo monere astabeo, quod recto hic exsecutus est, pessim consilio quosdam lactens Vocabulum interpolatori tribuisse lactentis enim cognomentum aetatem pueruli circumscribere nequΘquicquam illis quae secuntur mammam appetens vel praevertere vel inutili cumulatione adicem in propatulo est hoc agitur, ut quod ullius planissimo edocet, fuisse Praeneste sacellum templumvs Iovis ueri in eoque hunc ipsum cum Iunone Fortunae in gremio lactentem insedisse, misso ibidem alio loco, sive vicino sive longe remoto, aedem Fortunae rimigeniae eam. cuius pulcritudo et vetustas vel infim imperii romani aevo laudibus et admiratione dignae sunt habitae, id ne patiamur intorpretum incuria obscurari et rectissimo quidem esse hunc tussiani loci sensum agnovit praenestinarum antiquitatum atque ruderum indagator sollertissimus Horatius Maracchi instituti nostri romani actorum a. 188 p. 250 ss. qui tamen num recte contenderit nunc quoque probe dinosci aedi illi, quam Cicer laudat cuiusque ingentia rudera qui Ρraeneste adiimus mirati sumus, in ali sitae subiectum aut inferius ueri Iovis acollum sortiumque antrum, tum demum diiudicari poterit, cum si ipsius Marucchii et quorundam architectorum hancogallicorum studia in redintegrandis praenestinorum aedificiorum reliquiis posita integra manibus nostris versabimur denique quod pueri manu sortes Fortunae duci dicuntur, hoc loco missum faciamus pueri ad hoc negotium instituendi consilium an quicquam commune habeat cum ueri Iovis cultu, nec quaerimus hoc loco neque, utcumque ea de re iudicandum sit, circuli eius quaestionis quam nunc persequimur turbari possint ossicitur igiture testimoni Ciceronis, ut rimigenia Fortuna aedes vetusta et pulcra fuerit ibique sortes ducta sint in templo autem sacellove ab ea discreto, Verum fortasse Vicino, Fortunae signis fuerit Iovi uer Iunonique mammam praebentis iam cum haud paucis exemplis comstet tam urbanis quam municipalibus circa primaria numinum templa surrexisse minora eisdem sacra, non dubito quin etiam praenestinum illud templum, quod Iovis ueri nomine apud Tullium nuncupatur, cum Fortunae, quae matris eius Vicem optinebat religionibus artissime con-hinctum fuerit. fuisse igitur illud Fortunas macellum contendo in eoque cultos cum matre

16쪽

liberos, avem Iunonemque sed huic Fortuna an rimigenias cognomon fuerit non moestrit: hoc constat eam irimigeniam, cui lapides illi, tam perantiquus quani recentes sacri mΘ-, quamque Iovis filiam primigeniam fuisse audimus, in aede primaria cultam esse. nulla igitur intor lapidum ostimonia Tulliumque discordia est sed quaerendum quid Primigeniae cognomora, quis Iovis patria potestat in illo numine, quid cim altero luerorum lactentium inritnes significent. et primogenius quidem Vocabulum, quam formam Volgari quae est primigemitis antoriorem esse nunc primum didicimus, revertar infra ad explanandam huius vicissitudinis originem, et circa Tullii laetatom obsoletum fuit solique fero Varroni familiare it post eam aetatem paucorum usu propagatum Varrone igitur discendum est quid significaverit. qui cum primigenia semina contraria habuerit eis, quae coloni experientia postmodo invenerit, primigenia eis eis, quae declinationum varietate in species plurimas multiplicata sint, primiseritum autem uisum, nam haec quoque glossa, quae est apud Festum p. 236, e Varronis libris fluxit - a quo urbis condendas principium fiebat, secreverit ab eis sulcis quibus postmodo agri arabantur, denique victuis consuetudinem primigenium et pecuariam primigeniam a cultiorum temporum moribus, certo constat suisse Varroni primigenium quidquid primum genitum sit primaeque servet geniturae signum: hoc est ut Lucretius ait, primisenum, ut Plutarchus, qui ab ampliore interpretatione abstinuit Fort. Rom. c. 10, τρωτογονον. 0quo aliud quid huic vocabulo aut in paucis recentiorum, quos eo usos esse dixi, scriptorum lacis subicitur aut potest subici a quoquam, qui eius genesin recte aestimaverit. quanquam quod do usu recentiorum scriptorum dixi, ut nunc res est, cauto dicendum esse Scio. perpauca enim huius usus exempla in exica relata sunt neque nimis multa inveni quamvis quaerendo quae nondum in ea relata sint. sed inter haec omnia exempla, quibus multum tribuo eis quae extant apud Appuleiuui atque mobium, is unum quidem inveni quod ab eo quem statui SmSu prorsus discrepet nam quod aliquotiens in eis primigenium id dictum si quod a principio fuit sive quod vim habo primitivam, nullo discrimino hoc distat ab eo quod primas geniturae Signum habet. plerumque autem id amussim convenit horum scriptorum consuetudo Varronianae veluti cum mobius 2 61 deo concedendum esso dicit ut sciat supe rium sualiquid an ortus primigenios habeat, et ibidem c. 70, cum et Iovem et ceteros deos cerio a tempore esse demonstrat, idem dicit cadero inminervam, quippe quae non fuerit rerum in nu- me ante quam eapue Iovis enia sit, habe rem primigenios Oritis e. q. s. si ha iam inerstes enistelion. quod cum non intellegeret oditor ultimus, inserta innis habes particula nori sensum sententiamque omnem abstuli denique prorsus convenit Varronianae consuetudini,

quod Herculos aliquotiens rimigenius dicitur nimirum Iovis filius, ut infra dicetur quodque Claudii imperatoris aetate duplicatis legionibus docima quinta et vicesima altera rami niae eas putantur dictae esse, quae Vetera signa retinuerint. - quae cum ita sint, urbana quoque -- tuna primageni erit primum mesta et si a menestinis petita sit, qua de re lina dicam, erit Disjtjgod by

17쪽

filia Iovi primum nata unum novi testem qui ceterorum omnium consensum contemnere ridetur: est

autem ullius, qui in eo vocabulo Oxplicando ludibundus philosophi partes quam grammatici agere maluit. certo si libro do legibus altor 11, 28 talia dedit Fortunaque sit vel mitiae disi,

nam ale in omnes dies τε Primigenia a gignerido comes. tum feriamum θεω que dierum ratio . q. s. - Videtur autem Turnebus haec recte effecisso ex veteris codicis' siV ut nunc rectius dicemus ex archetypi scriptura hac vel primi niam a signendo comes rum in quibus vim estum in aliquot exemplaribus pravo consilio mutatum est , haec si dedit Tullius, apparet eum voluisse hanc primigeniam deam hominibus a natu comitem esse, quod tam contra usum vocabuli quam contra compositionis legem eo consilio excogitavit, ut ceteris

Fortuna cognominibus mi re siri, Respitaeneis, Fortis hoc quoque Primigeniae notione ea, qua eae clatis rerum bonarum matur, ita enim ait - quam simillimum redderet non miror quod is, qui solus sibi videtur horum librorum sensum cepisse, inani exesamatione hanc interpretatio m et rei et nomini unico convenientem dixit, scilicet ignarus, quid sibi indui, serint illius astatis homines docti in licisndis reconditioribus nominum divinorum sontibus et plane alienus ab omni cura explicandi vocabuli primigenitia hoc miror quod Maracchius hoc in omen ad significandam caritatem liberorum in gremio eius sedentium aptum esse dixit L s. s. p. 26 quodque rellerus 3 190 rimigeniam deam praenestinam non solum primum genitam Verum otiam omnium rerum genetricem fuisse ex nominis eriloquio sibi persuasiti sed priusquam de huius notion latius quasram, historiam eius cortis finibus circumscribam. Romae igitur, ut paucis conprehendam de quibus dixi ephemeridis arch. borol. a. 1871 p. 77 s. ad rellerum 2 183 adn. 3 - Fortunae publiviae primigeniae vel Fortunae --gernae in esse factum esse di 25 Maii coniunctis halondariorum onusini et squilini testimoniis, dis 1 Novembris sol arvalium constat: do illo die idom testatur Ovidius ast 6, 72s, ubi haec extant Nec te praetereo, populi fortim potentis publiea, cui templum luce sequerit datum. Voverat hanc asdem . Sempronius uditanus Sophus cos anno Varroniano 48 teste Livio 29, 36 8 locasse sam eundem censorem falso idem testatur 4 53, 6 quippe functum potestat censoria a. 45 at dedicasse eam anno 6 Q. Marcium Rallam duumvirum

ad id ipsum creatum eidem testanti ibidem credondum eri appollatur dea a Livi Fortu Primigenia tam his locis quam libro 3, 13. quam quod in squilin kalendario lectum est add. 25 Maii oriun publ. r. inoosi sine dubio legendum Fortim με pubissime prsimigenisu, non 'putu 'manu, nequo ulla dubitati oritur, ut visum ea Mommseno, a novo kalendarii eretani ad eundem diem testimonio v. ephemoris epigr. a. 1877 . . si Fortunae missiouo psiopum 'mami Q ratum iri oli quae 'tu, cuius notas in hunc modum esse solvendaSeertum est. in nidio igitur halendariorum testimonio linum duae nomen perscriptum est: audisso enim in libris pontificiis Fortunam publieam populi Romani Quiridium primigenium recte statuerat ommmnus ante inventum caeretani kalendari testimonium primiseriam, non publieam, volgari usu nuncupari solitam ipsa testimonia Livii, Ciceronis, halendariorum fidem Disjtjgod by

18쪽

faciunt quare non dubito quin tituli urbani Fortunae prim geniae sacri, quorum unus a liberis Noronis dedicatus est UILAE, 192-1953, ad eam ipsam sam spectoni, quae in colle colebatur. hanc aulam Fortunam fuisse unam de tribus proxime portam collinam, quarum o Vitruvius meminit 3, 2, 2 et Crinagoras anth plan. 40 4 quarumque secundam ad diem 5 April. comm moran kalendarium praenestinum his verbis: metunae publieae caeri ri in m , t Ovidius Fast. 4, 37 his moras es msi Quirini hac Fortuna die uinoa lala ibi liber illaidensistiumquo falso libri Iuvenalis 2 134 alle Quirini), amplius persecutus sum eph. arch. I S. S.

praeter hanc autem urbanam Fortunam eamque quae a Praenestinis colebatur nullius adhuc vel in Italia vel in provincus ullum vestigium est inventum, quae eodem Primigeniae com mine usa sit quid quod ne aliorum quidem numinum usquam ullum novimus quod Primigenium V atum sit praeter unum Heretilem Primigenitim, quem et stippone Baeticae cultum

osse titulus I 2, 1436 es alibi relliani, quos citavitratibnerus 154b. 2463 - do quibus

tamen iudicium cohibeo, testantur iam quoniam supra vidimus vocabulum primistentia omni tempore sensum eundem retinuisse, nescio quid aliud rectiles primigemus nimirum aetate sat

recenti cultus possit significasse nisi Iovis uua primigenitis et amore fuisse Herculem patri primigenium licet non fuerit natura, Graecorum religionibus familiare fuit ipsa igitur vocabuli com minisque primigenius historia Vel maxime confirmatur, quod ex rerum gestarum memoria Presserus optim iure conclusit 2 191 s. Fortimam Primigeniam nullam fuisse Romae antequam raenestini bello punico secundo de re publica romana Casilini optimo meriti sint tum demum Praenestinorum Fortunam Iovis filiam primigeniam tramigrasso in urbem ibique decurtato

vetere nomine inter Fortunas eas, quae ad portam collinam colebantur, sedem noVam accepisse. pendent igitur Primigeniae urbanae o nomen et sacra a praenestinae deae singulari condicionθ. iam primum etiam raenestinos vel antiquis temporibus a pleno deae nomine e

scribendo aliquotiens abstinuisse testes sunt tituli I 1, 1133 ubi Fortunati Primssyybs ἄψ,1129. 1130, ubi tortunae Phrimigeniae' nam quod Phraenestinae an primigeniae legendum sit quidam dubitaverunt, sciens praetormitto idem volgo lactum est aetate posteriore, ad quam plus triginta illi, quos novit Dessarius i. s. s. p. 453, tituli pertinent Fortunae rimigeniae sacri neque Ver haec reriatio originem cognominis ullo modo obscurat: nam ut supra dictum est primigenia vocabatur dea propterea quod primis a Iovis mi vel puer esse credita est non fugit ommsonum l. s. s. p. 465 cognationes numinum atque etiam hominum divorum in titulis sacris non solore orbis exprimi commemorationem igitur cognationis Primigenia in titulis praenestinis documento esse, quam vivida forma humanaeque simili huius tunae imago Latinorum animis obversata si sed primum quod illo do titulis sacris recto animadvertit, longe latius pate scilicet per totum religionum italicarum orbem coniugia de rum quae quidem Videantur esse maxime temporibus antiquissimis obviam sunt, liberorum procreatio nulla est umquam. ac ne de conium quidem nimis confidenter dicendum quo iure signi, Disjtjgod by

19쪽

ficaverim breviter indicabo primum igitur nil cum sorte coniugii Libero Liberae, Fauno Faunae, Rumino Ruminae, et si quae sunt alia id genus numina sunt autem ea paucissima etiam interea quas ex indigitamentis excerpserat Varro nempe cum saepe dubitaretur de genere numinis divini, quae dubitationes cum solvi plane non possent, si deo si deae factum esse Scimus, aliquotiens ad effingendum duplex iusdem Virtutis numen alterum masculum alterum femineum homines confugisse non mirum est quanquam in his quoqu0, velut in Libero Libera, admodum dubium est, utrum primigenia ea fuerint paria, an quod a principio masculum fuerit ei postmodo addita sit semina sed identur quodammodo ad coniugale consortium pertinere, quod olim monui, nominum paria generis utriusque ad eum modum copulata, quo mariti uxorisque inter homines italicos nomina copulantur, hoc est solo inetivi qui dominium potestatemque significat vinculo nam ut Caecina Metelli vel Terentia Ciceronis coniuges dicuntur, ita vide tu dici latino Lua Sattimi, umbrico Vesune nemunes V. mea in redem 1 454). at in illo conprecationum agmento, quod Gellii soliortiae 13, 3 debemus, inter complura id genus nomina quae coniugum videntur ess habemus Heriem Iunonis, Virites inrisi, Moles Martis, de quibus adhuc dubitabatur, pra0ter Nerienem dei eiusdem has autem Moles nunc redivivo kalendarit cumani fragmento certo constat plurali numero pariter ut Virites dictas osse: ut facile quis Hominen adsentiatur Hermae a Roberto Mibelloque editi 17, 63 catalogum parium divinorum gessianum potius a numinum feminitium, quae opem ferrent sive mari sive

feminae, explicandum eas censenti nihil minus Vix negaveris, hominibus cum Luam cum Sa- tumo, Vesime eum uemune genetivi vinculo copulaVerint, non potuisse eis excidere coni galis societatis vim sententiamque eodemquo pertinere Iunonem sociatam cum magno IoVe, opem cum Saturno extant autem quibus hoc ita esse comprobetur certissima de orione Martis uxore

testimonia conlecta a Gellio o loco, ubi comprecationis illius verba edissertavit, lauti Truc 2 6, 34 6 i5), lacinii Imbricis in Neaera, precationis a Gellio annali 1 scriptore He silia attributas et huic quidem, ubi oria Martis oritum Vocatur, artificiosi operis signum im se allitterationem supra modum excultam indicari Symbolarum crit p. 181 188. Plautum qui idem significavit - idque etiam ad Imbricem pertinet 'aud imperit homo non incelebris reprehenderat malo mulcatus ob id a Gelli scilicet milianas precationis tanquam ab ipsa He silia apud itum Tatium orata putido admiratore ne multa ita comparata sunt haec testimonia, ut comprobent quod dixi, volgari hominum opinione feminini numinis cum masculo coniunctionem non potuisse non m coniugali aestimari quod contra primigeniam si respicias velut clarius quod senti patefaciam, pontificiam eius formam, humani huius consortii Vix ullum relinquitur Vestigium. patris et matris cognominibus antiquissima aetato complura numina appellata esse constat: Paucorum nominibus procedente tempore ea cognomina adhaesere v. quae dixi in Heller 1, 56, ubi matribus Flora adicisnda erat ita a Lucreti cognominata . dixeris patri et matri convenire liber Verum ne unum quidem praeter uerum Iovem in gremio Fortunae sedentem ori Disjtjgod by

20쪽

namquo primigeniam Iovis filiam extat exemplum dei deaeve, qui aut aetatem puerilem aliquomodo prae se erant aut filii dicti sint neque ni vereor nequis Casculum Volcani filiis o praenestinis qui seruntur libris arripiat, Oppidi conditorem, aut Herculem pusillum bullatumvo

Graecorum traductum poematis artificiisque aut iuvenili, non pueri, forma indutum Veiovem. sed supersunt dearum imagines sat multae argilaceae, repertae illae in Campania, qua sedentes in gremio lavent liberos pamulos eae quo nomine donandae sint, nunc quoque disceptatur. eandem formam reserunt aliquot imagines ponae deae eamque eo στροφον archetypo X- pressam esse satis constat v. quae adnotavi in relicto 2, 227 s.). his imaginibus sarum quae matris cognomine antiquo uterentur naturam optime significari consentaneum est ad sarundem exemplar equidem ego praenestinum Fortunae signum redintegraverim οὐ migeniae, veram illius, quam uerum Iovem Iunonemque parvulam, singularia inter italicas religiones numina, fovisse vidimus et quaerendi quidem demonstrandique Via solida ad hunc usque te minum pertinet nimirum sertis argumentis tam merum Iovem in gremio Fortunas alterius dentem quam ipsam Fortunam alteram Diovis filiam primogeniam a similium sacrorum comparatione prorsus destitui ostendimus quod reliquom est, ut quid moverit cives raenestinos ut bina haec numina abnormi consilio efficta colerent, suspicionibus indagemur, bona fortunae magis quam bonae spei pii esse aestimaverim quam quod mihi de his rebus constat, extremo commentari paucis timidisque Verbis explicabo nunc revertendum est inde profecti sumus, ad titulum ipsum lammina aeneae inscriptum de cuius scriptura sermone, aetate breviter N

ac primum quidem quod de scripturae genero elementorumque lamis in ea tituli antiquitat editor tacuit, Vehementer doleo nostra enim quam maxime intererat scire, A an Adodori scalptor, quibus figuris effinxerit similia quod solum nunc praetores litterae Drmam acuminatam comperimus in RΙΗ - ΕΝΙΑ vocabulo primam ocundi membri invissam

scriptam esse, recte suspicatus est diis p. 455 adn. 1 huius conversionis rationsm vix osso ad mediam significandam sertinere haud semel ceris in prisca scriptura dextrorsum conversa singula elementa sinistronum OnVersa seprehensa sunt, veluti, qua de re monui Symb. criti p. 6 Ueroles scriptum in cista praenestina quanquam quis facile spondeat in montibus praenestinis e tempore, quo in urbe n0Viun lementum g ordini litterarum recens insertum erat, non imum alterumve e numer doctorum in hunc modum attentasse signi novi Montionem 30 notum si vel temporibus recentioribus similia esse attoniata volu B a aelignis latinae litteraturae inserta est V Symb. p. 160). sed ego in hoc deverticulum nolo me abripi, cum pra sortim etiam ratis Vocabulum media figuram ignoret quodsi eam bis vitaverit scalptor, facile seo adducor ut hanc lamminam ei tempori tribuam, quo istae speculaque praenestina pleraque inscripta esse constat, hoc si ante initium saeculi u. c. sexti convenit huic aetati o insertum declinationis secundae finali in vocabulo dono V. 5, convenitque quam mime, quod supra dixi nunc primum hoc titulo praetor ambages nos edoceri, in Vocabulo composito primo nis