장음표시 사용
391쪽
saudo empli yieutico expelli non potest; puta , t jure commissi uti. Altero remedio electo, Q.
si canonum sibi oblatum dominus accipere re-j terum coiisumitur. a P. I. 4. g. si ex tam de cusaverit, eunaque obsignatum in aede iacta vel tione. D. de rejud. l. funaeui. '. D. Mann. Leg. apud acta depol verit emphyleuta, b. l. h. infs. l I. referiptum. Io. S. I. D. ripas. I. IItem si nemo existat, eui pensionem ille sol-i D. de transact. I. praedio. 18. D. M an. evst ' .vat, veluti jacente hereditate domini defuirini: Aecur s. h. ad verb. -Fellitur. Coras in b. t. n. ex ratione . 1 I. OGab .seq. D. de II. Giplian. ibid. p. 36 . Don. '. com. II.
phyielitica , pro quo uiuente & consentiente j - L alius solvit canonem , L 3I. 3. A D. ripignor. :Secus putatur, si pro eo invito: quod tunc pro- Haee lex tractat de alienatione luri emphi
caelare contumacia dominii malleagnoscere ac leutici & meliorationum, quae Graeco oca- venerari dedignetur, eique jus situm interver- bulo, Empone ta dicuntur sab --ονῶ,ὶ idtere velle judicetur. Castrol. in Arnvito. ε'. D. est, quae elaborara sent ad fundum excoleii e R. I. Molitiae. iariosset. Paris. g. 83. 23. dum , vel conserendum et quae quidem etiam Surd. Hecf. II . n. 32. Nec committitur Em- requirebat conditio, appellitioque Empbtes-phyleusis, si emphyleuta tantam sibi vicissim seos. Summa hujus L est: Servari illa de quia domitio pecuniae quatilitatem debitam, com- bus convenit, oportet. Si autem illa non appenset cum canone non sbluto. Commisatio pareant, instrumento sorte amita, aut nullis impedit, . quominus poena vel mora conamit- etiam omnino pactis interpositis, Iustinianustatur. Vid. G. Pap. Hef. III. n. s. Giphan. t shituit, ut emphyleuta jus suum sine dc minib. Costat. l. it. D incomponsar. iab. C. t consimili vcndere non possit. Debet enim d
GH esin. Quid si oblatirin canoinem posti nuntiare domitio, se ius suum, quod habet in triennium domitius acceperit, an jus e. ducit praedio , esse venditurum : quod nisi faciat, sive com n isti id est jus expellen diem ph7teu-i iure sici cadct. Donate tamen potest, dominotael remis ille videtur Refert, utrum intcreo-l etiam tuis . Denuntiatione ab emphyleurasita protesia ione, lid est falxo jure expulsio-l ita facta , domino conceduntuz duo menses, nis acceperit, nec ne . Priori calu , jure suo i intra quos si velit, jure sive Retra-
adinae uri potest. Protestatione e uini coli ser-bebis utetur: duobus hisce mentibus elapsis, si vatur jus protestantis, L I. 3. 4.
ror. o de prolixe Alciatus in I. o. D. MV
si dominus poenam sibi stipulams sit in casum
non soluti canonis, praestandam , eommissonoo videri renuntiasse. Poenae exactio non impedit, minus fundus ad dominum redeat. Cium enim po nam 'ins stipulatur, aut pignus pacis itur, veI fidejustore ea veri desiderat, jurio dinario non ilitelligitur reinuitiare velle, sed illud magis eonfirreare. Jura vigilantibus stini dominuς volutatatem suam in emendo non declaraverit , tum poterit emphyleura jus situm
libere vendere, cuicunque volet, idoneo tamen
ad solvendum eanonem. R de jure emere non prohibito. Vendita emphyleusi, dominus per se, non per procuratorem, vel conductorem, novum emphyleutam investire, ae in polles.sionem inducere debet, actis intervenientibus, . b. t. Et pro hac investitura, proque inductione in possessionem, Domino ab emptore em phyleuseos. arg. I. debet. 17. D. de aediLeae.
Laarimium, sive quinquagesima pars pretii, b. es. ω ne avaritia tenti. Pro r ous mobilibus squas cum Empouematis forte vendit ea phyleuta' non debetur Laudemium scripta, L pen. II. 9 in fraud. ereae. Non po- Eius materia est in fundo , ait Argeiιtraeus.
test tamen dominus simul δc poenam pesere dc Hac occasione quaero , An Laudemia & jus
392쪽
aut Territorii, itemque ad cotiductorem redita in fiscalium pertineant finge: Princeps in eiu phyleusin alicui concessit fundum. Εmph1 eura, eonseio & denuntiato Prinei pe, umulit praedium emphyleuticum & meliorationes. Principi debetur laudeinium. h. n. t. Quaeri-itur, an id cedat ei, cui Castra ves Territorii ulu fluctu; elt cunititutus, itemque ei qui a Principe conduxit reditus Publicos Cedit . fLaudemia dirim & relevia coiitinentur appellatione reditus e riui licet statis temporibus non Tenascatur , redire tamen Ec recurrere saepius
patest, G. Pap. Zecf. 477. ubi Ferres . in ari ition. Costat. σου I. I. D. M Uusi. Barbo s. ad . 7. 3. si vir. D. Iot. matrim. Chassau. adl
praeliantur in reeognitionem dominii: ergo non tam redi κι, quam bonoraria esse videntur, quae non ad alium pertinere possunt quam lad eum mi honor debetur: honor autem debe- ltur soli domino, non fructuario, non condu- lctori. Res p. Nihil tamen verat, laudemia ad leos per inere , quia in persisna fructuarii vel conductoris honoratur etiam dominus, ex eujus lconcessione jus suum habent. Opp. Ad fluctua-lrium is reditus peruiret, qui ex re ipsa vel propter rem debetur, quoniam onera quoque reis istinet, l. 7. M. r. I. as usu. 38. D. He Uusi . Persbtiales vero praestationes, & quae persenae quasi debentur propter personam, cujusmodi suiu laudemia & relevia, ad dominiim spectant,
non ad fructuarium, vel conductorem. Resp. Laudemia non sunt ejusmodi honoraria, quae honorandi duntaxat domini gratia dantur, sed neeessitate iuris praestantur, propter Iery,.ut dominus laudet atque suscipiat novum emphyeeutana, eumque in possessionem emphyt
Dos mittati iud. A. Mattia. 2. de Aunion. e. 4.
Caeterum, si absque domini conscii sujus suum vendiderit emphyleuta, amittit illud, b. I. in . Quod non de venditione perfecta soloe .
selisur statim atque de pretio conveneriti sest
adimpleta, id est, traditione eonsummata ac cipietidum. Ea enim hic intelligitur venditio,
per quam res alienatur, h. l. mine. verb. ali nare. Sola autem & nuda venditione res non alienatur, sed traditione, quae fit ex causa vem ditionis, Lalienatum. 67. D. de V. S. I. tra-ἀitionibus. 1 . C. Hepan. Opp. Pei secta venis ditione, emptor actioiieni ex empto habet ad
rem coli sequendam. I. ex I I. pr. e.aLI.
empl. Qui autem actioilem habet ad rem ob tittendan , seu jus ad rem , rem iptam habere videtur, LI s. D. de R. I. rem in bunis. 32. D. M seqvir. rer. Omin. Resp. Haec fictio est, non veritas. Sive enim commodum possessionis 3c retentionis, i quod vult Iacob. Gothose. in d. l. Is.l sive dominium , ejusque esse nil alienationem) spectes, minus est, actionem
habere, quam rem, L Lo4. D. P. t Ee R. I. alio
i qui ii emptor, qui actionem habetad rem eo:
l sequendam, ante rei tradicionem esse: domi-l nus, quod talium. f. 3. in M. Dst. δε empi venae. Berlich. h. eme o. n. 3 Clar. quaest. I . n. 3. Costal. ad I. I. g. si rem depinais.1 s. D. Depos. Sand. pari. I. de probib. να. f. c. 4. n. I . Quid Ia partem duntaxat fundiem phyleutici, clam domino, alienaverit em phyleuta , an totam amittit emphyleusin
mittit. Qui enim Armam eonstitutione hujus nostra legis imperatam neglexit, cid est domino non denuntiavitὶ jure sito emphyleutiis
tus juris Longobardici in c. an. δε Vasan qni
totum: si parum, parιem per δει. Resp..Feuis dum & emphyleuiis tum aliis rebus, tum haς. in re maxim Edisserunt. Opp. Commissum est poena. Poena mitem justa proporticule respondete debet deli ita. t. rescriptum. 6. D debis quaut indign. Iniquum & ablutauiti sit, ob alienationem partis, tota emphyleusi privari emphyleutam. Resp. Ratio quare emphyleuta.
sine domini consensuali euans fundum , iure suo radat, est, quia dominum contemnere vide tur: haec privati O cst quaedam ultio contum liae domuio illatae. Non minus autem domi. num contemnit , eumque contumelia afficit Z Σ emphya
393쪽
emphuleuta, qui patiem in kio domitio alie- I alietiationis speciebus loquitur, ut colligitur ex
m. I. Tirao uel l. fe f. 23. l. I . tiane ei et quae verba otiosa atque inania essen. 18. An autem emphyleuta , qui fui uium, j videlitur, si ibi a vetulit iciliae coniiuutioite pro- citra domitu consensum alienatum , in comi- l hibita esset. Rei p. Imo vel ba hujus sanctio itis irenti recuperavit, evitabit poena in cadiici Zl prcssius ita tuenti, apparebit, eam de venditio-Neg. e. i. 22 ae juris sis si post alienat. 1eud. l ite iamlim, non etiam cie aliis ali errationis cau-
Semel enim commissa est poena, I. I, 3. si remi sis loqui, ne hae oecasione. trib. pretia 171ε- depositam. 11. D.Deri . t qui ea. 63. D. es 1 ι. Γωὸationum. VI . dispoximus , vel b. quantum Dissi. Fach. q. eonti . 8 . Dixi, emphyretitam l pretium ab aliis additi pol s. s.' s. sita autem. verbis sne domini contaise jus ibum vendere imia pos-finsine domini eonfeQu me ευν asiouressas ven. se: vel dirutum , dona Ino ante denuntiare Opor- e. & , ad huj1 modi Giptionem et evir e. q. s. netere, cui intra bimestre tempus debeatur Pro- ' defrutem. verb. si aliis melioratio vendisa M. times s. Diversum est in donatione, pernui-l sis. si autem vel b. emptorem meliorat A. Detatione, in 1blutum datione. Donare emphy- l donatione meliorationum , vel permutatione, leuia jus tuum potest citra domini coiisentiana: l vel in dotem aut in laturum datione , altum
donaturus , noli necesse habet deuinciare do- j silentiunt. Quod autem Iustinianus in 'ine.
mino ; cui nee ius My κη πιακ eomperit, con' l b. t. ait, dubitatum fuisse, utrum emphyleutatra quam in um itione placuit, h. t. Accultius i cum domini voluiitate meliorationes thas alie- h. adureb. aliis vendere. Jalbia. h. Tutaen. n. se debeat, alientitionis verbo non in latior, t I. Giplian. p. 36s. Ratio distere tutae est: l uotione utitur, s ed ad unam alteriationis spe- consentu in domini requirere & expectare de-iciem restringit, scilicet, ad venaeitionem, lihbee Emphytcuta , jus suum εc emtaliena ala qua ibia domini voluntatem ac consensu in re- venditur res, quia a quo ille emphyleuscos con-jquirit Iuttinivi. tota liae constitutione. Quam sequatur pretium, ipsus nihil interest, Dona- i in dubia quaestione proposita vocat alienatio-m.ιs autem amicis, quique de nobis bene sunt i ne η, paulo post in ciluenda dubitatione appel-
meriti: sorte autem dominus non aeque bene lat venditionem , vel b. minime lioeνesine omini Ae emphuleuta est meritus , ac alius. Tum eo usensis melioratiotiessu.is vendere, ut & alibi semper sibi potius quam alii donatum volet d - alienationis vocabulum ad vena tionem coanguis minuς, unde fiet, ut doliationi semper sit assi statur. I. I. C. h. t. ω tit. C. de prae . Hec .-. . sensurus, quod impedimento erit liberalitati. sine deci . min alien. Neque hic orationis coii-
Atque hactenus emphyleuta Privati nihil dif- textus, alienare, vel ius emputeus ecim transissert ab emphyleuta fisci, qui absque judicis sterrer de , venaeere vel jus emphytevticum trans- auctoritate ius suum donare potest, salvo ta- ferre, omnes alienationis formas includit, sed .meir ju Ie canonas, L . C. re μη . patris. ut particula, vel, est exegetica, polita pro, sive:& Emphyleuta alicuius civitatis, qui legare vel innuens transtatior rem iuris emphuleutici, quae donare ius suum alii libere potest, I.somus. sit per venditionem. Mirum alioquin sit, Ju- i. s. ult. D. de leg. I. I. I. C. G administr. 1 stinianum, cui Asiatica perissologia perquam xer. public. Qitae. ινν ι . l. I. de fori stafrini. l sam diaris, si per iuris empti vietiri ei transsatio- ph. b. Borch. de seu . c. 3. n. 42. Huic ta-l nem alias quoque alienationis species complemen differentiae, quod phytriata, inscio do-l cti voluit , ne semel quissem doMtionis vel mino, ius tuum vendere non pollit, postitue -l permutationis, vel dotis dationis meminisse.
ro donare, non leviter adversm creditur b. f. 3. ut an 6. adeo. I. Inst. de locat. eondues. Occusequae, emphyleutis alienati ne interdicens , non i rendum adhuc argumento Sarmienti, quod de
Dium de vendrioile, sed&donatione, &aliis bitor obligationis nexu, Quo creditori tenetur obstib
394쪽
strictus, eo inscio se exuere non pollit, i. sin ut S fitrctus commissi, eon luctori abs ii e
s. h. D. rnu:: . l. debitorum. 2 . C. de tu. I. ulla sua culpa peribit fructus annotum citiu-Ergo lice emphyleuta . ita scio domino jus que, quod 1niquissimum. Facit Lit. 71on. n. sui m alteri doliate. Nempe , non omnium ' g-θυε haec metata. D. de usus, . Usis fluctui debi:orum eadem sors est& conditio. Alii aliis tundi Iegato, si metalla postea inventa situ, arctius vel remissita adstringuntiir. Obligatio quoniam totius agri usus fructus relictui est, est juris. Ouem igitur modum obligationi Jura contὲ Dentur leolo. Ergo & reditu fit ali lega statuunt, liae elle debet. Leges emphyleutam, tu, si qua postea commoda invetita vel nata inicio domitio, meliorationes S justuu in ven- ἰ sitit, ad conductorem pertinent , qu uitam haeedere prohibuerunt ε, donate non item : dum- conductio totius agri usu fiuctui similis est. modo donet idoneo. Donata ex phyleusi, pro i Neque dominus eo minus frui censetur 1 indo, adnussione novi emphyleutae e ισσια κα sive lau- . quod fructus ad conductorem pertinent, eum
demia praestantur domino, id est, quinquage- mercedem ipse pro fructibus percipiat, L quia
sima pars aestimationis rei donatae, b. t. Verb. iv pretis. s. D. V r. G. Pap. derig. .i iq ι epretii vel aestimationis. merium refertur ad ven-; Ferrer. innot. Moller . . Manastr. 1 f. Challai .ae. ditionem: Iimatio ad donationen , permit-l FurgunHrit. 3. 3. g. et eis. Commifim Deum
dae. in .hry n. 3. D. de HS. Praeter duas amit- a sive meliorationes fundi emphraeutiet quod tendae emphyleustos caulas, de quibus in L I. attulet, siquidem ob culpam expellatur emphy-- O L. h. t. sunt etiam aliae, velutr si sui dum i reuin, eas tantum meliorationes ille perdit. quis emphyleuticum deteriorem reddat emplayιω-l ex lege coiitractus B.re tenebatur , puta suaeta, arg. Nori . ILO c. 2.Dπιq. I. 3. C. de loca . 'colendi , strandi, conserendique sundi graua . quaero. 64. I. Deod. c. un. quicunque ad. Decessario vel utiliter sunt factae. Sed si empli avocatium . de pae. ten. Clar. ρrtast .as, Giph. in . teu aeλS ultro secerit, &impenderit quod nullo I. x. h. t. p. 368. Coras. ibi . n. II. Tulden. ad modo debebat, veluti si sumtuosum aliquod h. lim. n. 12 NI Ins s. obf68. Gail. 2. obf. 67. t aedificium in tardo extruxerit, vel vineas in
n. 7. His non inopportune subjicitur quaestio: fundum institueru, has impensas servabit, LPin ieeps in m phyleusin alicui concessit sun- pen. minc. D. Iocat. Coras in I. a. b. t. n. io.
du n. Culpa emphyleutae commissa est domi- Halast. deser emphi. quaest. 3 3. Bat n. in no i Principiὶ emphyleusis: An haee commissi R Zin. lib. t. p. I 6. eq. Giph. in . h. b. t. p. species pertinet in eum qui reditus fiscales con- ' 36I . G-f. de melior. c. s. n. 2o. 9seg. Sanae. lib. duxit 3 Res . Commissa hac emphyleusi, pro- 3. Hecf. it. 6. G n. s. Quod si autem sine culpatri tri quidem eommissi pertinet ad dominum i Tmphyleutae finiatur , mei si ad certum tem spenes quem illa semper mansit J nec non jus i pus, vel familiae durationem concessi sit alleui utendi siuendi, quod emphyleuta habuit, sed i emphyleusis. omnes melimationes praestandae funis commisti pertinent ad conductorem l sunt emphyleutae, sive ex natura&lemcontrao redituum. fiscalium. Prius iam olim commit- i ctus factae sint, sive praeter contractus legem
teretur emphytrusis, utique canon emphyteu- argumento vasalli, e .un. 3.si vasa Ius. hie diis. tieus ad conductorem pertinebat: aequum er-lox. mariti, L fructM. 7. impressi. Iώ. D OLM, ut , comniassa emphyleusi , pro emone i matrim. coloni, L feae a G. et q. metui6- fructus Dercipiat, ne delicto emphyleutae de- l πur. 4. I. 13. 3. I. D. car. Sed his duo videnturietior nat conditio coiiductoris. Fingamus obstare. I. Omne quod inaedificatur, selo est- enim , Lucium Titium a Caesare conduxisse dit; adjunctum redit subjecto. I. T. 3. ea n is
reditas fiscales in annos decem: percepisse au- suo. Io. D. de acquir. rem Hom. 3. ex Hi es. teni jure eos ductionis canones arinorum diti - 3o Insi. Herer. Hvis Arbor in alimum agrum taxat quinque: tum commissam emphyleusin translata, quoniam novo terrae alimento alia
fiscalem. Hie si Caesiui addicas comatissum sit arbor, cedit agio, Lse 7 me . 26. 4. ar-
395쪽
nes, aliatque impetita in fundum emphyteu-ticu in iactaς frustra repetit emphyleuta. Resp. Non pugnant haec : Supelficiem cedere solo, 3c, materiae aestimationem, mercedesque A
sis quas vi conventionis secli, non repetIt, δ. l. 3 3. 3. I. L pm. in princi Ergo nee em - phyleuta quas ex natura contrachias: quomodo argumentantur Sarmientus 3. fles. inter G . Fachinarus I. contr. si. Bronchotitius I. brorum praestari Emphyteu . d. 3. 3Q. vers. t misi. 4 . Tuldenus e-. Meb. n. r. Io. Ha eorιὸ illud. Tum haec propositio: Mificata Ἀ- recbr in addition. ad Clari quaest. s. Sandius unasolo, non est universaliter vera Sensit . decistit. 6. des II. Reis. Falsum antece- 43. 3. r. D. de let. I. ubi Marcellus & Ulpia-l dens. Impensarum , quas secundum eonve nus marito, qui in hortis uxoris dotalibus fe-itionis fidem fecit colonus, non sustinet dispe cit diaetam, eadetrahere permittunt, quae usui
ejus situra sunt. Pauli suoque subtilitas in HL sed si meis. 16. non omnibus probatur. I. s.f. 3. D. de R. V. Est omnino ejusmodi quam non facile nostri homines admissuri sint: in
dium. Vel ideo enim eas dominus reiaere obligatus est, quia consensu & voluntateejus fa
ctae lunt, .un. , taceat. s. C. de relux. an. Nec moventses . d. l. m. Quae enim consecu
tio: Glonus recipit impensas quas fecit, cum locatione e ductione profecto nullo modo et iid non convenisset, Ergo non recipit eas, de quoniam seuehis in alietis stando nati, ex 'o' quibus ut fieUnt, convenerat 3 Conventio uti luntate domini ad conductorem pertinent: α que tribuit facultatem conductori eas repetendi. idcirco conductor cpias arbores intulit, ea. -- Responderunt autem I Cti desumptibus factis, quam suas efferte solet, ut maxime alterius cum de iis non convellisset, quia, an eos im acti alimento adolevtavit. II. Colonus impen- putare queat colonus, dubitati poterat.