장음표시 사용
231쪽
LIBER III. 2II alias ago. Addidi quaedam paueula D. Simoni , quae, tuo commodo,remittere poteris. Cometica non merentur tantam laudem. multa erant,quae reprehendere poteras & meliora reddere. verum tu nimis occupatus eS melioribus studiis . & indulgens, ac minus quam
oporteat, severus amicorum censor.Saetera in
epistola tua valde me delectarunt; alios etiam quosdam doctos viros. Placuit inprimis. quod di 'pio annotasti. Hoc etiam confirmat vel rim Isimonem meam: non esse temere vestris dicis credendum,quanta vis autoritate praedi sirit. De sabuloso lapide Erastus;cui non 'ia ficu e fidem derogo;dubitare videtur.Si tu ipse
missileani ejus vim observasti, tum demum,ut credam, adduci me patiari, etsi nulla ratio coniux, ut ne de unguento quidem illo constellat Aut quidem vocant;& de infinitis prope aliis Maurandis medicamentorum effectionibus. Polanus commendatione tua mihi charus est, Si rit posthac; tum tua, tum fratris, tum sua ipsius causa. adolescens est modestus,&, ut vi-M-, eruditus ; benevolenti et valde dignus. Ne inanem epistolam remittas, etsi nune Num p. quam hoc facis quaeso ex te, num esse possit - ημα
pestis sine febre ; & an in peste, quae febre
careat , tum in ipsa pes denti febre, initin qu im vires adhue constant, sanguis tendus sit. Nam viribus jam labeiactatis nego prorsus mittendum esse. Pestem autem sine libre existere posse,autoritatibus & experie tia evincere possum e ne rationes quidem a curatius cogitanti deesse queunt, sed ego te audire malo. Vale, meque, quod faeere teo e persu
232쪽
persuasum habeo, ama.Ex patria tua nobilia
REAS DUDITH AB HOR O- . VIO Raphano, Med. S. D. NON oblivione tui factum est:quem proinfecto in oculis fero ; quod responsum
tamdiu extraxi. etsi non defuerunt occupationes quaedam, & sunt etiamnum,quae invitum aliterarum retractione, jam ab aliquo tempore abstrahunt; tamen hanc ego excusationem ne que adseram, neque valere apud te volo. N
ignavia, silentii tam diuturni cauliun mihi attulit. Fieri fere sentio in hac ingravescente aetate mea, ut gravatim admodum scribam; & quum nullus responsum tabellarius urget, qui se iamiam abiturum denunciet; perlibenter scripti nem procrastino. Ad te multa sunt,de quibus saepe referre constitui in medicis & philosophicis contemplationibus: quum & doctrina, di ingenio tuo plurimum delecte atque etiam adjuvari me sentiam. Sed vides quanta sit, , quam aetas mihi adfert, pigritia. De solichrudine tua, quam a benevolentia in nos profici sti sentio, & gratias ago;multum, atque adeo plurimum te amo. Filiola mea 46. die conva-' luit prorsus.hoc est febris eam illo die reliquit, --- nec postea rediit utiquam. statim ut remedia HVm omnia abiecimus, & naturae, quae morborum mndictatrix est, totum opus permisimus; non magnam d e vita ejus spem concipientes, in dies rectiua habuit, ac tandem mane restituta
233쪽
est . I nunc & Medicinam nobis salutarem esse contende.Pace mihi tua hoe dicere liceat; quod si lubet,& ocium est , resutes licet. esse quidem ad contemplationem ars vestra jucundissima etiam mihi videtur, sed non ita utilis, nedum necessaria, ut vulgo habetur. Qui Cam contemnunt populi praeter caeteros, & firmiore sunt valetudine, & vitam longiorOm Vi f., is misis uni. Exempla & vetera sunt in promptu,d .disseisi recentia in oculis, si eos circumferas per te missimararum orbem universum. Quae causa fortasse fuit Romanis, ut totis sexcentis annis, Medicis Carere voluerint,quibus cives valentlmmI ruerunt. Hic tu,sat scio, malos Medicos,&abusum artis causabere:ego autem ipsam incertam esse, ac proinde periculosam, minusq; necessariam Contendo,etiamsi ab opt. & scientiss. Medicis
CXerceatur. Quanta enim obsecro temperamentoru,&ἰδι vrυγκρα,εω, vanitas est in lingulis hominibus, quin idem homo, ob perpetuusubstantiae suae essluxu, ut sie dicam,quam singulis a seipso momentis dissidet, atq; a priore constitutione sua discedri Deinde materiae Materi medicae; quo veluti instrumento quodam ad sanitatem scilicet procurandam utimini; quis gηρ proprietates illas individuales ,ut vocant, plene perspectas habet: Ac si quid etiam gener tim,tum de naturis hominum,tum de pharm cis praecipitur, quis tam est felici ingenio, a que exquisito iudicio praeditus , ut illa recte N ad amussim inter se aptare , atque accommodare queat 3 Conjecturalis est ars vestra tota . N per mortes hominum, utille iDquir, ....cturam experimenta facit. Vide autem quanto lim cum
234쪽
eum periculo conjunctum sit, si quis conicieturis fretus incertis, vitam suam, tam dubiae aleae subiiciat: praesertim cum in dies animadvertamus , magnos illos morbos, apople iam, epilepsiam, hydropem, articulorum morbos, nepta ritin , alios etiam, nunquam Medici percurari. Nam si curantur aliquando, id certe non fit Medicorum opera Multos enim repe rias, quid eam ne expetant quidem , quod inutilem esse videant. Finem iaciam,si prius hoc unum addidero, quod ipsum fortasse in Plinio ςst argumentum. Omnis morbus vel est lethalis, vel curabilis. Utrumvis capias,non essene cessariam medicinam concludes, imo prorsa inutilem. Nam qui natura lethalis est, nulla ar' te curari poterit, qui vicissim curabilis,non reis quiret Medici operam. Scio quid hic responderi possit, de mediis, qliod in praedestinatio nis quoque controversia adferri solet; sedili videntur esse κeis Φυ ετ ε. Nam, ne quid aliud regeram, quid dicas de iis locis, in quibus nec Medici nec media ulla alia ad manum sunt terunt ne morbi omnas vel curabiles, vel letha, les 3 necesse est enim ut vel in sanitatem OmneS, vel in mortem desinant. Si dices nullam esse gentem tam incultam , quae remediis quibusdam suis non utatur: hinc quoque id, quod volo efficiam; non esse illam , quae vestris libris continetur medicinam, ideoque non necessariam. Sed longius, quam constitueram profectus sum. Credo me alias quo
que in hanc ad te sententiam scripsisse aliquid,
235쪽
LIBER A PII. acumen tuum excitarem, & robur virium tua aram irritarem , ut bos, quibus ars tua oppu- natur, arietes repelleres. Venio ad qu*ili rem tuam in qua equidem tuam audire,
eique subscribere , sententiam malq, cujus acrimoniam iudicii, & doctrinam, atque diligentiam nihil pene fugit. Quibus rationi-ous adducti Medici praeceptum Sal. ad pestis
praeservationem, & curationem transferant,
non video ἰ nisi forte eo respiciunt , quod in tam acuto, & pernicioso morbo non latis re linquitur temporis ad contrahendum quasi babitum quendam, ab antidotis impressum, quo tanto resisti veneno possit. Itaque m tanda saepe pharmaca censentiui novis semper subsidiis cordis virea tue ntur, quum non tam
tum in uno aliquo antidoto praesidii positum esse existiment , quantum satis sit ad tam potentis hostis eopias debellandas. Illam ego
causam, quam vulgo adserri video, ne scilicet natur assueseat, &α nullam esse puto. ς ςmplum quoque de Mithridate inter ea reponoa Mithrid , quae veteres satis multa reliquerunt , in quibus 'r νω , donec nostra experientia fidemtorum faciat. Scio enim multa pro indubia talis circumferri, quae sunt tabulis inaniora. Sed haec,ut dixi, tuo iudicio permitto,& rogo majorem in modum, quod antehac quoque
feci si recte memini P ut mihi quum otium
erit, certisti quibusdam capitibus comprehς sam pharmaca miscendi doctrinam describas. Nam ea pars medicinae nescio quomodo mihi
omnium videtur esse dissicillima. Doses, qu s
236쪽
vocatis etia unde sumendae sine errore possint; itu quos inprimis scriptores,qui hac arte pers cuti sint,probes,no gravate mihi indices. os
a me libros petiisti Erasti,crede mihi,no posse bie reperiri, nisi me ii fallunt, quorum opera M--- usus sum.Vidistine Mercenarii philosophi Parim in t vini librum contra Erastum de putredine ' quo de argumento scripsit magnum opus contra eundem Erastum Simonius. Sed nondum lin lucem emittit Ingolstadientis typographus. lex eo, cum hic esset, ego raptim aliqua decerpsi,quae tibi legenda mitto; una cum Cratonis quibusdam, & ejusdem Simonii paradoxorum capitibus, &si quid aliud ad manum habebo.de quibus tuum mihi postea judicium
patefacies, & haec mihi remittes. Nunc,si non- laum vidisti, ecce tibi Fernelii consilia, quae a tigi tantum,non perlegi.una cum Doncellino. O quam jejuna Ferneliana mihi visa sunt, quum Montani consilia aspicio. Si Trincavella prodibit, qui nunc sub praelo gemit, non dubito, quin absolutiora omnia habituri simus.
quamvis vides,credo,meam audaciam, & illud fortasse tacite occinis. Ne sutor. Rogo te, quum haec mihi remittes, aut etiam antequam remittas, si adhuc carere potes Peuceri algebra manuscripta, quam hie diu habui, nec describi potuit, adhuc mihi mittas,ima cum Mercurialis de compositione medicamentorum , aut quem maxime ex tuorum praeceptorum ductatis probas ι tum si quid vel manuscriptum, vel impressum Paterni de humorum purgatione habes. Noster Hennemanus in dies mihi doctrinam
237쪽
ctrinam & bonitatem suam probat. Item Petrus Monavius,qui in Caesaris aula medicinam iacit. Si lubet ad eum seribere,ego literas curabo. Ingenio &doctrina valet, ac multa habet, quae a viris doctis accepit experimenta. Non iuutilem di vobis , & mihi quoque vestram συ τησιν fore autumo, ut duorum praestantiu virorum. Crato ei quicquid vel sua industria comparatum, vel aliorum opera conquisitum habet, libenter communicat. Nescio an tibi unquam de colico meo dolore scripserim. Intra hoc biennium quater iam me male accepit. rogo te si quid habes, quod propria experientia comprobaveris contra hunc morbum, ut mecum communicare non grave sit. Quaero ex te,utrum febris superveniens acutis morbis, ut pesti,sitniorbus,an symptoma. U. Utrum ' pestis absque febri existere possit. Nam quum sani homines, nullo ullius caloris sensu perce- .. . t pto repente exanimati concidunt in ipsis compitis quod fieri astalet in pestilenti aeris conis 'stitutioneὶ non video, quomodo febri laborasse dici queant. III. Utrum in omni peste aerem infici necessarium sit. opera Fernelii
omnia recuduntur Parisiis, cum multarum rerum appendice , & oo. minimum consiliis Medicis. Vallesius quoque, quem Crato emist, suum opus multis partibus auctum Plantino excudendum misit. Vale feliciter, &rescribe Mντα itU -κτων, Bresiae I9. Iunii, anno
238쪽
RIZ - enceilao Raphano S. D. DOLEO tam esse me parum sortunatum, ut intempestiva fuerint mea munuscula. quae tamen tibi grata accidisse, gratissimum De seminibus magnam humanitati tuae gratiam habemus. nihil est, quo vos remunerari hoc tempore queamus. Sententia tua desstula illa haemorrhoidali plane cum meacΩngruit,ut ex epistola mea colligere potuisti; . quam ego nunc firmius tenebo, quum abs te, j doctissimo viro confirmari eam, & bonis con, stabiliri rationibus videam. Si unum diem antevertisset epistola tua, poteram tibi majus frustum ex eo pisce mittere, quem petebas. Λι- , . st m,nunquam his quinque an minori. ni , quibu hic vivo, hujus generis piscis vena expositus fuit in piscario foro. In destili tionibus capitis , cum tussi conjunctis, pro basne vinum, & laconicum , vel balneum in labro, sine sudatario3 Sin, ut puto, Unprobas, eausas mihi explica breviter sententiae tuae Gratias tibi ago de consilio , quo tamen uti non licet, nisi puellam enecare cogendo veli mus.quae alioquin iam, quod non siccis oculisseribo, ita est diuturno hoc morbo afflicta, Ndebilitata, ut nihil pene cause videam, quam obrem bonum eius exitum sperare debeam, em aetata est mirifice, nihil sanguinis in facie 1pparet. ac ne in labellis quidem vividus ille,
239쪽
et roseus color amplius visitur. nihil remittit rigor, ardor etiamtrum quotidie misellum corpus excoquit. Cibum non appetit , nisi noxium t non alium potum in os sibi ingeri patitur, quam cerevisam tenui illo, quem ego languorem , alii vocant permittam 3e temperatam Σχ.jam diem sic affligitur.D.c r to suadet, ut mane aquae cusculae duo aut triae hlearia ei injiciamus. Verum hoc quoque is studium nostrum erit,sat scio. Experiartiuneneras, Deo dante,etsi scribunt vestri, nisi sillor, ealidam &siccam eius plantae vim esse.& hae e puella satis per se ex siccatur, & uriturit Heiosa illa flamma, quae ipsas iam medullas est. r o quam timeo,ne morbus hic in hy- dispendesinat,quam non ita multo post mors
talpito Quae earpis & arteriis manuum alli- allig.nia gantur, nescio an id praestare possint, ut incen dium, quo epar,&interiora absumuntur,exstinguere queant. Ut primum nactus ero Fernelii consilia , & si quae sunt alia generis elusidem , quae tibi grata fore intelligam, propere ad te volabunt. Amandus nullam mihi disput tionem ostendit , quod oblivione factum puto. Libenter equidem legissem , nihil enim est mihi optatius, quam ut novi semper aliquid, quod doctum sit, videre & examinare possim haec mea est voluptas,hae delitiae, quis s lauta amicorum convivia, & a multis ex-pAitas magnarum familiaritates quas ego cupidissime fugere soleo9 longissime postpono.
Si est adhuc ad manum, mit e rogo. Oportet ' i enim
240쪽
enim esse aliquid, quod tibi non displieeaticu ius ego doctrinam,& acumen magni facio. V le feliciter, meque amare perge, & amieos tuos hv meos sinita. Bresiae, i, Martii, anno 1383.
Hoe ipso die, eum interlibros ehartasque
aliud quaererem, literas tuas quas sup rioribus septimanissustra saepius quaesieram, reperi. Itaque gaudio at sectus statim iis relictis ad respondendum me accinxi. privisi tibi gra-
. tias ago summas pro tua benevolentissima ergas . me volumate. 4od tibi, vir summe, aliquid essevideor, totum hoc tuo erga me amori tri- buo, mihi nihil eorum arrogo. Paradoxa quoque non consector ,& quae a plerisque probari video,non ante damno,aut reprehendo, quam saepe diligenterque apud me examinavi, &excussi , aliorumque de mea opinione cogitationes atque argumenta expendi. in eo ferme sum totus, ut quae antiquis rectetradita,&a posterioribus negligentius exculta depre- hendi, ad examen revocem, de dijudicanda ab aliis proponam. Scripsitheses de contagio, putredine , morbis totius substantiae, quas te, iam habere suspicor. sunt enim editae. Co seripsi etiam de somno, melancholia & co