장음표시 사용
201쪽
iro MONUMENTA Gothis barbaris loca sacra fuerunt. Eo nunc detestabilior illorum impietas,qui aedem Eresburgensem, locumque a Carolo M. donatum, a Leone III Pont.1lax. dum Paderbornae apud Carmium M. ageret, non minus,quam Vaticana fuit Basilica, Divo Pctro consecratum, ausi sunt subjecto nitrato pulvere disjicere. ii quod istic vestigium antiquitatis extaret, ubi perpetuum religi nis monumentum poscebat Christiana venenatio. Laudabiliorctiam Theodorici Gothorum regis, Gothorumque barbarorum prae Alarico pietas. Romam ille & Italiam tot annos cum imperio tenuit, ac barbarae licet gentis, Arianaeque haeresis dominatu omnibus per occidentem formidabilis esset, non modo regiis muneribus Vaticanam Apostolorum Petri & Pauli Basilicam e ornavit , sed & mirifice Sacerdotes & templa Catholicorum e coluit, interque fabricas ab eo reparatas, templa quoque & b na Ecclesiae reddita, suum liberalitatis locum habuerunt. Uti id ex aliis, tum vel maxime cx Anastasio Bibliothecario in Hommisda, & Cassiodori scriptis constare potest. Maius est, quod de ethnicis Imperatoribus tradidit Lampridius. Is de Alexandro Imperatore: Christo templum facere voluit,quod ct Hadrianus cogit se fertur, qui templa in omnibus civitatibus sine simulacris jusserat fieri:
quae hodie idcirco, quia non habent numina, dicuntur Hadriani, quae ille adhoc parasse dicebatur: sed prohibitus es ab iis, qui consulentes semcra, repererant omnes Christianos futuros, templa reliqua deserenda,
s id optato evenisset. Sed quid longius abeo domestica nobis propius adsunt exempla. Legem Salicam appello, quae Francorum nostrorum est, eorum videlicet populorum, qui ex Sicambris, Bructeris, Angrivariis,Tencteris, Cheruscis, Cattis, Marsis, caeterisque in unam belli societatem convenere. Lataque est haec lex auctoritate populi per quatuor gentis proceres, cum barbari adhuc essent, seu, ut vetustus in eas praefatus est scriptor, cum
adhue barbarico ritu tenerentur. antequam a Pharamundo quartu SFrancorum rex Clodoveus Christi religionem susciperet. Harum vero legum una est titulo Lu III. leg. I. Si quis Ecclesam amctificatam, vel ubi reliquiae Sanctorum recondit uni, incenderit, vel insta ipsa Ecclesia expoliationem de altari, aut infra Ecclesiam aliquid tulerit, VIII. denariis, qui faciunt sol. CC. cu dud. excepto capitali se
202쪽
dritura. Tanta vel in Majoribus nostris harum regionum, climadhuc barbari essent, & nullo Christianae religionis luminc d nati viverent, veneratio sacrorum fuit. Haec paucis. nec plura attinet inter hos cancellos scriptionis adferre: quando ex his nomo non intelligit, a C hristianis fieri, quae a barbaris facta non sunt; facinusque eo foedius csic in Christianis, quo magis abhorruit ipsa barbaries. Optimis animus pulcherrimus Dei motu es, inquit Seneca . Si avitae, si verae Majorum religioni inhaereat. Nec monumenta pulchriora, quam Majorum templa,in quibus post eversa idola verum Deum Christianoriim Sacerdotes,&C hristianus populus a Carolo M.adhanc usque aetatem nostram
coluerunt. Quare cum nostris etiam temporibus vetus ac cclebris
illa Corbeiensium Basilica, infirmis nixa fundamentis, & longi temporis labe, bellique injuriis corrupta,in ruinam incumberer, Christophorus Bernardus Princeps & Episcopus Monasteriensis, idemque Corbeiensium Administrator, cam a fundamentis restituit.Conspiciebat nimirum hunc sacrum antiquitate locum, cultumque jam inde a Ludoyici Pii Caesaris aevo tanta religio rum Sacerdotum frequentia&sanctimonia,pristinum suum decorem a se expetere, qui jam ante per suam dioecesin Monasteriensem tot sacrorum monumenta posuerat, instauraveratque. Eo magnanimus ac toga sagoque gloriosus,atque ad omnem posteritatem memorandus Episcopus, sine quoque liberalitati &religioni, hujus vetustate collabentis basilicae fabricam sumpsit, quae nunc opere solido & magnifico dignoque sui nominis splendore ad fastigium usque assurrexit. Ercsburgense vero templum, Corbeienses, ejus locirectores, pari studio & relisione instaurandum sitsceperunt i, & jam opus illud simul ex ruinis pristinae integritati & splendori prope est
restitutum ue aspiciunturque nunc veneranda illa Caroli M. Imperatoris monumenta tanto illustriora, quanto hosticus furor Obscuriora, cxtraque memoriam avitae religionis esse voluit. Dis pari sane fama ad posteros eorum, qui profanaverunt, & qui pristino religionis cultui reddiderunt. Tacitum hic audias lib. IV. An n. Suum cuique decusposteritas rependet.
204쪽
205쪽
I. RUNIsBERGA. J Manet etiamnum nomen hujusl D ci insignis fama, cursidem faciunt scriptores antiqui; atque hos inter Poeta Anonym. L I. An. 77 F. Annal. incerti Auch. & vita Caroli M. apud Pithaeum, Astronom. apud Reu-bcrum , Annales Canisii, & Regino. a. Ast x. J Poeta Anonymus, sicunt Astronom. Ado Vienn. & vita Caroli M. arcem omniumfortissimam; CrantZius, dehindus Abbas Corb. in literis An. a I98. appellant. Cuius instaurationem cum nobiles de Ametvngsen, ope Comulum de Waldech freti, impedirent, Silfridus Episcopus Pader-bornensis Widekindo Abbati Cor iensi suppetias tulit. Letzneriis in Chron. Corbeiensi. Hodie moenium tantum vali rumque & fossarum vestigia supersunt. 3. BRUNONI s. J Frequens hoc nomen apud optimates Saxonum antiquorum. Is qui Munisbergam ad Visurgim condidit, nomen ci dedit, & sedem ibidem habuit, frater Widi-chindi Magni fuit, non aeque ac ille ad retinendam patriam superstitionem obstinatus : nam prior religionem Christianam amplexus legitur. Demum An. 79o. obiit, Paderbornae sepul
tus. Fabr. l. 2. Orig. Saxon.' 4.. LATINI MILITIS INFECTAS CAEDE VISUR
GI s Α uda A s. J Vellei. lib. a. cap. Ios se amnis mox nostra clade nobilis transitus Insurgis. Varianam intelligit, quae in via Visurgim VersuS contigit. Varumita acceperunt, ut omnibus ejus jussis obtemperaturi viderenture proculque eum a Rheno in Cherusorum es adsumen Visurgim abduxerunt. Dio lib. 1 6. Nondum tamen illuc pervenerat, in itinere, antequam ad castra sita Alisbiae pos set reverti, a Germanisoppressus& caesus. Cur igitur ad Varianam cladem alibi illatam, Visurgim Vellei. & Dio nomitiarunt Zfactum id fama amnis, quia his ex nobilissimis amnibus cladi illi pro mus fuit, xx circiter millibuspassuum Hssitus. Claver. lib. 3. cap. 19.
206쪽
Ad ipsam postea ripam, ut diximus supra, Germanicus Caesar accessit, & flumen Mud Romanos C heruscosque interfluebat, transiit; sed non sine periculo, praelio & caede.
s. SAXONES HIC AMNEM CAROLUM TRANs IRE
PARANTEM. J Quemadmodum acies Germanorum trans. Visurgim stans, Germanicum transitu prohibere conata est, ita Carolum quoque, juxta Brunnbergam Saxones arcere tenta runt, ut Poeta Anonym. lib. I. An. 77s. Vita Caroli M. apud
Pitharum, Annales incerti Aueh. apud eundem, Annal. Canisi ni, Regin. Adclin. & Astronom. apud Reuberum, cujus frucVerba: Inde ad mora uisum vemens , in loco , qui Brunesberg catur, congregatam Saxonum multitudinem ossendis, qua eum transtufluminis arcere conabatur. Sed rusra, nam in prima congressone pus fugatiquesunt,'magnus eorum numerin ibiaem interfectus es. Non tam facile fuit Erunisbergam expugnare. CrantZ. lib. 2. SaXon. cap. I O. Inde vero majore apparatu ducens Rex inprovinciam, Siburgo Eresburg arces, iterum a Saxonibus communitas, denuo expugnavit,
ct in arcem Brunderg, quae omnium firmissima erat ad Vsurgim vium , duxit oppugnandam: fuerat enim validum Saxonumpraesdium. Firmata es obsidio ferunt remanere in hodiernis visiis nomina ex ea is
Regis, qua tum erant tripartita: ut alio loco Rex cum robore exercitus,
alio etiam auxiliares tenderent: se tento locosias erant in caseris qui stipendia merer ent. Adjiciunt Gallim Regem obsidionis pertaesum, duxisse partem copiarum in Melbasis , Avarios , sec. Haec fusius Diuio enarrat Leignerus in Chron. Corbeiens & vita Caroli M. c. ao. 6. TELI s. J Varia armorum telorumque genera Cluver. lib. I. c. enumerat, ex quibus Saxones longis lanceis, parvis scutis, & cultellis magnis usi fuerunt. Widehind. lib. I. Annal. 'idis haec loquentibus mirati sunt Franci praefantes corpore se animo via ros , o novum habitum, arma quoque δ' di se apulis caesariem, supra omnia ingentem ammi constantiam: nam vesiti erant sagis , si armati lovis lanceis , orsubnixi aban arvisscutis , habentes a renes cultesios magnos: quos appellabant, & Viterbiensis supra citatus, breves,assios interpretatur ue atque exinde putat Isaaciis Pontanus lib. a. orig. Franc. c. I. Saxoniam in clypeo vetusti
207쪽
1r6 MONUMENTA ri duos gladiolos adhuc ostentare , in formam crucis transve sim constitutos. Eorundem meminit Gregor. Turon. l. α, inquit , pueri cum cultris validis, quos vul, Aramassaeos vocant, utras ue ei utera feriunt. Lips. Cent. 3. epist. ψ . ex ve- . iustissimo Psalterio Latino-Germanico probat novaculam dictam fuisse Seharsala , & Gobelinus Persena in Cosmodrom. a tat. S C. II. Vu nos , ait , nomacuta qua pili raduntur, senioribus d
rituros, ct habemin inisse verbum vulgare falsen , ides; novacula crisariem ruare. Hinc igitur Saxones appellatos volunt, vel quia δε si, brevibus gladiis, in praeliis utebantur, vel quia novacrula caesariem radebant; quod proprium primorum Saxonum fuisse discimus e Sidonio Apollinari lib. 8. epist. 9. Francis comtras ita aut bipen nis genus maxime fuit familiare, quod Ag thias ipsi Franciscam vocabant, teste Aimoino lib. I. cap. I a. Sidonius Apollinaris in panegyrico Majoran i August. ita describit Francorum arma , &generosum praeliandi m dum: Excussisse citas vastumper inane bipennes,
Euriae Uisse locum, et eos rotare
Ludus, G intortar acedere tibin hastis . Inquebostem verusse prius. Puerilisus annis ζ Es besse maturus amor: si forte premam rSeu numero,stu ne loci, mars obruitisios , . . Non timor: invimpersant, aruimoquesupersunt Pompropens arimam. Insignis sane locus debellicosa veterum Francorum nostrorum indole, quam etiam celebrat Libanius in Orat. de laudibus Constantii & Constantis A U G in qua Francos, inquit, multitiatae innumerastus , haud pausi taMen quam pro multiturine mal
aiores, non mare magiae , quam continentem timere, stiguinptemtri nate coeti temperie vastio , otium calamitatem maximam, quietemia guorem ducere; contra μα-- Mi felicitatem inrisius tam ML
simare. 7. LITORE NUNC ILLO REGNA s. JEx quo primum
in loco tha appellato, quem in silva Sollingensi designat Letra
208쪽
PADERA ORNENSI A. I 2Ineriis in Chron. Corbeiens , aedificandi monasterii consilium minus processit, & Coenobitae sterili solo de icho ad Visurgim Commigrarunt, ut tradit auctor libelli de transat. S. Viti, & institui. novae Corbeiae a Mei mio editus, post notas ad Wil dehindi Corbeicnss hist. pag. I I. Num es autem eodem tem-l pore, ut Serenissimis, Imperator Ludu-ieus haberet placitum in Sax via in loco, quidlicitum Patherbrunna, in μι- anno regni sui, Incam nationis vero Domini octiventesimo decimo quinto. Tunc accessitρυ i tus Abba Adalhardus J ad eum , se sicutin esset, eum e liosum dens, ut adprofectum Christiana relimonis in eadem provincia Monae rium Monachorum construere juberet: quod cum piissimus Princeps
PER IO ET VOLUNTATE. Sicquefactum est, ut ab ea die, ori deinceps religio Monacharum etiam is regione Saxonica succreseret,l atque proficeret. civit autem Mificare in loco, qui dicitur mihi, ubicumperfex , ct eo amplius annos lasorassent, nihilproficerepol erunt,nis quo religiosancta in Deo destru tradebatur. Augebatur Imnen quotidie numerus Monachorum ex nobilissimo Saxonum genere, pueri P que benae indolis nutriebantur optime. Paucis deinde interjcchis s quitur: Venerint ergo anno O gentesimo vicesimo secundo Dominicae ' Incarnationis , Fb dis octam M. August. r ante Lud ita Serenis simo Augusti undecimo anno ad locum memora su et cireu lectoque ex omniparte es undique circuientes, prostrati in orationem de maverunti psalmos ad hoc ustriumpertiventes , set quam compleverunt litaniam se orationem, jactaverunt lineam , σ i omisi parisios , o ceperunt mensurare prius quidem templum, inde habita uisnes fratrum , quod cum peregissent, constituentes, qui quadam habitacula initiarent, ad
Tu RAPTARET. acio actum esse Octavo Kal. Septembris ex t-
209쪽
128 MONUMENTA Episcopus pu nomen imposuit,9 Ecelsam dedicavitI ADURA Dus
se cditum a Meibomio, in membrana conscriptum & hodiedum Corbeiae superstes: An. Incarnationis Dominicae 822. indui. I F. 8. Κan Sept. 2 .feria, Monachi qui in loco, qui Hetha dicitur, per septem ametosprius demorabantur inse egressi cum cruci π ct reliquiis in hune
locum pervenerunt: I, o Coc E. ΑΒ EPISCOPO BADUR Α-D O , MI I TUNC PR ESENS ADERAT, CORBEIA NOMEN IMPOSITUM EST, erectoque tentorio, inti que cruribus
es reliquiis , locum dedicaruerunt inhonore o nomine S. Stephani P Iomaruris, infodientes crucem Christi, ubi nunc altare esse dignoscitur.
Ex his antiquissimis testimoniis maniscstum est Corbeiam jam inde ab ejus incunabulis in dioecesi Padcrborncnsi sitam esse, id quod etiam Apostolicie Abbatum Corbeiensium confirmationes, codex antiquus Camerae Apostolicae, in quo Episcoponim & Abbatum confirmandorum jura taxantur , diplomata Pontificum & Caesarum, & ipsemet Cobeiensium litcrae, in quibus Paderbornensem Ecclesampro Cathedrali, quopraeminet honore semper revereri velli- , Ecclesiarum in Corbetensi ditione fundatarum confirmationes, consecrationes, transi tiones, & innumera illic exercitae jurisdictionis ordinariae documenta. Ex historicis, scriptor vitae B. MeinWcrci, Dithmariis lib. 7. Gobelinus Per nain Cosmodromio, CrantZiust. I.
Metro I c. 2 . &lib. q.. c. . Baronius tom. III. ad An. IOI F. Letanerus in Chron. Corbuiens cap. 26. aliique testantur. Cor-beienses contra, nescio quibus exemptionis literis gloriantur. Sed manus nostrae oculata sunt, credunt quo ident. Certe Alexander IV. Pontifex aut cxemptionis privilegia ostendere, aut PMdcrbornensibus Episcopis Qbedire jussit Corbuienses. Diploma Apostolicum est hujusmodi:
ALEXANDER Episcopuin infimorum Dei. dilectis filiis. D cano G . . Schola leo Fri laris i ct.. Archipresbytero Ecclesiae membu genses. Maguntinensis discess salutem o Apsolicam benedinionem. Sua nobis venerabilis stater noster. . Episcopus Hiemsilii Capitulum Pacieburnense. petitione monserarunt. quod. . N o Conventus M
210쪽
terna perti Ud Eitudine curaremus. αuoti cadi et i ves per Apostobc ripta mandamin. quatenus eosdem Abbatem o Cox mentum ex parte A stra moneatis dr inducere procuretis. ut insta quindecim Hesrist mmisimem oberiant dicto Episeo . mel privima exemptionis sonds t. aliso in vocaris qui fuerim omnin is auditis hine inde pro setis a uod candim m 'erit 'pestatio e mista tuatis. Farienses quia: reveritisper cense a me volicam mi terobsi mri. Testes autem qui 'erint nomina t9 Armia. odio vel timore semmer,m. per censeram eandem a pes atrione cessante compeliatis vera rares oviumperhibere. δε- non omnes hiis exeque is potueritis in eresse dis vestrum ea Whilomisins exquantust. Datum Later,in V. Kal. M ni Pont carnis nostini AEnno remo.
S. c o k A Ε1 h. J E cujus disciplina conlplures olihi viri pistate ne doctrina inlignes prodierunt, qui diveriis populis dati Episcopi, & fides Doctorres, Septemtrionem paene universiim Cnristiame religionis luce collustrarunt, & hac opera insulae Rugiae imperium magnasque perii Germaniam opes sibi pepet tunt. Sed pia dolor l