Monumenta Paderbornensia, ex historia romana, francica, saxonica eruta, et novis inscriptionibus, figuris tabulis geograficis & notis illustrata. Accedunt Caroli M. Capitulatio de partibus Saxoniae, ex antiquissimo ms. palatino Bibliothecae Vaticanae

411쪽

. ANNAE A WEST PHALEN,

CONJUGIS FRIDERICI DE FUR STEN BER G, SATRAPAE IN WERLE, BIL STEIN, ET NALDENBURG.

412쪽

ELISABETHAE SPIE Gh L

D. O. M. SLLI BETHAE. SPIEGEL. EX. PEC LSHEIΜ. NOBILISSIMAELT. VENUSTISSIMAE. FEMINAE. IN. QUA. TANQUAM. IN SPECULO. OMNES. VIRTUTES. RESPLENDUERUNT ΑΝ. M D LXXXVII. KAL. JUN. MORTUAE in . h TANNAE. MARIAE. DE. QRPEN. LX. ILLINGLN. IN. WESTRASI A. QUAE. PRAECLARAM. STIRPEM. SUAΜ. MODESTISSIMIS MORIBUS. PRUDENTIA. RELIGIONE. ET. PRAEC.UΑ. IN PAUPERES. BENIGNITATE. ORNAVIT. ET. CUM. FRIDERLCO. DE FURSTE ERG. DYNASTA. IN. BILS INAET. WAL- DENBURG. PRAEFECTO. IN. FREDEBURG. ARCHISATRAPA ESTPHALIAE. ET. ANGARIAE. ANNOS. XXX UΙ. MENS. VSUΜΜΑ. CONCORDIA. VIXIT ET. AN. MDCXLVI ID. MART. OBIIT. NATA. ANNOS. LVIII PERDINANDUS. DEI . APOSTOLICAE. SEDIS. GR TIAMPISCOPUS. PADERBORNENSIS. COAD IUTOR . . MONASTERIENSIS. S. R. I. PRINCEPS. ET COMES. PYRMONTANUS AVIAE. AC. MATRI. CARISSIMAE EODEM. SEPULCRO HIC. IN. VESCHEDE. CONDITIS. Μ. H. P. ΕΠΙ-

413쪽

EPITAPHIUM

OTHILIAE FURSTENBERGIT,

ABBATISSAE HERI sIENSI

OTHILIAE. FURSTENBERGI E. ABBAIISSAE. VERISIENSI. ET OLIN USAN E. QUAE. THEODORI. EPISCOPI. PADER BORNENSIS. ET. S. R. I. PRINCIPIS SOROR. NON. ILLIUS FORTUNA. QUAM. PROPRIIS. VIRTUTIBUS. CLARIOR. TROBIQVE. AUCTIS. VECTIGALIBUS. EXSTRUCTIS. DO-CILIIS. ORNATIS. TEMPLIS. ET. PERPETUIS. ELEEMOSYNIS 'FUNDATIS. IMMORTALEM. SUAE. IN. DEUΜ. RELIGIONIS ERGA. INDIGENTES. MISERICORDIAE. ET. SINGULARIS. IN UTRUΜQUE COLLEGIUM. BENEFICENTIAE. MEMORIANI RELIQUIT. PIE. UT. VIXIT. MORTUA. ANNO. ΜDC XXI NON. MARTII. AETATIS.a XXII. CUM. HERISIENSIt i ECCLESIAE.AN. XIII OLINGHUSAN E. XXXV a MAXIMA. CUM. LAUDE. PRAEFUISSET FERDINANDUS. DEI. ET. APOSTOLICAE. SEDIS GRATIA. EPISCOPUS. PADERBORNENSIS COADJUTOR IONASTERIENSIS. S. R. I. PRINCEPS. ET COMES. PY-ONTANUS MAGNAE. AMITAE. SUAE.m.OLINC SEN. SEPULTAE M. H. P. AN. IIDC. LXX

414쪽

373. MONUMENTA A

. EPITAPHIUM

EPITAPHIUM JOANNIS GODEFRIDI DE .FIURSTENBERG,

IC, ANUS. GOD RIDI.DE FURSTENBERG. CANONICI. MO- G UNTINI. TREVIRENSIS. ET. PAD BORNENSIS. PII AEPOSITI. IN. MESCHEDE. QVI. PERAGRATA. ITALIA. GALLIA HISPANIA. INCORRUPTOS. MORES. m. EXTERNARUM RERUM. SCIENTIAM. IN. PATRIAM. REPORTAVIT. RELIGIONIS ET. PRUDENTIAE. SPECIMEN. ALIIS. FUIT. m. IN MEDIO. HONORUM. CURSU. PRAERIPTUS. IN. VIA. DUM AD. SUOS PROPERAT. LENTA. TAJ E. OBIIT. AN. MDCXXIV. III. ID SEPTEMB. SEPULTUS. AT- TENDOR A . IN. AEDE. PAROCHIALI FERDINANDUS. DEI. ET.' APOSTOLICAE. SEDIS. GRATIA EPISCOPUS. PADERBORNENSIS. COADIUTOR. MONASTERIENSIS. S. R. I. PRINCEPS. EI . COMES. PYM' ΜONT US. PATRUO. SUO. M. H. P

415쪽

EPITAPHIUM

FRID ERICI FURSTEN BERGILARCHIS ATRAPAE WEST PH ALIAE , .

H. S. E

NOMEN. ROGAS FRIDERI US FUIT. QUOD. MORIBUs. IMPLEVIT. STIRPEM 3 FURST BERGICA. QUAE. NOBILISSIMA. M. ESSET. HINC. FIERET NEMPE. HOC. EGIT. QUOD . PAUCI. UT. NE. AvORUM. ID. EST. ALIORUM TANTUM. LUCE. LUCERET. JUBEN AD. PLANIUS. DICI. PAREO. SED. AD-.DITA. LEGE. UT. IMITERIS. VIRTUTEM. ET. SQENTIAM. A. PRIMA. AETATE. PRIMAE. CURAE .HAB Ut T. UTRAMQUE. 6UXIT. UBI. PERDUNT. MULTI. IN. AULIS. PRINCIPUM. HINC. TANTO. IPSI. IN. PRETIO. L ERATIET. PII. HINC. TANT Ucl. IPSE. PRETIUM. LITERATIS. ET. PIIS. PROJOANNE. S ICHARDO. MOUUNTINO. ELECTORE. COM GSTE INITIDITIONL PRO. FERDINANDO. ELECTORE. COLONIENSI. ET. UTRl USQUE BAVARIAE. DUCE. WEDPHADAE. ET. ANGARIAE. SUMMO. CUM. IMPERIO .PRAEFUIT. PRO. UTROQUE. AD. IV. AUGUSTOS. AD SUECLE. REGEM, AD PRINCIPES. DIVERSOS. AD. PLURA. IMPERII. COMITIA. LEGATUS. GRA-visSIMISQUE. REI P. NEGOTII S. ADHIBITUS. CONSILIA. NON. AD. QUAE STUM. RETUDIT. SED. AD. CONSCIENTIAM. NOVIT. ID. PATRIAE. HOSTIS QVI. FIDEM. PECUNIA. FRUSTRA. TENTAVIT NOVIT. PATRIA. PRO. QUA SEMEL. CAΡTIVUS. Bis. EXUL. NUNQUAM. NON. CURIS. ONE TUS. DEMUM. SUECIS. WESTPHALIAM. NASTANTIBUS. BONNE. BONAM. MOR- TEM. VITAE ET. EXILII. METAM. REPERI 'I'. Hi . CINIRES. ET. SPlRITUS IN SUAM. QUISQUE. PATRIAM. REDIERUNT. HI GAD. SUpEROS. ILLII. . HOC. MONUMENTUM. QUOD. DESIDERATISSIMO. PARENTI . . ERIDERICUS. LIB. BARO. DE. FURSTENBERG IN. SNELLENBERG. FURSTEN-BERG. WATER LAPP. HE RINGEN. ADvOCATUS. HEREDlTARIUS. INGRAFFSCHAFFT. DYNASTA. IN. OBERNKIRCHEN. SATRAPA. IN. BIL-STE IN. WALDENBURG. ET. FREDEBURG. COLONIENsIS. ET. PΑ-DERBORNENSIS. CONSILIARIUS. INTIMUS. ET.V. EJUS.FRATRES. ET.IV. SORORES. CUM.L ACRYMIS. POSUERUNT DECESSIT. V. ID. AUG. AN. MDCXLVI. NATUS. AN. LXX. MENSES. U

416쪽

3ro MONUMENTA I

EPITAPHIUM ANNAE CATHARINAE DE PETRA,

LIB. BARONIS DE FUR STEN BERG. D. O. M. S

417쪽

EPITAPHIUM

LIB. BARONIS DE FUR STEN BERG.

H. S. E

Μ. H. P

418쪽

DE CANISSAE HERISIENSIS, IN AEDE HERISIENSI SEPULTAE. Li JD. o. M S. H. S. E

FERDINANDUS. DEI. ET. APOSTOLICAE. SEDIS. CRATIA. EPISCOPUS. PADERBORNENSIS.CO ADJUTOR MONASTERIENSIS. S. R I. PRINCEPS. ET

COMES. PYRMONTANUS SORORI. SUAE. CARISSIM R

419쪽

PADERBORN EN SI A. FInita iam erant haec monumenta, cum Decano, & collegio Cathedrali Osnabrugensi, tapius desiderata Caroli Magni diplomata, & donationum

literae ex arcano tabulario proseruntur, quas ipse Carolus M. propria manu

subscriptas, & annulo suo signatas olim Ecclesiae Oshabrugensi, & Wilioni primo ejus Episcopo dedit. Hae postqtiam ad Ferdinandum Episcopum ac

Principem Paderbornensem & Coadjutorem Monasteriensem, cum ipsis autographo, per Theodorum Henricum de Nehem Canonicum Osinabrugensem & Μindensem, perlatae fuerunt, nihil ille, pro eminente inter Germaniae Antistites ac Principes doctrina, acceptius, nihil, pro singulari antiquitatis cognitione ac missio, antiquius habuit, qu3m ut ab omni mendo purgatas publicae luci, & communi bono impertiret . Ac licet secundi diplomatis aut graphum vetustate exoletum , laesurii etiam alicubi suerit, ita tamen , ut legi potuerit, integrum mansit, maiorque labor fuit, in prisco aevi illius charactere enodando. Quo in genere cum ipse Princeps apprimὸ versatus esset, facem lectioni accendit, adhibitisque testibus viris eruditis, utrumque diploma suae int*ritati ac fidei reddidit. Primum Erminus Erimannus interpolatum tantummodo, mutilumque in suo Chronico Osinabrugensi tradit, alterum nec ipse, nec CrantEius , nec Miraeus aliique tam exactum ded&e, quam hic ex ipse autographo iisdem planhverbis editum legitur. Caeterum duplex horum Giplomatum publicandorum causa suit. Altera, ut quae in monumentis saltus Teutoburgiensis, & deserti Sendae, de Oseeggo & Sinedi memorantur, hic benevolus Lector certius cognoscat. Alteiri ut Caroli M. liberalitas ac munificentia erga primos Saxoniae Episcopos testatior fieret: Nec enim desunt hujus taculi scriptores, in primis ex ad Si religione Gryphiander tract. de

eicita. c. s. Winckelmannus lib. 2. de Not. Saxon. Veteris. c. s. 8 9. aliique

post Lehmannum in Chron. Spirensi lib. 3. qui, ut jurisdictionem Episcoporum, corumque Regalia jura convellant, aut ab Ottone M. primum communicata persuadeant, Caroli M. diplomata supposititia, adulterina, & a Cath Iicis scriptoribus mala fide obtrusa, quin omnia Caroli M. privilegia nullibi, nisi in iactatione vulgi extare, temere audent asserere. Inter quae cumprimis reputant diploma Caroli M. Ecclesiae Bremens datum, rechatumque ab Adamo Bremensi in historia sua. Extat & Ferdensis Ecclesiae diploma similis proph sormae, ac fidei a Carolo M. consignatum ; utrumque, veri fiducia, ad , ingressiim initiumque monumentorum supra allatum est. Neque aliud fere obtendunt adversisti, quam quod annus Incarnationis Dominicae contra aevi illius morem adscriptus; qui etsi aliena manu accesserit, non proinde totum diploma invalidum damnandumve. Certe ea diplomata si, ut hi sit, ex na-S s 1 tivo

420쪽

MONUMENTAtivo suo colore, formaque scribendi protulissent, nulla facile dubitatio intemvenire posset. Enimvero Osnabrugensis Ecclesiae diplomata, quae hic vides, aut fidem obtinent, aut nulla humana fides cx Caesarum tabulis asscrta valere debet. Leget igitur hic prudens antiquitatis aestimator ampla Episcopi bona,&privileja, omne Regale, vel Saeculare judicium in subiectos sibi nomines eidem donatum, & perpetuam de Regia potestate confirmatam absblutionem. Hic adversarii, qui tam iniquis oculis Saecularem ac RUalem Episcoporum jurisdictionem aspiciunt, gratum secerint, si antiquiora, aut his similia a C rolo M. saecularibus Principibus donata privilegia in medium attulerint. Haud interim dubium, quin reliquis Saxoniae Episcopis, primae donationum tabulae , pari forma & liberalitate, iisdemque privilegiis a Carol0 M. datae, εἴ consignatae fuerint, quas aut temporum injuria subtraxit, aut vetustas abolevit, nisi inter tabularia adhuc prcs ae teneantur. Porro haec monumenta concludere non ante visum sitit, quam & hoc Carolinae liberalitatis monumentum caeteris haud ignobilius ac derct, & ad posteritatis memoriam consecraretur. Accedit postremum Capitulatio Caroli M. de partibus Saxoniae, hactenus irreperta, neque ab Ansigi se, neque a Benedicto Levita inter Capitularia C roli relata. Hanc primum FerdinandusPrinceps & Paderboniensis Epis opus, dum Romae versaretur in aula Alexandri VI L. Pontificis, ex Vaticana bibliotheca cruit, communicavitque cum eruditis & amantibus antiquitatum viris, in quorum numero H. Confingitis, vir in or i doctrinarum genere celebris, ac Juliae Academiae lumen, eam librosito de orig. jur. Germ. vulgavit. Verum quia nova metalli vena detecta ad repertoris etiam laudem pertinet; auctor quoque hujus operis, hic suis accensitit. Monumentum vel eo caeteris adiungendum, quod triplicem Saxoniae divisionem in Nestsaliam, Angariam & Ostsaliam suis nominibus exhibeat, interfuerintque a Carolo c- vocati ex his provinciis proceres, quorum consensu hae leges sancitae sunt Discet praeterea ex his Lector Christianae religionis initia, proscriptamque ex Saxonia veterem populi stiperstitionem. Nec deerint fortasse, quod expet mus , quipro meliori otio & ingenio commentariis illustraturi sint .