Censura sacrae facultatis theologiae Parisiensis, contra doctrinam de regum parricidiis, quae continentur in libro, cui titulus Responsio ad Anticotonum. Item analysis siue tractatus super praecedentem censuram, à quibusdam eiusdem sacrae facultatis

2쪽

CENSURA SACFAC VLTATIS THEOLOGI E

PA I si ENSIs , CONTRA DOCTRINAM

M REGvM parti iciis , quae continetur in libro, cui titulus Re Ionsio ad Antiis:

NNO Domini millesimo sexcent simo undecimo,die prima Fes in

xij , a Theologiae facultas Paris siensis, post solennem Missisi de

sancto Spiritu, sua ordinatia celebrauit combria in Aula Collesij Sot ne,super sequentib. articulis. Primb, recognita d obsignata est conclusio sacta die quarta Ianuarii. M ndri . Dominus Sindicus retulit,quendam ex Patri- societatis Iesu , nuper evulgasse Apol sim quae haec nominatim liabet, modam in dis risidera dum DO M Ra iliacus sedisse: Maria O , quoniam Mariana disertε oc e presse docet, principem legitimum non posse occidi ab ullo particulari, ita priuata minoristate: hacque in re nihil dicere, quod non congruat synodo Constantiensi, & decretis nae. Cuius quidem locutionis ambiguitate, praedictus author Apologiae nititur persuade re, sententiam Matutive aliqua in re cum do . A i

3쪽

cretis scholae Parisiensis , aluersus Regum

de Principum parricidas conuenire : maximEautem quod nonnulli , ex honorandis magis stris, ipsa facultate inconsulta, Sc contra more ante v utatum,in fronte ei dem Apologiae testentur, se nihil quicquam reperine in praedicta Apologia, quod non sit maximE & peculiariter consorme doctrinae totius ficultatis Parisiensis: unde proculdubio continget,ut nomodo Galli,verum etiam exterae nationes,quq illam Apologiam legerint, arbitrentur Scholam Parisiensem etiam Concilium Conita tiense reiicerc,sicut reiicitur , Mariana: & c sequenter licitum esse priuatis persenis, pr pria authoritate, & quaesito colore tyrannidis sceleratas manus sacris regum persenis infe re. circa idem Dominus syndicus rogauit facultatem , quatenus prouideret, ne ex eius modi allertio he decretum scholae Parisiensis' superiore anno,ad normam Constantiensis synodi, pro Regum & Principum salute constitutum,penitus cuerteretur. Quibus auditis,s

cratissima Tneologiae Facultas, decima qui tam sessionem Concilij constantiensis, suasq; conclusiones cum praedicta Apologia & libro

Iohannis Marianae, diligenter contulit ac subductis omnium Magistrorum rationib. PRI-Mo censuit,authorem Apologiae haec non satis

considerate scripsisse, Nempe usi dammodo desiderandum fuisse,is Rauailucus legisset nc

rianam, quoniam Mariana diserte de expressEdocet, Principem legitimum non posse occidiab

4쪽

iam Ita

Getis eis

is t

ab ullo particulari suapriuata authoritate:h;cque in re nihil dicere, quod non congruat synodo Constantiensi &decietis Sorbonae. SE-cv Nob,Ead m ficultas declarauit, Marianam nullo modo vel cum synodo Constantiensi,ves cum sui coiiclusionibus hac in parte conuenire. Neiue propterea tamen, se ullam n tam praediciae Apologiae hic inurere, sed tantummodo nentem suam de praefato Concilio, quod repudatur ei Mariana, propriisque decretis,uelle aperire. TERTib, Omnibus & singulis magistris Theologiae prohibuit,ne delimceps publice attestentur doctrinam alicuius libri,esse coasormemdoctrinae ficultatis Theologiae , antequam super ea re facultatem ipsam consulis erin t , eiusque consensum in publicis comitiis legitimE imperauerint. QTARTb,ne iidem Magistri in suis approbationibus nomen Sorbonae dehinc usurpent, nisi eorum attestatio publicis eti am comitiis, ut moris est, disertE. auctorata & compro- P. bata suerit. ,

5쪽

sTAT vs Qv AESTIONI s

Anno Domini millesimo tacent simo undecimo, die prina Februarii. IMI RVM, An I fa mali uo de Rege or tis risutione Regia libro,a qua in re cum Conribo Constantiensi

es Decretis Sorbona congemit. Apolosiae aduersus Anucotonum, stat a parci amrmante pag. 43. editionis Pari

sensis , S sic inquit: Quodammodo optandum esset, ut Rauai lacus i si Marianam: diser re enim ct expresse Mariana docet, Principem de timum non posse occidi a priuato priuata au- noritate: nihil in eo dicens nisi quod habetur in Concilio GHZanitensi, o decretis Sorbonar Novi quod non sit hallucisatin exinde, cum iudicium publicum approbatione Doctorum ei secumscripsit. Idem Authot firmando sito dicto , Apol giam suam a quatuor Doctoribus Facultatis Theologiae Parisiensis curauit probandam, qui quidem inscia inconsultaque eadem F

cultate, & contra morem ab omni aeuo in

ipsa usitatum, testantur se nihil in eadem Ap logiar perisse ..d non sit maxime conformeis Irina Vniuersitatum Orbis Chriati A ct -

6쪽

natim Facisatis Theologia Parisiensis. Testimonium hercle audax,& quod exςedit penitus authoritatem testantium,qui nomen Sorbon in suo testimonio usurparunt,in hoc ut populo persuaderent testimonium illud a tota e dem Facultate comprobatum. QES partem contrariam tuentur aiunt r. GFacultatem Theologiae Patisiensem dc iure diuino & naturali obligatam decus suum sar-rum tectum conseruare , omni doctrinae . erroneae sese opponere, de ea populum mon re : atque ad hoc ipsum obligatam duplici no- .mine, tam tegitur, coloratur, aut evulgatur Oiusmodi doctrina sub nomine & authoritate eiusdςm Facultatis, prout videntur velle di propositione & testimonio,quod asserit Quodammodo optandum ut Rauai cm sedisset mmam: Mammam in quibusliam kihil nisi quod in Concubo Constantiensi es decretis Sorbonae habetur pronuntiare. Manifestum tamen est Marianam reiicere non tantam authorit

Orem , sed dc euertere doctrinam salutarem Concilii Constantiensis,super quod decretum Sorbonae . Iuni j isto.singulariter sandatum: Neque enim penes Facultatem Theologiae fuit pernitiosam nanc dc diabolicam docti inam haereticam declarare nisi ut eiusdem Concilii Constantiensis. Quare Concilio destructo doctrina Marianae , supradictum Sorbonae decretum stare nullo modo potest: per consequens vita Regum de Principum incariorum rbitrio' manet exposita. s undb ne

7쪽

Marianam ulla in re conuenire neque cum Concilio Constantiensi, nequc cum Sorbonae decretis , quae docent absolute nulli priuato qu uis praetextu licitum occidere: contra Mariana priuatis priuata authoritate id licere dicit quatuor de causis. I. Clim conuentus publici non suppetit facultas. a. Cum superio- iis, sententia qua declaretur aut condemnetur Tyrannus , haberi non potest. 3. Clim his xur votum atque intentio publica. q. Cum peculiari aliquo iureiurando amicitiae alicuius siue confoederationis confirmativo non est obstrictio. TERTib asseritur doctrinam Marianae etiam in locis quam maxime fauenti'

bus,quae seligi possent ad defensionem Apologiae praediistae, nonnisi excusationi & iustificationi Rauaillaci, Clementis,Batrerij, Castelli, Ridecouij, atque ariorum omnium parricidarum, qui reipsa siue fixo proposito in vitam

principum nostrorum attentarunt , inseruire

posse.

i propositionem 'Authoris Apologiae

tuentur,allegant ex Mariana duos locos, quos suae opinioni fauere iudicant. Primus est capite sexto primi libri p. 6o. editionis Moguntinae, Ita , inquit Mariana ,facti in comitrouersia est , quu merito 'rannus habea- iuris in aperto , fore t ramum perist

rurmere. Neque est rericulum ut multi eo exem

plo in Pr icipum vitam saeuiant quasi prannisi . Neque enim id in cuius uam priuati ambiri ιrio ponimus: non iis multorum , ni justica vo

8쪽

ala, alipitia

e alia soliti ungi

ratast

inacuis luci

ohibeantur. Praeclare cum reuem humanis ver tur, sininiti homines forti pectore inueniren

Quem locum attendit author Apologiae a uersus Amicotonum, uti patet ex his ipsius verbis ipsissimis, p. . editionis Parisiensis: Non quod laquit,ssariana non sit hatacinaim H is disium publicum approbatisne doctor Orcumscripsit, &c. Hic ooseruandum, primum hunc locum conclusionis instar esse eorum omnium, quae capite sexto traerit Mariana,& duas partes cotinere, quarum prima pertinet ad quaestionem iuris, quod adeo euidens & manifestum est, in dubium nullo pacto possis reuocari.Idcirco de eo plane silet hoc loco, nisi v d quaesti nem iuris vocat, Fas esse Tyrannum perimere. Atque vehementer conqueritur qubd multi Clementes, multi Barrerit, multi Castelli do Rastillaci non reperiantur, Praeclare, inquit, cum rebus humanis ageret r, si multi homine 'forti pectore inuenirentur pro liserioue patriae, vitae contemptores cst lutis: sed plere ne in OM itaris cupiditas retinet magnis spe conati rhio Aduersa. Secunda pars eiusdem loci quaestionem facti explicat. Quaestio autem facti Marianae est , Declaratio siue iud cium quo Princeps de

claratur Drann . Atque hic tria docet, Pri md, neque unius csse,neque multorum pri iratorum declarare,aut sententiam,qua Tyr--

9쪽

nus condemnetur sempe. Secundb, vocem p

blicam populi iudicii loco esse ad declaradum Principem legitime conuictum tyrannidis. Rem utique fastissim in & seditiosissimam Adde quod populus est Bellua multorum capitum,quae seditiosa aliqua oratione inflanam va, illico ad arma c5uerteret ad necem Principum etiam optimorum : aut secundum det itanda Marianae praecepta capit. T. ad Venena

'nfugeret. Tertib, Mariana asserit,deficiente Voce publica populi, ad consilium doctorum virorum & grauium recurrendum. Q sei tentia falsissima & seditiosissima est,& quq in- super manifestam is uoluit contradiolonem. et Marianam meminisse oportuit sese hoc ipso- ' mei loco disertissime doeuisse, declarationem

seu i udicium quo Tyrannus condemnetur,n que pencs unum,neque penes multoci priuatos

esse: nihilominus tamen illud viris doctis grauibusque iam defert: Veram si Saluator nostet

Lucae c. I 2. cum a quodam importune rogaretur in hoc ut proprio ipsius fratri successionis atque har editatis communis , ad ipsos Iaire deuolutae, p xrtitioncm imperaret, resp5it in hςc vetba, Meus me υο iudicem aut partitorem procis posse tontim terrenarumΘQuantb minus licet doctis istis grauibusque Viris, quicunque tandem illi sint . declarare Principes Tyraunos, & Drori sicariorum ex ponere' unde haec ipsis authoritasὶ ' Quare in hoc primo loco Mariana errauit non in vita re tantum, sed de in multis maximi momenti

10쪽

momenti ad salutem publicam, vir imque Re sum & Principum pertinentibus. Adde quod

declarationem & executionem deseri, hoc est, permittit priuatis declarare de petimere TD

P rannos: Et consequenter non tantum authoristatem,sed & doctrinam & definitione Concialij Constantiensis,& decretorum Sorbonae d in struit: Ea propter nullatenus cum ipsis coitu nil, quicquid tandem Author Apologiae te minis hisce dicat ambiguis, In eo nihil dicens nisi quod is Concilis Constantiensi, or decretu Sorbona habetur: -- quod non hastucinat rei circumscripsit,&c. Atque hic Lectorem rogamus obseruet,an quicquam in primo illo loco habeatur, quo

execrandus Rauaillacus ab insindo conlatio potuerit averti. Item, an hic argumentum discendi, Optandum esse ut legisset Marianam. Locum alterum porrb examinemus , quin sub finem cap. 6. pag. 61. & 63. editionis M guntinae, in quo quidem Mariana hoc posito, authoritatem Concilij Constantiensis nullum debere animis priuatorum, qui in vitam Prii cipis vellent attentare, scrupulum ingerere, quia idem Concilium habet pro illegitimo i Exinde rationem affert qua Patres cinctus

motos existimat,ut condemnaret eos qui E vita tollere Tyrannos audet, haec ipsus verba sunt

Ironae Iohannis Parni Parisiensis Theologi vanitatem improbare avi s erat Patribus LM