Hermiae Alexandrini in Platonis Phaedrum scholia : ad fidem Codicis parisini 1810 denuo collati

11쪽

Sur avis de M. E. ToURNi En directe ur de a Conserenue de philologie reoque et de M. IACOB et DESROUSSEAUX, Commi S Satre reSponsabies, te presentissimo ire a valu a M. Paul CoUVREUR

le iitre 'Elene diplo me de a Section 'histo ire et de philologie de Ecole pratique des mutes Etudes.

13쪽

Cum Paulus Couvreur admodum adule Scens, acerba

morte abreptus est, de litteris Gra)cis Platonicis suo studiis jam bone meritus erat et in id toto animo in cumbebat ut hunc Hermis de Platonis Phaedro Conimentarium publici juris saceret. Non Diodo enim odi cena Parisinum 1810 ab Astio no gloctum diligontissime

e XCHSSerat et nova te Ctione excogitaverat ad textum emendandum, Sed cum omnia haec in formam redegisset et librum propria manu conscripsisset, nihil obstare videbatur quin opus an sero absolutum typi Sexcudendum traderetur. Sed diis litor visum, nec Paulo Colavreur contigit Sunimam operi imponere manum. PSQ ratem ProViderat o lantia labor in anum Caderet, Ct, Cum Pone de si 'oret exanimalias, propinqui Rui priDCeperat rat suod insectum olinquero mihi conficiendum mandaretur. Quam provinciam ne de Serorem, uni Pieta Serga defunctum amicum, tum memoria ossiciorum qua In imo Semper parato in me Contulerat, suadebant. Tantam enim erat auCtoritatem Consecutu S, tam Cui erat praeditu ingenio tamque varia eruditione imbutus ut haud raro ad eum Confugerem, non tanquam mi Cu ad

Studiorum sodalem, sed quasi discipulit ad magistrum. Et, Cum Se philologici disciplinis paulo ante dedisset quam ea ipSe vel leviter attigi S Sem, Saepe mihi quid sibi vellent et quaenam esset earum utilita S,

14쪽

vel monendo vel etiam errantem amice reprehendendo, commonstrabat. Si quid igitur hodie ad Hormis commentarium in lucem edendum valui, beneficium hoc illi magna ex parte debere mihi videor disciplinas qua mecum benigne CommunicaVerat eaSilem ad opus ejus porsiciendum adhibui amici dilectissimi memoris persolven quod ab e tantum eram mutuatit S. Sperabam equidem, cum ineunte anno DCCCXCIX, opti Sum aggres Sta S, fore ut brevi illud ad sinem ΟΡ-

ducerem. Sed inde ab initio dissicultatos quibus

longius dis Serere non operae pretium St, tam Ulixa variae XStiterunt, ut annum sere totum ab Sumerent.

Quin et eis tandem e XplicatiS, cum jam code typis mandaretur, aliae minori quidem momenti incidebant, qua ad Xplananda non Sati perspectum habebam quid sibi ipse aulus Couvreur proposuisset In his autem discriminibus numquam mihi dosuit optimus illo vir donique doctissim V De SPOUS SCRUX, Ui, Cum

utriamque o Strum Summa Semper SSet benevolentia pro Se rutu S, tum prae Sertim me benigne excepit, et expedita, ut ita dicam, eruditione retias, ea mihi stippo ditavit quo ob Stantia Sublevarent Gratiam vero quam maXimam habeo rerum grammaticarum eruditissimo et

in veterum codicum di Spiciendi Scripturis peritissimo viro lsredo Jacob. Id enim, ne quid legentem Paulum Couuro ur sesellisset, codicem Parisinum 1810 ac u-

1. Quarum difficultatum una ex eo oriebatur quod, cum Paulus Couvreu in apparat Mitic nonnulla adnotaret quiae ad posteriorum operis partem Spectarent, typotheti non Satis multi in praesto erant typi ut amplius quam Sedecim et triginta duo paginas simul compo sitas liaberent. QuotieScumque e lio rerum Statu non milii copia erat locum in apparatu critico laudatum plano ac dilucido statim designandi, numero tantum notato, rem ad Calcem dimisi ubi sub titulo Addo id ι et ον 'Duci us eodem numero iterato, acile paginae et versus mentionem reperies. 2. Inuich etiam, cujus aSSim in apparatu critico mentio est aetae quem cum codice commiSSum IutSSe typotheti mihi persuaseram cum nulla exstarent veStigia, lane peris partem de meo conscripsi.

15쪽

ratissime dentio contulit et adnotatiunculas me Cum CommunicaVit e quibu magnam ad apparatum criticum vel mendandum vel locupletandum utilitatem percepi. Sumniam PS ego mi de me proloqui licebit industriam in eo locavi, ut, cum OPUS OS Sem aggreSSUS, Omne Corruptela tollerem quae vel typothetarum vel Pauli Couvreu ipsius errore in te Xtum irrepSi S Sent.

Utinam ne nimis indignum illud videaturis iis qui mihi

tam liberaliter opem tulerunt et doctissimo amico Cuju ad memoriam Supremum hoc osIicium tribuendum Pula Vi.

Scribebuin Lutetiae exeunte tonso quintili DCCCCl.

17쪽

Dum Commentaria in Aristotelem graeca curis et impensis Academiae Regiae Borus sicae in splendidissimis iisdemque optimis editionibus paulatim in lucem prodeunt, nullum de Commentariis in Platonem sit verbum, quorum pleraque Semel - nonnulla

etiam numquam, edita sunt, eaque tam mendose, ut non Sine

longo astidiosoque labore legi possint. Inter quae in primis

numeranda quae Scripserunt in Gorgiam LYΜPIODORUA, HERΜIAsin hoodrum. Nunc de hoc solo. agatur. Ante primo S Xeuntis saeculi annos vixdum innotuerat, cum parva tantum fragmenta RUΗΝ ΚΕΝ IV in Timaeum, MULLER Us ad Ionem, SI EBE ΝΚEESI Us in Anecdotis, GES NERUS ad Orphicorum calcem, Is CHERUA in Platonis editionibus, alii, juris publici secissent, non nominati tamen codicibus quibus usi essent. Sed jam in FABRICi Bibliothectio editionem artesiana vol. ΠΙ, p. 82 sere omnes libri manu scripti

indicabantur qui Hermiae tres libros continebant: quo tamen nec vidit neque quidquam de iis percontatus est ridericus ASTIUS, cum anno 181 ex novo codice Monac. Ι ea scholia post Phaedri textum princeps integra incepit inserere. Ille autem codex inter pessimo eorum habendus est quorum beneficio Hermias ad nostram pervenit notitiam ; adde quod eum non satis accurate recensuit Astius deinde in legendis plagulis parum fuit diligens, ita ut saepissime signa distinctionis vel defuerint vel

abundaverint, nonnunquam caSi in ratione disperSa esse Videantur denique editor tam vili chartae typis tam minutis preS-sisque usu e S ut legenti oculi non minu quam menS XCrucientur. Itaque non modo omnia quae in Hermiae commentario vel ad textum Platonis Phaedri recenSendum, Vel ad res Sententiasque explicanda pertinent, adhuc latuerunt, Sed et ea quae de

18쪽

PROLE GOMENA philosophia platonica et lotiniana haudquaquam spernenda ibi continentur. Non indigna igitur haec scholia mihi visa sunt quae

iterum melioribus subsidii ederentur, prae Sertim o Stquam SCΗΛΝgius in Hernicio vol. XVIII, p. 129 et RUELLI Us in eo uedes ludos recquos 1800, p. 12, de Xcellentia Parisinorum codicum disserente novam optaverunt editionem.

in litteris graecis fuerint, et quomodo noSter nonnunquam cumsilio suo Ammonio sit confusus, cum legeretur, exempli gratia, in titulo commentarii ad Porphyrii Isagogei u Ammonii Hermino

Commentarius, etc. , et nominativia non, ut e S St, Ammonius Hermiae, sed Ammonius Hermias crederetur esse : qui

error etiam in librum quem . on Ilii Is de litteris graecis scripsit p. 374 d. prioris nescio quo modo irrepsit. Hermiam Alexandrinum in altera quinti saeculi parte floruisse

constat Sed neque quo anno natu Sit, neque quo mortuus, desiniri potest. Magistrum habuit Syrianum Philoxeni filium, neopla tonicum, qui schola post Plutarchum estorii filium praefuit cujusque commentaria in Phaedonem, Rempublicam, Timmum, Leges audimus suisse, in Aristotelis Metaphysica et in Hermogenis Rhetoricam partim pos Sidemus Syrianum Simul cum Hermia secutus est nobilissimus ille Proclus aetate paulo minor, qui eum sodalem semper habuit amicissimum. Dicitur et gypto Hermias neces Situdine quadam conjunctus suisse, Isidori philosophi avunculo. Uxorem habuit pulcherrimam castissimamque inde Siam, Syriani, ut dicitur, neptim quam ille Piu Proclo Spoponderat, sed cum hunc u deus quidam n ut ait Suidas prohibuisset ne uxorem duceret, Hermis dedit De Edesia maxima laudes ad nos pervenerunt olexandrinarum eam et sormosissimam et optimam fuisse, Simplici ingenuoque animo, praeclara erga deo Pietate,

19쪽

pari erga miseros liberalitate. Itaque conjicere possumus Hermiam elicem tranquillamque Vitam egi SS neque enim quidquam de eo vel incertum audimus. Nam quod Suidas ex Agathia narrat, Hermiam quemdam in ei Sam legatum fuisse cum aliis

philosophis, non adiso Strum Videtur Pertinere, Cum neque tem

pora constent et ille e Phoenicia fuisse dictus sit. Hoc solum credi potest, eum publice Alexandriae docuisse, cum de victu ei a civibus dato loquatur Suidas hoc Vero certum, eum ante UXorem mortuum esse duosque filios Ammonium et Heliodorum, etiam tum parvulo reliqui S Se qui ambo OStea longe majorem patre gloriam adepti Sunt. Nam cum ei tempus defuisset ut filios in philosophia institueret, id desia omni animo curavit ut eis patris scientiam quasi heredium traderet, videturque haec nova sed multo mitior Cornelia tunc maxime miranda fuisse, quae in iisdem semper liberalitatibus, quanquam haud magna praedita fortuna, pergeret, Simulque silio S, Proclo adjuvante, ad viri aetatem deduceret et ipsa Athenas, quo acilius discerent, comitaretur. De Ammonio Heliodoroque Damascii et aliorum magistris satis constat denique de Hermiae fratre quodam Gregorio audimus, qui et ipse philosophatus est, Sque acuti S Simo animo,

Sed nondum senis et corporis et mentis Rum perdidit.

Ex iis quae Damascius de Hermia narrat apparet illum plane dignum fuisse qui Edes iam haberet conjugem Nam ea indole

praeditu esse dicitur ut eum ne Monius quidem, ut aiunt, irridere voluisset et cum alii virtutibu ornatu S, tum prae Sertim man Sue

tu dine et aequitate. Exemplum affertur quod quotiescumque quid emeret et Saepissime libros utpote diligentissimus philosophus

emebat si sorte venditor vilius peteret pretium, errantem corrigebat, ne Volentem quidem frustrare conatu S. Domi et atris et conjugis muneribus optime functu est, non ita tamen ut puero Spuerilia sineret doceri, sicut ex historiola quadam quam vide apud Damascium, illa quidem non a perspicua di Scitote St. In philosophia autem, ut diXimus, summa diligentia excelluit: nam et Syriani verba memoria Semper tenebat, neque cujuSquam quod

1. Nam Hermias illo ad Chosroem cum Simplicio et Damasci proficiscitur, qui ambo Heliodorum, nostri Hermiae filium, audiverunt Heliodorus utem, cum Pater interiit, dolescentulus erat. Suid. S. V. πρεσOEt ex Agathiu, II,

20쪽

vIII PRO LEGOMENA semel in libro legerat obliviscebatur immo dum studebat, nulli ξιλοπου et, ne Proclo quidem erat inferior. Non lamen ita ingenii acumine Prae Stitit, neque I ἰυους neque ξυι sui S Se dicitur, verum prorsus in inveniendis argumentis inhabilis, ita ut vel quae ex

imo corde vera esse arbitrabatur ea adVersario probare rarissimo

posset. Itaque in historia Schola AleXandrinae nihil ejus proprium, neque quidquam de suo Scripsit, totus in divi Platonis dialogis interpretandi Versatus Lege tamen in catalogo bibliothecae Escorialensis quem ante incendium anno 1579 descripsit G. Lin-danus Milteri, p. 128 inter philosophorum codices Hermiae medici mathematica et in Platonis Phaedrum Κ-ΙΙΙ- 16; - ΙΙ- 1 et Θ-lIΙ- sed, cum hi plutei igne perierint, non dijudicari

potest utrum noster haec mathematica Scrip Serit annon et cur hic

medicus sit dictus verisimillimum tamen est de alio vel de aliis agi, de quibus vide Fabricium. Nam qui, si Damasci credimus

suit, neque in eloquendo κριόεια adipisci potuit, A vi Se ma- thomaticis dederat. Commentarios igitur tantum de Platonis dialogis reliquerat, eosque e iis composito quae vel a Syriano vel a Proclo audi-Verat, aut apud priores interprete ut Harpocrationem, vel philosophos ut Plotinum, Porphyrium, Iamblichum, legerat Verisimile e Si eum lures Scrip Sisse, Sed de nullo ad nos mentio pervenit nisi de eo quem possidemus cin quo tamen interdum se nonnulla dixisse declarat, quae rustra in praecedentibus quaeraS. Postquam pauci verbi praestatu e St, Xtemplo Hermias quod

sit dialogi argumentum diligenter narrat deinde, quod magi S notatu dignum, Xponit quid reprehendant in illo nonnulli Platonis inimici, a Dionysio vel Didymo, ut videtur, defluente S, et ipse philosophi causam agit Indo usque ad finem operi Platonici textum lorumque verbatim Xplicat neque S quam longius disserit, nisi de Animae immortalitate : in quibus scholiis tres libros librarii secerunt, sed uno tenore legi os Sunt. In explicando utpote Alexandrinus saepe subtilior et in simplicissimo quoque verbo reconditissima quaerens et mySterii digna, non sine ructu tamen ab iis qui historiae philosophicae curiosi sunt evolvetur, qui Platonicis quidem libris sit quasi imbutus, neoplatonicorum vero deorum daemonum, angelorum lieroum Ordine S