장음표시 사용
141쪽
g p ISTOLARUM Ies, et conservatum velis. Volo te , eum sortinsimus vir erenitus sis, etiam elementissimum existimari. Magno tibi erit ornamento, nobilissimum adolestentem beneficio tuo esse salvum . Cuius quidem eausa hoc melior debet esse, quod pietate adis ductus, 3 propter patris restitutionem, se eum Ratonio coniunxit. Quare etsi minus veram cauissam habebis, tamen vel probabilem aliquam potineris inducere. Nutus tuus potest hominem, summo loco natum, summo ingenio, summa virtute, ossi- ei ossimum praeterea & gratissimum , incolumem in civitate cretinere. Quod ut facias, ita a te peto , ut maiore studio, magisve ex animo Petere. possim. Vale.
et Ainosium vim hostis cum Antonio iudicetur ,
.uandoquident eum secutus erat.
3 Propter patris ressturionem videtur pater eius, cum exum Iaret, ab Antonio consule in patriam restitutus. Idem,
' D. BRUTUS i M. T. CICERONI S. P. D. XXIII. NT Os hie valemus recte,&, quo melius. 1 l valeamus operam dabimus. Lepiduτ commode de nobis sentire videtur ., omni ti. more deposito, debemus Iibere reipublicae consulere. Quod si omnia r. essent aliena, tamen ca tribus tantis exercitibus 3 propriis reipublicae, va lentibus, magnum animum habere debebas, quem di semper habuisti, di nunc, fortuna adiuvantea
sere ARG. Ut bene de retia speret, hortatur Ciceronem cui
1 Essem aliena Apud Lepidam . Si scilicet cain Antonio
a Tνibur Caesaris, Planci . di meo. - ta Propriis νaio. Fidis 1 certis in desennono e uiae publieae. Sed opinio eum fefellit. Mox enim Octavisnua & Planeus a cesserunt Antonio . μον-- elegati ter eonstans perpetuum. Terent. Andr. IV. 3. 1. Nihilae usa propννtim cuiquams Visuri Mosteli. I. 3 68. - ue Hism -Moram tibi proprium futurum in virm. I. E. Groru
142쪽
gere potes. Quae tibi superioribus literis mea manu scripsi terrendi tui musa homines loquuntur. Si frenum momorderis, peream, si te omnes, quot sunt, conantem loqui ferre potuerint Ego , tibi ut antea scripsi , dum mihi a te literae taeniant, in Italia morabor, uri I. Kal. Iun. Eporedia.
tis, qui velut freno foer re te volunt , ostenderis te resistereis coereeri nolle. Ab equia contumacibus ti restaRariis desumis pia translatio. Libertatem experiri. Sall. Iug. XII. Id .
CICERO D. BRUTO S. P. D. a XXIV. TArro tibi, antea subiraseebar brevitati
tuarum literarum : nune mihi loquax esse videor. Te igitur imitabor. Quam multa quam paucis r Te recte valere, operamque dare, ut quo ridie melius; Lepidum commode sentire: tribus e- ercitibus quidvis nos oportere confidere. si timidus essem , tamen ista epistola mihi omnem metum abstersisses. Sed, ut mones, frenum momordi. E enim, qui, te ines uso, omnem spem habuerim iu
re, quid nunc putas i Cupio iam i vigiliam
meam, Brute , tibi tradere ; sed ita ut ne desim constantiae meae. Quod scribis, in Italia te moraturum, dum tibi literae meae veniant; si per hostem licet, non erraris: et ) multa enim Romae. sin adventu tuo bellum eonfiei potest , nihil sit antiis quius. Pecunia, expeditissima quae erat, tibi deereis . ta est. Habes amantissimum 3 Servium. Nos non desumus. Vale. viii. Idus Iunias.
ARG. Respondet saperiori epistolae, qua timorem sibi exemptum dicit Addidit, quid asendum ei sit et & de pecunia dein
et Viciliam meam Id est, curam meam. Translatis ab ex cubantibus militibus. qui succedunt per vigilias. Mantis. mIta enim Rome Multa dieuntur 'eiusmodi. ut in M. ita diutius morandum tibi non eo videatur. Dem.
143쪽
r o . EPISTOLARUM di M. T. C. D. BRUTO S. P. D. xxv. Kxspectanti mihi tuas quotidie Iiteras .
C. Lupus noster subito denuntiavit, ut ad te seriberem . si quid vellem . . Ego autem, etsi, quid seriberem , non habebam acta enim ad te mitti sciebam; inanem autem sermonem literarum tibi iniueundum esse audiebam brevitatem laeuius sum, te magistro. Scito igitur, in te, & in eoilega spem omnem esse. De Bruto autem nihil adhue certi: quem ego, quemadmodum praecipis, privatis literis ad bellum eommune vocare non desino. Qui utinam adesset: 1 intestinum urbis malum, quod est nρa mediocre, minus timeremus. Sed quid ago non imitor λακωνισμὸν tuum: altera iam pagella procedit. Vinee & vale. xiv Kal. Quint.
ARG. Exspestari a se Bruti IIteras ait: sibi nihil esse quod seriaberet: in Ipso se Planeo spem omnem e . anno II. C. 'Io. I Inressinum urbis maum Erant enim qui Octa.ianum in terfectis Pansa 1 Hirtio consulibus. ad petitionem consulatus im pellerent. Epist. 24. lib. X. A epist. 14. ad M. Brutum. Manuna Λακωνισμὸ, εὐ- γ Laconicam, qua tu solea uti, brevit tem Dema
D. BRUTUI IMP.M. T. CICERONI s. P. D.
IVI. utor, uod intelligunt homines, non sine eausa me timuisse a ista, quae aeciderunt. 3 Deliberent, utrum traiieia fit legiones ex Asina, neenei & ex Sardinia Brutum arcessant,
144쪽
AD F AMILIAREI LIB. XL I4rneene t & mihi stipendium dent , an non decer nant. Ad senatum literas.misi. Crede mihi, nisi ista omnia ita fiunt quemadmodum seribo , s magnum nos omnes adituros periculum. Rogo te , videte quibus hominibus negotium detis , qui ad me legiones adducant. Et fide opus est, & celeritate. III. Non Iun. ex Castris.
s mentim Verissimum augurium. Nam, Novembri mensa nita inter Lepidum , antonium, octavianum societate,& omnes, ae omnia periere. Veueius, mutarchus, planus, Dio. Idem .
XXVII. Tondum satis eonstitui , molestiaene
plus , an voluptatis attulerit mihi Trebatius noster , homo eum plenus officii, tum utriusque nostrum amantissimus. Nam cum in Tusculanum vesperi venissem , postridie ille ad me , nondum satis firmo corpore cum esset, mane Venit. Quem cum obiurgarem, quod parum valerum, dini parceret: tum ille , nihil sibi longius fuisse, quam ut me videret. Num quidnam , inquam , novi Detulit ad me querelam tuam e de qua priusquam respondeo, pauca praeponam. Quantum me moria repetere praeterita possum, nemo est mihi te amicus antiquiore sed vetustas habet aliquid commune cum multis, amor non habet. Dilexi te quo die cognovi, meque a te diligi iudicavi. Tuus discessus, isque diuturnus, ambitio nostra , & vitae dissimilitudo, non est passa voluntates nostras consuetudine conglutinari. Tuum tamen erga me animum agnovi multis annis ante bellum ei vile , eum Caesar esset in Gallia. Quod enim, vehementer
ARG. Questus erat Matius. aerulari se a Cicerone tum quod in lege quadam Caesari suffragium tulisset, tum etiam quoa ludos, Caesari mortuo ab Octaviano datos, curasset. Cieero se ita Purgat; ut alteraim negari a se dicat , alterum defendi. anno U. C. post. i
145쪽
ter mihi utile esse putabas , nee inutile ipsi caesa.ri , perseetili , ut ille me diligeret, coleret, haa
beret in suis . Multa praetereo . quae temporibus illis inter nos familiarissime diaa, seripta, communicata sunt. Graviora enim sunt eonseeuta. Et initio belli ei vilis eum Brundusium versus ires ad Caesarem, venisti ad me in i Formianum . Ptianum, hoe ipsum quanti, praesertim temporibus illis λ Deinde, oblitum me putas eonsilii, sermonis, humanitatis tuae Z quibus rebus interesse memini Trebatium . Nee vero sum oblitus literarum tua dium, quas ad me misisti, eum Caesari obviam s. a venisses in agro, ut arbitror, g Trebulano. Se-eu tum illud tempus est , eum me ad Pompeium proficisci sive pudor meus eoegit, sive omelum, sive fortuna. Quod offieium tuum, quod studium vel in absentem me , vel in praesentes meos defuit quem porro omnes mei & mihi & sibi te amieio
rem iudieaverunt veni prundusium t oblio
tumne me putas, qua celeritate, ut primum audieris, ad me Tarento advolaris λ quae tua fuerit asesessio, oratio, eonfirmatio animi mei fracti eommunium miseriarum metu ἱ Tandem aliquando Romae esse eo pimus t quid defuit nostrae familiaritati in maximis rebus ὶ Quonam modo me gererem ad versus Caesarem, usus tuo consilio sum . In reliquis ossiciis , eui tu tribuisti, exeepto Caesare, praeter
me et Formiantim 3 Est viisx eieetonio, is inoppidoriun ramiae & Caietae in littore posita. unda etiam C eradicta est . Minus C Mana. in qua Cie. postea fuit insua. Etiamnunc hodie visuntur reliquiis & rudera . ieiturque is et iιis di ciere. Clavos Manutiva. 4 enissem. 3 ne,ωDuo Tte I. tu agro Sabino fueruns ι alii nune ei oppidum Mons L o vocatum, cuius ad radieea antiqvi lapides. Inseripta Trebularum meritione, aliquot extant e quibus etiam lapidibus intellieitur id. quod ait aeruiua tu illo virgilii verru, Hereri mantis omnis. Fliuiua lib. III. cap. 12. Freniani, qui eognominanis mi tei. Manutius. 4 Veni mundinum Post puenam Pharsali eam Cieero . ari morum odio & victoriae desperatione , in Italiam rediit . A. Attic. epist. i. d. Iib. II. Idem . Di iligoo b
146쪽
ui domum ventitares , horasque multas saepe suavissimo sermone consumeres tum, eum etiam ,
si meministi, ut haee Φιλοσοφουμὲνοe scriberem, tu me impulisti. Post Caesaris reditum , quid tibi maiori eurae fuit, quam ut essem ego illi quam Dinmiliarissimus P quod effeceras. Quorsum igitur haec
oratio longior, quam putaramὶ quia sum admiratus, te . qui haec nosse deberes, quidquam a me eommissum , quod esset alienum nostra amieitia , eredidisse. Nam praeter haee, quae commemoravi, quae testata sunt& illustria, habeo multo oeeultiora, quae vix verbis exequi possum. Omnia me tua dele-Aant: sed maxime maxima eum fides in amicitia, eonsilium, gravitas, e stantia, tum lepos, humanitas, literae. Quapropter redeo nGe ad querelam .
Ego, te 6 suffragium tulis Ie in illa lege , primum non eredidi deinde . si eredidissem, nunquam id. sine aliqua iusta causa ex istimarem te fecisse . Dignitas tua iacit, ut animadvertatur quidquid facias e malevolentia autem hominum, ut nonnulla durius, quam a te facta sint, proferantur. Ea tu
si non audis, quid dieam, neseio . Equidem , si ,
quando audio, tam defendo , quam me scio a te eontra iniquos meos solere defendi. Defensio autem est duplex. Alia sunt, quae liquido negare soleam.
ut de isto ipso suffragior alia. quae defendam a te pie fieri, & humane, ut de euratione Iudorum. Sed te, hominem doctissimum: , non fugit, si Caesar rex suerit, quod mihi quidem videtur, iautramque partem de tuo offieri disputari posset vel
2 alia, quae seriphi amicta repub. mae.
quam Caesar, ut scripsit ipse lib. III. de Beli. Civ. pro debitori Tibus tulit, ut arbitri darentur . νer quos fieremt kstimatione possessionum 1 rerum, quanti quaeque earum ante bellum fui sent, atque eae ereditoribus traderentur. M eo inagis existumo, quod ad hane partom respondens Matius . Ras , inqui maa famiIMνis Iete casaeis dimi11υεμ es. idem.' udorum Epistola sequenti . cooado
147쪽
in eam, qua ego uti soleo. Laudandam esse fidem & humanitatem tuam, qui amicum etiam mortuum diligas: vel in eam, qua nonnulli utuntur, Libertatem patriae vitae amici anteponendam . Ex his sermonibus utinam essent delatae ad te disputationes meae . Illa vero duo, quae maxima sunt laudum tuarum, quis aut libentius , quam ego , commemorat , aut saepius ὶ te & non suseipiendi belli ei- vilis gravissimum auctorem fuisse , & moderandae victoriae r in quo qui mihi non assentiretur, in v ni neminem . Quare habeo gratiam Trebatio , , miliari nolim, qui mihi dedit causam harum literarum: quibus nisi credideris, me omnis offieii & humanitatis expertem . iudicaris: quo nec mihi gra ius quidquam potest esse, nec te alienius.
MATIUS CICERONI S. XXVIII. R AEAgnam voluptatem ex tuis literis 10 eepi, quod, quam speraram , at-
que optaram, habere te de me opinionem cognovi. De qua etsi non dubitabam, tamen , quia maximi aestimabam, ut incorrupta maneret , Iabor ham. Conscius autem mihi eram nihil a me commissum esse, quod boni cuiusquam offenderet animum. Eo minus credebam, plurimis atque optimis artibus ornato tibi temere quidquam persuaderi potuisse, praesertim in quem mea propensa & perpetua fuisset atque esset benevolentia . Quod eum,
ut volui, seio esse ; respondebo criminibus, quibus tu pro me, r ut par erat, tua singulari bonitate & amicitia nostra , saepe restitisti. Nota enim
ARG. Respondet superiori Cieeronia , purgatque se adversuavituperatores. Anno V. C. γος.
148쪽
AD F A MI LI AREI LIB. XI. I 43
mihi sunt, quae in me post Caesaris mortem contulerint . Vitio mihi dant, quod mortem hominis necessarii graviter fero , atque eum, quem dilexi, peri- isse indignor. Aiunt enim, Patriam amicitiae praeponendam esse: perinde ac si iam vicerint, obitum eius reipublieae fuisse utilem. Sed non agam astu- te. Fateor me ad istum gradum sapientiae non pe venisse. Neque enim Caesarem in dissensione ei vilisum feeutus: sed amicum, re quanquam offende bar, tamen non deseruie neque bellum unquam ebvile , aut etiam eausam dissensionis probavi: quam etiam nascentem extingui summe studui. Itaque invictoria hominis neeessarii, neque honoris, neque Deuniae dulcedine sum ea plus r quibus praemiis r Iiqui, minus apud eum quam ego, cum possent, immoderate sunt abusi. Atque etiam res familiaris mea, ta) lege Caesaris diminuta e tr euius beneficio plerique, qui Caesaris morte laetantur, reman serunt in civitate. Civibus victis ut parceretur , ae que ac pro mea salute laboravi. Possum igitur . qui omnes voluerim ineolumes, eum, a quo id impetratum est . periisse non indignari, eum praesertim
iidem homines illi , & invidiae & exitio fuerint
Plecteris ergo, inquiunt, eum factum nostrum improbare audes. O superbiam inauditam l alios in facinore gloriari, aliis ne dolere quidem impunite licere t At haee etiam servis semper libera suerunt, timerent, gauderent, dolerent, suo potius quam auterius arbitrio equae nune, ut quidem isti dictitant,
libertatis auctores, metu nobis extorquere conantur. Sed nihil agunt. Nullius unquam perieuli te xoribus ab ossieto, aut ab humanitate descistam. Nunquam enim honestam mortem fugiendam, -- Pe etiam oppetendam putavi. Sed quid mihi lae- censent, si id opto, ut poeniteat eos sui facti P C
pio enim Caesaris mortem omnibus esse acerbam. Tom. II. Κ 'Ata Vita superiorem epist.
149쪽
t 6 E P I s T O L A R U MAt debeo pro civili parte rempublieam velle salis
uam. Id quidem me cupere, nisi & ante acta uita & reliqua mea spes, tacente me, probat, di-eendo vincere non postulo. Quare maiorem in modum te rogo, ut rem potiorem oratione ducas, mihique, si sentis expedire recte fieri, eredas nullam communionem eum improbis esse posse. An quod adolestens praestiti, eum etiam errare eum excusatione possem, id nunc, aetate praecipitata, commutem, ac me ipse retexamὶ Non faciam, neque,
quod displiceat, committam, praeterquam quod hominis mihi coniunctissimi, ae viri amplissimi doleo gravem easum. Quod si aliter essem animatus , nunquam, quod facerem, negarem: ne & in pee- eando improbus, & in dissimulando timidus ae vanus existimarer . At 3 ludos, quos Caesaris victoria Caesar adolescens fecit, curavi. At id ad privatum officium, non ad statum reipublieae pertinet. Quod tamen munus & hominis amicissimi memoriae , ac honoribus praestare etiam mortui de
bui & optimae spei adolescenti, ac dignissimo 3 λ
Caesare, petenti negare non potui. Veni etiam eonsulis Antonii domum saepe, salutandi cansar ad quem, qui me parum patriae amantem esse existimant, rogandi quidem aliquid, aut auferendi eausa , frequentes ventitare reperies. Sed quae hare est arrogantia, quod Caesar nunquam interpellavit, quin, quibus vellem, atque etiam quos ipse non diligebat, tamen iis uterer, eos, qui mihi amicum eripuerunt, carpendo me efficere conari, ne quos
3 Ludos Eos , ut opinor , de quibus Plinius lib. II. eam4 . comeres appartiis quos Dciebar AEUUtis Maneνi e πιον ei, nou inviso pes obirum patris Caesaris . Et suetoniu, e dis, psos imos conseratos et heres Auginut edebas, IDIIaerentia μν mum dies eoistinuos fuses. Et Dio lib. XLV. Lω- dos serae δε ribus. ob prefectam Venoris aedem. Manutius. 4 Caesaris με ria I voverat enim Caesar aedem veneri genitriam, si umuerim praelio Pharsali eo devicisset. Appian. Idem .s C ara I Sic emendavimus ex ML c n autea legeretur crisini. Idem
150쪽
velim diligam ρ Sed non vereor , ne aut meae vita modestia parum valitura sit in posterum eontrasos rumorest aut ne etiam ii qui me non amant , propter meam in Caesarem eonstantiam , non malint mei , quam sui similes amicos habere . Mihi qui. dem si optata eontingent, quod reliquum est uitae, in otio Rhodi degam : sin easus aliquis interpellarit, ita ero Romae, ut recte seri semper eupiam. Trebatio nostro magnas ago gratias, quod tuum erga me animum simplieem atque amicum aperuit l& quod eum, quem semper lubenter dilexi. quo magis iure eolere atque observare deberem feeit . Mane vale , & me dilige.
Lin ster de hoe toto eonsilio profecti
nis, quod in utramque partem in mentem multa veniebant, magnum pondus accessit ad tollendam
dubitationem iudicium & eonsilium tuum. Nam Ee setipsisti aperte, quid tibi videretur, & Atticus ad me sermonem tuum pertulit. Semper iudieavi iate &in eapiendo eonsilio prudentiam summam esse.& in dando fidem e maximeque sum expertus, cum initio ei vilis belli per literas te eonsuluissem, quid mihi faetendum esse censeres , eundumne ad Pompeium , an manendum in Italia . suasisti, ut eonis sulerem dignitati meae. Ex quo, quid sentires, intellexi , & sum admiratus fidem tuam, & in con silio dando religionem l quod, eum aliud malleia-mieissimum tuum putares, antiquius tibi osseium meum, quam illius voluntas fuit. Equidem 3eano te hoe tempus te dilexi, & semper me a te dili
ARG. roseaunia in Graeeiam . rea siris oppis eommendate eommemoratis anta beneficiis ab ipso aceeptis . Anno M. C. 'o .r Oppio γ C. Oppio. Caesaris amicissimo, quem laevius est is .IIo civili, ruitque legatus erua in asti . tu nun ti Ggοπι