M. Tullii Ciceronis Epistolæ ad familiares cum delectu commentariorum in usum serenissimi Delphini. Tomus primus secundus

발행: 1789년

분량: 373페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

. . s.

. . Digitiam Corale

4쪽

CUM DELECTU COMMENTARIORUMI N U s V MPATAVII, ripis Seminarii, MDCCLXXXIX.

Apud Thomam Betti ui

6쪽

Es Is TOLARUM A D

LIBER IX. M. T. CICERO M. TERENT 1 o VARRONI S. D. X his litetis , quas Attieus a tamissas mihi legit , quid ageres , & 'ubi esses, eognovi: quando autem te visuri essemus , nihil sane ex iliadem literis potui suspieari. In spem. tamen venio appropinquare tuum ηditentum, qui mihi utinam solatio str etsi tot tantisque rebus urgemur, ut nullam allevationem quitaquam non stultissimus sperare debeati sed tamen aut tu potes me, aut ego te fortasse aliqua te iuvare . scito enim me, posteaquam in urbem venerim, te, diisse eum veteribus amieis, id est, eum libris n astris in gratiam. Etsi non ideireo eorum usum diis miseram, quod iis sueeenseremi sed quod eorum me suppudebat. Videbar enim mihi , eum me in res turbulentissimas infidelissimis sociis demisissem , praeaeeptis illorum non satis paruisse. Ignoseunt mihi. revoeant in eonsuetudinem pristinam, teque, quod in eo permanseris, sapientiorem, quam me, dieunt fuisse. Quamobrem eum plaeatis his utor , videor sperare debere, si te viderim,& ea quae premant,

Detudine eius non minus, uuam en Radiis ac libris, cum qui has in gratiam redierit, sol tium doloris petat, gaem is asa, Ra rem seperat. u. c. 1π.

7쪽

4 EPISTOLARUM

& ea quaeso impendeant, me facile transiturum Quamob em sive in Tusculano , sive in Cumanosa ad te placebit, sive quod minime velim Romae: dummodo simul simus , perficiam profecto , ut id utrique oostrum commodissimum esse videatur, vale.

x pandoana Post Afrieatrum bellum, quod Caesar tune gerebat. Mamurius. a ad D id est, apud te, di in tua villa r habuit enim styd. varro uiliam in Cumano , Luod ex prooemio Ac demisorum 4 iarum mistbrum colligitqr. Victoritis.

CICERO VARRONI.

II. An inius idem tuus L idem noster, eum ad me per vesperi venisset, & se postridie mane ad te iturum esse dixisset: dixi ei me daturum . aliquid mane; ut peteret, rogavi. Conscripsi epi' solam noctur nee ille ad me rediit. Oblitum eredidi . Attamen eam ipsam tibi epistolam misissemper meos, nisi audissem ex eodem , postridie te mane e Tusculano exiturum . I At tibi repente paucis post diebus, cum minime expectarem , venit ad me Caninius mane t proseisti ad te statim dixit . Etsi erat s a ἰωλος illa epistola , praesertim tantis postea novis rebus allatis, tamen perire lucubrationem meam nolui, & eam ipsam Caninio deis di. Sed cum eo , & homine docto. & tui amanti iasmo locutus ea sum, quae pertulisse illum ad te existimo . Tibi autem idem eonsilii do, quod mihimetipsi, ut vitemus oculos hominum . si linguas

minus faςilo possumus. Qui' enim victoria se en

runt s

ARG. Retantae epistolae causam exponit, deinde suadet , ut vitet oeulos hominum, quod ipse faciat; donec gratulatio Afri- sanae victoriae defervescat et di . suum iuvandae reip. desideriumὸeclarat, Mna U. C. '. x Αι tui Fibi. ornatus eratia ' hie. & alibi addidit Cia ero. Epist. ε. ad M. Brutum . Epist. lib. A. ad Att. paelius epist. I. lib. VIII. Mantit M. - obsolet , non recen η -

8쪽

lint, quasi victos nos intuentur. Qui auterii vietosi esse nostros moleste ferunt, nos dolent vivere . Quas res Drtasse , cur , cum haec in urbe sint, non abissim, quemadmodum tu. Tu enim ipse, qui di me.& alios prudentia vineis , . omnia , eredo, vidisti snihil te omnino fefellit. Quis est tam lyncem, qui in tantis tenebris nihil offendat, nusquam incurrat λ. Ae mihi quidem iam pridem venit in mentem , bellum esse aliquo exire, ut ea, quae agebantur hie, quaeque dicebantur, nec viderem , nec audiis rem. 3 Sed ea lumniabar ipse . . Putabam , qui obia viam mihi venisset, ut cuique commodum esset . suspieaturum, aut dicturum, etiam si non suspirareturr Hla aut metuit, & ea re fugit, aut aliquideogitat, & habet navem paratam . Denique, levitas me qui suspiearetur, & qui fortasse me optime novisset, putaret me sdeirco discedere, quod quos dam homines oeuli mei ferre non possent. Haec. e. go suspieans , adsue Romae maneo: & tamen λελεδστως consuetudo diuturna callum iam obduxi e stomacho meo. Habes rationem mei eonsili. Τibi igitur hoc eenseor latendum tantisper ibidem, dum

diamus, quemadmodum negotium eonfectum sit . Confectum enim esse existimo γ Μagni autem in tererit, qui fuerit victoris animus, qui exitus re Fum. Quamquam, quo me conteistura ducat, habeo : sed expecto tamen. Te vero nolo, 6 nisi νpse rumor jam raucus erIt fatius, ad Baias venia

muniabar ipse me. Sea nihil variant edit. Lamb. Ipse falsa hacitaspicione me morabar . impedimentum mihi est,iletebam . si O Iumn a serperius lib. I. epist. I. ct tibi. VI. ep. =. Gravius.

Pompeii Magni socerum, Iubam, Mauritaniae regem, pros vere gestav. Mem.

9쪽

ε T PISTOLARUM

H. Erit enim nobis honestius, etiam eum hinediaicesserimus, victri venisse in illa loca ploratum p tius, quam natatum. Sed haec tu melius. Mi ovobis stet illud, una vivere in studiis nostris r a quibus antea delectationem modo petebamus, nunc vero etiam salutem; non deesse, si quis adhibera volet, non modo ut architectos, verum etiam ut fabrus, ad aedifieandam rempublieam, & potius libenter aceurrerer si nemo utetur opera, tamen &seribere, & legere 8 πολιτέα, r & si minus iacuria atque in foro, at in literis fle libris, ut do- aissimi veteres fererunt, 9 navare rempublieam s& da moribus, ae legibus quaerere. Mihi haee vi

dentur. Tu quid sis acturus, & quid tibi plaeeat, pergratum erit si ad me scripseris. Vale.

CICERO VARRONI.

III. seriberem non habebam, tamen, C. Caninio ad te eunti non potui nihil da- .re. Quid ergo potissimum scribam quod velle te Puto, cito me ad te esse venturum . Etsi vide . Quaeso, satisne rectum sit, nos, hoe tanto ineendiciei vitatis in istis Ioeis esse. Dabimus sermonem iis, qui nesciunt uobis, quocunque in loco simus , eundem cultum, eundem victum esse. Quid resert tamen in sermonem ineidemus. Valde id, credo, laborandum est, ne, cum omnes in omni genere

ῆant , quod in tanto lueendio civitatis amaeuitates Ioeorum uaerant I se vero barbarorum v ea contemnere , ει Persequi

10쪽

& seelerum &flagitiorum volutentur, nostra r nobiseum, aut inter nos cessatio vituperetur. Ego vero neglecta ca) barbarorum institia, te pers quar . Quamvis enim haec sat misera , quae sunt miserrima , tamen artes nostrae nescio quo. modo nunc uberiores fructus ferre videntur, quan olim ferebant: sive quia nulla nune in re alia aequiescimus; sive quod gravitas morbi faeit, ut medietnae egeamus, eaque nunc appareat, cuius vim non sentiebamus, eum valebamus. sed quid ego nune haee ad te, cuius domi nascuntur 3 γλαυκ' in Audi c. Nihil scilitat, nisi ut, reseribens aliquid, me expectares. Sie igitur facies. Vale.

1-aur Atre nos Bona eorrectio . Nam poterat aliquia obiicere, cinare eos etiam eum alliar siquidem in urbs non viverent. Cessamus, inquit, layer nos , non intre alioa r uia remoti a multitudine vivimus. Manutia Barstardi Indoctorum. Idem .

I δωρον κρι- . Quapropter, si venturus es,seito necesse esse te venire. Sin autem non es , 3 μων ἀδαυατων est te venire. Nune vide, utrale Muσις magis delectet, Κρυσιππέα ne, an haec , quam noster Diodorus non concoquebat. Sed de his etiam rebus, otiosi eum erimus , loquemur.

. ARG. De Varronis adventu ex Diodori Philosophi sententia Iocatur ita, ut ad Chrysippi sententiam accedat. Anno V.C. Ο Σ Περι δ-ων De rebus, quae fieri potant a de possibili bus. Hoc enim verbo, quod vitare Cleero videtur, Plautus laediticho usita est; di Quintilianus , quod Graece ματὰν , D tinaedaci quanquam appeIIxtione duriore, auctor est Itbr.

III. cap. g. mutin

SEARCH

MENU NAVIGATION